Ally Blake - Smak życia.pdf - Książki - EBOOK - mix formaty - dpm

Ally Blake

Smak życia

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Ryan wolno zjechał z zakurzonej wiejskiej drogi i

zahamował przy chwiejącym się, zniszczonym przez wiatry i

deszcze drogowskazie - Kardinyarr. Rzucił okiem na

wypłowiałą kopertę i upewnił się, że trafił pod właściwy

adres. Ten list był jego jedynym śladem, oby go nie zawiódł.

Nacisnął pedał gazu i ostrożnie ruszył wyboistą dróżką

dojazdową. Silnik mruczał z wysiłkiem, a samochód wpadał w

wyżłobione koleiny. Ryan skrzywił się lekko. Po chwili

musiał gwałtownie zahamować, bo tuż przed maską

przebiegła mu cała rodzina kangurów.

- No proszę, co za atrakcje... - mruknął do siebie. -

Czegoś takiego nie ogląda się co dzień. Pewnie trzymają je

specjalnie dla turystów.

Ruszył dalej i po chwili dostrzegł kępy krzewów i

wystające zza koron drzew dachy zabudowań.

Bez wahania ominął tabliczkę z napisem „Teren

prywatny", wjechał na wzgórze i zaparkował przed frontem

okazałego domu z czerwonej cegły.

Wyłączył silnik i nagle ogarnęła go cisza.

A więc to jest Kardinyarr, ostatni dom jego młodszego

brata. Podświetlony przez zachodzące słońce budynek stał

dumnie na szczycie wzgórza. Otoczony zacienioną werandą,

mimo szczelnie zamkniętych okiennic, niemal zapraszał do

środka.

Ze wstępnych ustaleń wynikało, że w ostatnich latach

właściciele nie inwestowali w dom, traktując go raczej jako

lokatę kapitału. Pewnie dlatego Ryan spodziewał się

odpadającego tynku i uschniętych liści. Tymczasem dom

wyglądał bardzo miło. Nie stwarzał wrażenia, jakby jego

najlepsze lata już minęły. Wręcz przeciwnie, wyglądał, jakby

wciąż na kogoś czekał.

Ryan był coraz bardziej zaintrygowany.

Przypomniał sobie, że Will zachwycał się tutejszym

powietrzem, wysiadł więc z samochodu i wziął głęboki

oddech. Jego brat miał rację. Zapach rozgrzanej słońcem

ziemi i jakiś nieuchwytny aromat usunęły mu z płuc opary

Melbourne.

- Dobra, Will - odezwał się do siebie. - Miałeś rację, tu

jest czarująco. Ale czy aż tak, żeby odrzucić wszystkie inne

atrakcje? - spytał z powątpiewaniem i pokręcił głową.

Kardinyarr miało być dla Willa tylko krótkim

przystankiem w podróży, tymczasem wszystko wskazywało

na to, że gdyby nie nagła śmierć, jego brat zostałby tu na

zawsze. Dla dziewczyny, która napisała list.

Sięgnął po kopertę i ostrożnie włożył ją do kieszeni

koszuli. Odruchowo włączył alarm w samochodzie i

uśmiechnął się kpiąco. Wielkomiejskie nawyki tak weszły mu

w krew, że nie potrafił już działać inaczej.

Lekki podmuch wiatru rozwiał mu. włosy i przyniósł

łagodne dźwięki muzyki operowej. Dochodziły gdzieś zza

domu, ruszył zatem w tamtym kierunku. Czy zaraz spojrzy w

oczy kobiecie, która sprawiła, że jego brat odwrócił się od

wszystkiego, co oferował mu świat i zakopał się w tej dziurze?

Laura kiwała głową w takt muzyki. Cała podrygiwała,

kończąc zmywanie. Uwielbiała takie dni. Po niebie

przesuwały się kłębiaste chmury, słoneczne światło wpadało

do kuchni przez zastawione kwiatami okna, a ona miała całe

popołudnie dla siebie. Jeszcze tylko przygotuje obiad i będzie

mogła zrobić sobie cudownie odprężającą kąpiel.

Ten pomysł tak jej się spodobał, że zaśpiewała głośno i

uśmiechnęła się do siebie. Nie była może Pavarottim, ale jakie

to miało znaczenie?

Ryan, z rękoma w kieszeniach, powoli obchodził dom,

ciekaw, co zastanie za rogiem. Przypomniał sobie, że Will

zapraszał tu całą rodzinę, ale jakoś nigdy nie znaleźli czasu,

żeby go odwiedzić. Wszyscy byli zbyt zajęci.

Jen była skrzypaczką w orkiestrze symfonicznej i ciągle

jeździła po świecie, Samantha właśnie założyła rodzinę, poza

tym zawsze pochłaniała ją praca w wytwórni, a rodzice - znani

twórcy filmów przyrodniczych - spędzali więcej czasu w

buszu niż we własnym domu.

Chociaż wszyscy byli ciekawi, jak wygląda to słynne

miejsce, które tak oczarowało Willa, ciągle odkładali wizytę.

Aż w końcu było już za późno.

Dotarł na tyły budynku i wtedy jego oczom ukazał się

rozczulająco staroświecki widok. Kilkanaście metrów za

rezydencją Kardinyarr stał sobie niewielki parterowy domek.

Cały zatopiony w kępach kwiatów, otulony bluszczem i

rozświetlony ciepłym blaskiem zachodzącego słońca,

wyglądał niemal bajkowo. I w przeciwieństwie do głównej

posiadłości, z całą pewnością nadal był zamieszkany.

Delikatny wiatr poruszał muślinowymi firankami w

otwartych oknach i pozwalał zajrzeć do środka. W

zacienionym wnętrzu kuchni Ryan dostrzegł zarys kobiecej

sylwetki.

Laura Somervale.

Odetchnął głęboko i przez chwilę stał w bezruchu. Jaka

ona jest? Kobieta, dla której jego brat odrzucił stypendium na

uniwersytecie w Oksfordzie... Czym go ujęła? Okaże się

typem przemądrzałej intelektualistki, czy raczej szalonej

artystki? A może jest zwykłą dziewczyną z prowincji, której

świeża uroda oczarowała znudzonego życiem, samotnego

chłopaka z wielkiego miasta?

Co sprawiło, że Will Gasper odrzucił dla niej wszystko i

zaszył się w tej dziurze? A teraz nawet jego, Ryana, oderwała

na chwilę od świata eleganckich hoteli i debat o polityce.

Wystarczył jeden, napisany wiele lat temu list, żeby zmusić go

do pokonania swoim luksusowym samochodem pełnej

wertepów drogi, walczyć z kurzem osiadającym całymi

tumanami na lśniącym lakierze i stadami uciążliwych muszek,

które wciskały się w każdą szczelinę.

Staromodnie upięte firanki znów poruszyły się lekko i w

świetle słońca błysnęła burza jasnych loków.

Przypomniał sobie, co pisał jego brat:

Ona jest wspaniała. Cudowna i słodka. Dzięki niej

odkryłem, co to radość i szczęście. Tu jest jej dom, ale czuję

się, jakbym ja też znalazł mój.

Ironiczny uśmiech mimowolnie przebiegł przez twarz

Ryana. Nie wątpił, że Will doskonale wiedział, jak jego

starszy brat zareaguje na takie naiwne, romantyczne wyznania.

Ryan Gasper zawsze bowiem wierzył w rozum i rozsądek. W

życiu liczyły się tylko fakty, które można powiązać w

logiczną, spójną całość. I ciągle nie mógł zrozumieć, co

kierowało Willem.

Zdecydowanie ruszył w stronę wejścia i nagle ze

zdumieniem stwierdził, że kobieta głośno śpiewa. Poruszała

się w rytm muzyki, ale tylko czasami tony wydobywające się

z jej gardła współgrały z tymi dobiegającymi z magnetofonu.

Najwyraźniej jednak wcale jej to nie przeszkadzało.

Nagle ogarnęły go wątpliwości. Może jednak powinien

był najpierw zadzwonić? Wypadało uprzedzić o przyjeździe. ..

Przystanął i zastanawiał się, co zrobić, a wtedy kobieta

przesunęła się bliżej okna, i mógł zobaczyć ją wyraźniej.

Gęste jasne włosy spięte były luźno na plecach i kołysały

się przy każdym ruchu, prosta letnia sukienka podkreślała

młodzieńczą figurę, a wiatr, który zagłuszał jego kroki, targał

cienkim materiałem i odsłaniał szczupłe, opalone nogi.

Uśmiechnął się w duchu. Odniósł wrażenie, że miłość do

muzyki operowej nie szła w parze z jej możliwościami

wokalnymi, ale chyba niezbyt się tym przejmowała.

Ally Blake - Smak życia.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: