Test studenta.docx

(96 KB) Pobierz

Rozkład Studenta

[edytuj]

Z Wikipedii

(Przekierowano z Test t Studenta)

Skocz do: nawigacji, szukaj

Rozkład t-Studenta

Gęstość prawdopodobieństwa
Student densite best.JPG 

Dystrybuanta
T distributionCDF.png 

Parametry

ν > 0 stopni swobody (liczba rzeczywista)

Nośnik

x \in (-\infty; +\infty)\!

Gęstość prawdopodobieństwa

\frac{\Gamma(\frac{\nu+1}{2})}  {\sqrt{\nu\pi}\,\Gamma(\frac{\nu}{2})} \left(1+\frac{x^2}{\nu}  \right)^{-(\frac{\nu+1}{2})}\!

Dystrybuanta

\begin{matrix}      \frac{1}{2} + x \Gamma \left( \frac{\nu+1}{2} \right)   \cdot\\[0.5em]      \frac{\,_2F_1 \left ( \frac{1}{2},\frac{\nu+1}{2};\frac{3}{2};            -\frac{x^2}{\nu} \right)}      {\sqrt{\pi\nu}\,\Gamma (\frac{\nu}{2})}      \end{matrix}
gdzie _2F_1 \,jest funkcją hipergeometryczną

Wartość oczekiwana (średnia)

0 dla ν > 1, w przeciwnym wypadku nieokreślona

Mediana

0

Moda

0

Wariancja

\frac{\nu}{\nu-2}\text{ dla }\nu>2\!, w przeciwnym wypadku nieokreślona

Współczynnik skośności

0 dla ν > 3

Kurtoza

\frac{6}{\nu-4}\text{ dla }\nu>4\!

Entropia

\begin{matrix}          \frac{\nu+1}{2}\left[               \psi(\frac{1+\nu}{2})                 - \psi(\frac{\nu}{2})          \right] \\[0.5em] + \log{\left[\sqrt{\nu}B(\frac{\nu}{2},\frac{1}{2})\right]} \end{matrix}

·         ψ: funkcja digamma,

·         B: funkcja beta

Funkcja generująca momenty

(nieokreślona)

Funkcja charakterystyczna

 

Odkrywca

William Sealy Gosset (1908)

Rozkład Studenta – (rozkład t lub rozkład t-Studenta) ciągły rozkład prawdopodobieństwa stosowany często w statystyce w procedurach testowania hipotez statystycznych i przy ocenie błędów pomiaru. Przy opracowaniu wyników pomiarów często powstaje zagadnienie oszacowania przedziału, w którym leży, z określonym prawdopodobieństwem, rzeczywista wartość mierzona, jeśli dysponujemy tylko wynikami n pomiarów, dla których możemy wyznaczyć takie parametry, jak średnia \overline{X}i odchylenie standardowe s\!lub wariancja s^{2}\!(„z próby”), nie znamy natomiast odch. standardowego \sigma\!w populacji. Zagadnienie to rozwiązał (w 1908r.) W.S.Gosset (pseudonim Student) podając funkcję zależną od wyników pomiarów Xi, a niezależną od \sigma\!.

Spis treści

[ukryj]

·         1 Definicja

·         2 Gęstość prawdopodobieństwa

·         3 Własności

·         4 Zastosowania

·         5 Zobacz też

·         6 Bibliografia

o        6.1 Tablice statystyczne

o        6.2 Linki zewnętrzne

Definicja [edytuj]

Rozkład Studenta z \nu \,stopniami swobody jest rozkładem zmiennej losowej t \,postaci:

t=\frac{U}{\sqrt{Z}}\sqrt{\nu}

gdzie:

·         U \,jest zmienną losową zestandaryzowaną, czyli mającą standardowy rozkład normalny N(0,1) \,,

·         Z \,jest zmienną losową o rozkładzie chi kwadrat o \nu  \,stopniach swobody,

·         U \,oraz Z \,zmiennymi losowymi niezależnymi.

Gęstość prawdopodobieństwa [edytuj]

Zmienna losowa t \,określona powyżej ma gęstość prawdopodobieństwa opisaną wzorem:

f(t,\nu) =  \frac{\Gamma(\frac{\nu+1}{2})}{\Gamma(\frac{\nu}{2})\sqrt{\nu\pi}}\left(1+\frac{t^2}{\nu}\right)^{-\frac{\nu+1}{2}}

gdzie \Gamma(x) \,to funkcja gamma.

Własności [edytuj]

Powyższy wzór określa całą rodzinę rozkładów prawdopodobieństwa zależną od parametru \nu \,– liczby stopni swobody rozkładu Studenta. Rozkłady te są symetryczne, jednomodalne, dla dużych wartości \nu \,zmierzają do standardowego rozkładu normalnego N(0,1). Dla małych \nu \,różnią się jednak od rozkładu normalnego: rozkład Studenta o \nu \,stopniach swobody ma skończone momenty tylko do rzędu ν − 1, w szczególności dla ν = 1 rozkład Studenta jest identyczny z rozkładem Cauchy'ego i nie posiada żadnych skończonych momentów (nie istnieje nawet wartość średnia).

Własności te ilustruje poniższy wykres przedstawiający gęstości rozkładu Studenta dla kilku wartości liczby stopni swobody ν w zestawieniu z gęstością standardowego rozkładu normalnego N(0,1). rozkłady Studenta porównane z rozkładem normalnym

Zastosowania [edytuj]

Zastosowania rozkładu Studenta w metrologii i statystyce opierają się w większości na następujących dwóch twierdzeniach:

  1. Niech zmienne losowe X_{1}, X_{2}, ...  ,X_{n} \,mają jednakowy rozkład prawdopodobieństwa, który jest rozkładem normalnym o średniej m  \,i wariancji \sigma^{2} \,oraz niech zmienna t \,będzie określona wzorem:

t=\frac{\overline{X}-m}{s}\cdot\sqrt{n}

gdzie \overline{X}jest wartością średnią z próby, zaś s \,- odchyleniem standardowym z próby.

Wówczas zmienna t \,ma rozkład t-Studenta o ν = n − 1 stopniach swobody (niezależny od wartości wariancji w populacji σ2).

  1. Jeżeli dwie próby o liczebnościach n1 oraz n2, wartościach średnich \overline{X}_{1}oraz \overline{X}_{2}i wariancjach wyznaczonych z próby s_{1}^{2}oraz s_{2}^{2}zostały wylosowane z populacji mających taki sam rozkład normalny, to zmienna t określona wzorem:

t=\frac{\overline{X}_{1}-\overline{X}_{2}}{\sqrt{n_{1}s_{1}^{2}+n_{2}s_{2}^{2}}}\sqrt{\frac{n_{1}n_{2}} {n_{1}+n_{2}}(n_{1}+n_{2}-2)}

ma rozkład t-Studenta o ν = n1 + n2 − 2 stopniach swobody.

Rozkład t jest stosowany w estymacji przedziałowej, w testach parametrycznych, w szczególności dla wartości średnich i dla wariancji oraz w testach istotności parametrów statystycznych - gdy mamy do czynienia z próbami małymi (najczęściej arbitralnie przyjmuje się, że próba jest mała gdy jej liczebność n\leqslant30).

W metrologii rozkład Studenta wykorzystywany jest m.in. przy estymacji odchylenia standardowego (dla pojedynczego pomiaru oraz wartości oczekiwanej). Dla dużych prób (n > 30) praktycznie pokrywa się z rozkładem normalnym, dla mniejszych estymator odchylenia należy pomnożyć przez wartość krytyczną rozkładu Studenta dla liczby stopni swobody ν = n − 1 i przyjętego poziomu istotności \alpha\!.

Najczęściej potrzebne są w zastosowaniach kwantyle rozkładu Studenta, to znaczy takie wartości t_{\alpha} \,, że P(t>t_{\alpha})=\alpha \,lub P(|t|<t_{\alpha})=\alpha . \,Wartości te podają tablice rozkładu t-Student

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin