Wołanie o pomoc w ciemnościach duszy
Panie zmiłuj się nade mną! Gdy martwota zabija mą duszę, ratuj mnie o Panie! Gdy bunt natury mnie ogarnia, ratuj mnie o Panie! Gdy szatan złą wolę budzi, ratuj mnie o Panie! Gdy przemocą od Ciebie mnie odrywa, ratuj mnie o Panie! Gdy wstrętem do dobrego przejmuje, ratuj mnie o Panie! Gdy wznieca znużenie i chęć wrażeń zmysłowych, ratuj mnie o Panie! Gdy osłabia wiarę w moc modlitwy, ratuj mnie o Panie! Gdy nasuwa myśli bluźniercze, ratuj mnie o Panie! Gdy lekceważeniem grzechu przejmuje, ratuj mnie o Panie! Gdy do upodobania w złu pobudza, ratuj mnie o Panie! Gdy po upadku do rozpaczy kusi, ratuj mnie o Panie! Gdy przeciw Woli Bożej buntuje, ratuj mnie o Panie! Gdy do dogadzania sobie i samowoli nakłania, ratuj mnie o Panie! Gdy źródło łez wyschnie, ratuj mnie o Panie! Gdy wcale rozmyślać, ani modlić się nie mogę, ratuj mnie o Panie! Gdy serce twarde jak skała na żal zdobyć się nie może, ratuj mnie o Panie! Gdy na widok nędzy własnej ręce mi opadają, ratuj mnie o Panie! Gdy trwoga przed życiem i śmiercią mnie ogarnia, ratuj mnie o Panie! Gdy myśl pewnego potępienia szatan narzuca, ratuj mnie o Panie! W ciemnościach i zwątpieniu zupełnym, ratuj mnie o Panie! W rozstroju ducha i umysłu, ratuj mnie o Panie! W chorobach duszy i woli, ratuj mnie o Panie!
voxdei