KODEKS PRACY ROZDZIAŁ x.pdf
(
190 KB
)
Pobierz
untitled
DZIAŁ DZIESIĄTY
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
Rozdział I
Podstawowe obowiązki pracodawcy
Art. 207.
§ 1.
Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w
zakładzie pracy. Na zakres odpowiedzialności pracodawcy nie wpływają obowiązki pracowników w
dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz powierzenie wykonywania zadań służby bezpieczeństwa i
higieny pracy specjalistom spoza zakładu pracy, o których mowa w art. 237
11
§ 2.
§ 2.
Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie iżycie pracowników przez zapewnienie
bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki.
W szczególności pracodawca jest obowiązany:
1)
organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
2)
zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i
higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie
tych poleceń,
3) reagować na potrzeby w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
dostosowywać środki podejmowane w celu doskonalenia istniejącego poziomu ochrony zdrowia
i życia pracowników, biorąc pod uwagę zmieniające się warunki wykonywania pracy,
4) zapewnić rozwój spójnej polityki zapobiegającej wypadkom przy pracy i chorobom
zawodowym uwzględniającej zagadnienia techniczne, organizację pracy, warunki pracy, stosunki
społeczne oraz wpływ czynników środowiska pracy,
5)
uwzględniać ochronę zdrowia młodocianych, pracownic w ciąży lub karmiących dziecko
piersią oraz pracowników niepełnosprawnych w ramach podejmowanych działań profilaktycznych,
6)
zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy
nadzoru nad warunkami pracy,
7)
zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy.
§ 2
1
.
Koszty działań podejmowanych przez pracodawcę w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy
w żaden sposób nie mogą obciążać pracowników.
§ 3.
Pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami są obowiązani znać, w zakresie niezbędnym do
wykonywania ciążących na nich obowiązków, przepisy o ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady
bezpieczeństwa i higieny pracy.
Art. 207
1
.
§ 1.
Pracodawca jest obowiązany przekazywać pracownikom informacje o:
1)
zagrożeniach dla zdrowia i życia występujących w zakładzie pracy, na poszczególnych
stanowiskach pracy i przy wykonywanych pracach, w tym o zasadach postępowania w przypadku
awarii i innych sytuacji zagrażających zdrowiu i życiu pracowników,
2)
działaniach ochronnych i zapobiegawczych podjętych w celu wyeliminowania lub
ograniczenia zagrożeń, o których mowa w pkt 1,
3)
pracownikach wyznaczonych do:
a)
udzielania pierwszej pomocy,
b)
wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników.
§ 2
Informacja o pracownikach, o których mowa w § 1 pkt 3, obejmuje:
1)
imię i nazwisko,
2)
miejsce wykonywania pracy,
USTAWA KODEKS PRACY – stan prawny na dzień 20 stycznia 2010 r.
60
3)
numer telefonu służbowego lub innego środka komunikacji elektronicznej.
Art. 208.
§ 1
.
W razie gdy jednocześnie w tym samym miejscu wykonują pracę pracownicy
zatrudnieni przez różnych pracodawców, pracodawcy ci mają obowiązek:
1)
współpracować ze sobą,
2)
wyznaczyć koordynatora sprawującego nadzór nad bezpieczeństwem i higieną pracy
wszystkich pracowników zatrudnionych w tym samym miejscu,
3)
ustalić zasady współdziałania uwzględniające sposoby postępowania w przypadku
wystąpienia zagrożeń dla zdrowia lub życia pracowników,
4)
informować siebie nawzajem oraz pracowników lub ich przedstawicieli o działaniach w
zakresie zapobiegania zagrożeniom zawodowym występującym podczas wykonywanych przez nich
prac.
§ 2
.
Wyznaczenie koordynatora, o którym mowa w § 1, nie zwalnia poszczególnych pracodawców z
obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy zatrudnionym przez nich pracownikom.
§ 3.
Pracodawca, na którego terenie wykonują prace pracownicy zatrudnieni przez różnych
pracodawców, jest obowiązany dostarczać tym pracodawcom, w celu przekazania pracownikom,
informacje, o których mowa w art. 207
1
.
Art. 209.
§ 1.
Pracodawca rozpoczynający działalność jest obowiązany, w terminie 30 dni od dnia
rozpoczęcia tej działalności, zawiadomić na piśmie właściwego okręgowego inspektora pracy i właściwego
państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności.
§ 2.
Obowiązek, o którym mowa w § 1, ciąży na pracodawcy odpowiednio w razie zmiany miejsca,
rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, zwłaszcza zmiany technologii lub profilu produkcji, jeżeli
zmiana technologii może powodować zwiększenie zagrożenia dla zdrowia pracowników.
§ 3. (skreślony).
§ 4.
Właściwy okręgowy inspektor pracy lub właściwy państwowy inspektor sanitarny może
zobowiązać pracodawcę prowadzącego działalność powodującą szczególne zagrożenia dla zdrowia
lub życia pracowników do okresowej aktualizacji informacji, o której mowa w § 1.
Art. 209
1
.
§ 1.
Pracodawca jest obowiązany:
1)
zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach,
zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
2)
wyznaczyć pracowników do:
a)
udzielania pierwszej pomocy,
b)
wykonywania działań w zakresie zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników,
3)
zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi w szczególności w
zakresie udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony
przeciwpożarowej.
§ 2
.
Działania, o których mowa w § 1, powinny być dostosowane do rodzaju i zakresu prowadzonej
działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy
oraz rodzaju i poziomu występujących zagrożeń.
§ 3.
Liczba pracowników, o których mowa w § 1 pkt 2, ich szkolenie oraz wyposażenie powinny
uwzględniać rodzaj i poziom występujących zagrożeń.
§ 4. W przypadku zatrudniania przez pracodawcę wyłącznie pracowników młodocianych lub
niepełnosprawnych - działania, o których mowa w § 1 pkt 2, może wykonywać sam pracodawca. Przepis §
3 stosuje się odpowiednio.
Art. 209
2
.
§ 1.
W przypadku możliwości wystąpienia zagrożenia dla zdrowia lub życia pracodawca
jest obowiązany:
USTAWA KODEKS PRACY – stan prawny na dzień 20 stycznia 2010 r.
61
1)
niezwłocznie poinformować pracowników o tych zagrożeniach oraz podjąć działania w celu
zapewnienia im odpowiedniej ochrony,
2)
niezwłocznie dostarczyć pracownikom instrukcje umożliwiające, w przypadku wystąpienia
bezpośredniego zagrożenia, przerwanie pracy i oddalenie się z miejsca zagrożenia w miejsce
bezpieczne.
§ 2.
W razie wystąpienia bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia lub życia pracodawca jest
obowiązany:
1)
wstrzymać pracę i wydać pracownikom polecenie oddalenia się w miejsce bezpieczne,
2)
do czasu usunięcia zagrożenia nie wydawać polecenia wznowienia pracy.
Art. 209
3
. § 1.
Pracodawca jest obowiązany umożliwić pracownikom, w przypadku wystąpienia
bezpośredniego zagrożenia dla ich zdrowia lub życia albo dla zdrowia lub życia innych osób, podjęcie
działań w celu uniknięcia niebezpieczeństwa - nawet bez porozumienia z przełożonym - na miarę ich
wiedzy i dostępnych środków technicznych.
§ 2.
Pracownicy, którzy podjęli działania, o których mowa w § 1, nie mogą ponosić jakichkolwiek
niekorzystnych konsekwencji tych działań, pod warunkiem że nie zaniedbali swoich obowiązków.
Rozdział II
Prawa i obowiązki pracownika
Art. 210.
§ 1.
W razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i
stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego
praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od
wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.
§ 2.
Jeżeli powstrzymanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagrożenia, o którym mowa w § 1,
pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagrożenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.
§ 2
1
.
Pracownik nie może ponosić jakichkolwiek niekorzystnych dla niego konsekwencji z powodu
powstrzymania się od pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia w przypadkach, o których mowa w § 1 i
2.
§ 3.
Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia w
przypadkach, o których mowa w § 1 i 2, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
§ 4.
Pracownik ma prawo, po uprzednim zawiadomieniu przełożonego, powstrzymać się od
wykonywania pracy wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej w przypadku, gdy jego stan
psychofizyczny nie zapewnia bezpiecznego wykonywania pracy i stwarza zagrożenie dla innych osób.
§ 5
.
Przepisy § 1, 2 i 4 nie dotyczą pracownika, którego obowiązkiem pracowniczym jest ratowanie
życia ludzkiego lub mienia.
§ 6.
Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej
określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej.
Art. 211.
Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym
obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany:
1)
znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i
instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym,
2)
wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny
pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych,
3)
dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu
pracy,
4)
stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony
indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem,
USTAWA KODEKS PRACY – stan prawny na dzień 20 stycznia 2010 r.
62
5)
poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom
lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich,
6)
niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo
zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby
znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeństwie,
7)
współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących
bezpieczeństwa i higieny pracy.
Art. 212.
Osoba kierująca pracownikami jest obowiązana:
1)
organizować stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny
pracy,
2)
dbać o sprawność środków ochrony indywidualnej oraz ich stosowanie zgodnie z
przeznaczeniem,
3)
organizować, przygotowywać i prowadzić prace, uwzględniając zabezpieczenie
pracowników przed wypadkami przy pracy, chorobami zawodowymi i innymi chorobami związanymi z
warunkami środowiska pracy,
4)
dbać o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń pracy i wyposażenia technicznego, a
także o sprawność środków ochrony zbiorowej i ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem,
5)
egzekwować przestrzeganie przez pracowników przepisów i zasad bezpieczeństwa i
higieny pracy,
6)
zapewniać wykonanie zaleceń lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami.
Rozdział III
Obiekty budowlane i pomieszczenia pracy
Art. 213.
§ 1.
Pracodawca jest obowiązany zapewniać, aby budowa lub przebudowa obiektu
budowlanego, w którym przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów
uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy, pozytywnie zaopiniowanych przez
uprawnionych rzeczoznawców, zgodnie z odrębnymi przepisami.
§ 2.
Obiekt budowlany, w którym znajdują się pomieszczenia pracy, powinien spełniać wymagania
dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy.
§ 3. Przebudowa obiektu budowlanego, w którym znajdują się pomieszczenia pracy, powinna
uwzględniać poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny pracy.
§ 4.
Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy budowa lub przebudowa dotyczy
części obiektu budowlanego, w której znajdują się pomieszczenia pracy.
Art. 214.
§ 1.
Pracodawca jest obowiązany zapewniać pomieszczenia pracy odpowiednie do rodzaju
wykonywanych prac i liczby zatrudnionych pracowników.
§ 2.
Pracodawca jest obowiązany utrzymywać obiekty budowlane i znajdujące się w nich
pomieszczenia pracy, a także tereny i urządzenia z nimi związane w stanie zapewniającym bezpieczne i
higieniczne warunki pracy.
Rozdział IV
Maszyny i inne urządzenia techniczne
Art. 215.
Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane maszyny i inne urządzenia
techniczne:
1)
zapewniały bezpieczne i higieniczne warunki pracy, w szczególności zabezpieczały
pracownika przed urazami, działaniem niebezpiecznych substancji chemicznych, porażeniem prądem
USTAWA KODEKS PRACY – stan prawny na dzień 20 stycznia 2010 r.
63
elektrycznym, nadmiernym hałasem, działaniem drgań mechanicznych i promieniowania oraz
szkodliwym i niebezpiecznym działaniem innych czynników środowiska pracy,
2)
uwzględniały zasady ergonomii.
Art. 216.
§ 1.
Pracodawca wyposaża w odpowiednie zabezpieczenia maszyny i inne urządzenia
techniczne, które nie spełniają wymagań określonych w art. 215.
§ 2.
W przypadku gdy konstrukcja zabezpieczenia jest uzależniona od warunków lokalnych,
wyposażenie maszyny lub innego urządzenia technicznego w odpowiednie zabezpieczenia należy do
obowiązków pracodawcy.
Art. 217.
Niedopuszczalne jest wyposażanie stanowisk pracy w maszyny i inne urządzenia
techniczne, które nie spełniają wymagań dotyczących oceny zgodności określonych w odrębnych
przepisach.
Art. 218.
Przepisy art. 215 i 217 stosuje się odpowiednio do narzędzi pracy.
Art. 219.
Przepisy art. 215 i 217 nie naruszają wymagań określonych przepisami dotyczącymi
maszyn i innych urządzeń technicznych:
1)
będących środkami transportu kolejowego, samochodowego, morskiego, wodnego
śródlądowego i lotniczego,
2)
podlegających przepisom o dozorze technicznym,
3)
podlegających przepisom Prawa geologicznego i górniczego,
4)
podlegających przepisom obowiązującym w jednostkach podległych Ministrom Obrony
Narodowej i Spraw Wewnętrznych i Administracji.
5)
podlegających przepisom Prawa atomowego.
Rozdział V
Czynniki oraz procesy pracy stwarzające szczególne zagrożenie dla zdrowia lub życia
Art. 220.
§ 1.
Niedopuszczalne jest stosowanie materiałów i procesów technologicznych bez
uprzedniego ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia pracowników i podjęcia odpowiednich środków
profilaktycznych.
§ 2.
Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz
właściwymi ministrami określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wykaz jednostek upoważnionych do przeprowadzania badań materiałów i procesów
technologicznych w celu ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia oraz zakres tych badań,
2)
zakaz albo ograniczenie stosowania, obrotu lub transportu materiałów i procesów
technologicznych ze względu na ich szkodliwość dla zdrowia albo uzależnienie ich stosowania,
obrotu lub transportu od przestrzegania określonych warunków.
§ 3. Przepisy § 2 nie dotyczą substancji i preparatów chemicznych.
Art. 221.
§ 1.
Niedopuszczalne jest stosowanie substancji i preparatów chemicznych
nieoznakowanych w sposób widoczny, umożliwiający ich identyfikację.
§ 2
.
Niedopuszczalne jest stosowanie niebezpiecznych substancji i niebezpiecznych preparatów
chemicznych bez posiadania aktualnego spisu tych substancji i preparatów oraz kart charakterystyki, a
także opakowań zabezpieczających przed ich szkodliwym działaniem, pożarem lub wybuchem.
§ 3.
Stosowanie niebezpiecznych substancjii niebezpiecznych preparatów chemicznych jest
dopuszczalne pod warunkiem zastosowania środków zapewniających pracownikom ochronę ich zdrowia
i życia.
§ 4.
Zasady klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych pod względem zagrożeń dla zdrowia
lub życia, wykaz substancji niebezpiecznych, wymagania dotyczące kart charakterystyki substancji lub
preparatów niebezpiecznych oraz sposób ich oznakowania określają odrębne przepisy.
§ 5.
(skreślony).
USTAWA KODEKS PRACY – stan prawny na dzień 20 stycznia 2010 r.
64
Plik z chomika:
rubi11
Inne pliki z tego folderu:
OŚN_PREZENTACJA.ppt
(10726 KB)
Rola slużby BHP.pdf
(7273 KB)
komentarz do ogólnych przepisów BHP - 3.pdf
(3716 KB)
OGÓLNE DO DRUKU2003.pdf
(3369 KB)
ERGONOMIA - KSIĄŻKA OD WOJNAROWSKIEGO.doc
(1505 KB)
Inne foldery tego chomika:
Dokumenty
Filmy
Filologia polska
Galeria
Historia
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin