05.19.03 W12 Patofizjologia zaburzeń immunologicznych..doc

(49 KB) Pobierz

Patofizjologia zaburzeń immunologicznych.

Nadwrażliwość – wystąpienie swoistej odpowiedzi w formie nadmiernej lub zaburzonej w odpowiedzi za powtórne zetknięcie z autogenez z czasem doprowadza do zapalenia i uszkodzenia tkanek.

Typy reakcji nadwrażliwości:

1.      Anafilaktyczna (natychmiastowa),

2.      Cytotoksyczna,

3.      Kompleksów immunologicznych,

4.      Komórkowa.

Nadwrażliwość typu 1 – anafilaksja – nadmierna reakcja antygenu z przeciwciałami.

Alergia – zmienna odporność immunologiczna na powtórne wprowadzenie antygenu na obecnie synonim reakcji.

W reakcji uczestniczą komórki: tłuczne i bazofile.

Immunoglobina – IgE.

Mediatory:

·         Preformowane przez reakcję komórkową: histamina,

·         Syntezowanie po aktywacji komórek: Leukotrieny, Prostaglandyna, PAF.

Komórki przyciągane do reakcji:

·         Eozynofile,

·         Neutrofile.

Wpływ mediatorów na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych, oskrzeli, nabłonek:

·         Poszerzenie światła naczyń krwionośnych i wzrost ich przepuszczalności,

·         Wzmożenie wydzieliny ślinowej,

·         Naciek z komórek głównie limfocytów, eozynofile,

·         Skurcz mięśni gładkich oskrzeli,

·         Uszkodzenie i złuszczanie nabłonka dróg oddechowych.

Kliniczne przykłady reakcji typu 1:

·         Atiopia – dziedziczna skłonność do nadmiernej produkcji przeciwciał IgE w stosunku do powszechnie występujących w środowisku antygenów (katar sienny, astma),

·         Anafilaksja – zespół objawów klinicznych, w których różne mechanizmy prowadzą do aktywacji komórek tłucznych, bazofilów, uwalnianie z nich mediatorów oraz odpowiedź narządów docelowych.

Nadwrażliwość typu 2 – uszkodzenie tkanek (narządów) związane z uśmierceniem komórek obcych lub własnych posiadających nowe antygeny w procesach:

·         Cytotoksyczności komórkowej,

·         Cytotoksyczności przeciwciał przy udziale dopełniacza,

·         Zależne od przeciwciał, zmiana funkcji (tkanki) narządów.

W reakcji nadwrażliwości uczestniczą:

·         Komórki: Monocyty, Makrofagi, NK.

·         Ig: IgG1, IgG3, IgM,

·         Mediatory – składowe dopełniacza.

Kliniczne przykłady reakcji typu 2:

·         ADCC – infekcja wirusowa, nowotwory,

·         Cytotoksyczne przeciwciała przy udziale dopełniacza:

o       Reakcje potransfuzyjne,

o       Konflikt serologiczny,

o       Cytopenia polekowa,

·         Zależne od przeciwciał zmiana funkcji narządu.

Nadwrażliwość typu 3 – reakcja pomiędzy swoistymi przeciwciałami typu IgG, IgM a antygenami, które przyczyniły się do powstania tych przeciwciał.

W reakcji uczestniczą:

·         Komórki: niespecyficzne,

·         Ig: IgG, IgM,

·         Mediatory: składowe dopełniacza w kompleksach.

Kliniczne przykłady reakcji typu 3:

·         Kompleksy tworzą się In situ – odczyn Antychusa, zewnątrzpochodne alergiczne, zapalenie pęcherzyków płucnych,

·         Kompleksy w krążeniu – choroba posurowicza, układowa, toczeń trzewny.

Nadwrażliwość typu 4 – odmienna reakcja na eliminatory antygen ze swoiście uczulonymi limfocytami CD4+limfocytami.

W reakcjach uczestniczą:

·         Komórki prezentujące antygen – monocyty, makrofagi,

·         Limfocyty T,

·         Immunoglobiny nie uczestniczą,

·         Mediatory: cytokiny.

Kliniczne reakcje typu 4:

·         Guzełek gruźlicy,

·         Śródskórny odczyn tuberkulinowy.

Niedobory immunologiczne:

·         Pierwotne – uwarunkowane genetycznie, defekt mechanizmów,

·         Wtórne: wirusy, polekowe, niedożywienie.

Niedobory immunologiczne mogą dotyczyć:

·         Limfocytów T lub B,

·         Funkcji makrocytów,

·         Granulocytów obojętnochłonnych,

·         Układu dopełniacza.

Pierwotny niedobór immunoglobin:

·         Niedobory immunoglobin z upośledzenia odpowiedzi komórkowej i humoralnej,

·         Niedobory immunoglobin związane z zaburzeniem dojrzewania limfocytów B,

·         Niedobory immunoglobin związane z przewagą zaburzeń czynnościowych limfocytów T,

·         Zaburzenia czynności komórek żernych,

·         Niedobór składników końcowej drogi aktywacji dopełniacza: Niedobór C3, Niedobór składników końcowej drogi dopełniacza.

Wtórne niedobory immunoglobin:

·         Zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS),

·         Niedożywienie,

·         Terapia środkami immunosupresyjnymi i cytostatykami,

·         Niewydolność nerek,

·         Choroby autoimmunologiczne,

·         Obniżenie funkcji układu odpornościowego związanego z procesami starzenia organizmu.

Zjawiska autoimmunologiczne:

·         Tolerancja immunoglobin – brak odpowiedzi komórkowej i humoralnej na określone antygeny,

·         Autotolerancja,

·         Mechanizmy zapewniające autotolerancję: Mechanizmy klonalne, Energia klonalna, Aktywna supresja.

Przyczyny:

·         Czynniki immunologiczne:

o       Zaburzenie supresji,

o       Zaburzenie zależne od linfokin,

o       Aktywacja poliklonalna limfocytów B,

o       Zmieniona czynność limfocytów T,

·         Czynniki genetyczne,

·         Czynniki infekcyjne,

·         Czynniki hormonalne (estrogeny).

Podział chorób immunologicznych:

·         Choroby narządowo – swoiste: autoantygen – występuje w danym narządzie lub tkance,

·         Choroby układowe:

o       Autoantygen występujący powszechnie w ustroju w wielu narządach,

o        

·         Współistnienie różnych jednostek chorobowych tzw. Zespół nakładania.

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin