LECZENIE NA ODDZIALE RATUNKOWYM – W2
1. Po stabilizacji chorego - leczenie:
· dekontaminacja (np. płukanie żołądka)
· eliminacja
· odtrutki
· odtrutki stosowane w procesie leczniczym ostrych zatruć powinny być podawane po dokładnym rozpoznaniu substancji trującej
· dawki odtrutki uzależnione są od:
o rodzaju spożytej trucizny
o wieku i masy ciała poszkodowanego
· w rozpoznaniu zatrucia podstawowe znaczenie pełni wywiad i badanie fizykalne, mające na celu stwierdzenie zespołów objawów klinicznych towarzyszących zatruciu
4. Ośrodki toksykologiczne:
· wsparcie
· informacje
· diagnostyka
· leczenie
· każde ostre zatrucie jest stanem potencjalnego zagrożenia życia
· wdrażane postępowanie opiera się więc na strategii i procedurach leczenia ratunkowego, czyli ABC
6. Wstępna ocena stanu pacjenta (diagnostyka):
· obejmuje stopień zagrożenia podstawowych funkcji życiowych, czyli stanu układu oddechowego i krążenia
· niezbędne jest określenie stopnia utraty świadomości
· także celem wstępnej diagnostyki, opartej na szczegółowym wywiadzie, jest odpowiedź na jaką substancję pacjent był narażony i jak długo
· wstępna stabilizacja (ABC)
· co?
· jak długo?
· jaka ilość?
· kiedy?
· czas narażenia?
· obserwacje otoczenia (opakowanie, rodzina, świadkowie)
8. Wtórna ocena (leczenie):
· opiera się na pełnym stanie pacjenta, badaniu klinicznym i wnikliwej ocenie występujących objawów, a także na badaniach dodatkowych potwierdzających rozpoznanie kliniczne
· zidentyfikowanie toksykodromu może pomóc w zwężeniu diagnostyki różnicowej, jeśli trucizna nie jest znana
· w leczeniu mamy wpływ zarówno na farmakokinetykę, jak i na farmakodynamikę trucizny
· wchłanianie
· przenoszenie przez krew
· rozmieszczenie w tkankach
· biotransformacja
· wydalanie
11. Badanie fizykalne:
· ABC
· badanie neurologiczne:
o stan świadomości
o wielkość i reaktywność źrenic
o obecność objawów ogniskowych
· toksykodromy - objawy kliniczne zespołów toksykologicznych pomocne w ustaleniu rozpoznania
· inne objawy, inne choroby (urazy głowy, cukrzyca, niedoczynność tarczycy)
12. Dekontaminacja powierzchni ciała:
· rozebranie
· zmycie (spojówki)
13. Dekontaminacja przewodu pokarmowego:
· płukanie żołądka (najskuteczniejsze w 1-szej godzinie):
o krótki okres od zażycia leków (chory nieprzytomny - intubacja)
o duża ilość leków
o zagrażające życiu trucizny nie mające odtrutek
· substancje absorbujące - węgiel aktywowany (1g/kg):
o nie - zatrucia alkoholami, litem, żelazem, ołowiem, węglowodanami, substancjami żrącymi - utrudnia diagnostykę endoskopową
· płukanie jelit - np. Sorbitol (osmotyczne środki przeczyszczające):
o leki o przedłużonym działaniu
o nie są absorbowane przez węgiel
o połknięcie fiolek, całych opakowań, torebek
o wlewy doodbytnicze
· już w czasie dekontaminacji
· pierwotna eliminacja trucizny
· wtórna eliminacja trucizny - usunięcie toksyn już wchłoniętych
· alkalizacja moczu
· hemoperfuzja
· diureza osmotyczna, wymuszona:
o z alkalizacją
o neutralna
· kontrola bilansu wodnego - cewnik Foleya
16. Po targnięciach samobójczych:
· konsultacje psychiatryczne
17. Badania dodatkowe:
· badania laboratoryjne
o przesiewowe w kierunku leków
o gazometria
o elektrolity
o glikemia
· EKG
o mogą występować drgawki - leczymy diazepamem
o zatrucia takimi „klasykami” jak arszenik lub cyjanek są niezmiernie rzadkie
18. Ostre zatrucia lekami nasennymi, psychotropowymi, p/histaminowymi:
· leki z tych grup są najczęstszą przyczyną ostrych zatruć
· wszystkie działają depresyjnie na centralny układ nerwowy
· mogą powodować:
o śpiączkę
o porażenie ośrodka oddechowego
o porażenie ośrodka naczyniowo - ruchowego ze wstrząsem hipowolemicznym
· nie ma typowych objawów ułatwiających różnicowanie
19. Obraz kliniczny:
· w przypadku niewielkiego przedawkowania chorzy mają uczucie:
o senności
o spowolnienia ruchowego
o depresji
o apatii
o zaburzeń równowagi
o wszystkie objawy potęguje spożycie alkoholu
· pochodne fenotiazyny, amizepin i meprobamat:
o zespół drgawek podobnych do padaczkowych
· pochodne benzodiazepiny:
o objawy pozapiramidowe
o glimid - asystolie
· w okresie przedśpiączkowym występują:
o uczucie ogólnego wyczerpania
o bóle, zawroty głowy
o nudności
o zaburzenia ostrości widzenia
o zaburzenia mowy
20. Zatrucia ciężkie:
· śpiączka, której głębokość zależą od dawki
· w ciężkich zatruciach obserwuje się skłonności do hipotonii, hipowolemii, występują zmiany skórne pod postacią rumieni i pęcherzy
21. Różnicowanie:
· uraz głowy
· krwawienie podpajęcze
· hipoglikemia
· inne zaburzenia metaboliczne
· zatrucie CO
· rozpoznanie ostateczne dają badania toksykologiczne
22. Leczenie (Relanium, benzodiazepiny):
· leczenie objawowe i obserwacja
· zabezpieczenie dróg oddechowych
· DDP - węgiel aktywowany
· płyny dożylne
· odtrutka – Flumazenil - ciężkie zatrucia np. wymagające intubacji, znaczna depresja OUN
23. Zatrucia litem:
· wąska rozpiętość toksyczno - terapeutyczna
· częściej przewlekłe zatrucia, przedawkowanie, interakcje (leki moczopędne)
· drżenie mięśni
· zaburzenia poruszania
· zespół rzekomo parkinsonowski
· drgawki
· nudności, wymioty
· odwodnienie (zaburzenie zagęszczania)
· objaw niedoczynności tarczycy
24. Ciężkie przypadki zatrucia litem:
· śpiączka
· niewydolność nerek
25. Różnicowanie:
· schizofrenia, psychozy
· choroba Parkinsona
· niedoczynność pierwotna tarczycy
26. Leczenie:
· DPP
o płukanie żołądka
o jelit (bez węgla)
o płyny dożylne, diureza wymuszona
o w stanie ciężkim- hemodializa- bardzo skuteczna
27. Główni zabójcy- środki p/ depresyjne:
· obraz kliniczny:
o dominują objawy pobudzenia psychoruchowego z halucynacjami, skurcze miokloniczne
· działanie cholinolityczne:
o suchość skóry
o zaburzenia widzenia
o zatrzymanie moczu i stolca
o majaczenie
o rozszerzone źrenice
...
isa...bella