dawczyni śmierci_6.pdf

ROZDZIA Ł SZ Ó STY

Dnimijały,ajazmagałamsięzpojęciemdobraizła

Następnegorankatużpotym,jakdowiedziałamsięozmieniaczach,moja

sąsiadkaprzyszłamipowiedzieć,żerównieżjestjednąznichLubiłamConnieRazem

robiłyśmyzakupyNasimężowie dzielilisięsprzętemdostrzyżeniatrawyorazinnymi

narzędziamiPróbowałamwyegzekwowaćodniej,dlaczegotrzymałatakisekretw

tajemnicyprzedemną,aonazaczęłasiębronićKilkaminutpóźniejpojawiłsięjejmąż

razemzkilkomanaszymisąsiadami, wszyscy byli zmieniaczami – więczacząłsięspór

Wmomencie,gdyprzyłączyłsiędoniegomójmąż,sprawyprzybrałydrastycznyobrót,

ludziektórychmyślałamżeznam,stalisiępotworamizmoichkoszmarówTamtego

dniawidziałamprawdziwezło,aspojrzenienatwarzyJackamionimprzypomniało

KiedymojemyślizwróciłysięwstronęAndora,zdałamsobiesprawę,iżsięgonie

bałamJakzmieniaczmógłtakszybkozyskaćmojezaufanie?

Andorpowróciłtegowieczora,tużprzedwyjściemnamojązmianę

Dyskutowaliśmyoinformacjach,któreznajdowałysięnapłytach,aleniebyłoichnatyle

dużo,bydojśćdojakichkolwiekwnioskówdotyczącychzaginionychByłatokrótka

rozmowa,bomusiałamzmierzaćdomuru,jednakobiecałpowrócićnastępnego

wieczora po zachodzie słońcaSzedłzemnąwnocy,opowiadającmiojegobezowocnej

wycieczcenapółnocdomiejsca,którekiedyśnazywanoOntarioSprawdzenieczynie

rozwinęłosiętamprzemytnictwo,byłoczęściąjegonormalnychobowiązków

- Coprzemycają??– spytałamZaśmiałsięipotrząsnąłgłowa,wyglądałprzez

chwilęnaniemalzakłopotanego– No co to jest? – spytałamponownie,nawetbardziej

ciekawapotym,gdyzobaczyłamjegoreakcję

- Cóż,wieszotym,żenawetprzedrozłamemistniałowysokiezapotrzebowanie

na egzotycznezwierzęta?

- Nom.

- Terazzapotrzebowaniejestnawetwyższe,ponieważcorazwięcejznich

wymiera,gdyżstałysięofiaramizmieniaczyNajwidoczniejwKanadzieistniałośrodek

egzotycznej,dzikiejnatury,któryutrzymywałcałkiemsporąkolekcjęróżnych

gatunkówPrzedpodziałemgranicjejwłaścicielepostanowilizebraćichspermę

- Och.

- Tak,cóż,spermajestterazjednąznajdroższychrzeczywświeciezmieniaczy

Jestnawetbardziejposzukiwananiżnielegalnabrończynarkotyki

- Naprawdę?– zastanowiłamsięnadtymzdezaprobatą– Dlaczego?

Andorwydawałsięzastanawiaćnadodpowiedzią,więcnasekundęzerknęłamna

jegotwarzByłapełniaksiężyca,asrebrnepromieniepodświetlałyjegowłosywsposób,

którygroziłpozostawieniemmniebeztchuOdwróciłamsięodniego,abysięuspokoić

położyłamrękęnabroni

- Niektórepodgatunkiwymierają,AlexioJestemwstanieprzypomniećsobie

przynajmniejtuzin,któreposiadająjedynieparusamcównatymkontynencieWielez

nichwierzy,żemożewykorzystać tąspermę,żebyzapłodnićsamiceiuratowaćgatunek

- Zmieniaczeużylibyspermypełnokrwistychzwierzątdorozmnażania?

Andorzmarszczyłbrwi,więczmartwiłamsię,iżmogłamgoobrazićImwięcej

spędzałamznimczasu,tymstawałosiędlamniełatwiejszemyślenieozmieniaczachjak

o ludziach.

- Sądzę,żewteoriimógłbytobyćtaksamoskutecznysposób,jakstosunekz

pełnokrwistymczłowiekiemNiektórzyzmieniaczepostanawialiprzeżyćwiększość

swojegożyciawzwierzęcejformieJeżeliichdzieciurodząsięzwierzętami,przeżycie

możestaćsięłatwiejsze

Kiedyszliśmyprzezkilkaminutwciszy,pozwoliłambytamyślnabrałarealności

- Myślisz,żetoprawda?Mamnamyślito,iżmogąsięrozmnażaćzapomocątego

typu spermy? – spytałam

- Nie wiem. – powiedziałpotrząsającgłową– Myślę,żetomożliweNa

nieszczęściejedynymsposobem,abyzbadaćtąteorięjestspróbowaniesztucznego

zapłodnieniaorazrzeczywisteużyciepróbek,aleoczywiściejestichograniczonailość

Gdy ich zabraknie, to razem z nimiskończysięnadziejadlawieluzmieniaczy

ByłatoniemalżedołującamyślAleoczywiścieśmierćzmieniaczyoznaczała,że

życieludzistałobysięłatwiejszeibardziejbezpieczneDlaczego,więcsłyszącsłowa

Andoradoznawałamuczuciastraty?

***

- Chceszwiedzieć,cowczorajwidziałam?

PodniosłagłowęsłyszącznajomygłosTiny,jednakniebyłamosobą,doktórej

mówiłaLanceuniósłbrewwniemympytaniu,wydającsięnieświadomytego,żeTina

powoliowijałasięwokółjegociałaPotrząsnęłamgłową,próbując sięnieroześmiać

widzącjejtakoczywistezaproszenieZtego,cowiedziałamLancejużjąprzeleciałinie

byłjedynymNiesądzę,bymiałwzwyczajuspaćzkobietąwięcejniżraz

Staliśmywjednejzszatnipołożonychwzdłużmuru,przeznaczonejdonaszego

użytkuTrzymałabymwswoimschowkuRugera,alejakiśidiotazacząłsiędonich

włamywaćTerazznajdujesiębezpieczniepodmoimłóżkiem,awszystkietegorodzaju

szafkisądlamnieprzechowalniąubrańnazmianę

- Cowczorajwidziałaś?– spytałLance,próbowałamniezauważyćtego

głębokiego,kuszącegobrzmieniajegogłosu,wktórytakłatwosięwczuł

- Nakrapianegośnieżnegolamparta– odpowiedziałaTina

Zaczęłamsięodwracać

- Co?

SzokwgłosieLancasprawił,żesięzatrzymałam,byniepotrzebniezawiązaćbuta

- Nowiesz,nakrapiany―

- Takwiem,aleonewymarłyjakąśdekadętemu

- Cóż,wiemcowidziałam

WyobraziłamsobiesławnewydęcieustTiny,alewątpiłam,abyobruszyłyone

Lance.

- Gdziegowidziałaś?– spytał

- ByłamnamurzewsektorzeósmymNudziłamsię,więcwyciągnęłamswoje

binokulary,zaczęłamprzyglądaćsięmiastuKilkufacetówniosłoklatkęnaplacza

LaboratoriumCastoraiprzypomniałamsobie,jakmówiłeśbymmiałaokonategotypu,

dziwne rzeczy.

Lancenieodpowiedziałodrazu,zaczęłammiećdziwneprzeczucie,codojego

wizyty w laboratorium.

- Cóż,dziwneJeżelibyłaśwsektorzeósmym,ajesttocałkiemsporaodległość,

nawetmającbinokularyMogłotobyćcośinnego– powiedział

Tinasięwkurzyła,słyszałamszuraniejej butównaposadzce,gdyodwróciłasię

odniegoiskierowaławstronędrzwi

- NieważneWiem,cowidziałam

Byłamlekkozdziwiona,iżLancepozwoliłjejodejśćikiedypodniosłamgłowę

zobaczyłam,żemisięprzyglądaUniosłambrew,aonpotrząsnąłgłowązanimwyszedł

nazewnątrz

PomyślałamomojejrozmowiezAndoremimentalniesobiezaznaczyłam,by

przyjegonajbliższejwizyciepowiedziećmuoprzypuszczeniachTiny

***

Przeznastępnedziesięćdni,Andorodwiedzałmniekażdegodniapozachodzie

słońcaWymienialiśmysiępomysłamiorazdyskutowaliśmynadnowymiinformacjami,

któreudałomusięzdobyćCzęściejniżrzadziej,odprowadzałmniedopracy,

pozostawiająconiecałyblokodmuruWciążtrzymałamjednądłońnabroni,aonwciąż

nierobiłnic,abymniewystraszyćMiałamzawszewzwyczajujeśćcośprzedpójściem

naswojązmianęibyłamprzyzwyczajonadorobieniategowsamotnościTrzeciejnocy

przygotowałamwystarczającodużojedzeniadladwojga,zastanawiałamsięczyAndor

lubimojąkuchnieGdyzdałamsobieztegosprawębyłamwściekła,alewciążstarałam

sięprzygotowującdaniaWpadliśmywdziwacznąrutynęikumojemuzaskoczeniu

dogadywaliśmysiębardzodobrzeCzasamizapominałamnawet,żebyłzmieniaczem

Właśnieskończyłamsłużbę,więckierowałamsiędoswojegobudynkunaresztę

dnia,kiedyusłyszałamnademnąszelestskrzydełOdruchowoprzykucnęłam,wzięłam

brońdorękiSłyszałamlądowaniekilkastópprzedemnąwcieniu,gdyczekałam

- Alexia, to ja Andor. – powiedziałgłoszciemności

- Podejdźpowoli– odparłam

Andorwyszedłzcienia,zawadzającościanęOdrazuschowałambrońdokabury,

kiedyzobaczyłam,żeprzyciskadociałazakrwawionąrękę

- Cocisiędocholerystało?– spytałam,gdypodeszłam,żebymupomóc

- Zaatakowano mnie.

Słyszałambólwjegogłosieimartwiłomnietobardziej,niżchciałabymprzyznać

Otoczyłamjegotalięramieniempozwalając,bysięomnieoparł,gdypośpieszyliśmydo

mojegomieszkaniaparęblokówdalejPróbowałampowstrzymaćobawęjakączułam

widzącjegoranęPoprowadziłamgopowoliwzdłużschodównagórę,każdyniepewny

kroksprawiał,żesyczałzbóluGdybyliśmywkońcuwśrodku,doprowadziłamgodo

kanapy,aonprawie,ażnaniąpadłZebrałammojąapteczkępierwszejpomocyoraz

jakiśmokrymateriałnimdoniegowróciłamZdjąłswojąpodartąkurtkęizakrwawiony

podkoszulek,leżałnabokuciężkodysząc

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: