Raphael Delpard - Zeznania sekretarki 12 lat u boku Hitlera.pdf

(531 KB) Pobierz
Christa Schroeder
Napisał - Raphael Delpard
Zeznania Sekretarki -
12 Lat u boku Hitlera -
1933 - 1945
Zeznania niezwykle utalentowanej i starannie wykształconej sekretarki, zatrudnionej w 1930
roku w sztabie administracyjnym partii nazistowskiej, a następnie zauważonej przez Hitlera, który
w 1933 roku wziął ją do swej wyłącznej dyspozycji!
Christa Schroeder przez 12 lat pozostawała przy Hitlerze.
gotowa do pracy dniem i nocą: w kancelarii, w Berghofie, w bunkrze w Berlinie.
Hitler odesłał ją dopiero na kilka dni przed swoją śmiercią.
Po upadku III Rzeszy została aresztowana przez Amerykanów i internowana w 1945 roku w
obozie Augshurgu, gdzie odbyła długie rozmowy z Alfredem Zollerem - francuskim oficerem
wywiadu, służącym w armii amerykańskiej.
Z zadziwiającą przenikliwością, opowiedziała mu to, co w ciągu tych 12 lat widziała.
Świadectwo Christy Schroeder jest tym bardziej cenne, że o ile wydarzenia drugiej wojny
światowej są nam dobrze znane, to postać człowieka, który podpalił Europę, ukryta jest za zasłoną
taśm kronik filmowych, ukazujących go jako tego, który nieustannie i wrzaskliwie wygraża
cywilizowanemu światu.
Obdarzony dziwnym i zniewalającym magnetyzmem, posiadał jakiś pierwotny szósty
zmysł, intuicję jasnowidza, która często decydowała o jego zachowaniach.
Na kolejnych stronach poznajemy Hitlera żyjącego w ciągłym podnieceniu nowymi projektami,
odurzonego odnoszonymi zwycięstwami.
Zapiski Christy Schroeder pokazują, że niemożliwe jest zamknięcie tej historycznej postaci w
jednej formule. Rozmaitość postaw, zachowań, reakcji i odruchów Hitlera jest taka, że wręcz
zmusza do analizy podstawowych rysów jego charakteru.
Prezentowany tu dokument uchyla rąbka prywatności Hitlera, pozwala nam go ujrzeć wśród
najbliższych mu osób i współpracowników.
Wyjątkowe to świadectwo.
Christa Schroeder
Napisał - Raphael Delpard
Zeznania sekretarki
12 lat u boku Hitlera
1933-1945
Z francuskiego przełożył Andrzej Wróblewski
Tytuł oryginału
12 ans aupres d'Hitler 1933-1945
La secretaire privee d'Hitler temoine
Redaktor prowadzący Sylwia Bartkowska
Projekt okładki
Agnieszka Skriabm
Zdjęcia Bayerische Staatsbibliothek Munchen
Redakcja
Andrzej Sujka
Korekta
Justyna Marikowska Bożenna Biirzyriska
Copyright by Editions Page aprós Page, 2004 Copyright for the Polish translation by Bauer-Weltbild Media Sp.
z o.o., Sp.
K. Warszawa 2005
Bauer-Weltbild Media SD.
z o.o..
Sp K
Klub dla Ciebie
Warszawa 2005
ul. Majdańska 12, 04-088 Warszawa
Czterysta siedemdziesiąta ósma publikacja Klubu dla Ciebie ISBN 83-7404-300-8
Skład i łamanie DK, Warszawa
Druk i oprawa
Drukarnia Naukowo-Techniczna SA
03-828 Warszawa, ul.
Mińska 65
Zdumiewająca historia sekretarki
Raphael Delpard
Jakże zdumiewającą historię przeżyła Christa Schroeder!
W 1930 roku - jako jedna z siedmiu milionów bezrobotnych, bo tylu było ich wówczas w
Niemczech - przyjeżdża w poszukiwaniu pracy do Monachium.
Zgłasza się w siedzibie partii narodowosocjalistycznej, bo dowiedziała się, że poszukują tam
sekretarek.
Będąc swego rodzaju cudownym dzieckiem stenografii, pokonuje osiemdziesiąt siedem
młodych kobiet, które też starają się o tę pracę.
Za trudnienie w sztabie administracyjnym Hitlera spowoduje, że po wojnie przylgnie do niej,
po wielokroć stawiane przez dziennikarzy, pytanie: "Czy była nazistką?".
Pytanie, które w końcu wywoływać będzie jej irytację i na które niezmiennie będzie
odpowiadać, że równie dobrze mogła przyjąć podobną posadę w partii komunistycznej, co przecież
wcale nie oznaczałoby, że z dnia na dzień stałaby się sympatyczką marksizmu.
30 stycznia 1933 roku Adolf Hitler zostaje kanclerzem.
Christa Schroeder opuszcza monachijską siedzibę partii przy Schellingstrasse 50 i 4 marca 1933
roku wyjeżdża do Berlina.
Jest współpracowniczką Wilhelma Brticknera - adiutanta w obozie kanclerza.
Hitler brutalnie się go pozbywa, ale przy okazji zwraca uwagę na młodą kobietę.
Jej wyjątkowy profesjonalizm i umiejętności stenograficzne wywierają na nim tak wielkie
wrażenie, że decyduje się wziąć ją do swojej wyłącznej dyspozycji.
Przez 12 lat Christa Schroeder, gotowa do pracy w dzień i noc, podąża za Fuhrerem;
przynależąc do personelu kwatery głównej kanclerza, uczestniczy we wszystkich jego oficjalnych
podróżach.
Towarzyszy mu też w przeprowadzce do bunkra Kancelarii Rzeszy.
W chwili ostatecznego upadku Trzeciej Rzeszy, na kilka dni przed swym samobójstwem, Hitler
osobiście wydaje jej polecenie opuszczenia bunkra i poddania się.
Christa Schroeder zostaje uwięziona przez Amerykanów 28 maja 1945 roku i będzie
przetrzymywana do 12 maja 1948 roku.
Orzeczenie Trybunału ds. Denazyfikacji stwierdzające, że nie była szczególnie zaangażowaną
nazistką, pozwala jej uniknąć Trybunału Norymberskiego.
W tym czasie, gdy jest internowana w obozie w Augsburgu, nawiązuje z nią znajomość
francusko-amerykański agent, Alfred Zoller, który - występując pod nazwiskiem Bernhard i
działając z polecenia 7.
Armii amerykańskiej - stara się wydobyć z Christy jak najwięcej informacji.
Po wielu tygodniach, w trakcie długich, początkowo bardzo trudnych rozmów, udaje mu się
pozyskać jej zaufanie.
Christa powie o nim: "Miał około czterdziestu pięciu lat;
mówił świetną niemczyzną z alzackim akcentem".
Na temat ich stosunków Schroeder zmieni później zdanie.
Posunie się nawet do oskarżenia agenta o kradzież biżuterii, gdyż ta nigdy nie została jej
zwrócona.
Początkowo Zoller, alias Bemhard, prosi, aby opowiedziała o swoim życiu u boku Hitlera.
"Kapitan Bernhard Zoller - pytał mnie, jak zostałam zatrudniona, w jaki sposób Hitler dyktował
swoje listy i przemówienia.
Chciał wiedzieć, dlaczego Hitler nie palił ani nie pił. Chciał poznać jego sposób życia i opinie
na temat najbliższych współpracowników. Pytał o jego stosunki z siostrzenicą, Geli Raubal, i o
wszystko, co wiązało się z Evą Braun. Przychodził codziennie.
Pewnego ranka poprosił, abym to wszystko spisała.
Po wyjściu na wolność Christa Schroeder zostaje zatrudniona w Gmund w
przedsiębiorstwie handlującym metalami lekkimi. Pracuje tam od 1948 do 1958 roku.
1 wrześ nia 1959 roku wraca do Monachium i zatrudnia się w przedsiębiorstwie budowlanym,
w którym pracuje do roku 1967.
Zły stan zdrowia zmusza ją do przejścia na emeryturę w wieku 59 lat.
Umiera w Monachium 28 czerwca 1984 roku.
Kilka miesięcy przed śmiercią, odpowiadając dziennikarzowi, przyznaje, że w swym życiu
osobistym poniosła klęskę.
Hitler przeciwstawia się jej małżeństwu z jugosłowiańskim dyplomatą, w którym była
zakochana; a po wojnie nie może zaznać wytchnienia, na które, jak sądzi, zasługuje, ponieważ
nieustannie dręczona jest przez badaczy, historyków i dziennikarzy.
Zrujnowane życie osobiste to tragiczny wymiar wciągnięcia tej kobiety - wbrew jej woli - w
tryby historii; ale świadectwo pozostawione przez nią pozwala nam bliżej poznać człowieka, który
w sześćdziesiąt lat po swojej śmierci ciągle jeszcze wzbudza odrazę, a także, co niesłychane,
fascynuje.
Tekst Christy Schroeder przepadł gdzieś na wiele lat.
Dopiero niedawno został odszukany dzięki uporowi niemieckich i amerykańskich badaczy.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin