Kwiaty Galilei - Polish Flowers of Galilee.pdf

(1720 KB) Pobierz
Maleńka siostrzyczka
Izrael Szamir
(Israel Shamir)
Kwiaty Galilei
Tłumaczył: Roman Łukasiak
1
Spis treści
2
3
Wprowadzenie
Eseje zebrane w tej książce pisałem w latach 2001-2002, w Jaffie, starym
palestyńskim porcie, leżącym na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego, podczas
Drugiej Intifady, lub Intifady Al-Aksa, lecz nie ograniczają się one do wydarzeń w
Palestynie. Wojnę w Ziemi Świętej przedstawiam, jako centralne zagadnienie
ogólnoświatowych zmagań ideologicznych, na tle takich doniosłych współczesnych
wydarzeń, jak wzrost wpływów amerykańskiego Żydostwa („awans Żydów”), upadek
Lewicy, pojawienie się globalizmu, pierwsze kroki ruchu antyglobalistycznego, oraz
wybuch Trzeciej Wojny Światowej Ameryki z Trzecim Światem. Jest to śmiała próba
powiązania razem różnych wątków teologicznych, militarnych i socjalnych za pomocą
nowych narzędzi pozwalających przeprowadzać analizy i działać. Szukając sposobów
wyzwolenia Palestyny, autor miał na względzie także inny, szerszy cel: wyzwolenie
publicznego dyskursu.
Eseje te próbują powiązać ze sobą dwa ruchy wolnościowe: Wyzwolenie
Palestyny można będzie osiągnąć poprzez zwycięstwo żywej tkanki świata nad
pełzającą ponurą globalizacją, poprzez zwycięstwo Ducha nad Mamoną, poprzez
demokratyzację dyskursu publicznego, poprzez wyeliminowanie przepaści
ekonomicznej, w dialektycznej jedności Lewicy i Prawicy. Lecz może być całkiem
inaczej; jeśli, i gdy, Palestyna uzyska wolność, uwolniony zostanie także dyskurs i
globalizacja zostanie pokonana a dochody wyrównane. W esejach, Palestyna jest
postrzegana, jako model świata. Działają tu siły zmierzające do usunięcia z niej
ludności rodzimej, do zburzenia kościołów i meczetów, do zniszczenia jej przyrody.
Lecz istnieją także siły opozycyjne, materialne i duchowe, nowe i stare, przyciągające
najlepszych ludzi do boju o Palestynę.
Jest to także opowieść o miłości. Głęboko kocham Ziemię Świętą, jej niewielkie
strumienie i drzewa oliwne, oraz jej ludność, Palestyńczyków rdzennych i przybranych.
Ziemia ta wciąż może być duchową ostoją ludzkości, dzięki jej powszechnie czczonym
świątyniom i niepowtarzalnej przyrodzie. Upadek Ziemi Świętej doprowadziłby
ludzkość do punktu, skąd nie można byłoby zawrócić, i oznaczałby totalne zniewolenie
Człowieka przez siły dominacji. Nasze zwycięstwo da światu wolność.
Izrael Szamir
Jaffa
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin