Baxter Stephen - Antylód.pdf - Baxter Stephen - ssaaggaa

Stephen Baxter

Antylód

(Anti-ice)

tłumaczył: Paweł Korombel

Matce poświęcam

Podziękowania

Pragnę, by podziękowania przyjęli: Eric Brown i Alan Cousins, którzy

przeczytali wersje robocze książki; David S. Garnett, który entuzjastycznie ocenił

pomysł powieści; moja agentka, Maggie Noach, wydawca Malcolm Edwards oraz

zespół redakcyjny w HarperCollins za ciężką pracę przy tym przedsięwzięciu.

Prolog

List do ojca

Przedpole Sewastopola,

7 lipca 1855 roku

Drogi Ojcze,

zaiste nie wiem, jakimi słowami powinienem zwrócić się do Ciebie, Ojcze, po

haniebnym występku, który wygnał mnie za próg rodzinnego domu. Liczyłem każdy

dzień, który upłynął od tamtej chwili, i jeśli nie dałem znaku życia, to usprawiedliwia

mnie pieczęć wielkiego wstydu, która zamknęła mi usta. Gdy pomyślę, iż Ty, Matka i

Ned mniemacie, jakobym tułał się po zakątkach Anglii bez pensa przy duszy, mając

tylko widmo bliskiego zgonu za towarzysza, wina ciężkim kamieniem gniecie mi

pierś.

Jednak, proszę Ojca, miłość i obowiązek sprzysięgły się z nadzwyczajnymi

wydarzeniami ostatnich dni, kazały ująć w dłoń pióro i przerwać milczenie. Ojcze,

żyję, jestem zdrów i cały, i służę sprawie imperium w kampanii krymskiej jako

żołnierz XC Kompanii Piechoty! Rozpoczynam tę relację, siedząc w szczątkach

rosyjskich fortyfikacji, dwuramniku nazywanym przez Francuzów - Ząbek, a

składającym się z niepozornych, acz starannie usypanych wałów wzmocnionych

workami z piaskiem - przed ruinami Sewastopola. Nie wątpię, że już te wieści

wprawią Cię w nie lada zdumienie - i ośmielam się żywić nadzieję, iż Twoje serce

zadrży, poruszone wyrokami losu, które przesądziły o moim przetrwaniu - atoli, drogi

Ojcze, musisz być gotowy na opisy daleko bardziej zdumiewających zdarzeń, które

zamierzam Ci przedstawić. Niewątpliwe czytałeś w „The Times” telegramy Russella

o doszczętnym rozbebeszeniu sewastopolskiej fortecy przez infernalny pocisk

antylodowy niejakiego Travellera. Proszę Ojca, byłem świadkiem tego wszystkiego.

To, że przeżyłem, traktuję w obliczu spoczywającego na mnie wiecznego potępienia

jako niczym nie zasłużony dar od Boga, ponieważ wielu chwatów - Francuzów i

Turków, Anglików nie wspominając - wyzionęło ducha wokół mnie.

Winienem Ci wyjaśnienia co do mych losów od chwili opuszczenia Leśnego

Ustronia, tamtego mrocznego dnia minionego roku, i co do tego, w jakich

okolicznościach przybiłem do tego odległego wybrzeża.

Jak wiesz, zabrałem ze sobą tylko parę szylingów. Przenikała mnie odraza do

samego siebie, paliła hańba. Postanowiwszy odpokutować swój grzech, udałem się

koleją napowietrzną do Liverpoolu i tam zaciągnąłem się do pułku. Zgłosiłem się do

szeregu jako prosty żołnierz. Oczywiście, nie stać mnie było na wykupienie patentu

oficerskiego, a zresztą i tak postanowiłem się ukorzyć, zmieszać z ludźmi najniższego

autoramentu, bo tylko tym sposobem mogłem zmazać swój grzech.

Tydzień po przybyciu do Liverpoolu wysłano mnie do Chatham i spędziłem

tam kilka miesięcy, kształtowany na żołnierza imperium. Następnie, oddając los swój

w ręce Pana Naszego, w styczniu tego roku zgłosiłem się na ochotnika do służby

czynnej, mając w perspektywie wyprawę na Krym.

Kiedy czekałem na okręt transportowy, przekonany, iż śmierć niewątpliwie

wypatruje niecierpliwie mojej niegodnej osoby na dalekich polach Krymu, z całego

serca pragnąłem napisać do Ciebie, lecz nawet w obliczu tak tuzinkowego obowiązku

opuściła mnie odwaga - chociaż nie zabrakło mi jej potem, kiedy wokół mnie toczyły

się najstraszliwsze rzezie, jakie człowiek tylko jest sobie w stanie wyobrazić - i

opuściłem Anglię, nie odezwawszy się słowem.

Podróż do Bałakławy ciągnęła się piętnaście dni, a po kilkudniowym marszu

drogą północną znaleźliśmy się w obozie sprzymierzonych rozłożonym pod

Sewastopolem.

Zechciej, proszę, łaskawie przeczytać opis sytuacji, którą tam zastałem. Co

prawda główne wydarzenia kampanii szczegółowo zrelacjonowali korespondenci

pokroju Russella, być może jednak zainteresuje Cię pogląd zwyczajnego piechociarza

- gdyż za takiego się uważam i czerpię z tego tytuł do chwały - jak ja.

Ojcze, wiadomo, dlaczego się tu znaleźliśmy.

Nasze imperium opasuje świat. Wiążą je nici szlaków komunikacyjnych:

drogi bite, drogi żelazne, drogi kolei napowietrznej i drogi morskie.

Car Mikołaj, wypatrując portu nad Morzem Śródziemnym, wpierw skierował

chciwe spojrzenie na upadające imperium ot-tomańskie. Zagroził samemu

Konstantynopolowi - i naszym szlakom do Indii. Niebawem sponiewierał tureckiego

żołnierza na lądzie i morzu, tak więc z Francuzami u boku wyruszyliśmy na wojnę z

Rosjaninem.

Baxter Stephen - Antylód.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: