Archaeus-Lekcja9.pdf

ARCHAEUS SAMOLECZENIA

~ Lekcja dziewiąta ~

Sztuka integracji

WPROWADZENIE:

Witam w dziewiątej lekcji Archaeus samoleczenia . Ta ostatnia lekcja jest odpowiednia

jedynie dla osób, które opanowały lekcję szóstą.

Jak powiedziałem na samym początku, Archaeus samoleczenia naśladuje podstawową

alchemiczną zasadę: „solve et coagula”, czyli oddzielania i ponownego jednoczenia.

Separacja na części oczyszcza je, a ponowne połączenie oczyszczonych części skutkuje

ogólnym polepszeniem się materii. Jest to ewolucja w działaniu, pierwotny proces mocy

przybierającej formę, a następnie formy uwalniającej swą moc, by mogła ona przyjąć nową

formę.

W lekcji pierwszej proces oczyszczania zaczął się od całkowitego rozluźnienia każdej części

fizycznego ciała, co naturalnie wymagało skupiania świadomości kolejno na każdej jego

części. Następnie było skupianie świadomości na kolejnych obszarach elementów. To

skupianie świadomości na indywidualnej części jest ważnym, pierwszym aspektem

oczyszczania. Sprowadzając naszą świadomą uwagę w pełni do jakiejś części, wzmacniamy

astralno-mentalny szablon, na którym ta część ciała lub obszar jest osadzony. Innymi słowy,

zwiększamy czystość mocy, która ukazała się jako ta konkretna forma.

Po takim oczyszczeniu każdej części, następnym krokiem w Archaeus jest świadome

zjednoczenie każdej z części i złożenie ich razem w świadomość całości. Świadomość

jednego. Jeden obszar elementu jest dodawany do drugiego i świadomość dwóch połączonych

dodawana jest do trzeciego i tak dalej, aż wszystkie cztery regiony są zjednoczone w

pojedynczej uwadze. Jest to podstawowy proces integracji, gdzie każda oczyszczona część

jest na nowo łączona z wszystkimi pozostałymi oczyszczonymi częściami i świadomość

każdej oddzielnej części jest utrzymywana równocześnie jako nowa, holistyczna uwaga.

W lekcji drugiej ten sam proces stosowany był wobec ciała astralno-mentalnego. Rozpoczął

się od skupiania uwagi na ciele astralno-mentalnym, odróżnianiu go od ciała fizycznego i

skupianiu się kolejno na każdym z jego elementowych obszarów. Gdy oczyszczenie części

zostało dokonane, wszystkie regiony ciała astralno-mentalnego były na nowo łączone w

holistyczną astralno-mentalną świadomość. Następnie, holistyczna świadomość ciała

astralno-mentalnego była integrowana z holistyczną świadomością ciała fizycznego, co

skutkowało jeszcze bardziej kompletną holistyczną świadomością.

W lekcji trzeciej powtórzony był ten sam proces, lecz tym razem na ciele mentalnym.

Rezultatem była holistyczna fizyczno-astralno-mentalna świadomość.

Oddzielenie części w pierwszych trzech lekcjach zachodziło w pewnym sensie in situ i było

wyłącznie kwestią przenoszenia i zawężania skupienia uwagi. Jednakże w lekcji czwartej i

piątej ta separacja części szła krok dalej i stawała się również separacją przestrzenną, chociaż

wciąż zakorzenioną w skupianiu i zawężaniu własnej uwagi. W konsekwencji, otrzymane

oczyszczenie było dużo głębsze niż to wytwarzane in situ . Właściwa pasywna separacja

trzech ciał pozwalała na głębsze, bardziej ekskluzywne skupienie w każdym ciele i na bardzo

głęboką relaksację astralnego i mentalnego poziomu, która nie była możliwa in situ .

Następny krok w zwiększaniu głębi oczyszczania każdej części ciała przyszedł w lekcji

szóstej i pracy z równoważeniem elementów w każdym z trzech oddzielonych ciał. Rozwój

elementowej harmonii wykładniczo zwiększał oczyszczanie każdej części i, z powodu

harmonizującego skutku na każdej części, następująca po tym integracja tych części była

wykładniczo bardziej pełna.

Pierwsze sześć lekcji przygotowywało do lekcji siódmej i ósmej, które były następnym

krokiem w oczyszczaniu – wędrówką. Wędrówka astralno-mentalna i mentalna są

narzędziami edukacyjnymi. Rozszerzają jaźń poprzez bezpośrednie doświadczenie. I chociaż

wciąż są zakorzenione w skupianiu uwagi, to wymagają własnej ekspresji tak samo jak

pasywnej percepcji. Innymi słowy, ćwiczą one skupioną uwagę na nowe sposoby, które

powodują jej gwałtowną ewolucję.

Jak zwykle, nowo oczyszczone części muszą być reintegrowane w holistycznej fizyczno-

astralno-mentalnej świadomości. Lecz gdy dochodzi do integrowania oczyszczenia

sprowadzonego przez astralno-mentalną i mentalną wędrówkę, to stawiamy czoła większej

pracy niż ta, jaką napotykamy we wcześniejszych lekcjach. Osoba musi rozwinąć nowe

umiejętności integracji, by prawdziwie korzystać z subtelnych doświadczeń, jakie napotyka

podczas wędrówki mentalnej i astralno-mentalnej. Przede wszystkim nowe umiejętności

muszą integrować te doświadczenia z ziemską świadomością i pamięcią. Po drugie muszą one

świadomie integrować lekcje, jakich uczysz się z tych doświadczeń w trzech ciałach do tego

stopnia, że opanowane lekcje oczyszczają i udoskonalają każde z ciał.

Zatem tę ostatnią lekcję w serii Archaeus samoleczenia zatytułowałem „Sztuką integracji”,

gdyż naprawdę jest to jedna z ważniejszych sztuk magicznych .

Każda odrobina wzrostu musi być integrowana z ziemskimi poziomami jaźni, gdyż inaczej

nie będzie nic warta. Oddzielenie bez reintegracji staje się destrukcją, podobnie jak integracja

bez okresowej separacji staje się stagnacją. Wtajemniczenie hermetyczne jest zakorzenione w

budowaniu mocnego fundamentu, a następnie postawieniu na nim własnej budowli, zawsze

upewniając się, czy budowla jest bezpiecznie przymocowana do tego fundamentu, by cała

struktura nie zawaliła się. Integracja jest tym, co zapewnia znaczny i stały wzrost, zatem jest

sztuką wartą opanowania. I najlepiej jest zacząć tak wcześnie jak to tylko możliwe, gdyż im

dalej zajdziesz ścieżką wtajemniczenia, tym trudniejszym wyzwaniom będą stawiać czoła

twoje umiejętności integracji.

Praktyczna część tej ostatniej lekcji podzielona jest na trzy sekcje: integracja wędrówki

astralno-mentalnej, integracja wędrówki mentalnej i integracja własnej ekspresji.

Ostatnie jest tym, co Bardon opisuje jako „magiczne działanie” w szóstym kroku

Wtajemniczenia do Hermetyzmu . Ja lubię o tym myśleć jako o wędrówce fizyczno-astralno-

mentalnej. :)

Przejdźmy zatem do części praktycznej...

INTEGRACJA WĘDRÓWKI ASTRALNO-MENTALNEJ:

Integracja wyższych percepcji i stanów świadomości w niższych poziomach świadomości jest

delikatną sztuką. Tak jak mistrz malarstwa używa koloru i kształtu, by równocześnie wyrazić

wiele głębokich warstw znaczenia, tak samo artysta integracji formuje kolory myśli i kształty

emocji, by uchwycić ich najbardziej subtelne doświadczenia w symbole, które niższe

poziomy świadomości mogą zachować i zrozumieć. Do opanowania tego potrzeba czasu i

praktyki.

Pierwszym krokiem każdej integracji w ziemskiej świadomości jest dołączenie wyższych

percepcji i myśli do pamięci. Drugim krokiem jest aktywne zastosowanie realizacji, które

powstają z tych wspomnień, czyniąc je podstawą swoich działań.

Mówi się, że fizyczny mózg chwyta wszystko, co widzą oczy i co słyszą uszy, lecz stanie się

świadomym tej zgromadzonej informacji wymaga czegoś więcej niż jedynie organicznej

funkcji mózgu. Składnikiem, który czyni konkretne fragmenty tej niepojmowalnej ilości

przechowywanych danych świadomie pamiętanymi, jest emocjonalne znaczenie, które im

przypisujemy. Jeśli są to dane całkowicie emocjonalnie neutralne, jak ilość samochodów,

które przejechały przed twoim oknem pomiędzy południem a godziną trzecią w sobotę, to

pozostaje ona poza zasięgiem świadomej uwagi. Lecz jeśli posiada emocjonalne znaczenie,

np. jaki rodzaj samochodu przebił się przez twoje okno o 15:15 w sobotę, to z pewnością

będziesz to pamiętać.

Przy wędrówce astralno-mentalnej kwestia pamiętania nie jest tak wielkim problemem, gdyż

doświadczenia są postrzegane poprzez filtr ciała astralnego, czyli obszaru wody ciała

mentalnego, wtedy, gdy zachodzą. Innymi słowy, doświadczenia wędrówki astralno-

mentalnej zachodzą w środowisku emocjonalnego znaczenia i wszystkie astralno-mentalne

percepcje mają to samo zabarwienie. Percepcja zachodzi w formach symbolicznych –

kształtach, kolorach, dźwiękach, odczuciach i tak dalej, a wszystko to są treści emocjonalne.

Wewnątrz tej emocjonalnej zawartości leży podstawowe znaczenie, które jest bezpośrednio

postrzegane mentalnymi zmysłami równocześnie z postrzeganiem astralnym. Zatem

symboliczne formy materii astralnej wyraźnie przekazują swoje podstawowe znaczenie

astralno-mentalnemu wędrowcowi.

Jednak u wspomnianego wędrowca główne skupienie jest na astralnym poziomie

postrzegania. Astralna percepcja sama w sobie nie odkrywa od razu całości poziomu

mentalnego - bezpośredniej percepcji podstawowego znaczenia – ona jedynie symbolizuje

bezpośrednie postrzeganie. Zatem astralno-mentalny wędrowiec powinien spędzić trochę

czasu na końcu swojej podróży, przeglądając swoje doświadczenie i zapamiętując astralne

symbole, aby poprzez nie, mieć dostęp do całego mentalnego poziomu bezpośredniej

percepcji.

Kiedy astralno-mentalna wędrówka dobiegnie końca, powróć do miejsca swojej fizycznej

powłoki i stań obok niej. Spędź następne kilka chwil – tyle ile potrzebujesz – przeglądając

swoje doświadczenie. Zacznij od początku i przejdź przez całe doświadczenie

chronologicznie, próbując przywołać każdy szczegół. Gdy wróci pamięć, zwróć uwagę na to,

jak różne części twojego doświadczenia rezonują z konkretnymi obszarami twojego ciała

astralnego.

Kiedy skończysz przegląd, powróć do swojej fizycznej powłoki i dogłębnie zreintegruj swoje

trzy ciała. Natychmiast po tym jeszcze raz przejrzyj swoje doświadczenie i spisz szczegółowe

notatki o swoim doświadczeniu, byś mógł później odzyskać wspomnienia zdarzeń.

W dniach i tygodniach następujących po twojej sesji wędrówki, medytuj nad swoim

doświadczeniem. Wracaj do swoich notatek, by odświeżyć pamięć, jeśli będzie to konieczne,

i spisz dalsze notatki o kluczowych punktach, które odkryjesz podczas swoich medytacji.

Celem tych medytacji jest odkrycie i dogłębne zrozumienie lekcji zawartych w twoim

doświadczeniu wędrówki. Kiedy lekcje są zrozumiane, musisz stosować je w swoim życiu w

taki sposób, który wydaje ci się najbardziej właściwym. Musisz integrować je w

doświadczaniu swojej jaźni na takim poziomie, jakiego wymaga ta lekcja.

INTEGRACJA WĘDRÓWKI MENTALNEJ:

Mentalna wędrówka jest oczywiście najbardziej wszechstronną formą wędrówki, jednakże

może ona sprawiać wiele trudności już na etapie pamiętania własnych doświadczeń i

percepcji, a co dopiero podczas integrowania i stosowania wypływających z nich lekcji. Lecz

skoro ciało mentalne samo w sobie jest tak wszechstronne, to daje nam ono również

doskonałe narzędzie, będące w stanie sprostać każdemu wyzwaniu. Wszystko, czego

potrzeba, to odrobina kreatywności i wyobraźni. :)

W lekcji ósmej zdefiniowałem trzy stopnie mentalnej wędrówki, więc dla niniejszej dyskusji

użyję tej samej struktury i opiszę niektóre z możliwości dla każdego stopnia.

1. Separacja samodzielnego ciała mentalnego bezpośrednio od ciała fizycznego.

Skoro ten rodzaj wędrówki mentalnej dotyczy połączonych obszarów powietrza i ognia,

percepcja zachodzi równocześnie w formie myśli i podstawowego znaczenia. Jednakże tym

percepcjom brak emocjonalnego znaczenia w momencie ich zachodzenia. Przy głębokim

stopniu oddzielenia, jedyną gęstością symbolicznej formy, jaką te percepcje posiadają, są

myśli. Nie ma astralnego kształtu, koloru, dźwięku etc., więc by uzyskać emocjonalne

znaczenie i astralną formę, te percepcje muszą być przetworzone przez ciało astralne, czyli

wodny obszar ciała mentalnego.

Skoro ten stopień mentalnej wędrówki odkrywa gęstszy, purpurowy sznur będący

skompresowanymi, połączonymi obszarami wody i ziemi, bardzo łatwo jest stworzyć

przepływ bodźców pomiędzy samodzielnym ciałem mentalnym a obszarem wody.

Prędkość przepływu pomiędzy nimi może być regulowana przez wolę. Na początku sugeruję,

byś eksperymentował z otwieraniem i zamykaniem przepływu. Na przykład spędź kilka chwil

w głębokiej separacji samodzielnego ciała mentalnego od astralno-fizycznej powłoki, a

następnie lekko rozszerzaj swoją świadomość wzdłuż purpurowego sznura, stopniowo, aż

poczujesz w swoich myślach wpływ emocjonalnego znaczenia i astralnej formy. Niech twoje

myśli ułożą się na tym poziomie świadomości, a następnie przywróć swoje skupienie na

głębokiej separacji samodzielnego ciała mentalnego od astralno-fizycznej powłoki.

Kiedy już się tego nauczysz, to bardzo łatwe będzie momentalne przenoszenie się pomiędzy

tymi dwoma stanami i szybkie integrowanie wędrówki samodzielnego ciała mentalnego ze

świadomością astralną. Przy dużej praktyce możliwe jest stałe przekazywanie swoich

samodzielnych mentalnych percepcji do świadomości astralnej, bez żadnej przerwy w

skupieniu wewnątrz samodzielnego ciała mentalnego. Dzieje się to poprzez lekkie

rozdzielenie świadomości, by niewielka część twojego skupienia była skoncentrowana na

poziomie astralnym. To tworzy subtelny most przez purpurowy sznur do wodnego obszaru

ciała mentalnego.

Kiedy skończysz swoją wędrówkę samodzielnym ciałem mentalnym, powróć do swojej

astralno-fizycznej powłoki i unoś się obok niej. Zanim w nią wejdziesz, przejrzyj swoją

wędrówkę. Następnie rozszerz swoją świadomość w dół, wzdłuż purpurowego sznura, aż

ponownie dotkniesz obszaru wody. Ponownie przejrzyj swoją wędrówkę, lecz tym razem w

jej astralnej postaci. Następnie w pełni zreintegruj się ze swoim astralno-fizycznym ciałem.

Natychmiast spisz szczegółowe notatki, byś mógł później odzyskać swoje wspomnienia.

Tak jak w komentarzu o wędrówce astralno-mentalnej, po samodzielnej wędrówce mentalnej

muszą nastąpić medytacje i implementacje nauczonych lekcji. Właśnie to jest tym, co kończy

proces integracji.

2. Separacja samodzielnego ciała mentalnego od ciała astralno-mentalnego.

Z tego powodu, że całkowita separacja wszystkich trzech ciał skutkuje znacznie głębszym i

bardziej komfortowym skupieniem wewnątrz samodzielnego ciała mentalnego, to potrzeba

większej ilości uwagi, by zintegrować wyłącznie mentalne percepcje w obszarze wody. Tak

jak wcześniej, sugeruję byś eksperymentował z otwieraniem i zamykaniem przepływu

bodźców wzdłuż fioletowego sznura pomiędzy samodzielnym ciałem mentalnym a powłoką

astralną. Skoro obszar wody nie jest połączony z obszarem ziemi, to będziesz potrzebował

użyć trochę więcej wysiłku dla utrwalenia astralnego przetworzenia twoich wyłącznie

mentalnych percepcji. Wraz z doświadczeniem staje się możliwa tak szybka sekwencyjna

wymiana pomiędzy nimi dwoma, że jest to prawie ciągłe, lecz wymaga to większej

podzielności uwagi niż wcześniej.

Na początku głównym problemem jest ciągłość. Jeśli będziesz zbyt często przerywał swoją

samodzielną wędrówkę, by integrować doświadczenie w świadomości astralnej, to ryzykujesz

utracenie wszelkiego poczucia ciągłości. A jeśli będziesz przerywać zbyt rzadko, ryzykujesz

utratę zdolność późniejszego pamiętania swojego doświadczenia. Lecz z praktyką nauczysz

się, jaka częstość jest właściwa i będziesz się również stawał coraz bardziej biegły.

Na koniec samodzielnej wędrówki mentalnej przejrzyj swoje doświadczenie, a następnie

reintegruj się ze swoją mentalną powłoką. Wewnątrz astralno-mentalnego kontekstu

ponownie przejrzyj swoje doświadczenie i mocno dołącz jego formę astralną. Następnie

reintegruj swoje astralno-mentalne ciało ze swoją fizyczną powłoką. Natychmiast przypomnij

sobie wszystko i zrób notatki. Jak zwykle, medytuj nad swoimi doświadczeniami, ucząc się z

nich i stosując te lekcje.

3. Separacja samego obszaru ognia od samodzielnego ciała mentalnego.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: