Szcz�cie_a_Konwencja_o_Prawach_Dziecka(1).doc

Szczęście a Konwencja o Prawach Dziecka

Dzieciństwo to jeden z ważnych okresów w życiu człowieka, który ma wpływ na jego kolejne etapy.

Wszyscy ludzie powinni być szczęśliwi!!! Szczególnie dzieci powinny być szczęśliwe i trzeba im w tym pomagać.

Będąc dzieckiem jest się małym i mniej się rozumie, bo małe dziecko nie jest takie mądre jak dorosły, ponieważ w swoim krótkim życiu niewiele doświadczyło. Konwencja jest próbą zwrócenia uwagi na konieczność poszanowania praw oraz potrzeb dzieci.
Konwencja o prawach dziecka (Dz. U. nr 120, poz. 526) to jeden z kilku międzynarodowych dokumentów, który zawiera prawa i wolności dziecka. Dziecka jako przede wszystkim człowieka. Według tej Konwencji dziecko to osoba poniżej 18 roku życia, chyba że zgodnie z prawem wcześniej uzyska pełnoletność.

Przez długi czas środowisko szkoły i domu jest dla dziecka jedyną rzeczywistością społeczną, w jakiej funkcjonuje. W związku z tym to rodzice i nauczyciele są osobami, które odgrywają w tym okresie bardzo ważną rolę, również w przekazywaniu wiedzy na temat praw dziecka. Zapewne pomocna im w tym będzie Konwencja o Prawach Dziecka jako dokument, którego celem jest zapewnienie pełnego i harmonijnego rozwoju dziecka. Dla dzieci Konwencja jest gwarantem opieki i troski ze strony dorosłych, stanowi więc zbiór obowiązków dorosłych wobec dzieci. Prawa dziecka wydają się być prawami naturalnymi.  Ważne jest więc uczynienie z praw dziecka norm w świadomości społecznej, zgodnie z którymi funkcjonowałyby takie systemy społeczne istotne dla dzieci, jak rodzina czy szkoła.

Większość dzieci wzrasta w pełnych ciepła i miłości domach. Chociaż nie zawsze dostają to, o co proszą i nie zawsze są stawiane na pierwszym miejscu. Mają jednak prawo do swoich sekretów i tajemnic, rzadko są karani klapsami, miewają też troski i zmartwienia. Rodzice starają się im stworzyć serdeczną i pełną zaufania atmosferę, w której łatwiej rozwiązywać problemy. Dorośli uznają prawo dzieci do swoich tajemnic, choć niektórzy woleliby je znać.

Mimo, że większość rodziców to ludzie bardzo zapracowani, starają się poświęcać swoim dzieciom jak najwięcej czasu. Starają się okazywać dzieciom miłość. A czynią to na różne sposoby: przytulające, mówią dobre słowa, pomagają, chronią, doradzają, troszczą się o nie, kupują prezenty, a także dbają o dobrobyt w domu i nie krzyczą.

Dzieci za najważniejsze uważają prawa dotyczące bezpieczeństwa, opieki i zagwarantowania swoich potrzeb. Młodzież natomiast potrzebuje gwarancji niezależności i samodzielności. Powołując się na zbiór praw w Konwencji, dzieci mają możliwość dochodzenia swych praw oraz mogą wymagać ich respektowania, zarówno przez dorosłych, jak i rówieśników.

Dzieci mają prawo do rzetelnej i bezstronnej oceny wykonywanej przez nią pracy jak również:

·         prawo do ochrony przed dyskryminacją ,

·         prawo do jak najlepszego zabezpieczenia interesu dziecka (dobro dziecka) ,

·         prawo do życia i rozwoju,

·         prawo do nazwiska, imienia i obywatelstwa,

·         prawo do tożsamości,

·         prawo do ochrony więzi rodzinnych,

·         prawo do wyrażania poglądów szczególnie w sprawach dotyczących dziecka,

·         prawo do swobodnej wypowiedzi oraz otrzymywania i przekazywania informacji,

·         wolność myśli, sumienia i wyznania,

·         prawo swobodnego zrzeszania się oraz wolność pokojowych zgromadzeń,

·         prawo do prywatności, tajemnicy korespondencji i życia rodzinnego oraz ochrony prawnej,

·         prawo do uzyskiwania informacji z różnych źródeł oraz ochrona przed szkodliwymi informacjami,

·         prawo do ochrony przed wszelkimi formami przemocy, zaniedbaniem czy wykorzystaniem seksualnym,

·         prawo dziecka samotnego (bez rodziców) do pomocy ze strony państwa,

·         prawo do adopcji,

·         prawa dziecka uchodźcy,

·         prawa dziecka niepełnosprawnego,

·         prawo do ochrony zdrowia i opieki medycznej,

·         prawo dziecka izolowanego (pacjenta) do ochrony,

·         prawo do korzystania z opieki społecznej,

·         prawo do odpowiedniego standardu życia,

·         prawo do nauki,

·         cele edukacji m.in. nauczenie szacunku dla praw człowieka i podstawowych wolności,

·         prawa dziecka należącego do mniejszości etnicznej, religijnej lub językowej,

·         prawo do wypoczynku i czasu wolnego,

·         prawo do ochrony przed wyzyskiem ekonomicznym,

·         prawo do ochrony przed narkomanią,

·         prawo do ochrony przed pornografia, nadużyciem seksualnym itp.,

·         prawo do zabezpieczenia przed torturowaniem bądź okrutnym, nieludzkim czy też poniżającym traktowaniem lub karaniem.