35. Miejsce stworzenia w teologii chrzescijanskiej, Bóg Odkupiciel to Bóg Stwórca (2011).pdf

PRZEGLĄD PRASY KREACJONISTYCZNEJ

MIEJSCE STWORZENIA W TEOLOGII CHRZEŚCIJAŃSKIEJ

BÓG ODKUPICIEL TO BÓG STWÓRCA

jaństwa jest krzyŜ i zmartwych

wstanie Chrystusa. Nazywamy to

dobrą nowiną, ewangelią zbawienia grzesznego

człowieka dzięki odkupieńczej śmierci Jezusa

Chrystusa. Ale to przesłanie jest elementem

duŜo szerszej prawdy, która stanowi kontekst

dla akceptacji, a nawet zrozumienia ewangelii

Jezusa Chrystusa. Tą szerszą prawdą jest cała

opowieść o tym, jak Bóg traktuje ludzkość.

Obejmuje ona ujęcie z Księgi Rodzaju o tym,

jak Bóg stworzył świat. Pismo Święte nigdy nie

oddziela wiedzy o Bogu Odkupicielu od wiedzy

o Bogu Stwórcy. Wiele herezji chrześcijańskich

próbowało w jakiś sposób oddzielić Boga

Stwórcę od Boga Odkupiciela. Chrześcijaństwo

się temu sprzeciwia. Dobra nowina Jezusa

Chrystusa nie ma sensu, jeśli nie umieścimy jej

w ramach całej opowieści o stwórczym i zbaw

czym dziele Boga, od Księgi Rodzaju do Księgi

Objawienia.

Niektóre środowiska chrześcijańskie pró

bują unikać Księgi Rodzaju i pomniejszyć jej

wartość. Mówi to wiele o ogólnej perspektywie,

z jakiej te środowiska patrzą na Biblię, Boga i

człowieka. Sam Jezus orzekł, Ŝe nie jesteśmy w

stanie zrozumieć Go bez Starego Testamentu

(Jana 5:39). Ewangelia Mateusza ciągle wyka

zuje, Ŝe wszystko, co się stało, zaszło po to,

aby wypełniło się Pismo. Dla chrześcijanina nie

ma sensu sugestia, Ŝe autorytet posiada tylko

Nowy Testament. To fałszywa nauka, która

podwaŜa samą dobrą nowinę. Biblia jest sło

wem Boga do nas, kaŜde jej słowo jest na

tchnione przez Boga. Nie do przyjęcia jest po

stawa, Ŝe moŜemy jako chrześcijanie obyć się

bez jakiegoś fragmentu Pisma.

Schizofrenia interpretacji dni stworzenia

Dobrym przykładem trudności, do jakich

prowadzi taka postawa, jest przyjęcie stanowi

ska, Ŝe Ziemia liczy sobie wiele miliardów lat.

Najczęściej chrześcijanie, którzy akceptują

pogląd, Ŝe Ziemia jest stara, uznają jednocze

śnie ewolucję za metodę stworzenia. To tak

zwani teistyczni ewolucjoniści. Ale nie musi tak

być, Ŝe stary wiek Ziemi łączy się z akceptacją

ewolucjonizmu. Istnieją nawet kreacjoniści

głoszący, Ŝe Ziemia jest stara. To tak zwani

kreacjoniści starej Ziemi. Pierwszy problem,

związany z ideą starej Ziemi, ma naturę egze

getyczną, dotyczy interpretacji Biblii. Jeśli ktoś

przyjmuje stanowisko starej Ziemi, to musi

interpretować pierwsze trzy rozdziały Księgi

Rodzaju w taki sposób, który jest nie do przyję

cia w innych kontekstach biblijnych, w innych

księgach Pisma Świętego. Staroziemscy kre

acjoniści interpretują dni stworzenia z opisu

biblijnego jako długie epoki, być moŜe liczące

miliony lub nawet miliardy lat. Ale co wówczas

zrobić z następującym tekstem biblijnym z Księ

gi Wyjścia:

"Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci

twego Boga, Jahwe. [...] Bo w sześciu dniach

uczynił Jahwe niebo, ziemię, morze oraz

wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu

odpoczął." (Ks. Wyjścia 20:1011)?

Jeśli dni stworzenia z opisu biblijnego

rozumiemy jako dłuŜsze okresy, jako epoki, to

podobnie winniśmy rozumieć dni stworzenia, o

których mowa w cytowanym wyŜej fragmencie.

Ale w tym fragmencie taka interpretacja dni

stworzenia nie ma sensu. Przykazanie, nakazu

jące święcenie szabatu, dotyczy dosłownie

rozumianego, czyli literalnego dnia szabatu, a

tym samym nakazuje przyjąć takie samo rozu

mienie pozostałych dni stworzenia.

Nauki przyrodnicze mają hipotetyczny cha

rakter

Zwolennicy starej Ziemi mówią, Ŝe akcep

tują orzeczenia nauki w sprawie pochodzenia

świata. Jest to chwalebna postawa, bo nauka

ma na swoim koncie wiele spektakularnych

sukcesów. Ale nie moŜna zapominać, Ŝe ponio

sła teŜ spektakularne klęski. Wiele teorii, utrzy

mywanych nawet przez setki lat, w końcu uzna

wano za nieprawdziwe, chociaŜ wcześniej znaj

dowano dla nich wiele potwierdzeń. Tak było z

teorią nieruchomej Ziemi, obaloną przez Koper

nika i jego następców. Tak było teŜ z newto

nowską teorią grawitacji, która została zastąpio

na przez ogólną teorię względności Einsteina.

Orzeczenia nauki nie są absolutnie pewne, są

hipotetyczne i omylne.

A my, chrześcijanie, musimy pamiętać, Ŝe

nauka mówi takŜe, Ŝe zmarli nie zmartwych

wstają i Ŝe dziewice nie rodzą męskich potom

ków. Czy moŜna być chrześcijaninem, nie uzna

jąc historyczności Zmartwychwstania i Dziewi

czego Poczęcia? Uznanie nadrzędności nauki

nad Biblią w sprawie pierwszych jej rozdziałów

skutkuje olbrzymimi problemami egzegetyczny

mi i wpływa na rozumienie reszty Pisma Święte

go. Nie da się odizolować pierwszej księgi od

pozostałych ksiąg, bo skutkuje to swoistą schi

zofrenią interpretacyjną.

Realność pierwszego i ostatniego Adama

Istnieje teŜ drugi, nawet powaŜniejszy,

problem natury teologicznej, związany z przyję

ciem nadrzędności twierdzeń nauki w sprawie

wieku Ziemi i pochodzenia człowieka. Jeśli

przyjmiemy stanowisko teistycznego ewolucjo

nizmu ze wszystkimi jego konsekwencjami, to

nic nam nie daje werbalne uznanie, Ŝe nic istot

nego się nie zmieniło, bo nadal uwaŜamy, Ŝe

Bóg stworzył człowieka, tyle Ŝe zrobił to przy

pomocy ewolucji. Wówczas bowiem nie jeste

śmy w stanie przyjąć, Ŝe Adam i Ewa naprawdę

istnieli jako prarodzice całej ludzkości. Adam i

Ewa dla teistycznych ewolucjonistów mogą być

tylko symbolicznymi, realnie nieistniejącymi

ludźmi. Według ewolucjonizmu rodzaj ludzki

wyłonił się nie z pary osobników, ale z całej

grupy, czy nawet grup hominidów. A to prowa

dzi do nieprzezwycięŜalnych problemów teolo

gicznych. Ponownie mamy tę samą sytuację, Ŝe

tej interpretacji nie moŜemy stosować poza

pierwszymi rozdziałami Księgi Rodzaju. Jeśli

Adam nie był postacią historyczną, to jak mamy

potraktować słowa Pawła Apostoła o pierwszym

Adamie i ostatnim Adamie?

"PoniewaŜ bowiem przez człowieka przy

szła śmierć, przez człowieka teŜ dokona się

zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy

umierają, tak teŜ w Chrystusie wszyscy będą

oŜywieni" (1 Kor. 15:2122)

Biblia wyraźnie łączy realność zmartwych

wstania w Chrystusie z realnością śmierci w

Adamie (Rzym. 5:1219). Jeśli ta druga jest

fikcyjna, bo naprawdę Adam nie istniał, to czy

mamy prawo spodziewać się realnego, niefik

cyjnego zmartwychwstania? Powstaje olbrzymi

problem. [1]

Jeśli nie było historycznego Adama, to

Upadek, grzech pierwszej pary ludzi, staje się

fikcją. Biblia grzeszność rodzaju ludzkiego

wywodzi z faktu, Ŝe Adam i Ewa zgrzeszyli.

Adam jako ojciec ludzkości waŜny jest nie tylko

z powodu własnego grzechu, ale poniewaŜ w

Adamie wszyscy zgrzeszyliśmy. Księga Rodza

ju informuje, Ŝe sąd BoŜy za ten grzech przybrał

rozmiary kosmiczne. [2] Jeśli przyjmiemy stano

wisko starej Ziemi, nawet jeśli będzie to kre

acjonizm starej Ziemi, to bardzo trudno wyja

śnić, dlaczego skutki Upadku śmierć, strach,

choroby i cierpienia występowały długo przed

Adamem i Ewą. Zwłaszcza jeśli uwzględnimy

kilkakrotne zapewnienia, Ŝe skutki stworzenia

Bóg widział jako bardzo dobre.

Sytuacja w chrześcijaństwie ewangelikal

nym

Większość chrześcijan nie zadaje sobie

trudu, by problem ten rozstrzygnąć. Nie wnikają

oni tak głęboko w problematykę teologiczną.

Zadowalają się powierzchownym, werbalnym

tylko pogodzeniem ewolucjonizmu i chrześcijań

stwa. Dotyczy to głównych wyznań katolicy

zmu, prawosławia, a nawet protestantyzmu.

Lepsza sytuacja występuje u tzw. ewangelicz

nych chrześcijan, bo wielu z nich niestety, nie

wszyscy odrzuca ewolucjonizm. A są całe

denominacje protestanckie, które mocno stoją

na gruncie kreacjonizmu młodej Ziemi.

Jeśli chodzi o ewangelikalnych chrześci

jan, to w omawianej sprawie moŜna wskazać

zarówno na jasną, jak i na ciemną stronę. Ta

pierwsza to fakt, Ŝe większość z nich odrzuca

teorię ewolucji, nigdy nie zdobyła ona ich serc.

Ale najczęściej nie rozumieją oni biblijnej dok

tryny stworzenia i odkupienia. Nie chodzi tu

tylko o to, Ŝe mówiąc metaforycznie nie łączą

ze sobą kolejnych punktów w linię prostą. Wiele

kościołów ewangelikalnych nie naucza podsta

POD PR ĄD” nr 4/81/2011

MARTA CUBERBILLER

C entralnym przesłaniem chrześci

„ „„ „ i d ź POD PR ĄD”

POD PR ĄD”

wowych prawd biblijnych, czyli nie tworzy tych

punktów, które naleŜy ze sobą połączyć. Ewan

gelikalizm został dotknięty doktrynalnym analfa

betyzmem, gdzie tzw. doświadczenie Ŝyciowe

rządzi wiedzą, a intuicja dominuje nad intelektu

alnym zaangaŜowaniem. Ta sytuacja się pogar

sza, gdyŜ kolejne pokolenia chrześcijan ewan

gelikalnych w coraz większym stopniu akceptu

ją naturalizm i ewolucjonizm wskutek tego, Ŝe

podlegają nauczaniu i wychowaniu w świeckim

środowisku, gdzie naturalizm i ewolucjonizm

przyjmuje się z góry, bez dowodu.

Właściwe podejście teologiczne musi

dysponować wielką metanarracją biblijną, łą

czącą Stworzenie, Upadek, Odkupienia i Koniec

świata. Nie da się sensownie mówić o odkupie

niu, jeśli nie powiemy, od czego. Nie moŜna

wyjaśnić grzesznej natury człowieka, nie wspo

minając o Upadku naszych prarodziców. A

Upadku nie da się przedstawić bez odniesienia

się do całego Wszechświata jako odbicia chwa

ły BoŜej oraz do ludzi jako jedynych stworzeń

uczynionych na obraz BoŜy. Wszystkie te ele

menty muszą być wstawione do całościowego

kontekstu BoŜego Objawienia się w Chrystusie.

KaŜdy z tych elementów w izolacji od pozosta

łych traci sens.

Chrześcijaństwo a kreacjonizm i ruch Inteli

gentnego Projektu

Koncentrowanie się na stworzeniu bez

ewangelii odkupienia nie jest właściwe dla

chrześcijanina. Kreacjonizm jest konieczny, ale

nie wystarcza. Podobnie jest z teorią Inteligent

nego Projektu. To znakomite narzędzie intelek

tualne. Pozwala niezwykle skutecznie wykazać

błędy darwinizmu. Ale sama ta teoria nie przy

bliŜy nikogo do Chrystusowej ewangelii. Jeśli

idea inteligentnego projektu jest całościowym

światopoglądem, to jest to światopogląd bez

płodny. Nie zostaniemy zbawieni przez to, Ŝe

uznamy Boga za Projektanta. Zbawienie wyma

ga uznania Boga jako Stwórcy i Odkupiciela w

Chrystusie.

Czy zbawienie zaleŜy od przyjęcia idei mło

dej Ziemi?

1 List do Koryntian 15:17 mówi: "A jeŜeli

Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest

wasza wiara i aŜ dotąd pozostajecie w swoich

grzechach" . Jezus w Ewangelii Jana 3:3 powie

dział: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli

się ktoś nie narodzi powtórnie, nie moŜe ujrzeć

Królestwa BoŜego" . A List do Rzymian 10:9

wyraźnie wyjaśnia: "JeŜeli więc ustami swoimi

wyznasz, Ŝe Jezus jest Panem, i w sercu swoim

uwierzysz, Ŝe Bóg Go wskrzesił z martwych

osiągniesz zbawienie".

Wiele innych fragmentów moŜna cytować,

ale Ŝaden z nich nie mówi, Ŝe aby zostać zba

wionym, naleŜy wierzyć w młodą Ziemię. A lista

tych, którzy nie wejdą do Królestwa BoŜego, jak

na przykład tekst z Objawienia św. Jana 21:8 , z

pewnością nie wymienia "staroziemców".

Wielu wielkich myślicieli chrześcijańskich

wierzyło w starą Ziemię. Niektórzy z nich przyj

mowali tzw. teorię luki czasowej. Inni teorię, Ŝe

dzień stworzenia w opisie biblijnym odnosi się

do epoki geologicznej. Jeszcze inni byli te

istycznymi ewolucjonistami albo progresywnymi

kreacjonistami. Pismo Święte wyraźnie naucza,

Ŝe warunkiem zbawienia jest wiara w Chrystusa

bez Ŝadnych wymogów odnośnie wieku Ziemi

lub Wszechświata.

Ale nie znaczy to, Ŝe nie ma znaczenia, w

co chrześcijanie wierzą w sprawie wieku Ziemi

lub Wszechświata. ChociaŜ nie zaleŜy od tego

zbawienie, wiara, Ŝe historia Ziemi trwa od

milionów lat, prowadzi do bardzo przykrych

konsekwencji.

Wiara w miliony i miliardy lat nie pochodzi

z Pisma Świętego, ale z metod, jakich świeccy

uczeni uŜywają do obliczenia wieku Wszech

świata. Metody te, jak wszystkie metody nauko

we, mają omylny charakter. Aby dopasować te

miliony lat do Biblii, trzeba dokonać odpowied

niej reinterpretacji tekstu biblijnego na przy

kład wprowadzić lukę czasową między pierw

szym i drugim wierszem Księgi Rodzaju, albo

dni stworzenia interpretować jako epoki, albo w

jeszcze jakiś inny sposób. Krótko mówiąc, nale

Ŝy jakoś "przystrzyc" tekst biblijny, autorytet

Słowa BoŜego naleŜy podporządkować omyl

nym ideom człowieka. Najpierw w tej jednej

sprawie, potem w drugiej (bo dlaczego nie,

skoro juŜ raz?), trzeciej..., aŜ mamy to, co ma

my całkowity upadek autorytetu Biblii w świe

cie Zachodu.

My, chrześcijanie, powinniśmy pamiętać o

ostrzeŜeniu z Księgi Przysłów: " Do słów Jego

nic nie dodawaj, by cię nie skarał" (30:6).

m.cuber@wp.pl

http://creationism.org.pl/Members/mcuberbiller

Przypisy:

[1] Por. w tej sprawie Lita Cosner, "Romans 5:1221:

Paul's view of literal Adam", Journal of Creation, August

2008, vol. 22, no. 2, s. 105107, http://tiny.pl/hc2z7; Lita

Cosner, "The Resurrection and Genesis", Creation 2010,

vol. 32, no. 3, s. 4850, http://tiny.pl/hc2zr (tłum. polskie:

"Zmartwychwstanie a Księga Rodzaju", http://tiny.pl/

hc2z9)

[2] Por. Jonathan Sarfati, "The Fall: a cosmic catastrophe:

Hugh Ross's blunders on plant death in the Bible", Jour

nal of Creation 2005, vol. 19, no. 3, s. 6064, http://tiny.pl/

hdr61; Henry B. Smith Jr., "Cosmic and universal death

from Adam's fall: an exegesis of Romans 8:1923a",

Journal of Creation 2007, vol. 21, no. 1, s. 7585, http://

tiny.pl/hdr6j.

(Lael Weinberger, "Creation and Redemption. A Conver

sation with Albert Mohler", Creation 2011, vol. 33, no. 1,

s. 1618; Ken Ham, "Does the Gospel Depend on a

Young Earth?", Answers JanuaryMarch 2011, vol. 6, no.

1, s. 3940.)

TUSK PROROKIEM???

PAWEŁ CHOJECKI

historii Polski tragedią eliminującą

elitę władzy (głównie ze znienawi

dzonej przez postkomunistyczny Salon partii

opozycyjnej), Donald Tusk wygłosił pod adre

sem PiSu groźbę, która okazała się proroc

twem.

wiada uderzenie asteroidy o średnicy 1020 km.

Ten tzw. impakt Chicxulub wyrzucił w górę pył i

sadzę, które krąŜąc w wysokich warstwach

atmosfery, przytłumiły promienie słoneczne.

Wywołane przez impakt poŜary oraz późniejsze

zahamowanie dopływu promieni słonecznych

zniszczyły w duŜym stopniu roślinność, co spo

wodowało wymarcie najpierw roślinoŜerców, a

później mięsoŜerców.” Meandry sporów o po

chodzenie cz.13, „idź POD PRĄD” nr 21, kwie

cień 2006.

Według kreacjonistów hipoteza Alvarezów

jest nieprawdziwa, a dinozaury wraz z innymi

istotami wyginęły w potopie, ale Tusk nie jest

przecieŜ kreacjonistą. W swoim porównaniu

odniósł się więc zapewne do ewolucjonistycznej

koncepcji zagłady dinozaurów. Według niej te

słabo przystosowane do trudnych warunków,

niejako zapóźnione w rozwoju, kolosy nie wy

trzymały „zderzenia z ziemią” i selektywnie

zostały wyeliminowane ze świata Ŝywych ku

radości i uciesze konkurencji, która bez zagro

Ŝenia z ich strony mogła swobodnie opanować

Ziemię.

Jak to pięknie pasuje do narracji Platformy

Obywatelskiej. JuŜ w 2005 roku Tusk swoją

opozycję określił mianem „ moherowej koalicji”.

W sukurs natychmiast przyszły mu media i

„artyści” w rodzaju „Big coś tam”, wyśmiewając

PiS jako partię ludzi starszych – czyli w domyśle

głupszych, zacofanych i niekumających – bli

skich grobu. Po kampanii ośmieszania przyszedł

czas na otwarte budowanie nienawiści i pogardy

(zdRadek Sikorski: „Jeszcze jedna bitwa, jesz

cze dorŜniemy watahy. Wygramy tę batalię!” –

2007). Konsekwencją była ostatnia groźba Tu

ska – nie chcecie współpracować, wyginiecie jak

dinozaury. W domyśle – w gigantycznej kata

strofie.

I rzeczywiście, trzy tygodnie później pra

wie całe kierownictwo Prawa i Sprawiedliwości

oraz związanych z nim przedstawicieli najwyŜ

szych instytucji państwa współpracownicy Tuska

upakowali w jednym, świeŜo wyremontowanym

w Rosji samolocie. Następnie głosami rosyjskich

„kontrolerów lotu” umiejętnie naprowadzono ich

na ścieŜkę i kurs kolizyjny z Ziemią…

„Nigdy nie miałem wraŜenia, Ŝe opozy

cja chce nam pomóc. A jeśli nie zrozumiecie,

Ŝe współpraca jest najwaŜniejsza, wyginiecie

jak dinozaury". 19 marca 2010r., Sejm III RP

Zakładam, Ŝe Tusk, jako człowiek oświe

cony po nowemu, jest wyznawcą teorii ewolucji.

To właśnie ewolucjoniści, nie mogąc sobie pora

dzić z istnieniem ani ze zniknięciem tych prze

dziwnych i monstrualnych zwierząt, opracowali

koncepcję selektywnej zagłady dinozaurów w

wyniku zderzenia z ziemią asteroidy (hipoteza

Alvarezów). Oto, jak opisuje ją czołowy polski

kreacjonista Mieczysław Pajewski:

„Profesorowie Luis i Walter Alvarezowie,

ojciec i syn, w 1980 roku, po badaniach warstw

geologicznych w Gubbio, we Włoszech, doszli

do wniosku, Ŝe za wymarcie dinozaurów odpo

POD PR ĄD” nr 4/81/2011

N a trzy tygodnie przed największą w

„ „„ „ i d ź POD PR ĄD”

POD PR ĄD”

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: