1. Narząd równowagi:
· kompleks kilku narządów zmysłów, koordynowanych na poziomie ośrodkowej części układu nerwowego
· równowaga fizyczna jest zależna od prawidłowej czynności narządu wzroku, zmysłu czucia głębokiego oraz narządu przedsionkowego
· narząd przedsionkowy dzielimy na część obwodową i ośrodkową
· do części obwodowej zaliczamy: woreczek, łagiewkę, trzy kanały półkoliste, pień nerwu przedsionkowego zawarty w przewodzie słuchowym wewnętrznym oraz kąt mostowo-móżdżkowy
· do części ośrodkowej zaliczamy: jądra przedsionkowe pnia mózgu, połączenia tych jąder z innymi strukturami OUN, pole przedsionkowe w korze mózgu
· jądra przedsionkowe połączone są włóknami dośrodkowymi i odśrodkowymi z rdzeniem kręgowym, móżdżkiem, jądrami innymi pnia mózgu, tworem siatkowatym
2. Funkcje jakie pełni przedsionek:
· kontrolowanie ruchów związanych z przyśpieszeniem kątowym i liniowym jakie działa na organizm
· odbieranie bodźców związanych z grawitacją
· informowanie OUN o pozycji głowy w stosunku do szyi i do reszty ciała
· podtrzymywanie napięcia mięśniowego całej muskulatury ciała
· wyzwalanie odruchów ocznych
· utrzymywanie stałego pola widzenia w czasie ruchów głową
· kontrolowanie równowagi fizycznej w ramach układu zintegrowanych zmysłów
· wpływa na układ autonomiczny
3. Uszkodzenie przedsionka:
· nagłe wypadnięcie jednostronne czynności przedsionka – „szok przedsionkowy”
· nasilenie objawów wegetatywnych: nudności, wymioty, zaburzenia rytmu serca, gwałtowne zmiany ciśnienia tętniczego, ślinotok, zlewne poty, zawroty głowy
· objawy wegetatywne trwają średnio ok. 3 dni
· zawroty głowy o dużym natężeniu trwają ok. 10 dni
· oczopląs z fazą szybką w stronę zdrowego błędnika trwa około 10-14 dni
· uruchamia się proces kompensacji czyli wytworzenia nowych połączeń między jądrami przedsionkowymi a wyższymi ośrodkami
· istotne znaczenie dla przyśpieszenia ośrodkowej kompensacji ma jak najszybsze podjecie rehabilitacji ruchowej i treningu okoruchowego
· u chorych, którzy pomyślnie przeszli proces kompensacji mogą okresowo występować zjawiska dekompensacji czyli nawrót choroby
4. Główne zadania procesu diagnostycznego przypadków z vertigo:
· wyselekcjonowanie chorych wymagających leczenia i opieki w trybie doraźnym
· ocena czy mamy do czynienia z zespołem uszkodzenia części obwodowej czy centralnej
· próba ustalenia z jaką patologia mamy do czynienia i próba optymalnego leczenia oraz próba zapobiegania nawrotom
· wywiad
· przy uszkodzeniu obwodowym: zaburzenia słuchu, uczucie ciśnienia w uchu, szum uszny, otalgia, napadowe vertigo ze zmiany położenia
· przy uszkodzeniu centralnym: oczopląs niezborny, podwójne widzenie, dyzartria, drętwienie wokół ust, osłabienie siły mięśniowej kończyn, nagłe upadki, zaburzenia mowy i chodu, zaburzenia koordynacji ruchowej, halucynacje wzrokowe, smakowe, węchowe, zmiany w polu widzenia
5. Ważne:
· należy pamiętać, że co najmniej 66% przypadków vertigo jest związanych z patologią OUN oraz patologią ogólnoustrojową
· należy wykluczyć schorzenia: układu sercowo-naczyniowego (nadciśnienie tętnicze, zaburzenia ortostatyczne, zaburzenia rytmu serca), zaburzenia metaboliczne (miażdżyca, hiperlipidemia, cukrzyca, zaburzenia czynności tarczycy), schorzenia układu kostnego i mięśniowego, choroby oka (jaskra, zwyrodnienia siatkówki)
6. Badanie przedmiotowe:
· badanie przez laryngologa: ocena nosogardła, nosa, zatok, węzłów chłonnych szyi, badanie otoskopowe ucha z ocena drożności trąbek słuchowych, orientacyjne badanie słuchu, dodatkowo audiometria
· badanie uzupełniamy oceną nerwów czaszkowych, próbami móżdżkowymi, próbami sprawności chodu
7. Urazy i wstrząśnienie błędnika:
· odwracalny skurcz naczyń krwionośnych, wylewy do wnętrza błędnika, zniszczenie komórek zmysłowych ślimaka i przedsionka
· objawy: napadowy zawrót głowy ze zmiany położenia z towarzyszącym oczopląsem ze zmiany położenia
· leczenie: obserwacja chorego, zapewnienie mu odpoczynku, wykluczenie współistniejących uszkodzeń OUN, podawanie leków objawowych
8. Złamania kości skroniowej
· poprzeczne
· podłużne
9. Przetoki perylimfatyczne:
· nieprawidłowe połączenie przestrzeni ucha wewnętrznego z uchem środkowym po przez ubytek kości otoczki błędnika kostnego, w błonie okienek owalnego i okrągłego
· mogą być wrodzone (bez towarzyszących anomalii czaszkowych lub z nimi) lub nabyte: perlaki, ziarninowe zapalenia kości skroniowej, nowotwory, urazy jatrogenne, urazy idiopatyczne
· objawy: napady zawrotów głowy wyzwalane zmianą ciśnienia w obrębie ucha zewnętrznego i środkowego, jednostronne zaburzenia słuchu stałe lub zmienne, osłabienie pobudliwości przedsionka
· leczenie: zapewnienie spokoju, unieruchomienie chorego na czas 7-10 dni, środki uspakajające, przy nasilaniu się objawów (zwłaszcza przy pogarszaniu się słuchu) – operacja zwiadowcza ucha z zamknięciem przetoki
10. Zapalenie błędnika:
· surowicze, ropne, przewlekłe
· przechodzi z jamy bębenkowej lub przestrzeni wyrostka sutkowatego
· może zstępować z przestrzeni płynu mózgowo-rdzeniowego
· może być efektem urazu jatrogennego
· każdy chory z wywiadem i objawami ostrego lub przewlekłego zapalenia ucha, u którego pojawiają się objawy wypadania funkcji błędnika musza być hospitalizowani i leczeni intensywnie (paracenteza, antrotomia)
11. Półpasiec uszny:
· wywołane zapalenie przez wirus herpes zoster
· okres utajony-wirus nieczynny w komórkach zwojowych
· pod wpływem czynnika stresogennego, spadku odporności dochodzi do uczynnienia wirusa
· objawy: porażenie czynności narządu słuchu i równowagi oraz porażenie nerwu twarzowego po tej samej stronie – zespół Ramsey-Hunta
· leczenie: środki p/bólowe, miejscowe leczenie na okolice wykwitów skórnych, środki antywirusowe, przypadki o ciężkim przebiegu przy immunosupresji wymagają szybkiego leczenia - podawanie immunoglobulin, podawanie sterydów kontrowersyjne), leczenie objawowe
12. Neuronitis vetibularis:
· nagłe jednostronne upośledzenie funkcji błędnika
· dotyczy ludzi w wieku średnim (35-55rż)
· nie jest znana etiologia
· uszkodzenie zlokalizowane jest pozabłędnikowo co powoduje oszczędzenie narządu słuchu
· objawia się nagle silnymi zawrotami głowy z nudnościami, wymiotami, oczopląsem porażennym dolegliwości utrzymują się kilka tygodni
· schorzenie ma zwykle przebieg łagodny
13. Choroba Meniera:
· wodniak endolimfatyczny błędnika błoniastego
· przyczyna nieznana
· rozpoznanie: objawy napadowych zawrotów głowy trwające od kilkunastu minut do kilkunastu godzin i dni, pogarszanie się słuchu w uchu chorym w trakcie napadów, towarzyszący szum w uchu stały lub nasilający się w trakcie napadu lub tuż przed
14. Guz nerwu VIII:
· stanowi 10-15% guzów wewnątrzczaszkowych,75% guzów kata mostowo-móżdżkowego
· większość przebiega bezobjawowo
· w przebiegu guza wyróżnia się okresy: wczesny - otologiczny (guz znajduje się wewnątrz przewodu słuchowego wewnętrznego) i okres późny – neurochirurgiczny (gdy guz wrasta do kata mostowo-móżdżkowego)
· należy podejrzewać obecność guza gdy występuje jednostronne, narastające upośledzenie słuchu ze złym rozumieniem mowy i towarzyszącym szumem usznym, niepewność statyczna o nieznacznym nasileniu bez charakterystycznych napadów vertigo
15. Chemodectoma – kłębczak kości skroniowej:
· jest najczęstszym guzem łagodnym ucha środkowego
· zasadniczą masę guza stanowią naczynia krwionośne, poza tym zbudowany jest z tkanki nerwowej i łącznej
· guz okolicy opuszki żyły szyjnej rozrasta się zazwyczaj do wnętrza jamy bębenkowej, otworu żyły szyjnej wewnętrznej, tylnej jamy czaszki, może wnikać do ucha wewnętrznego niszcząc błędnik
· daje objawy: pulsującego szumu w uchu zgodnego z tętnem i przewodzeniowego niedosłuchu
www.google.pl