PERŁA Prolog -10.pdf

PROLOG

"Staławśródśmiechówiszyderstwwylewu

jakAniołSmutkuiArchaniołGniewu"

ROK 2015

MinęłokilkalatodkądCullenowie po raz ostatni spotkali Volturistającz

nimi do walki. Od tamtego czasu wszystkoukładałosiędobrzeNessie

dorastałajadłapiła Choćbardziejwolałapićkrewniżjeśćludzkie

jedzenie. BawiłasięwyginaławszystkiesztućcewdomuCullenów, co

sprawiałojejdużoprzyjemnościZwłaszczaJeke’owiktórynierazzostał

zaatakowanyprzezNessienożemReneesmemiałajuż 5latawyglądałana

siedemWybierałasięnapolowaniazcałąrodziną. Tatąwujkamiciociami

dziadkamialenajbardziejchodzićnapolowaniawtowarzystwieJacobai

Belli. Wszyscybyliszczęśliwialeniktniespodziewałsiężeczekaich

niespodziankaamianowiciekłopotktórymoże znówichnarazićna

przyjazd Volturi.

ROZDZIAŁ1EMMA

"Ocknijsięnimlustropęknieistraciszodbicie

Uwierz w siebie- możeszwiele

Ponoćmanadejśćzbawienie"

NazywamsięEmmaBrownUrodziłamsię26października 1999 roku w

NowymYorkuMieszkałamzmatką i ojcem w samym centrum miasta. Moja

mamamiałanaimięCarolineByłafryzjerkąwnajwiększymsalonie

fryzjerskim w Nowym Yorku. Tata- Thomasbyłarchitektemwnętrz

Mieliśmysięprzeprowadzićztegozatłoczonegomiastawjakieś

spokojniejszemiejsceawtewakacjerazempojechaćdosiostrymamy

Renee i wujka Charliego- do Forks, w stanie Waszyngton. Nigdy ich nie

wdziałamZtegocoopowiadałamimamamającórkęIsabellęJestode

mnie o 10 lat starsza. FajniebybyłopoznaćkuzynkęAonichybanawetnie

wiedząomoimistnieniugdyżmojamamanieutrzymywałakontaktówz

ciociąAlewpadaćztegopowodutakbezzapowiedzi?Mieliśmywyjechać

zarazpozakończeniurokuszkolnegoWkońcunadszedłtendzieńGdy

przyszłamdodomumojamamazaczęłamówić

-Emm...- urwała- sądzężebędzieszmiałabraciszkaalbosiostrzyczkę-

uśmiechnęłasiędomnie

Zawszewiedziałażechciałammiećrodzeństwotyleżeniekoniecznie

młodszeAlezawszelepszetoniżbyćcałeżyciejedynaczką

-Świetniemamo!- powiedziałamiprzytuliłamsiędojejbrzucha

JużodjakiegośczasumamaźlesięczułaMyślałamżetojakaśgrypa

żołądkowaboczęstowymiotowałaAtunagletakaniespodzianka

-Dlatego skarbie- zacząłmówićtata- musimyprzełożyćnaszwyjazdokilka

godzinChcielibyśmypojechaćzmamądolekarzaidowiedziećsięktóryto

tydzień

-TaaakpowinniściejechaćForksprzecieżminieucieknieMamacałe2

miesiącewakacji

-Jak tylkobędziemywiedziećzadzwonię do ciebie- powiedziałamamaa

tatapodałjejbiałysweterek

Mimożebyłolatotemperaturabyłaniska

-Dobrzemamojedźciejużbonamieścieniedługozacznąsięrobićwielkie

korki, i nigdy nie zajedziecie do doktora Watsona.

-Jużjuż- powiedziałtata- niedługobędziemy

Wyszlizamykajączasobądrzwi

Poszłamsprawdzićczywszystkowzięłamczyniezostawiłamczegośiw

ogóleNaglemojąuwagęprzykułozdjęciestojącewramceprzylustrze

mamyNigdywcześniejgoniewidziałammożedlategożenigdynie

przeglądałamsięwlustrzemamyalbo po prostuniechciałamgozauważyć

NazdjęciustałydwiekobietyJednąznichbyłamojamamaadrugąpewnie

byłajejsiostraReneeObie miałyblondwłosyiniebieskieoczyNosyinne

Pewniemojamamaswójodziedziczyłaposwojejmamieaciociapotacie-

alboiodwrotnieRamkanazdjęciebyłąpięknaJejpoblakłyzłotyodcień

wspanialekontrastowałsięzpożółkłymzdjęciemAlemimotodałosię

odróżnićkoloryOdłożyłamramkęnaswojemiejsceipomaszerowałamna

dółdokuchniZgłodniałamOtworzyłamlodówkęalenieznalazłamwniej

nicszczególnegowięcjązamknęłamNalodówceleżałamojaulubiona

czekolada- białaJakjauwielbiambiałączekoladęWzięłamjąiposzłamdo

salonuobejrzećtelewizjęNaglezawibrowałamikomórkaSpojrzałamna

wyświetlacz-mamaOdebrałamNiezdążyłamsięodezwaćamamazaczęła

nadawać jaknakręcona

-Kochanieto5tydzieńJeszczeniewiadomojakiejpłcibojesttroszkęza

wcześnieNiedługobędziemywdomutylkowpadnęjeszcze do salonu,

pochwalićsiękoleżankomWłaśniewsiadamydosamochoduiruszamyDo

zobaczeniacóreczko- rozłączyłasię

WłożyłamtelefondokieszeniizaczęłamoglądaćserialNiezauważyłam

kiedyzasnęłamMiałamjakiśkoszmarwięcgdybyłambliskaśmierci,

obudziłamsięzwielkimkrzykiemOdruchowospojrzałamnazegarek

1547Mamaitataoddobrych40minutpowinnibyćwdomualenikogo

niebyłoByłamtylkojatelewizorigłupiatelenowelaktóraciągniesięw

nieskończonośćtakjak"Modanasukces"Całeszczęściezostałprzerwany

jakimśważnymkomunikatem

-"Dzisiajkołogodziny1510najednejzgłównychulicNowegoYorku

doszłodowypadkusamochodowegospowodowanegoprzezpijanego

kierowcęPierwszysamochódwktóryuderzyłoskarżonyzostał

doszczętniezniszczonyDwieosobynieżyjąasiedemzostałorannych

Sprawcazostałnatychmiastzłapanynamiejscuzbrodniniepróbując

nawetuciekać"- takiusłyszałamkomunikatWyłączyłamtelewizorgdyż

nielubiłamsłuchaćtakichrzeczyWstałam zkanapyiwtedyktośzadzwonił

dodrzwiOtworzyłamamoimoczomukazałsięwidokdwóchmężczyzn

ZadrzwiamistałodwóchpolicjantówWielemyśliprzyszłomiwtejsamej

chwilidogłowyNaglepierwszyznichsięodezwał

-CzytyjesteśEmmaBrown?- spytał

-Tak- odpowiedziałam- o co chodzi?

-A czy Caroline i Thomas Brown to twoi rodzice?- wypytywałmnienadal

policjant.

_Taaak- odpowiedziałamspoglądającnadrugiegopolicjantaktóryod

samegopoczątkuzacząłcośpisaćwnotatniku- to moi rodzice. Czy wkońcu

dowiemsięocochodzi?- zaczęłamsiębulwersować

-Niestety... Twoi rodzice...

ROZDZIAŁ2WYPRAWA

"Życie to ostry miecz,

naktórymBógnapisał

Walcz, Kochaj, Cierp"

DogłowyprzyszłomitylkonajgorszeCzyżbytenwypadekmiałznimicoś

wspólnego?

-Nowyduśpandowkońcuzsiebie!!!- zaczęłamkrzyczeć- Czy chce pan

powiedziećżeoninieżyją?!- powiedziałamspokojniejWkońcusię

odezwał

-NiestetyZginęliwdzisiejszymwypadku- odezwałsiepolicjantpodającmi

dokumentyrodzicówiobojeodwrócilisiębywrócićdoradiowozu

ZamknęłamdrzwiNienienieToniemożebyćprawdaTotylkokoszmar

PrzeklętykoszmarktóryzarazsięskończyObudzęsięarodzicewejdądo

domuCholera!Niechmniektośobudzi- zaczęłamwrzeszczećsama do

siebiezmyślążektośmnieusłyszyNiestetyNieśniłamPrzeszywający

bólsercatylkomiotymprzypomniałStałamjakzahipnotyzowanai

patrzyłamwdal

Następnegodniaobudziłamsięzwielkąnadziejążetobyłtylkosenale

znówbólprzypomniałmiotymżejużnieśpiężetoniejestkoszmar

Wygrzebałamsiępowolniezłóżkapościeliłamjeiposzłamwziąćprysznic

Gorącawodadałamilekkieukojeniealedalejbyłamświadomażejuż

nigdyniezobaczęrodzicówŻejużnigdyniebędęmiałarodzeństwabo

wrazznimiumarłodzieckoktóremojamamanosiławsobieprzez5

tygodniWyszłamwytarłamsięręcznikiemiwysuszyłamwłosyUbrałam

białąbluzkęzdługimrękaweminiebieskiejeansyWyszłamzłazienkii

miałamzamiariśćdokuchnibychoćtrochęcośzjeśćale moje nogi

pokierowałymniegdzieindziejZnalazłamsięwpokojuwktórymstało

wielkielustromamyPrzejrzałamsięwnimalezarazskierowałamwzrok

naramkęwktórejbyłozdjęciemamyiciociReneeNasamowspomnienie

mamyłzynapłynęłymidooczuSpojrzałamwichoczyByłytakiego

samegokolorujakmojeMojamamamiałajaśniejszeblondwłosyniż

ciociaByłyprosteKolorwłosówmiałampomamiealeloczkitochybapo

tacieTaksamojakcharakterByłupartytaksamo jak ja, a im bardziej ja

byłamupartaonchciałbyćlepszyMamabyławyższaodtatydlatego

wzrostchybateżmiałamponimNiechciałamwięcejprzywoływać

wspomnieńwięcpołożyłamramkęnaswojejnierozpakowanejtorbie

podróżnejGdyjąkładłamzzazdjęciawyleciałamałaniebieskakarteczka

naktórejznajdowałsięadresmojejciociPostanowiłampojechaćtamgdzie

miałamzaplanowaneTyleżetymrazemsamabezrodzicówktórych

straszniemibrakowałoChciałamwkońcupoznaćswojąrodzinęChciałam

pojechaćwtejsamejchwiligdytopostanowiłamaleprzypomniałomisię

żemuszęjeszczepozałatwiaćsprawyzwiązanezpogrzebemPostanowiłam

powiadomićteżciocięReneealenigdzienieznalazłamjejnumerutelefonu

więcsobieodpuściłamOpowiem im wszystko, gdy przyjadęZabrałamsię

zawydzwanianiepokwiaciarniachbypozamawiaćkwiatynaceremonię

NaszczęściewtychtrudnychchwilachniebyłamsamaPomagałami

sąsiadka- SallyByłaonatakżedobrąznajomąmamySallymiałaniecałe30

latkrótkiekręconeczarnewłosyibrązoweoczyTylkoktośgłupimógłby

jejniepolubićDziękiSallypogrzebodbyłsiepodwóchdniach(wkońcu

miałaojca- grabarza)Byłamjejbardzowdzięcznazatocodlamnie

zrobiłaWdniupogrzebupodeszładomnieprzytuliłaiwsunęłamidoręki

białąkopertęnaktórejznajdowałosięmojeimięinazwiskoOtworzyłamją

i od razuzauważyłamsłowo"TESTAMENT"Zniegowynikłożerodzice

zapisalinamniecałyswójmajątekdomktórydotanichnienależałi

wszystkie swojeoszczędnościGdybytotakwszystkozebraćtonawet

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: