wyk09.doc

(563 KB) Pobierz

Termodynamika

 

 

 

 

Podejście mikroskopowe (~1023®  termodynamika statystyczna

 

Podejście makroskopowe  ®  termodynamika fenomenologiczna

 

Układ zamknięty (nie ma wymiany materii z otoczeniem)  ®  układ otwarty (układy biologiczne)

 

Zmiana stanu układu ®  na sposób kwazistatyczny  ®  przez ciąg stanów równowagi

 

Przykład rozpuszczanie kostki lodu w szklance soku

 

1)   (sok + lód)®(sok)

 

2)   (sok + lód)®®®®®®®......®®®®®®®®®®®®® ®®®®®®®®®®®......®®®®®®®®®®(sok)

 


Gaz doskonały (1 mol): 3 parametry do opisu - p, V, T

 

 

 

Układ zamknięty

 

              pV = R*T  -  równanie stanu gazu doskonałego

 

Zmienne intensywne  ®  T, p

Zmienna ekstensywna  ®  V

Stała - R = 8.31 J/(mol*K)

 

Załóżmy, że T = const

 

Przejście między 2 stanami „A” i „B” (pA > pB)

 

              pAVA  =  pBVB

 

Przejście od „A” do „B” w sposób kwazistatyczny 

 

Zmieniam wartości parametrów (p, V) o bardzo niewielka ale skończoną wartość  ®  (dp, dV)

 

Symbol dx  ®  oznacza bardzo niewielką zmianę wartości x


Rzeczywistą zmianę funkcji przybliżam przez ciąg zmian  liniowych  ®  od stanu „A” do stanu „B” przechodzę przez wiele stanów pośrednich

 

 

              dp  =  tga dV  =  ()dV

 

Stosunek nazywamy pochodną funkcji p względem V  ®  znając zależność p = f(V) mogę obliczyć pochodną (matematyka  ®  rachunek różniczkowy) i dalej dla dowolnego dV obliczyć dp

 


Uogólnienie:

Dowolna funkcja y = f(x, z)  ®  mogę obliczyć pochodną funkcji f względem x przy założeniu z = const  ®  często stosowane oznaczenie   ®  znając pochodną mogę dla każdego dx obliczyć dy jako

 

              dy  = dx

 

Niewielka zmiana funkcji f = iloczynowi 2 wielkości  f  =  pV

 

              d(pV) =   =  pdV + Vdp

 

Funkcja f  =  sumie 2 wielkości

 

              d(p + V) = dp + dV

 

Funkcja f  =  stałej

 

f = const  ®  df = 0

 

 

Wielkości fizyczne wykorzystywane w termodynamice do opisu stanu układu  ®  p, V, T

 


Praca  ®  L

 

Praca objętościowa  ®  L0 

 

 

dLO  =  F*dx  = 

 

Praca przy skracaniu mięśnia o dl  ® dLS

 

              dLS  =  F*dl

 

Praca dla przeniesienia ładunku dq przeciw różnicy potencjałów y  ® dLQ

 

              dLQ  =  ydq

 

Praca dostarczenie do układu dn moli substancji przeciw spadkowi stężenia  ® dLC

 

dLC  =  mdn

 

m - potencjał chemiczny


Uwaga:

Interpretacja m  ®  gdy dn = 1 mol wtedy praca dLC  =  m

 

Można pokazać

 

              mi  =    +  RT ln(ci)

 

  ®  standardowy potencjał chemiczny

ci  ®  stężenie substancji „i” w roztworze

 

Uogólnienie  ®  dn1, dn2, ...,dnN

 

              dLC  = 

 

 

Ciepło  ®  Q

 

Przykład:

Bilans cieplny

 

Kostka lodu (mL, TL < 273 K) umieszczam w naczyniu o temperaturze otoczenia TO > 273 K. Ile ciepła (Q) zostanie pobranego z otoczenia ?

 

             

 

Uwaga:

Różnica między ciepłem i praca  ®  pojęcie energii wewnętrznej

 


Energia wewnętrzna  ®  U

 

Mikroskopowe ruchy cząsteczek (kT dla gazu doskonałego)  ®  wszystkie możliwe ruchy cząsteczek (drgania, rotacje, wzbudzenia)

 

I zasada termodynamiki

 

              dU  =  dQ  +  dL

 

I zasada termodynamiki to zasada zachowania energii z uwzględnieniem równoważności ciepła i pracy

 

Ten sam efekt (dU) mogę wywołać dostarczając ciepło (dQ przy dL = 0) jak i wykonując pracę (dL przy dQ = 0)

 

Przejścia Q  ®  L jak i L  ®  Q zawsze odbywają się z udziałem energii wewnętrznej

 

 

Konwencja znaków

1)   Q, L dostarczone do układu > 0

2)   Q, L dostarczone do otoczenia < 0

 

 

Przykład:

Praca wykonana przy sprężaniu gazu

 

              dLO  =  - pdV  =  -p*(Vkon – Vpoc)

 

 


Entropia - S

 

Procesy w przyrodzie są ukierunkowane i są nieodwracalne

1)   przepływ ciepła  ®  od cieplejszego do chłodniejszego

2)   ruch klocka przesuwanego po stole  ®  zamiana L ® Q jest możliwa ale odwrotny proces nie jest obserwowany (Q ® L)

 

Powstaje problem jak sprawdzić czy dany proces w przyrodzie będzie przebiegać samorzutnie

 

Wprowadzam nową wielkość fizyczną, której zmiany pozwolą określić możliwość samorzutnego przebiegu procesu

 

Rozważmy 2 naczynia zawierające 6 cząsteczek (mikroskopowo)

 

 

Na ile sposobów mogę zrealizować określony stan układu

 

A = 6, B = 0                                          W = 1

A = 5, B = 1                                          W = 6

A = 4, B = 2                                          W = 15

A = 3, B = 3                                          W = 20

A = 2, B = 4                                          W = 15

A = 1, B = 5                                          W = 6

A = 0, B = 6                                          W = 1


W sumie istnieją 64 możliwe stany

 

Zgodnie z naszą intuicją równy rozkład jest najbardziej prawdopodobny

 

Prawdopodobieństwo określonego stanu

 

Moneta  ®  p = ½

 

Kostka  ®  p = 1/6

 

             

 

Stan 6 cząstek w naczyniu A

 

1 stan  ®  p  =

 

Podział 3 + 3

 

20 stanów  ®  p  =

 

Uwaga:

Układy makroskopowe składają się z bardzo dużej liczby cząstek (~10...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin