Kilka słów:
Jest to metoda zdecydowanie mniej popularna niż metoda spławikowa. Polega ona na umieszczenia przynęty na dnie łowiska. Na jakość połowu wpływa wiele czynników takich jak: sprzęt, miejsce, głębokość łowienia, oraz oczywiście umiejętności wędkarskie. Wędka powinna mieć długość ok.3-3,5m i powinna być dostosowana do panujących warunków czyli np.: do wielkości łowionych ryb lub do ciężaru wyrzutu zestawu. Metodę gruntową najlepiej wykorzystywać w okolicach trzcin, zarośli, zatoczki. Należy jednak uważać na "zaczepy" o które na dnie większości łowisk nie trudno.
Zestaw gruntowy charakteryzuje się prostotą i dużą wytrzymałością. Sprzęt przy tej metodzie połowu to: wędzisko o akcji "B", najlepiej o długości 3,6 m - 4m i więcej, kołowrotek o stałej szpuli, z odpowiednim przełożeniem i hamulcem walki, taki, który pomieści 100 metrów żyłki 1,8 - 2,5 mm. Dociążenie stanowi koszyk zanętowy lub ołów. Jedynie podczas łowienia rzecznego decydujemy się na ołów, biorąc pod uwagę tylko taki ołów, który zagwarantuje nam nie przemieszczanie się zestawu pod wpływem nurtu (jak najbardziej płaski ołów, mocowany do rurki antysplątaniowej). Dobór przynęt i zanęt jest sprawą indywidualną.Metoda gruntowa zawdzięcza swoją nazwę temu, iż łowiąc w ten sposób kładziemy haczyk i dociążenie zestawu na dnie. Sama nazwa tej metody to duże uproszczenie, bo myśląc "metoda gruntowa" możemy mieć na myśli konkretne sposoby połowu, które różnią się tylko sposobem sygnalizacji brań. Tak więc w skład metody gruntowej wchodzą:
- ciężka gruntówka (sygnalizacja brań poprzez zawieszony na żyłce ping-pong, elektroniczny sygnalizator brań itp.)- drgająca szczytówka (brania sygnalizowane są poprzez drgania bardzo delikatnej szczytówki)Kilka słów o gruntówce:Zestaw gruntowy charakteryzuje się prostotą i dużą wytrzymałością. Sprzęt przy tej metodzie połowu to: wędzisko o akcji "B", najlepiej o długości 3,6 m - 4m i więcej, kołowrotek o stałej szpuli, z odpowiednim przełożeniem i hamulcem walki, taki, który pomieści 100 metrów żyłki 1,8 - 2,5 mm. Dociążenie stanowi koszyk zanętowy lub ołów. Jedynie podczas łowienia rzecznego decydujemy się na ołów, biorąc pod uwagę tylko taki ołów, który zagwarantuje nam nie przemieszczanie się zestawu pod wpływem nurtu (jak najbardziej płaski ołów, mocowany do rurki antysplątaniowej). Dobór przynęt i zanęt jest sprawą indywidualną.Drgająca szczytówka:Metoda ta zaskarbiła sobie już spore grono wiernych jej użytkowników. Jej niezaprzeczalną zaletą jest doskonałe sygnalizowanie brań oraz delikatność sprzętu, który wykorzystuje się przy tego typu połowach.Jeśli już jesteśmy przy sprzęcie to skupmy się na jego najistotniejszym elemencie, czyli na wędziskach. Wędziska, biorąc pod uwagę dopuszczalny ciężar wyrzutowy, możemy podzielić na:
- Picker (do 30 gram, najdelikatniejszy typ wędek, idealny do połowów na niedużych odległościach)- Light feeder (do 60 gram, uważany za wędzisko uniwersalne)- Feeder (do 80 gram)- Heavy feeder (powyżej 80 gram, najcięższe i najbardziej wytrzymałe wędziska)Kołowrotek jest sprawą drugorzędną, dobieramy go do wędziska oraz żyłki, którą zamierzamy na niego nawinąć. Stała szpula i przełożenie 5.1 - 6.1 w zupełności wystarczy. Biorąc pod uwagę małą średnicę żyłek używanych przy tego typu metodzie, kołowrotek powinien posiadać precyzyjny hamulec walki.Kilka słów o zestawie:Zestaw dociążamy koszyczkiem zanętowym lub ołowiem. W tym celu możemy zastosować metodę bocznego troka, lub obciążenie zainstalować na żyłce głównej. Pamiętać jedynie należy o tym, iż ze względu na właściwości żyłek o małych średnicach, do łączenia żyłki głównej oraz przyponu stosować należy krętlik. Zapobiegnie to skręcaniu się i plątaniu tak delikatnego zestawu. Haczyki, długość przyponu, zanęta oraz przynęta to sprawa indywidualna.
belfrog78