#35-Z mojej pracowni mal1_Bo Yin Ra.pdf

Bo Yin Ra

Z mojej pracowni

malarskiej

Księga 35

Przekład

Franciszek Skąpski

1943

Spis treści

1. Dlaczego to napisałem / 3

2. Dlaczego musiałem uczyć się malarstwa / 6

3. Moje obrazy duchowe / 23

4. Mój portret Jezusa / 36

5. Jehoszua z Nazaretu / 45

6. Zawód a powołanie / 46

1. Dlaczego to napisałem

Chodzi tu o stosunki czysto duchowe wyłącznie tyl-

ko mnie dotyczące. Ale wnikliwe współprzeżywanie te-

go duszą w znacznym stopniu dostępne jest i dla innych

ludzi i pomaga im do osiągnięcia poznania.

Jeśli po długich latach ciągłego zwlekania z wypo-

wiedzeniem się o swoich pracach malarskich , przemo-

głem wreszcie to ociąganie się z wielu wewnętrznych

przyczyn tak wyjątkowo dla mnie trudnych do przezwy-

ciężenia, to uczyniłem to doprawdy nie w celu wywoła-

nia rozgłosu dla siebie, jako artysta.

Dawno przeminął czas, kiedy wbrew swym pra-

gnieniom i chęci coraz to ulegałem namowom ludzi

dobrej woli, by oddać swoje obrazy na wystawy publi-

czne. Nie maluję nic, – ale to zgoła nic a nic – dla „sze-

rokiej publiczności”, nie mam ani cienia ambicji, aby

dzieła moich rąk były rozkupywane na oficjalnych

wystawach utworów plastycznych; – nie chcę, na miłość

boską, tworzyć żadnej szkoły, lecz ze względu na moje

dzieło nauczania duchowego poczuwam się coraz sil-

niej i nieodzownej do obowiązku wskazania wszystkim

ludziom, których usiłuję słowem pokierować znowu ku

ich wiekuistemu źródłu, jak dalece moja praca arty-

styczna, jako malarza, od dość dawna bardzo cenna dla

wielu bliskich mi duchowo ludzi, łączy się i zazębia z

całością moich poczynań duchowych.

Spełnienie tego obowiązku zmusza mnie wprawdzie

do wielu nader przykrych dla mnie wyznań, pozwalają

one, bowiem siłą rzeczy wglądać w moje czysto osobi-

ste sprawy, które by mogły w mojej nauce, pod osłoną

słów, pozostawać ukryte przed każdym, kto sam, wła-

snym rozwojem duchowym, nie zdobył sobie niezaprze-

czonego prawa do takiego wglądania.

Ale i ta okoliczność, jak to z każdym dniem coraz

wyraźniej widzę, nie powinna nadal stać mi na prze-

szkodzie w ujawnianiu tych przyczyn i pobudek mojej

twórczości artystycznej oraz powstałych z niej dzieł

sztuki, o czym przecie tylko ja sam zaświadczyć mogę.

Co niżej podaję, nie będzie rzecz prosta wkracza-

niem, w to, co dotychczas napisano o mojej twórczości

artystycznej chociaż niejeden przypadkowy błąd, oczy-

wiście wynikły z braku własnego opisu, może być spro-

stowany.

Nie załączam do tej czysto osobistej książki żad-

nych reprodukcji, gdyż wszystko, co tu wyłożyłem, jest

zrozumiałe samo przez się i nie wymaga wcale popar-

cia obrazów.

Poza tym reprodukcje moich obrazów ukazały się

już w ilości więcej niż dostatecznej i nie mam chęci

powiększać je bodaj o jedną reprodukcję.

Nie chcę też uprawiać tu „propagandy” na rzecz swej

twórczości – moje obrazy znajdują się w dobrych

rękach – nie zamierzam również uprzedzać jakichkol-

wiek późniejszych sądów historii i sztuki. Obecnie

moje wyjaśnienie powinno jedynie udostępnić zrozu-

mienie roli, jaką odgrywa w moim życiu zawód artysty

plastyka, a mianowicie malarza, oraz dlaczego nie

mogłem zostać, dajmy na to, lekarzem ani adwokatem,

chociaż i w tym wypadku życie moje i działalność nie

mogłyby oczywiście ulegać wpływom tego czy innego

środowiska zawodowego.

Przede wszystkim należy tu wyjaśnić, co w mojej

twórczości artystycznej – również ze stanowiska ducho-

wego dla mnie było istotne i jak narodziny tej twórczo-

ści z góry uwarunkowane były tym, że człowiek zdol-

ny do przeżyć w dziedzinie substancjalnego ducha,

jednocześnie otrzymał wykształcenie artystyczno-ma-

larskie.

Następnie wobec współczesnych jak i przyszłych

pokoleń poczuwam się do obowiązku zdania sprawy

z jednego dzieła, całkowicie odrębnego nawet w mojej

najistotniejszej dziedzinie twórczości wynikającej z

charakteru mej duchowości, oraz z powstania tego dzie-

ła, którego przedmiot jest zbyt wzniosły, abym się nie

musiał zawczasu zastrzec przed tworzeniem się jakich-

kolwiek legend .

Wreszcie – aczkolwiek zaprawdę nie na szarym

końcu – wskażę również, że osiągnięty przeze mnie

dzięki wrodzonemu duchowemu ukształtowaniu ducho-

wy rozwój świadomości liczyć się musi, jako z pod-

stawowym warunkiem , z uzdolnieniem artystycznym

człowieka zewnętrznego bez względu na to, ku jakim

dziedzinom artyzmu owo uzdolnienie się skłania.

Nie zawód określił moje powołanie , lecz powoła-

nie wyznaczyło zawód !

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: