Praca sily stalej na prostoliniowym przesunieciu pkt przylozenia tej sily nazywamy iloczyn wartosci bezwzglednej przesuniecia i miary rzutu sily na kierunku tego przesuniecia
L=calka zA1A2P*dr 1J=1N*1m 1kGm=1kG*1m
Prace wykonana przez sile w jednostce czasu nazywamy moca tej sily
N=dl/dt=pdr/dt=PV=PVcosL 1W=1J/1s (WAT) 1kM=736W 1kG=982N
Pole sily nazywamy obszar w którym w dowolnym pkt o wspotrzednych xyz na pk materialny dziala scisle okreslona sila. Obszar w którym na poruszający się pkt dziala sila P zalezna tylko od położenia tego pkt nazywamy stacjonarnym polem sily. Pole to jest jednorodne jeżeli każdemu pkt odpowiada ta sama sila
Energia kinetyczna pkt mater d(mV^2/2)=PcosLds
Elementarny przyrost energii kinematycznej pkt materialnego materialnego czasie dt rowna się elementarnej pracy wypadkowej sil działających na ten pk
Vo- poczatkowa V- koncowa Mv^2/2-mVo^2/2=Mv
Przyrost energii kinematycznej pkt materialnego materialnego skończonym przedziale czasu rowna się sumie prac jakie wykonaly w tym czasie wszystkie sily działające na pkt
Tw. Koeniga
Energia kinetyczna ukl pkt materialnych rowna się sumie energii kinetycznej jaka miał by pkt materialny o masie całego ukl poruszający się z prędkością srodka masy oraz energii kinematycznej tego układu w jego ruchu wzgl srodka masy E=mVc^2/2+E
Dla ciala sztywnego sztywnego E=mVc^2/2+Izcω^2/2
Tw o przyroście energii kinetycznej ukl pkt materialnego
Przyrost energii kinetycznej pkt materialnego materialnego skończonym przedziale czasu rowna się sumie prac jakie wykorzystaly w czasie wszystkie sily zew i wew działające na ten pkt. W przypadku ciala sztywnego odległości miedzy pkt materialnym nie ulegaja zmianie a suma sil wew rowna się zero. Tak wiec suma prac sil wew rowna się zero. Tw przyjmuje zatem postac: ΣmiVi^2/2 – Σ miVio^2/2 =Σ Li
michal.stalowa