W.E.B. Griffin - Braterstwo broni 04 - Pułkownicy.pdf - Griffin W.E.B - izebel

PORUCZNICY KAPITANOWIE

MAJOROWIE PUŁKOWNICY

ZIELONE BERETY

Pułkownicy

Gdy jest to moŜliwe , okryty czaprakiem ogier ,

z butami zmarłego wsuniętymi w strzemiona

piętami do przodu , moŜe być prowadzony

w kondukcie pogrzebowym oficerów i podoficerów

wojsk pancernych lub kawalerii pancernej , a takŜe

oficerów i podoficerów słuŜących

dawniej w kawalerii.

Personel naziemny - dwaj sierŜanci w mundurach polowych i kurtkach - ścią-

gał właśnie siatkę maskującą z Big Bad Birda II, gdy z półcięŜarówki, która

wjechała na małą polanę pośród sosnowego lasu, wysiadł pasaŜer.

Był nim wysoki, przystojny, wąsaty major ubrany w galowy mundur, którego

prawo noszenia miał utracić juŜ za trzy dni. Był to uniform świetnie skrojony;

dzieło tych samych londyńskich krawców, którzy ubierali generała George'a Smi-

tha Pattona juniora. Dowcipkowano nawet - parafrazując komentarz J. P. Mor-

gana na temat jego jachtu - Ŝe jeśli ktoś pyta, ile kosztuje mundur od Hartwella

& Haya, to znaczy, Ŝe go nań nie stać.

Zieloną kurtkę mundurową majora zdobiły baretki i inne materialne świadec-

twa jego słuŜby, a wśród nich - kolejno, według znaczenia - ordery; od Distingu-

ished Service Cross (odznaczenia drugiego pod względem waŜności spośród

wszystkich przyznawanych amerykańskim Ŝołnierzom) po czerwono-białą

wstąŜkę Medalu śołnierskiego za Dobre Sprawowanie. Była tam teŜ Bojowa

Odznaka Piechoty, z gwiazdką oznaczającą dwukrotne nadanie, a takŜe skrzy-

dełka lotnika. Szeroka na cztery cale wstęga otaczała kark oficera, podtrzymu-

jąc trzycalowy złoty medal przyznany mu przez rząd Grecji.

Major trzymał w dłoniach niewielki, złoŜony i cokolwiek wystrzępiony propo-

rzec.

ChorąŜy w średnim wieku, o siwiejących włosach i bladej twarzy, ubrany w

krótką skórzaną kurtkę, wyłonił się z kabiny helikoptera i zeskoczył na ziemię.

Wzniósł oczy ku niebu na widok uniformu majora. Podszedł do niego, ale nie

zasalutował.

- Rany, aleŜ się pan wystroił.

- Zdawało mi się, Dutch, Ŝe kazałem ci trzymać się od tego z daleka - od-

parł major.

- Gdyby tak się stało, nie byłoby sprawy.

- To nie była twoja wina, Dutch.

- Pan tak uwaŜa.

Big Bad Bird II został juŜ uwolniony z siatki maskującej. Jeden z sierŜan-

tów, krępy męŜczyzna po trzydziestce, odciągnął ją na bok. Drugi, młodszy i

szczuplejszy, podszedł do majora i chorąŜego. Obrzucił szybkim spojrzeniem

kurtkę mundurową oficera, ale nic nie powiedział.

W.E.B. Griffin - Braterstwo broni 04 - Pułkownicy.pdf