20.04.2012r.
Magdalena Mrozek ZEW i EP II gr. B
Notatka z obserwacji zajęć logopedycznych w
szkole podstawowej nr 51 z oddziałami integracyjnymi
Zajęcia logopedyczne prowadzone przez Panią Beatę Hawel wpływały na kształtowanie właściwej mowy i doskonaleniu. Ćwiczenia, które zostały przeprowadzone z dziećmi miały na celu usunięcie wad i zaburzeń mowy. Na pierwszej lekcji była 3 dzieci z klasy 1 b. Nauczycielka przywitała się z dziećmi, natomiast każde dziecko przedstawiło się imieniem w kierunku studentek. Na początku zajęć dzieci miały powiedzieć wierszyk z głoską „dż”, którego poznały już wcześniej. Kolejnym zadaniem dzieci było odrysowanie koła na kolorowym papierze oraz jego wycięcie nożyczkami. Później dzieci przykleiły koło do zeszytu i napisały w środku nowo poznaną głoskę „s”. W zeszycie notatka wyglądała w taki sposób:
s
Usta
Język
Krtań
Przy wymowie głoski „s” dzieci oznaczały znakami ułożenie ust, języka oraz drganie krtani. Strzałki narysowane obok ust oznaczały, że usta należy rozciągnąć. Strzałka w dół przy języku oznaczała, że powinien się znaleźć na dole. Natomiast przy wymowie głoski „s” krtań nie drgała, więc została oznaczona prostą kreską. Następnym zadaniem dzieci było narysowanie ramki w zeszycie. W tej ramce miały narysować węża lub rodzinę węży. Wszystkie dzieci bardzo chętnie wykonywały powierzone ćwiczenia oraz z przyjemnością pożyczały sobie mazaki. Kolejnym ważnym ćwiczeniem dla dzieci było stworzenie szlaczku z litery „s”. W tym szlaczku mogły zastosować wielkie i małe litery lub pisać je razem i osobno np. sssssss, s s s s s s, SsSsSs itp. Nauczycielka tłumaczyła jak należy przeczytać dany szlaczek złożony z litery „s”. Duża litera oznaczała głośno, a mała- cicho. Każde dziecko czytało swój szlaczek stworzony z litery „s” w odpowiedni sposób. Jeżeli litery były oddzielone od siebie, dzieci wypowiadały „s” w sposób przerywany. Na zadanie domowe dzieci otrzymały wierszyk, który miały go wkleić do zeszytu. Uczniowie mieli podkreślić wszystkie litery „s”. Po wykonanej pracy, która przebiegała przy stolikach, dzieci siadały przed komputerem. Wraz z nauczycielką bawiły się w programie logopedycznym „Muftaki”. Dzieci wspólnie wybierały postacie i słuchały wybranych wierszy. Do mikrofonu miały możliwość próby wypowiedzenia poprawnie głoski „s”. Każde dziecko miało możliwość wypowiedzi do mikrofonu. W tym programie były bardzo ładne ilustracje oraz zadania, które wykonywały dzieci. Uczniowie do mikrofonu wymawiali sylaby np. sy, se, sa, so, su. Za poprawną wymowę odkrywał się obrazek lub poruszała się ilustracja. Za pomocą myszki od komputera dzieci mogły narysować literę „s”. Następnie uczniowie czytali wyrazy, w których znajdowały się litery „s”. Program logopedyczny dostosowany był do umiejętności i możliwości dzieci. Zadania, które wykonywały dzieci były stopniowo ułożone tzn. od prostszych do trudniejszych. Po rozmowie z nauczycielką dowiedziałam się, że dziewczynka mam lekkie upośledzenie umysłowe, chłopiec Olek ma problemy z seplenieniem, natomiast Mateusz ma braki, ponieważ był zaniedbany. Lekcję pierwszą uważam za bardzo ciekawą i interesującą dla dzieci, jak również dla studentek. Do mojej notatki dołączam pieczątki z wzorami ocen, którymi posługiwała się nauczycielka.
Zajęcia drugie z logopedii przebiegały w inny sposób niż pierwsze. Na lekcji było trzech chłopców z klasy 1d ( Filip, Kuba, Maciek). Nauczycielka postanowiła przeprowadzić zajęcia na komputerze, natomiast zeszyty zostaną uzupełnione na następnej lekcji. Dzieci na komputerze zapoznały się z głoską „dż”. Na początku słuchają jak należy wypowiadać głoskę „dż”. Potem wymawiają głoskę do mikrofonu. Kolejnym zadaniem dzieci było wypowiadanie sylab np. dżu, dżo, dża, dży. Za każdą poprawną wymowę do mikrofonu uzupełniał się obrazek, który na końcu stworzył całość. Dzieci bardzo chętnie bawiły się wraz z komputerem oraz zgodnie ze sobą współpracowały. Dzieliły się wykonywanymi zadaniami. Bardzo ciekawym zadaniem było czytanie wyrazów zawierających literę „dż” np. dżokej, dżungla, dżoker, dżem . Za wypowiedzenie poprawnie wyrazu należało dopasować obrazek do jego odpowiedniego cienia. Każdy uczeń wykonał to zadanie bardzo dobrze. Ciekawym ćwiczeniem był wąż, w którym znajdowały się litery. Dzieci miały wybrać te litery, które występowały w wyrazach np. dżem, dżokej itp. Następnym ćwiczeniem było czytanie krótkich zwrotów i zdań, w którym występowały wyrazy z „dż”. Dzieci po kolei wypowiadały się do mikrofonu. Nauczycielka poprawiała błędy jeśli występowały w wymowie danej głoski „dż”. W tym programie komputerowym występuje stopniowanie trudności, więc kolejne zadania były bardziej skomplikowane. Uczniowie mieli posłuchać zdania, a następnie powtórzyć je z pamięci np. dżentelmen kupił dżem. Na koniec zajęć dzieci powtarzały głośno zdania do mikrofonu, a za każde poprawne powtórzenie kolorował się fragment obrazka. Wspólnie dzieci stworzyły piękny i kolorowy obrazek. Lekcja była bardzo ciekawa, ponieważ przebiegała inaczej niż typowa lekcja logopedii. Program komputerowy bardzo urozmaicił zajęcie.
Na ostatniej lekcji logopedii uczestniczył tylko jeden chłopiec Filip, który uczęszcza do klasy 1d. Lekcja odbyła się również przy pomocy programu komputerowego „czytam i piszę”- interaktywna nauka języka polskiego edu-rom. Nauczycielka pracowała z dzieckiem na różnych programach komputerowych, natomiast najlepszym okazał się właśnie edu-rom. Na początku Filip miał ćwiczenia, które wpływały na rozruszanie buzi oraz do obeznania się z mikrofonem. Dziecko naśladowało różne dźwięki np. strzelania armaty, ale również wydawał samodzielne dźwięki. Kolejnym zadaniem ucznia było ćwiczenie na koordynację wzrokowo- słuchową. Polegało na strzelaniu z łuku. Podczas, gdy spadało jabłko z drzewa chłopiec miał wydobyć głos w odpowiednim momencie tak , aby trafić jabłko strzałą. Po wykonaniu zadania, nauczycielka włączyła inny program komputerowy z Disneya. W nim występowały postacie z bajki np. myszka Miki, kaczor Donald itp. Pani nauczycielka specjalnie włączyła ten program, ponieważ chciała pokazać, że jest on nie poprawnie skonstruowany. Postać kaczora Donalda jest znana i specyficzna. W zajęciach logopedii taka wymowa jest nie poprawna i błędna, więc dzieci będą uczyli się źle. Filip bawił się w hydraulika, gdzie musiał łączyć ze sobą rury, aby zamknąć wodociąg. Kolejnym błędem w programie była wymowa głosek: „s” (es), „k” (ka) itp. Materiał, który zawarty jest w programie nie jest odpowiednio dopracowany w pracy z dzieckiem. Na koniec zajęć dziecko słuchało krótkiej historyjki o postaciach z bajki Disneya. Filip miał za zadanie znaleźć wielkie litery „K” na obrazkach i przedmiotach. Ostatnią zabawą było rozwiązywanie rebusów, które polegały na uzupełnianiu zdań dotyczących treści bajki. Lekcja została przeprowadzona na specjalnych programach komputerowych do nauki języka polskiego. Filip był bardzo grzeczny, a powierzone zadania nie sprawiały mu większej trudności. Chętnie bawił się i słuchał wskazówek nauczycielki.
Madzi13915