Zapytaj kabalistę cz.9.pdf

Zapytaj kabalistę cz.9

Page 1 of 6

Zapytaj kabalistę

Zapytaj kabalistę cz.9

Rozmawiają: Naukowiec, kabalista, profesor Michael Laitman oraz

wykładowca Międzynarodowej Akademii Kabały Michał Sanilewicz

Program 9 – 16 kwietnia 2009 r.

Tematy poruszane podczas programu :

•

Czy w kabale istnieją anegdoty, czy kabaliści wykorzystują humor?

•

Jak kabała odnosi się do 2012 roku?

•

Co oznacza liczba 66? Czy ona posiada jakiś sens?

•

Jakie zmiany odbywają się w kobiecie po urodzeniu dziecka?

•

Od miłości do poŜywienia do miłości do Stwórcy …

M. Sanilewicz: Dzień dobry, witam w kolejnym programie „Zapytaj kabalistę”. Z nami w studio

jest profesor, kabalista Michael Laitman.

Otrzymujemy ogromną ilość pytań w formacie audio i video. Ludzie przysyłają nawet fragmenty z

filmów, po obejrzeniu których zadają nam pytania. Chcę przeprosić, Ŝe w ramach naszego

półgodzinnego programu raz na tydzień nie moŜemy odpowiedzieć na wszystkie pytania. Lecz

myślę, Ŝe Pan to uczyni w najbliŜszym czasie na swoim blogu.

М. Laitman: Tak samo nie jestem w stanie odpowiedzieć na wszystkie pytania.

M. Sanilewicz: Tak, nie na wszystkie. Lecz myślę, Ŝe jeŜeli człowiek zobaczy wszystkie nasze

programy lub część z nich, znajdzie odpowiedzi na wiele pytań, poniewaŜ często się one

powtarzają .

М. Laitman: Tak, oczywiście.

M. Sanilewicz: Pierwsze pytanie jest od Sergieja.

„Dzień dobry. Bardzo lubię anegdoty. Anegdoty – to niezwykłe badanie świata, szczególna forma

wyraŜenia wzajemnego powiązania róŜnych zjawisk, których człowiek zazwyczaj nie obserwuje.

Anegdoty obejmują praktycznie wszystkie sfery ludzkiego działania – rodzina, polityka, seks i tak

http://kabbala.pl/index.php?view=article&catid=45%3Azapytaj-kabaliste&id=118%3...

2010-01-25

Zapytaj kabalistę cz.9

Page 2 of 6

dalej. Czy w kabale istnieją anegdoty, czy kabaliści wykorzytują humor w przekazywaniu swojej

wiedzy?”

I on daje tutaj taki przykład: LudoŜerca nie moŜe spać, obraca się w łóŜku i wzdycha. śona,

popychając go w bok, pyta: „Co się stało?” Оn odpowiada: „Męczy mnie pytanie o sens Ŝycia”.

Оna na to: „Mówiłam ci, Ŝebyś nie jadł kabalistów”. Czy były takie przypadki w historii kabały,

kiedy kabaliści poprzez anegdoty przekazywali swoją wiedzę?

М. Laitman: Nie spotykałem w kabale anegdot. Lecz to, Ŝe kabaliści lubią Ŝarty i śmieszne

sytuacyjne jest absolutnie naturalne, poniewaŜ kabalista jest młody charakterem. Stopniowo

zajmuje się otwarciem duszy, naszego szóstego organu odczuć, cały czas odczuwa w nim zmiany,

nowe Ŝycie. Jest jak dziecko, które otwiera dla siebie nowy świat.

Z tego powodu nie jest mu obce to, co interesuje człowieka w dziecięcym, młodzieńczym i

dojrzałym wieku, a tym bardziej takie sytuacje, o których opowiadają przypowieści i anegdoty.

Czyli one opowiadają o jakichś śmiesznych, nieskładnych sytuacjach, które wbrew realiom moŜna

połączyć. Właśnie tak, jak w tym dowcipie: „Nie jedz kabalisty”.

To bardzo fascynuje kabalistów, dlatego Ŝe zajmują się połączeniem absolutnie przeciwstawnych

rzeczy: WyŜszej siły, Stwórcy i naszego świata. Badają w jaki sposób wchodzi jedno prawo w

drugie, jak łączą się absolutne przeciwieństwa w jedną całość, jak one powstają, obustronnie

wpływają na siebie. Z tego powodu kabaliści bardzo cenią takie przeciwieństwa, które moŜna

znaleźć w anegdotach. Ja osobiście z zadowoleniem czytam czasem dobre anegdoty i lubię ich

posłuchać.

M. Sanilewicz: Czy wyśmiewanie egoizmu moŜe rozwinąć duchowo, oprócz tego, Ŝe zmienia stan

człowieka, a kabalista przechodzi róŜne stany? PrzecieŜ człowiek śmieje się z własnego egoizmu.

М. Laitman: Niewątpliwie to rozwija człowieka, daje mu świeŜe spojrzenie na jakieś

wydarzenie, moŜliwość zobaczenia w nim róŜnych wariantów. Wiemy, Ŝe ludzie chorzy

psychicznie nie rozumieją anegdot, nie mogą ich opowiadać.

Im człowiek jest bardziej rozwinięty, tym ciekawszą anegdotę moŜe opowiedzieć. W

błyskotliwym umyśle pojawia się nieprawdopodobne zestawienie. Więc umiejętność ta zaleŜy od

inteligencji człowieka. Widzimy, Ŝe anegdota jest to stała forma wyraŜenia naszych wewnętrznych

odkryć, odczuć.

•

Pytanie: Dzień dobry. Nazywam się Natasza. W wielu ezoterycznych źródłach twierdzą, Ŝe

2012 rok przyniesie ogromną przemianę. Zgodnie ze starym kalendarzem Majów, 21

grudnia 2012 roku nastąpi katastrofa na skalę kosmiczną. Czy źródła kabalistyczne

wspominają o tym, jak kabała odnosi się do 2012 roku?

М. Laitman: Tak samo jak do roku 2011, 2010 i 2009. Nie jestem specjalistą w zakresie kultury

Majów i innych staroŜytnych kultur, dlatego nie mogę powiedzieć, co tam jest napisane.

Nie jestem przekonany, Ŝe my w ogóle rozumiemy, co tam jest napisane, to po pierwsze. Po

drugie, nie sądzę Ŝeby ludzie, którzy wtedy to pisali, mieli na myśli te wydarzenia, które my

mamy na myśli. Tak samo jest w kabale – moŜemy znaleźć tam takie wydarzenia, przypadki i

opisy, które nigdy nie odbyły się w naszym świecie.

Wszystko, co jest opisane, odbywa się wewnątrz człowieka – w jego wewnętrznym świecie.

Trzeba to zrozumieć, rozłoŜyć po stopniach, po poziomach. To jest cały system.

Z jednej strony jest opis i to, co chciało przekazać w starym kalendarzu jakieś staroŜytne plemię, a

z drugiej strony jest nasze zrozumienie, tłumaczenie i komentarz. Nie radzę brać tego powaŜnie.

Oczywiście dla Hollywood byłby to dobry powód do nakręcenia filmu. I to mogę zrozumieć.

http://kabbala.pl/index.php?view=article&catid=45%3Azapytaj-kabaliste&id=118%3...

2010-01-25

Zapytaj kabalistę cz.9

Page 3 of 6

W tym przypadku moŜecie spać spokojnie.

M. Sanilewicz: A co kabała mówi o innych przypadkach?

М. Laitman: Kabała nigdzie nie mówi o końcu świata. Nie ma końca świata, dlatego, Ŝe on nie

moŜe nastąpić. Nasz świat jest nieskończony i wieczny. Wznosi się na wyŜszy poziom według

miary tego, jak zaczynamy go odczuwać na wyŜszym poziomie. I to wszystko!

Świat to jest to, co odczuwamy wewnątrz siebie, w naszych organach odczuć. Dzięki zmianom i

naprawie, nasze organy zmysłów zaczynają odczuwać subtelniejsze struktury – WyŜszy świat –

zamiast naszego świata. JeŜeli nasze organy zmysłów nie są subtelne, to my z tego, co znajduje się

wewnątrz nas, odczuwamy fragment, który nazywany jest „nasz świat”.

Mówię o tym, Ŝe zakończy się era odczuwania poprzez nas ogromnego, nieprzyjaznego świata, a

my przejdziemy na kolejny poziom odczucia. Kabała nie wskazuje na 2012 rok jako na jakiś

szczególny.

JeŜeli gwiazdy lub planety stoją w jakimś określonym układzie, to absolutnie o niczym nie

świadczy! JuŜ bywaliśmy w takich sytuacjach. W Izraelu była panika z powodu 1984 roku. W

2000 roku takŜe zadawaliśmy pytanie: „co to będzie?”. Nic specjalnego się nie wydarzyło, oprócz

tego, Ŝe informatycy i jeszcze jacyś ludzie pracowali nad tym, Ŝeby nastraszyć innych.

M. Sanilewicz: W Hollywood powstaje ogromna ilość filmów, które pokazują koniec świata,

katastrofy, epidemie. Dlaczego nie pokazują dobrej przyszłości? Czy człowiekowi nie wystarcza

fantazji?

М. Laitman: Dobrej przyszłości nie będzie, jeŜeli dalej będziemy iść tą drogą, którą idziemy.

Nasz egoizm się rozwija. Stopniowo „zjadamy” siebie nawzajem. Człowiek ma coraz więcej zajęć

w tym świecie, jest zmęczony, nerwowy, zabija środowisko naturalne, które go otacza, bez

którego nie przeŜyje, lecz wciąŜ jeszcze nie rozumie tego.

Osiągniemy świat, w którym nie będziemy mogli Ŝyć. Zmiany będą stopniowo się gromadzić i

mogą wystąpić klęski Ŝywiołowe, bez jakichkolwiek układów planet.

Lecz to się nie wydarzy, poniewaŜ określonym celem przyrody jest doprowadzenie człowieka do

poziomu zrozumienia jego pochodzenia, wewnętrznego sensu, jego wewnętrznego źródła. Czyli

człowiek powinien wznieść się z poziomu zwierząt - teraz znajdujemy się na poziomie wysoko

rozwiniętych zwierząt - na poziom WyŜszej sterującej siły i stać się kierującym.

Zgodnie z kabałą, jesteśmy zobowiązani do naprawy, osiągnięcia wiecznego, doskonałego stanu, i

to ma być udziałem nas wszystkich. Tak więc koniec jest dobry, a nie hollywoodzki.

•

Pytanie: Dzień dobry. Co oznacza liczba 66? Czy ma ona jakiś sens? Z powaŜaniem,

Andrzej.

М. Laitman: To nasz kanał telewizyjny. Dlaczego wybraliśmy ten kanał? Było wiele wariantów.

I ja powiedziałem, Ŝe najlepszym będzie 66.

M. Sanilewicz: A dlaczego?

М. Laitman: Dlatego Ŝe zwykły człowiek jest praworęczny. Większość ludzi trzyma pilota w

prawej dłoni. Przycisk z prawej strony to szóstka. Prawda? I najłatwiej nacisnąć dwa razy na ten

sam przycisk i wychodzi 66! To właśnie jest ten wielki tajny plan!

M. Sanilewicz: I to wszystko, co jest związane z liczbami?

http://kabbala.pl/index.php?view=article&catid=45%3Azapytaj-kabaliste&id=118%3...

2010-01-25

Zapytaj kabalistę cz.9

Page 4 of 6

М. Laitman: W istocie tak.

•

Pytanie: Dzień dobry. Proszę powiedzieć, jakie przemiany zachodzą w kobiecie po

urodzeniu dziecka? I dlaczego to nowe odczucie wynika tylko wobec swojego dziecka? Czy

kobieta po porodzie staje się bardziej duchowa?

М. Laitman: Ja – tylko nie zrozum mnie źle – nie oddzielam człowieka w naszym świecie od

zwierząt. Dlatego Ŝe my wszyscy – tak mówią biolodzy – działamy pod wpływem genów,

hormonów, i to określa wszystkie nasze zachowania. Plus to, Ŝe jesteśmy zobowiązani Ŝyć w

zgodnie z prawami, zgodnie z odczuciem wstydu i dumy.

Praktycznie człowiek w naszym świecie to robot, który w pełni znajduje się pod władzą dwóch

faktorów:

•

swoich wewnętrznych odczuć, które były nabyte wcześniej lub rozwinęły się w

przedszkolu, szkole i tak dalej,

•

i wewnętrznych warunków – otaczającego środowiska.

Nie ma w nim nic własnego. Kiedy rodzimy dzieci, przy tym znajdujemy się pod sterowaniem

praw przyrody – genów, hormonów – i pod wpływem środowiska, rodziny.

To jest absolutnie naturalny, zwierzęcy proces, nie ma w nim nic duchowego. KaŜda samica w

przyrodzie posiada instynkt macierzyński wobec swojego dziecka, tak samo i matka w stosunku

swojego dziecka. A poniewaŜ jesteśmy o wiele bardziej rozwiniętymi istotami, to mamy więcej

trosk, problemów oraz więcej moŜliwości. I to wszystko.

M. Sanilewicz: A dlaczego wobec swojego dziecka ma instynkt?

М. Laitman: Dlatego, Ŝe pozostaliśmy właśnie tymi zwierzętami, troszczymy się tylko o siebie.

I odwrotnie – u zwierząt bardzo często się zdarza, się Ŝe matka przyjmuje i karmi cudze dziecko.

Były takie przypadki, kiedy kot karmił szczeniaka, a pies – kociątko. Spotyka się to o wiele

rzadziej u człowieka, niŜ u zwierząt.

Stosunek do swoich dzieci u człowieka jest o wiele bardziej poplątany i niekiedy okrutny, w

porównaniu ze zwierzęcym światem, gdzie wszystkim poruszają instynkty. А u nas juŜ włącza się

egoizm, który postanawia, Ŝeby porzucić dzieci.

W świecie zwierzęcym nie ma czegoś takiego. Matka broni swojego dziecka do końca i kocha je

ofiarnie, jak przyroda nakazuje.

Tak samo i kobiecie przyroda nakazuje, Ŝe niezbędnym jest kochać swoje dziecko. Lecz egoizm,

społeczeństwo, szkodliwe przyzwyczajenia wywołują oderwanie – widzimy ogromną ilość takich

przypadków. Jak wiele dzieci sprzedają, ile jest bezdomnych dzieci, umierających z głodu i nikt

się nimi nie zajmuje! Mamy się czego uczyć od zwierząt – to moje wnioski.

M. Sanilewicz: Rodząc dziecko, kobieta nie staje się duchowa?

М. Laitman: Ani kobieta nie staje się duchowa, ani człowiek nie staje się duchowy. Lecz właśnie

dlatego, Ŝe zaczynamy odczuwać, na ile rzeczywiście jesteśmy nisko w porównaniu nawet do

zwierząt, myślę, Ŝe stopniowo dojdziemy do uświadomienia tego zła i do wywyŜszenia. Таk mówi

nauka kabała.

•

Pytanie: Czy kiedykolwiek odczuwał Pan miłość? JeŜeli tak, to w czym, według Pana to się

wyraŜało?” – pyta Aleksiej z Anglii

http://kabbala.pl/index.php?view=article&catid=45%3Azapytaj-kabaliste&id=118%3...

2010-01-25

Zapytaj kabalistę cz.9

Page 5 of 6

М. Laitman: Odczuwam miłość do róŜnych rodzajów jedzenia, do pięknego obrazu, do muzyki,

do pięknego pejzaŜu. Pamiętam swoją pierwszą miłość do pewnej dziewczyny – miałem wtedy 13

lat i to odczucie pozostało we mnie do tej pory. Ono jest dla mnie zrozumiałe i odczuwam je.

To odczucie bywa u wszystkich, odwiedza raz w Ŝyciu kaŜdego z nas. Jak wiadomo, ono niczym

się nie kończy, gdyŜ nie wiąŜemy Ŝycia z tym, kto był naszą pierwszą miłością. Przyroda

wywołuje w nas to, Ŝebyśmy poczuli, Ŝe takie uczucie moŜe zaistnieć. Zatem ono przechodzi.

Przechodzi i pozostaje. Nie moŜna go zasłonić.

Potem przychodzą następne odczucia poŜądania hormonalnego i seksualnego. Lecz to juŜ nie to

samo.

A pierwsza miłość jest oparta na nieznanym pragnieniu, w którym jeszcze nie ma tego

hormonalnego i seksualnego poŜądania. Człowiek nie z własnej woli, jak zombi, czasami to

odczuwa. Ja to odczułem.

Miłość – to jedno z silniejszych uczuć egoistycznych. Powiedziałbym, Ŝe najsilniejsze. W

osnowie miłości leŜy pragnienie do napełnienia swojego Ŝyczenia. Te Ŝyczenia wynikają w nas

pod wpływem określonych wewnętrznych notatek, informacji, tak zwanych reszimot. I człowiek

dąŜy, Ŝeby je napełnić.

Istnieją róŜne postacie tych informacji, które powinniśmy napełnić w sobie, a miłość jest

szczególna. To napełnienie, które w swojej osnowie wychodzi z naszego duchowego urodzenia.

Urodziliśmy się ze Stwórcy – z WyŜszej siły. Zeszliśmy z niej do naszego świata, opuściliśmy się

poprzez obniŜenie swoich właściwości. I dlatego, Ŝeby wznieść się znowu do Stwórcy (w tym lub

następnym Ŝyciu), wznosi się w nas to odczucie, Ŝebyśmy znowu w jakiś sposób byli gotowi do

realizacji o wiele silniejszego, podobnego odczucia do naszego Źródła, z którego się urodziliśmy.

M. Sanilewicz: Właśnie tak – od miłości do jedzenia do miłości do Stwórcy?

М. Laitman: Od pierwszej miłości, od miłości do jedzenia, do kobiety, do dzieci – do

wszystkiego tego, o czym moŜesz powiedzieć, Ŝe ty to kochasz. Stopniowo wszystkie te odczucia

miłości, pragnienia, napełnienia dąŜą do źródła napełnienia, Stwórcy, z którego się urodziliśmy. I

tak wszystkie te odczucia się realizują. Właśnie tak. Dlatego Ŝadne z tych odczuć, które

przeŜywamy na ziemi, nie są wieczne. Wszystkie przechodzą i pozostawiają jeszcze większą

pustkę.

M. Sanilewicz: Właśnie akurat pytają: jak to moŜe się przejawić? Czy moŜna zobaczyć, Ŝe

człowiek kocha Stwórcę? Czy to wyraŜa się w jego czynach, czy teŜ to jest wewnętrzne odczucie?

М. Laitman: Miłość do Stwórcy przejawia się jako miłość do całej przyrody, do bliźniego, do

wszystkiego.

M. Sanilewicz: Lecz to jest wewnętrzne odczucie?

М. Laitman: To jest wewnętrzne odczucie i ono w Ŝaden sposób się nie przejawia. Tak samo jak

i prawdziwe uczucie miłości do czegoś nie przejawia się na zewnątrz – to wewnętrzne odczucie

człowieka. Ono progresuje, jest badane przez kabalistów, moŜna je powiększać, wolno nim

kierować. Каbała – to nauka o rozwoju odczucia miłości, w górę do poziomu Stwórcy.

•

Pytanie: Mówi Pan często o „efekcie motyla”, o tym, Ŝe w świecie wszystko jest wzajemnie

powiązane, nawet fragment z filmu wstawili z udziałem Leonowa. Jaki jest Pański cel? Z

jakiego powodu Pan o tym mówi? PrzecieŜ juŜ 30 lat temu były wyświetlane takie filmy o

efekcie motyla. Dzisiaj wszystkie hollywoodzkie filmy mówią o tym, Ŝe wszystko jest

wzajemnie powiązane.

http://kabbala.pl/index.php?view=article&catid=45%3Azapytaj-kabaliste&id=118%3...

2010-01-25

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: