DZIESIĘCINA - INWESTYCJA W KRÓLESTWO BOŻE
podstrona
Na wstępie przeczytam znany fragment Słowa Bożego z Mat.6,31-34:
6,31 Nie troszczcie się więc i nie mówcie: Co będziemy jeść? albo:
Co będziemy pić? albo: Czym się będziemy przyodziewać?
6,32 Bo tego wszystkiego poganie szukają; albowiem Ojciec wasz niebieski wie,
że tego wszystkiego potrzebujecie.
6,33 Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego,
a wszystko inne będzie wam dodane.
6,34 Nie troszczcie się więc o dzień jutrzejszy, gdyż dzień jutrzejszy będzie
miał własne troski. Dosyć ma dzień swego utrapienia
Chciałbym zwrócić uwagę na ten fragment. Powiedział to sam Pan Jezus w Kazaniu na
Górze - nauczanie to nadal aktualne. Ludzie wokół nas, sąsiedzi, znajomi, rodzina,
a także my sami, bracia i siostry , w większym lub mniejszym stopniu staramy się
o zapewnienie jedzenia, picia czy ubrania. Ludzie starają się zgromadzić sobie
jak najwięcej bogactw aby mieć zabezpieczenie na starość. Kupują nieruchomości,
złoto, lokują pieniądze w banku lub inwestują w fundusze emerytalne.
Ktoś z was może powiedzieć - i co w tym złego? Przecież Pan Bóg daje nam pieniądze
i możemy ich używać, oby tylko uczciwie. Przecież pomnażając rozsądnie posiadany
majątek możemy pomóc sobie i innym. Fakt, że samo w sobie nie jest to złe,
ale przy zachowaniu podstawowej, biblijnej zasady.
Pozwólcie, że przytoczę tu jeszcze Słowo z Mat.6,19-21:
6,19 Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie je mól i rdza niszczą
i gdzie złodzieje podkopują i kradną;
6,20 ale gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą
i gdzie złodzieje nie podkopują i nie kradną.
6,21 Albowiem gdzie jest skarb twój - tam będzie i serce twoje.
Biorąc pod uwagę fragment, który czytałem na początku i obecny mamy podstawową
zasadę, jaką powinien się kierować chrześcijanin odnośnie majątku:
- szukanie najpierw królestwa Bożego i sprawiedliwości jego czyli gromadzenie
sobie skarbów w niebie.
Każdy, kto inwestuje w ten świat musi pamiętać, że świat nie daje nam pewności,
co do naszego majątku - wystarczy jakiś kryzys, jakaś wojna, czy krach państwa
a zostanie zniszczony dom, w który zainwestowaliśmy, upadnie bank a towarzystwo
emerytalne ogłosi bankructwo.
Niebezpieczeństwo dotyczy zarówno tych którzy mają ledwie na chleb jak i tych,
którzy mają dużo pieniędzy. Każdy ma coś, co może stracić - i jeśli to co posiadasz,
przesłania ci Pana Jezusa, to po stracie pozostanie tobie oprócz straty materialnej,
załamanie, żal, złość i nierzadko pretensja do Pana Boga.
Pamiętam jak jeszcze przed nawróceniem, bałem się, że ktoś się włamie do mojej
piwnicy, gdzie trzymałem różne cenne dla mnie rzeczy. Ciągle to mnie trapiło ale
z chwilą gdy uwierzyłem w Pana Jezusa - przestało to być dla mnie tak ważne,
co ze zdziwieniem stwierdziłem. Zacząłem się cieszyć, że Pan Jezus nad wszystkim
czuwa i że nauczył mnie nie przywiązywać się do rzeczy materialnych.
Jeśli gromadzimy sobie skarb w niebie, szukamy Królestwa Bożego i sprawiedliwości
jego, to nigdy się nie zawiedziemy - bo to co zgromadzimy w Niebie jest trwałe
i nikt nam tego nie odbierze. Inwestujmy więc najpierw w Królestwo Boże.
Niektórzy zapytają ale jak mamy gromadzić skarb w Niebie, jak szukać Królestwa Bożego
i Jego sprawiedliwości - pokazuję Biblię - to jest odpowiedź !
To jest nasz poradnik - jest w niej wszystko co potrzeba aby być w Bogu bogatym.
A to jest podstawa do zarządzania naszym majątkiem.
Jednym ze sposobów szukania Królestwa Bożego jest dziesięcina jako dar dla Boga.
*******
I. DZIESIĘCINA, CO NA TEN TEMAT MÓWI BIBLIA
1. Kiedy zaczęto dawać Bogu dziesięcinę ?
Dziesięcinę zaczęto dawać Bogu jeszcze przed ustanowieniem zakonu. Mamy jednoznaczne
przykłady dania dziesięciny Bogu przez Abrama i Jakuba
1M.14,18 Melchisedek zaś, król Salemu, wyniósł chleb i wino.
A był on kapłanem Boga Najwyższego.
14,19 I błogosławił mu, mówiąc: Niech będzie błogosławiony Abram przez Boga
Najwyższego, stworzyciela nieba i ziemi!
14,20 I niech będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który wydał nieprzyjaciół
twoich w ręce twoje!
A Abram dał mu dziesięcinę ze wszystkiego.
Hebr. 7,7 A rzecz to jest bezsporna, że mniejszy od większego otrzymuje
błogosławieństwo.
1M.28,20 I złożył tam Jakub ślub, i powiedział: Jeżeli Bóg będzie ze mną
i będzie mnie strzegł w drodze, w którą się udaję, i da mi chleb na
pokarm i szatę na odzienie,
28,21 i powrócę w pokoju do domu ojca mego, to Pan będzie Bogiem moim,
28,22 a kamień, który postawiłem jako pomnik, będzie domem Bożym,
i ze wszystkiego, co mi dasz, będę ci dawał dokładnie dziesięcinę.
Co wynika z tych fragmentów jednoznacznie:
Abram:
- dziesięcinę dał w zamian za błogosławieństwo Boga,
- uznał wyższość Boga
- dziesięcinę dał dobrowolnie, z wielkiej wdzięczności dla Boga
- dziesięcina była dana z całego swojego łupu
Jakub:
- uznał wyższość Boga, okazał bojaźń Bożą
- dobrowolnie postanowił oddawać Bogu dziesięcinę ze wszystkiego
- dziesięcina miała być w zamian za to, że Bóg będzie z Nim i będzie jego Bogiem,
i że będzie Jakubowi pomagał
Jakie z tego wynikają wnioski współcześnie dla nas:
- dziesięcinę należy dawać dobrowolnie, bez zmuszania, z przekonaniem
( z ochotnego serca)
- dziesięcina ma być dawana z całego twojego dorobku ( dochodu), z tego,
co ci Bóg daje
- dziesięcina jest przeznaczona dla Boga,
( pomijam tu sprawę dania do rąk Melchisedeka, bo on tylko reprezentował Boga,
Jakub obiecał bezpośrednio Bogu - nie ma więc reguły, żeby dawać pośrednikom )
- dziesięcinę dajesz, jeżeli Bóg jest twoim Bogiem i masz od Niego błogosławieństwo,
oraz gdy wierzysz Bogu, że będzie ci pomagał ( a będzie na pewno)
Te wnioski wynikają ze Słowa Bożego i są ponadczasowe.
2. Jak dawano dziesięcinę w czasie obowiązywania zakonu?
Nas interesuje głównie dziesięcina z całego swojego dorobku, i taką chciałbym
krótko omówić:
a/ dziesięcina była darem, przeznaczona dla Boga i dawana z całego dorobku
( dawanie jej było przykazaniem ):
3M. 27,30 Wszelka dziesięcina z płodów ziemi, czy to z plonów polnych,
czy z owoców drzew, należy do Pana. Jest ona poświęcona Panu.
3M. 27,32 Wszelka dziesięcina z bydła i z trzody, wszystko, co przejdzie pod
laską pasterską, co dziesiąte będzie poświęcone Panu.
b/ dziesięcinę dawano do świątyni lewitom ( oni część przeznaczali dla Boga
i kapłanów, a resztę na swoje utrzymanie za służbę)
4M.18,21 Lewitom zaś dałem oto jako dziedzictwo każdą dziesięcinę w Izraelu
za ich służbę, którą spełniają w Namiocie Zgromadzenia.
18,22 Synowie izraelscy już nie będą przystępować do Namiotu Zgromadzenia,
aby nie ściągnąć na siebie grzechu i nie umrzeć.
18,23 Lewici sami będą spełniać służbę w Namiocie Zgromadzenia i dźwigać
swoją winę. Jest to ustawa wieczna dla waszych pokoleń.
Nie będą mieć dziedzictwa wśród synów izraelskich.
18,24 Ponieważ dziesięcinę synów izraelskich, którą ci składają w darze
ofiarnym Panu, dałem jako dziedzictwo Lewitom, dlatego powiedziałem
o nich: Nie będą mieć dziedzictwa wśród synów izraelskich.
18,25 I przemówił Pan do Mojżesza tymi słowy:
18,26 Do Lewitów zaś przemów i powiedz im: Gdy będziecie pobierać od synów
izraelskich dziesięcinę, którą dałem wam od nich jako wasze dziedzictwo,
odłóżcie od niej jako dar ofiarny dla Pana dziesięcinę z tej dziesięciny.
18,27 Wasz dar ofiarny będzie wam poczytany za plon z gumna i za plon z tłoczni.
18,28 Tak samo też odłóżcie dar ofiarny dla Pana od wszystkich dziesięcin,
które pobieracie od synów izraelskich. Dar z tego wydzielony dla Pana
oddajcie Aaronowi, kapłanowi.
18,29 Ze wszystkich darów wam składanych odłóżcie dar ofiarny wydzielony
dla Pana, ze wszystkiego co najprzedniejsze, jego poświęconą część.
18,30 I powiedz im: Gdy odłożycie z tego to, co najprzedniejsze, to będzie to,
co pozostanie, poczytane Lewitom jako plon z gumna i jako plon z tłoczni.
18,31 Możecie to jeść na każdym miejscu, wy i wasze rodziny, gdyż jest to
wasza zapłata za waszą służbę w Namiocie Zgromadzenia,
18,32 a gdy złożycie na ofiarę to, co najprzedniejsze, nie ściągniecie
na siebie grzechu i nie zbezcześcicie poświęconych darów synów izraelskich,
i nie pomrzecie.
c/ nie można było jej przeznaczać na swoje prywatne potrzeby, ale było
dopuszczalny posiłek dla siebie, rodziny, służby oraz lewity, jeśli
dostarczyłeś dziesięcinę do świątyni daleko poza miejsce zamieszkania (1/191).
Posiłkiem miała być oddana (z radością) chwała Bogu.
5M.12,17 Nie możesz jeść w twoich miejscowościach niczego z dziesięciny zboża,
wina i oliwy, z pierworodnych twego bydła i twoich trzód, niczego z danin,
ani tych, które ślubowałeś, ani z dobrowolnych, ani z darów ofiarnych
twej ręki.
12,18 Tylko przed Panem, twoim Bogiem, będziesz je spożywał na miejscu,
które wybierze Pan, Bóg twój, ty i twój syn, i twoja córka, i twój sługa,
i twoja służąca oraz Lewita, który mieszka w twoich bramach.
Przed Panem, Bogiem twoim, będziesz się radował ze wszystkiego,
co twoja ręka osiągnie.
5M.14,22 Będziesz dawał dziesięcinę z każdego plonu twojego nasienia,
które rokrocznie wydaje pole.
14,23 Na miejscu, które Pan wybierze na mieszkanie dla swego imienia,
będziesz jadł przed Panem, Bogiem twoim, dziesięcinę z twego zboża,
wina i oliwy oraz z pierworodnych twojego bydła i trzody,
abyś się uczył bojaźni Pana, Boga twego, po wszystkie dni.
14,24 Jeśli jednak droga będzie dla ciebie za daleka i nie będziesz mógł jej
tam zanieść, gdyż miejsce, które obierze Pan, Bóg twój, aby tam złożyć
swoje imię, będzie zbyt oddalone od ciebie, kiedy Pan, Bóg twój,
cię pobłogosławi,
14,25 to możesz ją spieniężyć i zawiniesz pieniądze w swej ręce i pójdziesz
na miejsce, które sobie wybierze Pan, Bóg twój,
14,26 i wydasz te pieniądze na to wszystko, czego zapragnie twoja dusza:
z bydła, owiec, wina, napoju upajającego i wszystkiego, czego zapragnie
twoja dusza, i będziesz tam jadł przed Panem, i będziesz się weselił,
ty i twój dom
14,27 oraz Lewita, który jest w twoich bramach. Nie opuścisz go, gdyż on nie
ma działu i dziedzictwa z tobą.
d/ raz na 3 lata część dziesięciny ( tylko z plonów ziemi ) była przeznaczona
wyłącznie na ucztę dla lewitów ( służących Bogu ), sierot, wdów, obcych
przybyszów ( ubogich ).
Słowo "plon" jest używane w Biblii do określanie plonów ziemi ( roli )
- por. 5M.28,11, Neh.10,38. Nie jest używane do określenia np. dorobku
z bydła. Tylko takie tłumaczenie to wyjaśnia, bo jeśliby trzeba było oddać
całą dziesięcinę ze wszystkiego ( nie tylko z plonu ), to co trzeci rok
by nie było co oddać dla Boga , w tym dla kapłanów i lewitów,
na ich utrzymanie)
5M.14,28 Pod koniec trzech lat oddzielisz całą dziesięcinę z twoich plonów tego
roku i złożysz ją w swych bramach.
14,29 Wtedy przyjdzie Lewita, ponieważ nie ma on działu i dziedzictwa z tobą,
oraz obcy przybysz, sierota i wdowa, którzy są w twoich bramach,
i będą jedli, i nasycą się, aby ci błogosławił Pan, Bóg twój,
w każdym dziele twojej ręki, które będziesz wykonywał.
5M.26,12 A gdy w trzecim roku, roku dziesięcin, zakończysz składanie wszelkich
dziesięcin ze swoich plonów i oddasz, co się należy Lewicie, obcemu
przybyszowi, sierocie i wdowie, aby i oni spożywali w twoich bramach
i zostali nasyceni,
26,13 wtedy powiesz przed Panem, Bogiem twoim: Usunąłem z domu to, co święte,
udzieliłem z tego także Lewicie, obcemu przybyszowi, sierocie i wdowie,
zgodnie ze wszystkimi twoimi przykazaniami, jakie mi dałeś.
Nie przekroczyłem i nie zapomniałem żadnego z twoich przykazań;
26,14 nie jadłem z tego, gdy byłem w żałobie, nie usunąłem z tego nic,
gdy byłem nieczysty, nie dałem z tego nic dla zmarłego. Usłuchałem głosu
Pana, Boga mego, postąpiłem we wszystkim zgodnie z tym, co mi nakazałeś;
26,15 spójrz tedy ze swego świętego przybytku, z nieba, i pobłogosław twój lud,
Izraela, i tę ziemię, którą nam dałeś, jak przysiągłeś naszym ojcom,
ziemię opływającą w mleko i miód.
26,16 W dniu dzisiejszym Pan, Bóg twój, nakazuje ci, abyś spełniał te przepisy
i prawa; przestrzegaj ich tedy i spełniaj je z całego swego serca
i z całej swojej duszy.
e/ przykazanie dawania dziesięciny było bardzo ważne dla Boga, a nie dawanie
jej uczciwie było traktowane jako grzech oszustwa i ściągało przekleństwo Boga
Mal. 3,7 Od dni waszych ojców odstępowaliście od moich przykazań i nie
przestrzegaliście ich. Nawróćcie się do mnie, wtedy i Ja zwrócę się ku
wam - mówi Pan Zastępów. Lecz wy pytacie: W czym mamy się nawrócić?
3,8 Czy człowiek może oszukiwać Boga? Bo wy mnie oszukujecie!
Lecz wy pytacie: W czym cię oszukaliśmy? W dziesięcinach i daninach.
3,9 Jesteście obłożeni klątwą, ponieważ mnie oszukujecie, wy, cały naród.
f/ dający dziesięcinę otrzymywali błogosławieństwo Boga ( ponad miarę), duchowe
i materialne ( Bóg zachęca, żeby wypróbować Go, czy faktycznie będzie
to błogosławieństwo):
Mal. 3,10 Przynieście całą dziesięcinę do spichlerza, aby był zapas w moim domu,
i w ten sposób wystawcie mnie na próbę! - mówi Pan Zastępów - czy wam nie
otworzę okien niebieskich i nie wyleję na was błogosławieństwa ponad miarę.
3,11 I zabronię potem szarańczy pożerać wasze plony rolne, wasz winograd
zaś w polu nie będzie bez owocu - mówi Pan Zastępów.
3,12 Wszystkie narody będą was nazywać szczęśliwymi, bo będziecie krajem
uroczym - mówi Pan Zastępów.
- mamy tu też potwierdzenie, żeby dawać dziesięcinę całą i do spichlerza.
g/ Pan Jezus potwierdził, że należy dawać dziesięcinę
Mat. 23,23 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że dajecie
dziesięcinę z mięty i z kopru, i z kminku, a zaniedbaliście tego,
co ważniejsze w zakonie: sprawiedliwości, miłosierdzia i wierności;
te rzeczy należało czynić, a tamtych nie zaniedbywać
Dygresja: niektórzy twierdzą, że po zmartwychwstaniu Jezusa już nie ma mowy
o dawaniu dziesięciny. Przypominam, że dziesięcina była dawana jeszcze przed
zakonem na warunkach, jakie opisałem wcześniej.
Druga ważna sprawa - jeśli zdecydujesz się dawać dziesięcinę to masz obiecane
od Boga błogosławieństwo większe, niż jakbyś nie dawał .
II. DZIESIĘCINA OBECNIE, CZYLI: CZY DAWAĆ I JAK DAWAĆ
1. Czy jako chrześcijanie mamy dawać dziesięcinę?
Z powyższych treści Biblii wynika, że mamy dawać dziesięcinę z następujących powodów:
a/ Bóg Biblii jest naszym Bogiem
b/ uznajemy jego wyższość i chcemy Mu być posłuszni
c/ Bóg jest Stwórcą i to od Niego mamy wszelkie dobra materialne i duchowe
d/ mamy Jego błogosławieństwo, troszczy się o nas cały czas i będzie się
troszczył nadal
e/ mamy przykłady dawania dziesięciny i że to się Bogu podoba
f/ otrzymamy większe błogosławieństwo ( duchowe, materialne ), niż jakbyśmy nie dawali
...
czemu102