#03-Ewolucja świadomości_Ant.pdf

Władimir Antonow

Ewolucja

Świadomości

— Ewolucja Absolutu

— Ewolucja dusz na Ziemi

— Sens naszego życia i jego realizacja

Przekład z rosyjskiego: Wojciech Gaede

Redakcja: Irina Lewandowska

2010

Możemy obserwować dwa równoległe procesy ewolu-

cyjne: ewolucję materialnych ciał różnych gatunków biolo-

gicznych— i ewolucję uosabianych w tych ciałach dusz.

Przy czym obie te linie są przejawem Ewolucji Absolu-

tu — Jedynej Kosmicznej Wiecznej i Nieskończonej pod

względem wymiarów Świadomości.

Bóg w aspekcie Stwórcy (innymi słowy — Pierwotnej

Świadomości, Boga Ojca, Allaha, Dao, Swaroga itd.) jest

Głównym Składnikiem Absolutu — Sercem Absolutu.

Powinniśmy dążyć do Jego poznania i Zjednoczenia z

Nim — sobą jako Świadomościami rozwiniętymi do stanu

Doskonałości.

Istnieje kierunek współczesnej nauki, opisujący proces

takiego rozwoju świadomości (dusz) — metodologia dosko-

nalenia duchowego. Zgodnie z tą wiedzą, przedstawioną,

między innymi, w danej broszurze, każdy człowiek może

określić swoje miejsce w ogólnym Procesie Ewolucyjnym —

aby bardziej skutecznie realizować prawdziwy sens swego

życia.

Bezgraniczna przestrzeń wszechświata — tak

naprawdę — nie jest pusta. Przebywa w niej

nieskończona pod względem wymiarów i wieczna

Istność, nazywana Absolutem.

Jak z Nim się zapoznać? Jak Go zobaczyć?

Zobaczyć Go w całości za pomocą zwykłych

oczu naszych ciał materialnych nie można.

Jednak widzieć, słyszeć, a nawet obejmować

Go na falach emocji wyższej miłości, wlewać się w

Niego, stapiać się z Nim — wszystko to jest

zupełnie wykonalne dla nas jako odpowiednio

rozwiniętej świadomości (duszy).

Dlaczego nie można postrzegać całego

Absolutu poprzez organy zmysłów naszych ciał?

Dlatego, że składa się On z kilku «warstw»,

nazywanych wymiarami przestrzennymi, planami

wielowymiarowej przestrzeni, eonami lub lokami

(dwa ostatnie słowa — mają pochodzenie

odpowiednio greckie i sanskryckie). Ponadto

indywidualna świadomość zdolna jest postrzegać

tylko to, co istnieje w granicach tej «warstwy», w

której przebywa.

Absolut można sobie wyobrazić jako

przekładaniec. Z tym, że każda z Jego «Warstw»

istnieje na swoim «piętrze» wielowymiarowego

Wszechświata. Ażeby poznać bezpośrednio taką

«Warstwę» — trzeba zdołać w nią wniknąć. A nie w

każdym przypadku jest to łatwe.

Dla zwykłego zdrowego człowieka łatwym do

postrzegania jest tylko plan materialny. A to — tyl-

ko jedna z 7 «warstw przekładańca».

Oprócz niej istnieją warstwy piekła, raju, ko-

smicznych «przechowalni», wypełnionych «mate-

riałem budowlanym» dla przyszłych dusz i obiek-

tów materialnych (odpowiednio — protopurusza i

protoprakriti). Istnieją też — Dom Stwórcy i eon

Ducha Świętego, z którego Duchy Święte, przed-

stawiciele Stwórcy, prowadzą swoją działalność,

łącznie z pomocą dla stworzeń ucieleśnionych.

Czym więc różnią się między sobą te eony? —

miejscem, które zajmują one na skalach ordynar-

ności — subtelności i gęstości — subtelności.

Nadmieńmy, że każdy eon oddzielony jest od

innego całkiem wyraźną membraną, wizualnie po-

dobną do tej, jaką możemy obserwować w szklanej

kolbie pomiędzy rozwarstwionymi wodą i przezro-

czystym olejem.

Do wielowymiarowej struktury Wszechświata

możemy zastosować pojęcie wektorów skal wielo-

wymiarowości.

Jeden z takich wektorów przenika przestrzeń

wielowymiarową między piekłem, a Domem Stwór-

cy.

Inny — pomiędzy światem materii, a Stwórcą.

Piekło — jako wymiar przestrzenny to miejsce

skupienia grubiańskich, odrażających dusz, wypę-

dzonych poza granice Absolutu. Jezus nazwał to

miejsce «ciemnością na zewnątrz, gdzie będzie

płacz i zgrzytanie zębów» (Mt 8:12). Jest to

«śmietnik» Absolutu.

A świat materii to najgęstszy eon.

Stwórca zaś (Pierwotna Świadomość) to wła-

śnie główna i najsubtelniejsza forma świadomości

w granicach Absolutu — Serce Absolutu, nazywa-

na również Słońcem Boga 1 .

… Musze przyznać, że w latach, gdy ciężko

starałem się uporządkować wszystkie postrzegane

i w pewnym stopniu już zbadane przeze mnie eony

— w jeden schemat, długo mi się to nie udawało:

wszak obserwowałem, odwiedzając je, właśnie pa-

ry eonów o jednakowej gęstości i subtelności. Jak

więc można było ustawić je właśnie w jednej se-

kwencji na wspomnianej skali?

Rozwiązanie pojawiło się wtedy, gdy przyszło

zrozumienie, że, tak, rzeczywiście istnieją właśnie

pary eonów na każdym z «pięter». Eony każdej pa-

ry oddzielone są od siebie jedyną, wspólną mem-

braną — tym samym «Lustrem», wspominanym w

bajkach. Z tylnej (w stosunku do odbierającego)

strony «Lustra» znajdują się eony «Zalustrza»; z

przodu — światy materii i indywidualnych dusz, a

także Duchów Świętych, nadzorujących rozwój

tych dusz. 2

1 Ostatni termin ma duże znaczenie dla postrzegania

Pierwotnej Świadomości podczas treningów medytacyjnych

[8,9,11].

2 Doskonale rozumiem, jak trudno wyobrazić sobie to

komuś, kto nie ma własnego doświadczenia Bogopoznania.

Ośmielę się jeszcze dodać, że całą taką strukturę

każdy człowiek posiada już jako potencjał. Jest ona jakby

przytwierdzona do jego ciała. I trzeba tylko wypełnić ją sobą

jako świadomością — poprzez odpowiednie praktyki medy-

tacyjne.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: