4_Pehametria_i_roztowry_buforowe.pdf
(
40 KB
)
Pobierz
04
4.
PEHAMETRIA
I ROZTWORY BUFOROWE
1. Sporz
ą
dzanie i oznaczanie pH buforu octanowego
Zasada:
Pehametria jest analiz
ą
instrumentaln
ą
, słu
Ŝą
c
ą
do potencjometrycznego bezpo-
ś
redniego pomiaru wska
ź
nika st
ęŜ
enia jonów H
+
, czyli pH. Warto
ść
pH jest
równa ujemnemu logarytmowi dziesi
ę
tnemu ze st
ęŜ
enia jonów wodorowych
(dla rozcie
ń
czonych roztworów) lub z aktywno
ś
ci jonów wodorowych (dla bar-
dziej st
ęŜ
onych roztworów):
pH = – log [H
+
] pH = - log a
H
gdzie:
a
H
– aktywno
ść
jonów wodorowych.
Aparaty słu
Ŝą
ce do pomiaru warto
ś
ci pH, czyli pehametry maj
ą
skal
ę
od 0 do
14, obecnie z odczytem cyfrowym. Jak wynika z definicji pH, jego warto
ść
równa jest 0 wówczas, gdy st
ęŜ
enie jonów H
+
wynosi 1 mol/l. Natomiast przy
takim samym st
ęŜ
eniu, ale jonów OH
-
, warto
ść
pH wynosi 14. W pehametrze
zestawiono ogniwo ze szklanej elektrody membranowej (czułej na st
ęŜ
enie jo-
nów H
+
) i z elektrody odniesienia, które zanurza si
ę
w analizowanym roztwo-
rze. Jako elektrody odniesienia obecnie najcz
ęś
ciej u
Ŝ
ywa si
ę
elektrody chloro-
srebrowej w tzw. elektrodzie kombinowanej, któr
ą
stanowi jedna rurka zako
ń
-
czona ba
ń
k
ą
szklan
ą
, zawieraj
ą
ca obie elektrody konieczne do pomiaru pH.
Przed wła
ś
ciwym pomiarem wykonuje si
ę
tzw. nastawienie, zwane równie
Ŝ
ju-
stowaniem pehametru. W tym celu, po wypłukaniu elektrody wod
ą
destylowan
ą
i osuszeniu przez delikatne dotykanie kawałkiem bibuły, elektrod
ę
kombinowa-
n
ą
zanurza si
ę
w roztworze wzorcowym o znanym pH (warto
ść
pH roztworu
wzorcowego ma by
ć
bliska spodziewanej warto
ś
ci mierzonej) i po wł
ą
czeniu
przyrz
ą
du na pomiar doprowadza si
ę
odpowiednimi przyciskami do wskazania
takiej wła
ś
nie warto
ś
ci. Po nastawieniu pehametru, elektrod
ę
kombinowan
ą
po
przemyciu i osuszeniu wkłada si
ę
do analizowanego roztworu i odczytuje war-
1
to
ść
pH. Przy pomiarze pH wa
Ŝ
na jest temperatura analizowanego roztworu. Do
wykonania prawidłowego pomiaru nale
Ŝ
y skompensowa
ć
wpływ temperatury.
Bufory octanowe o ró
Ŝ
nych warto
ś
ciach pH:
Nr
0,2 M CH
3
COOH
(ml)
0,2 M CH
3
COONa
(ml)
pH
obliczone
pH
oznaczone
1
18
2
2
14
6
3
10
10
4
6
14
5
2
18
Wykonanie:
·
Sporz
ą
dzi
ć
20 ml buforu octanowego wskazanego przez asystenta. Znaj
ą
c st
ę
-
Ŝ
enia poszczególnych składników u
Ŝ
ytych do sporz
ą
dzenia buforu, nale
Ŝ
y
obliczy
ć
oczekiwan
ą
teoretyczn
ą
warto
ść
pH sporz
ą
dzanego buforu.
·
Zmiesza
ć
odpowiednie obj
ę
to
ś
ci 0,2 M roztworu kwasu octowego CH
3
COOH
z 0,2 M roztworem octanu sodowego CH
3
COONa, zgodnie z danymi zawar-
tymi w tabeli. Przygotowa
ć
pehametr do pomiaru. Zmierzy
ć
pH wody wodo-
ci
ą
gowej. Elektrod
ę
przemy
ć
wod
ą
destylowan
ą
, osuszy
ć
bibuł
ą
. Przygoto-
wa
ć
pehametr do pomiaru. Zmierzy
ć
pH sporz
ą
dzonego buforu na pehame-
trze.
·
Sporz
ą
dzony roztwór buforu octanowego zachowa
ć
do nast
ę
pnego
ć
wiczenia.
2. Sporz
ą
dzanie i oznaczanie pH buforu w
ę
glanowego
Zasada:
Zasada post
ę
powania jest taka sama, jak
ą
przedstawiono przy buforze octano-
wym. W tabeli podano obj
ę
to
ś
ci obu składników buforu, które nale
Ŝ
y poł
ą
czy
ć
w celu otrzymania roztworu o wskazanym pH.
Bufory w
ę
glanowe o ró
Ŝ
nych warto
ś
ciach pH:
Nr
0,2 M Na
2
CO
3
(ml)
0,2 M NaHCO
3
(ml)
pH
obliczone
pH
oznaczone
1
2
18
2
6
14
3
10
10
4
14
6
2
5
18
2
Wykonanie:
·
Sporz
ą
dzi
ć
20 ml buforu w
ę
glanowego wskazanego przez asystenta. Znaj
ą
c
st
ęŜ
enia poszczególnych składników roztworu buforowego, obliczy
ć
oczeki-
wan
ą
warto
ść
pH sporz
ą
dzonego buforu.
·
Zmiesza
ć
wła
ś
ciwe obj
ę
to
ś
ci 0,2 M roztworu w
ę
glanu sodu Na
2
CO
3
z 0,2 M
roztworem wodorow
ę
glanu sodu NaHCO
3
, zgodnie z danymi zamieszczony-
mi w tabeli.
·
Przygotowa
ć
pehametr do pomiaru.
·
Zmierzy
ć
pH sporz
ą
dzonego buforu na pehametrze.
·
Sporz
ą
dzony roztwór buforu w
ę
glanowego pozostawi
ć
do nast
ę
pnego
ć
wi-
czenia.
3. Wpływ rozcie
ń
czania na pH roztworu buforowego
Zasada:
Rozcie
ń
czanie roztworów buforowych zasadniczo nie wpływa na ich warto
ś
ci
pH, poniewa
Ŝ
zachowany jest stosunek st
ęŜ
e
ń
składników ka
Ŝ
dego buforu.
Zmienia jednak sił
ę
jonow
ą
oraz pojemno
ść
buforow
ą
. Zmiana aktywno
ś
ci po-
szczególnych jonów w roztworze wpływa na pH, szczególnie w przypadku bu-
forów opartych na solach kwasów wieloprotonowych, np. w buforze fosfora-
nowym.
Wykonanie:
·
Odmierzy
ć
do 2 zlewek po 10 ml ka
Ŝ
dego ze sporz
ą
dzonych buforów: octa-
nowego i w
ę
glanowego.
·
Ka
Ŝ
dy bufor rozcie
ń
czy
ć
dwukrotnie wod
ą
destylowan
ą
do 20 ml.
·
Przygotowa
ć
pehametr do pomiaru.
·
Zmierzy
ć
pH rozcie
ń
czonych buforów i porówna
ć
z warto
ś
ci
ą
pH przed roz-
cie
ń
czeniem oraz z wynikami obliczonymi teoretycznie. Rozcie
ń
czone bufo-
ry zachowa
ć
do nast
ę
pnego
ć
wiczenia.
4. Okre
ś
lanie pojemno
ś
ci buforowej
3
Zasada:
)
jest wielko
ś
ci
ą
charakteryzuj
ą
c
ą
zdolno
ść
buforowa-
nia przez dany roztwór, czyli przeciwstawiania si
ę
zmianom pH po dodaniu do
roztworu mocnego kwasu lub zasady. Miar
ą
pojemno
ś
ci buforowej jest stosu-
nek liczby dodanych moli jonów H
+
lub OH
-
do zmiany pH w przeliczeniu na 1
litr roztworu buforowego:
b
b
=
dC
(
mol
/
l
)
D
pH
gdzie:
dC – st
ęŜ
enie dodanego mocnego kwasu lub mocnej zasady (mol/l), które spo-
wodowało zmian
ę
pH roztworu buforowego;
pH – zmiana warto
ś
ci pH roztworu buforowego.
Pojemno
ść
buforowa przyjmuje tym wi
ę
ksz
ą
warto
ść
, im wi
ę
ksze jest st
ęŜ
enie
buforu, natomiast maleje wraz z rozcie
ń
czaniem buforu. Bufory o tym samym
st
ęŜ
eniu maj
ą
najwi
ę
ksz
ą
pojemno
ść
wówczas, gdy stosunek ich składników,
sprz
ęŜ
onej pary kwas-zasada, jest równy jedno
ś
ci.
Wykonanie:
·
Rozcie
ń
czony bufor octanowy podzieli
ć
na dwie cz
ęś
ci po 10 ml, po czym do
jednej cz
ęś
ci doda
ć
1 ml 0,1 M roztworu NaOH, a do drugiej 1 ml 0,1 M roz-
tworu HCl.
Do 10 ml nierozcie
ń
czonego buforu octanowego doda
ć
1 ml 0,1 M roztworu
NaOH lub 1 ml 0,1 M roztworu HCl, według wskaza
ń
asystenta.
Przygotowa
ć
pehametr do pomiaru.
Zmierzy
ć
pH buforów (a) i (b) na pehametrze.
·
Rozcie
ń
czony bufor w
ę
glanowy podzieli
ć
na dwie cz
ęś
ci po 10 ml, po czym
do jednej cz
ęś
ci doda
ć
1 ml 0,1 M roztworu NaOH, a do drugiej 1 ml 0,1 M
roztworu HCl.
Do 10 ml nierozcie
ń
czonego buforu w
ę
glanowego doda
ć
1 ml 0,1 M roztworu
NaOH lub 1 ml 0,1 M roztworu HCl, według wskaza
ń
asystenta.
Przygotowa
ć
pehametr do pomiaru.
Zmierzy
ć
pH buforów (c) i (d) na pehametrze.
·
Okre
ś
li
ć
pojemno
ś
ci buforowe (wszystkich buforów) na podstawie otrzyma-
nych wyników do
ś
wiadczalnych.
· Obliczy
ć
teoretyczn
ą
zmian
ę
pH po dodaniu do buforów o znanym st
ęŜ
eniu
po 1 ml 0,1 M NaOH lub 0,1 M HCl i obliczy
ć
teoretyczne pojemno
ś
ci bufo-
rowe analizowanych roztworów buforowych.
4
Pojemno
ść
buforowa
(
·
·
ODCZYNNIKI
0,2 M CH
3
COOH, 0,2 M CH
3
COONa, 0,2 M Na
2
CO
3,
0,2 M NaHCO
3
, 0,1 M
NaOH, 0,1 M HCl.
NOTATKI
5
Plik z chomika:
Dr.Rockit
Inne pliki z tego folderu:
14_Chromatografia_Cienkowarstwowa.pdf
(37 KB)
13_Wlasnosci_i_sklad_kwasow_nukleinowych.pdf
(70 KB)
12_Wlasnosci_fizykochemiczne_bialek.pdf
(43 KB)
11_Reakcje_charakterystyczne_aminokwasow.pdf
(76 KB)
10_Analiza_skladu_tluszczowcow.pdf
(39 KB)
Inne foldery tego chomika:
BIOCHEMIA - KRZYSZTOF SOBIECH
Chemia Medyczna Iwona Żak
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin