Edwart Curtis. Początkowo własne studio w Seattle. [„The Vanishing Race – Navaho”, 1904]
Moment zwrotny – przypadkowo spotkana na wyprawie górskiej ekipa naukowców. Zaproszenie do ekspedycji na Zachodnim Wybrzeżu. Pomysł użycia fotografii w dokumentacjach.
Indianie ukazywani w ujęciu ewolucjonistycznym, jako przodkowie. W tej perspektywie zostali włączeni w „narodową przeszłość”.
Romantyczny obraz Indianina. Konstruowany sielankowy obraz życia. Nie pokazywano konfliktów związanych z działaniem rezerwatów.
Lata 1914 – 1920 – zmiana myślenia na artystyczne. Odkrycie sztuki prymitywnej. Wizerunki wojowników i wodzów indiańskich (zwłaszcza w latach 1917 – 1918) [element propagandy, Indianie także wstępowali do armii].
Późniejszy okres – nieco szersza perspektywa, pojawia się otoczenie (ostatnia dekada).
2000 r. - film paradokumentalny, obraz wspomnieniowy.
Okazuje się, że dziś istnieje pozytywny stosunek do zdjęć – element budowania własnego dziedzictwa Indian.
Zarzut zbudowania hollywoodzkich typów Indianina.
Kolekcje zdjęć z Australii i Oceanii.
Zdjęcia Baldwina Spencera i Franka Gillena.
1898 – wyprawa do Cieśniny Torresa – użycie fotografii i filmu [!] (ledwie trzy lata po Lumiere). M. in. fotografie Aruntów (święte słupy). Spora doza naturalności na zdjęciach. Wpływ na Malinowskiego.
Fotografie B. Malinowskiego z Triobrandów. 1914 – 1918.
- krajobraz, pejzaż, natura, przyroda
- wioska - „krajobraz wioski” i jej mieszkańcy; „pejzaż wioski”
- praca – ludzie przy pracy, ludzie wykonujący różne czynności
- ceremonie
- ludzie „na co dzień”
- etnograf w terenie
1922 – pierwsza publikacja monografii.
Wpływy Billa Hancocka i Witkacego.
Zdjęcia jako pomoc w zapamiętywaniu i rodzaj zbierania informacji.
Sposób autokreacji: „byłem tu”.
Bateson mówi o zdjęciu i filmie jako o już analitycznych narzędziach. Mead uważała je głównie za metodę dokumentacji.
Córka Mead określiła ich metodę jako zdyscyplinowany subiektywizm. Obraz wywołuje u antropologa zaangażowanie emocjonalne. Rodzaj empatycznego odbioru zaś może okazać się bardzo cenny.
Obraz nie jest kopią świata, ale wypowiedzią na jego temat, swoistą interpretacją.
10 VI 09
Wzrastająca popularność wysyłania pocztówek. Rodzenie się kultury typu masowego.
- obyczaje rodzinne
- wesela
- obrzędy doroczne -
- Nowy Rok, Boże Narodzenie
- strój (krakowski, podhalański, huculski i łowicki)
Wydawnictwa pocztówkowe (np. Stella z Bochni, PTK wspierało wydawanie pocztówek).
Pocztówki – jako produkt kultury, a jednocześnie jej wizerunek.
Pocztówki antropologiczne – głównie w krajach kolonialnych. Przedstawiały mieszkańców kolonii.
Nagie ciała tubylców, „rodzaj ukrytej pornografii” (lata 20'te, 30'te).
S.L. Paulman – podróże erotyczne [Olechnicki!] na pocztówkach. Nagość dzikich nie jest tylko niewinna (choć tłumaczyło się nagością bliskość natury). Także egzotyczne skromne okrycia, ozdoby – również znaczyły bliskość przyrody. Podkreślały odmienność i inność. Pojawiał się też dyskurs nauk biologicznych i próba systematyzacji „innych”. Serie tematyczne z „dzikimi” – kolekcjonerskie.
1909 – 1910 – w UK wysłano 866 mln pocztówek [?!].
Nowa forma zarobku. Lawinowo rosnący druk. Ok. 3000 egzemplarzy na jeden obrazek. Pocztówki wysyłano i/lub kolekcjonowano.
Była to też pewna manifestacja wyższości i panowania nad dzikimi. Zdjęcia robione w atelier i w koloniach (głównie przez urzędników) oraz w terenie – często pozowane. Podpisy pod zdjęciami – próby typologizacji rzeczywistości pozaeuropejskiej.
Lata 60'te XIX wieku – związek z fotografią antropologiczną tamtych czasów z fotografią kryminalistyczną.
[Bayer?] - Francuz. Kolekcjoner. Początek od dwóch bardzo podobnych pocztówek z Murzynami. Z białym i bez białego.
[…] Jean – Francois [?]
Grupa pocztówek ze skaryfikacją ciała. Pocztówki autoportretowe. Pocztówki z parowozami.
Porządkowanie i klasyfikowanie świata na zewnątrz. Systematyka i oswojenie. Kalka wizualna, nawet dla najdziwniejszych zjawisk jak skaryfikacja. Podpisy: „Typowa kobieta zuluska", „typowy człowiek prymitywny”. Odrzucenie indywidualności obiektów. Postawienie granicy indywidualizacji na oddzieleniu grup symbolicznych, jak wojownicy, szamani itp.
- inwentaryzacja plemion ludzkich – równorzędna z katalogizacją narzędzi, którymi się posługują (inspiracja metodyką nauk przyrodniczych)
Przyciągnięcie turystów:
- pocztówki z Aborygenami
- amerykańskie „Cannibal – Tour”
Film – pokazuje, czy mówi?
W pewnym momencie kryzys na temat naukowości obrazu.
Czy jest antropologia wizualna?
- eksploracja, poszukiwanie wizualnego w procesie kulturowej reprodukcji
- nurt: autorefleksja nad wizualnością
Gdzie jest film/zdjęcie antropologiczne i gdzie się ono kończy, zaczyna się działalność artystyczna?
Elizabeth Edwards
Elizabeth Williams
- „gra pocztówkowa” – wymiana pomiędzy Oxfordem i Afryką:
- opuszczone obozowiska beduińskie
- szmaty i ubrania
To, co powstało jest trudne w interpretacji i określeniu dyskursu.
Andrzej Bieńkowski.
Są uniwersytety, gdzie można wykonać pracę licencjacką całkowicie w formie wizualnej (np. w Australii).
wKieszonceSlonko