dawczyni śmierci_16.pdf

ROZDZIA Ł SZESNASTY

Gdydrugiwschódsłońcazacząłgórowaćnad budynkami Circe,biegliśmyprzez

ulice takszybkojakpozwalałynamnatonaszesiłyNiezatrzymywaliśmysięczęsto

podczas czasuwyznaczonegonamprzezSandulfa,więcobojebyliśmywycieńczeni

Mimoto,zakażdymrazemgdyczułam, żemojaenergiajestnawyczerpaniu,Andorbrał

mnienaręceikontynuowałbiegbezchoćbynajmniejszejprzerwyZa pierwszym razem

próbowałamprotestować, aleuciszyłmnie jednym spojrzeniem. Po tym zdarzeniu

nauczyłam się rozluźniać w jego ramionach i czerpać ulgę którą mi oferował

Proponowałlot bynabraćtempaizaoszczędzićczasu,alesamamyślolataniusprawiała

żebyłominiedobrzePorazostatnipostawiłmnienanogi, gdywchodziliśmydomiasta,

mójczasuciekałjakziarnapiaskuwklepsydrzeZastanawiałamsię, czySandulfwciąż

nasśledziiwiedziałam, żeAndorzna odpowiedźBałamsięjednakspytać.

Byłampewnanaszegocelu, doczasugdyujrzałammurukazującysięprzednamii

Andorskręciłgwałtownie wstronęczerwonejstrefyMyślałamowyrwaniusięzjego

uścisku i ucieczce do punktu granicznego, ale trzymał moją dłoń w śmiertelnym

uchwycie.

- Czy to bezpieczne? – spytałamzwięcej, niżjednegopowodu

Andorniewiedział o mojej poprzedniejwyprawiedotegomiejsca,aleznałmoją

osobowośćPrzyjęłam, żesamprzedstawisobiewszystkiemożliwescenariusze,bez

potrzebybymjamówiławszystko nagłos

- Tojestneutralnaziemia,AlexioChoćniejesteśmyoficjalniepoza terytorium

zmieniaczy,togdyjesteśmywśrodkuMenażerii,niejesteśmyjednak bezpośrednio„na”

ziemi zmiennokształtnych Sandulf nic nam nie może zrobić po tej stronie muru,

będziemymiećrównieżczasnaodpoczynek, nim wejdziemy do Georgetown.

Skorosamaniemiałamlepszegoplanu,niemiałamwyborujaktylko sięznim

zgodzićPrzeciągnąłmnieprzezsłabostrzeżonewejście bezchoćbyjednejprzeszkodyi

poprowadziłmnienateren, któryomijałamjakplagi,podczasmoichpoprzednichwizyt

– JaskiniePrzyjemności

ZwierzęceMenażeriebyłyułożonejakgrupanocnychklubówzgromadzonychw

jednym,olbrzymimbudynkuWewnątrztychścianzpewnościądlakażdegoznalazłoby

sięcościekawegoJaskiniePrzyjemnościbyłygrupąpokoiprzeznaczonychdlanagłych

pragnieńichklientów,ludziizwierzątWyglądałjakhotel,każdypokójzłóżkiem

godnymkróla,oszklonymiścianamiiprywatnymi sypialniami. Słyszałam, żeniektórez

nichbyłynawetwyposażonewróżnego rodzajufetyszeZewzględunaróżnorodną

klientelę, nigdyniemożnabyłoprzewidziećcomożeszspotkaćwjednymztakich pokoi.

Andor załatwił pokój, podczas gdy ja próbowałam patrzeć w każdą stronę

jednocześnieCzułamnasobiewielespojrzeńParanoiczka?Ja?Ochtaak,zaczynałam

bzikowaćLedwozauważyłamAndora, którypopchnął mnie wzdłużdługiegokorytarza

wstronępokojuWłączyłamkażdemożliweświatło,nawettoczerwonenadłóżkiemi

upuściłamtorbęnaziemię

- Co teraz? – spytałam

Słyszałamzmęczeniewmoimgłosieidziwiłamsię,żewciążbyłamwstaniestać

prosto.

- Teraz ty odpoczywasz, ajastojęnastraży.

- Wiem,żeteżjesteśwykończonyNiesądzisz,żejestna tylebezpieczniebyśmy

obydwojemoglizaznaćodrobinysnu?

Wydawałsięto przezchwilę rozważać.

- MożliweJednakże,niesądzębyudałonamsię„odpocząć”gdybym dołączyłdo

ciebienałóżku,Alexio,apotrzebujeszodpoczynkuWeźpryszniciidźspaćObudzęcię

za cztery godziny, bymsammógłsiętrochęprzespać

Oznakąmojegozmęczeniabyłfakt, żejegosłowawznieciływemniejedynie

niewielką iskręNaprawdębyłampadniętaZamiastsięznimsprzeczać,zaciągnęłam

siebie do łazienki. Mycie włosów było wyzwaniem godnym podziwu, więc gdy

skończyłamoparłamsięościanęZimnawodazaskoczyłamnieizdałamsobiesprawę,

żezasnęłamnastojącoWyszłamspodprysznicu,wrzuciłamnasiebiejakąśkoszulkęi

jakimścudemznalazłamdrogędołóżkaAndorbezsłowapatrzyłjakwślizgujęsię

pomiędzypościel

ObudziłamsięnadźwiękwaleniadodrzwiUsiadłabym, gdybynieżelaznaobręcz

trzymającamniewmiejscuSpojrzałamwdółbyodkryć, żebyłatorękaAndora,który

za mną leżał.

- To nie do nas. – powiedział

Nasłuchiwałamizdałamsobiesprawę, żemaracjęNiktniedobijałsiędo

naszych drzwi. Położyłam sięzpowrotemipróbowałamrozluźnić, ale sama obecność

AndorazamoimiplecamiminatoniepozwalałaMojeoczyspoczęłynazegarkukoło

łóżkaizobaczyłam, żespałammniejniżtrzygodzinyMojeciałobyłowykończone, ale

mójumysłniemógłsięwyłączyć

- Myślałam,żemaszzamiarstać na straży.

Zaśmiał sięcicho– Wyglądałaśtakprzytulnie,żeniemogłem sięoprzećpokusie

dołączeniadociebieBiorącpoduwagętwojechrapanie,wiedziałem, żełatwosięnie

obudzisz,jajednakmamlekkisenNiccięniezranigdyjatujestem

- Janiechrapię– zaprotestowałam,gdymojeoczyzaczynałysięzamykać

- OśmielęsięsądzićinaczejJestem zaskoczony, żeniktniewaliłwścianężebyto

przerwać.

Zaczęłam wiercić się w jego ramionach z zamiarem odwrócenia się by

zaprotestować, patrzącmuwoczyJegouściskzacieśniłsięizłożyłpocałuneknatyle

mojejgłowy

- Odprężsię,AlexioRanekitaknadejdziezbytprędko

Świadomość, że miał racje nie pomagała Przestałam się kręcić i zaczęłam

przypominaćsobieprojektlaboratoriumWkrótcezasnęłam.

Obudziły mnie mocne dźwięki bębnienia Przez chwilę, po prostu leżałam,

próbującprzypomniećsobiewczyimłóżkubyłamidlaczegoWiedzatawróciładomnie

powoli, gdy odpoczywałamwramionachAndoraCzułamruchjegoklatkipiersiowej,

gdyoddychał przy moim karku,jegociepłoprzepływałoprzezmojąkoszulkęCoroczna

Konferencja na Rzecz Ludzkich Naukowców zaczynała się dzisiejszego dnia w

LaboratoriumCastora,amymusieliśmysięnaniądostać

Gdytylkosięporuszyłam,zdałamsobiesprawę, żeAndorjest przytomny. Jego

ramięwciążotaczało moją talię,jegorękaspoczywałapodmojąpiersiąPołożyłam

swojądłońnajegoiprzesunęłamjąwyżej,napierającnaniegocałymciałem

- Alexio. – wyszeptał,cosprawiło, żesięuśmiechnęłam,słyszącpożądaniewjego

głosie

- Wiem, nie mamy czasu. – odszepnęłam,nawetniepróbującukryćmojego

rozczarowania.

- WkrótceGdytowszystko sięskończy,poświecę godziny na czczenie ciętakjak

natozasługujesz– odparł, poczympossałmojąszyję

Tendotyksprawił, żedreszczeprzebiegłymipokręgosłupieistraciłamdech

Jego ręka ścisnęłamojąpierśprzezt-shirt,ajegonogawsunęłasiępomiędzymojeuda

Zdałamsobiesprawę, żebyłnagiijęknęłamwaprobacie

- Naprawdę nie mamy na to czasu – wyszeptał, wsuwając rękę pod moją

koszulkę

Poprysznicuzgóryzrezygnowałamzbielizny,ponieważwyszukiwaniejejz

mojejtorbywydawałosięzbytpracochłonneByłamnaglebardzozadowolonazmojego

lenistwa,kiedyjegorękaspoczęłanamoimnagimbiodrzeiczułamjakijegoerekcja

napieranamójtyłek

- Niepotrzebujęfinezji,AndorzeTomożebyćszybkinumerek– powiedziałamz

pozbawionymtchuśmiechem

Wydał niski dźwięk, podobny do pomruku nim poczułam jego palce

przeczesujące skręcone włosy pomiędzy moimi nogami Nabrałam powietrza, gdy

wsunąłwemniepalecbysprawdzićmoją gotowość. Otworzyłamszerzejnogi

- Następnymrazem―

- Tak, tak. – zgodziłamsię,ocierającsięoniego

Czułamjegodłońpomiędzynaszymiciałami,gdyzmieniałswojepołożenie,

wstrzymałamoddechczującjakwemniewchodziWsunąłsięwemnieizamknęłam

oczy,jęczącjegoimię

- Och, kochanie. – wysapał,zapadającsięgłębiej

Początkowoporuszałsiępowoli,nimwpadłwrytmpodobnydoodgłosów

bębnienia, dudniącychzadrzwiaminaszegopokojuSięgnęłamdotyłuizłapałamjego

udo,zachęcającgojękamiiwłasnymposuwistymruchemZacząłporuszaćsię szybciej,

sprawiając, żestraciłamoddechzprzyjemnościCzułamjegorękęponowniesięgającąw

dół, pomiędzy moimi nogami, pocierając mnie w małych, stanowczych, kolistych

ruchachprzybliżającmniedo szczytu uniesienia.

- Och, Andorze. – wysapałam,mójorgazmbudowałsięstopniowo

Zacząłsięporuszaćjeszczemocniejiszybciej,całyczasdotykającmniewten

sam,miarowysposób,ażpoczułamjakiskrawmoimwnętrzuzapalasięiwybucha

Krzyknęłamjegoimię,wbijającpaznokcie w jego udo, znieruchomiał i ugryzł tyłmojej

szyiCzułamjakdrugiorgazmprzeszywamojeciałoinasienieAndorawypełniłomnie

swoimciepłem

- Alexio, och, moje kochanie. – wymruczałprzymojejskórze,trzymającmnie

mocno przy swojej piersi.

Obydwoje leżeliśmydysząc,walczyłamzpokusąnadciągającejnieświadomości

snuWszystkoczegochciałam,topójśćspaćwjegoramionachizapomniećowszystkim

ByłamzmęczonabiegiemiciągłymzmartwieniemChciałamspaćpotymwybuchu

świetnegoseksuCzułamramionaAndoraotaczającemnie, gdyprzewróciłmniena

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: