Kolędy - Bóg się rodzi.pdf

(70 KB) Pobierz
Bóg się rodzi
Fortepian
Bóg si ę rodzi
-
&
3
œ
f
.
œ œ œ
œ œ œ
œ
.
œ .
.
œ œ
œ .
.
œ œ
œ œ œ œ œ œ
œ
œ
Œ
.
Fortepian
œ
˙
œ
˙
˙
˙
?
3
.
œ
.
.
.
˙
.
.
.
.
7
œ œ œ
œ œ œ
œ œ œ
œ œ œ
&
œ
.
œ œ œ
œ
œ
.
œ œ œ
œ
œ
.
œ œ œ
œ
œ
.
Fortep.
˙
˙
˙
˙
?
.
˙
.
.
˙
.
.
˙
.
.
14
&
œ
œ
œ
œ
Fortep.
?
œ
˙
CóŜ masz niebo, nad ziemiany?
Bóg porzucił szczęście swoje,
Wszedł między lud ukochany,
Dzieląc z nim trudy i znoje,
Niemało cierpiał, niemało,
śeśmy byli winni sami!
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami
W nędznej szopie urodzony,
śłób mu za kolebkę dano!
CóŜ jest, czym był otoczony?
Bydło, pasterze i siano;
Ubodzy, was to spotkało,
Witać Go przed bogaczami!
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami.
Podnieś rękę BoŜe Dziecię;
Błogosław Ojczyznę miłą!
W dobrych radach, w dobrym bycie,
Wspieraj jej siłę swą siłą,
Dom nasz i majętność całą
I wszystkie wioski z miastami!
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami.
©Piotr Rzeszut
.
79104824.007.png 79104824.008.png 79104824.009.png 79104824.010.png
Partytura
Bóg si ę rodzi
-
&
3
œ
f
.
œ œ œ
œ œ œ
œ
.
.
œ .
.
œ œ
œ .
.
œ œ
œ œ œ œ œ œ
œ œ Œ
.
œ
.
œ œ œ
Fortepian
œ
˙
œ œ
˙
˙
˙
˙
?
3
.
.
.
.
˙
.
.
.
.
.
Skrzypce
&
3
œ
F
.
œ œ œ
œ œ œ
œ
.
.
œ .
.
œ œ
œ .
.
œ œ
œ œ œ œ œ œ
œ œ Œ
.
œ
.
œ œ œ
Głos
&
3
.
œ
.
.
œ œ
œ .
.
œ œ
œ œ œ œ œ œ
Panniebiosówobna
œ œ Œ
Ŝo ny
.
œ œ œ œ
Wzgardzony o
.
ƒ
Bóg się ro dzi
O - gień krze - pnie, blask ciem - nie - je, Ma gra -ni- ce Nie-skoń-czo-ny
-
moc tru chle je
-
- - -
-
-
8
. œ œ œ œ
. œ œ œ œ
. œ œ œ œ
&
œ œ œ œ
œ
œ œ œ
œ œ œ œ
œ œ œ œ
Fortep.
˙
˙
˙
œ
?
˙
.
.
˙
.
.
˙
.
.
˙
8
. œ œ œ œ
. œ œ œ œ
. œ œ œ œ
Vln.
&
œ œ œ œ
œ
œ œ œ
œ œ œ œ
œ œ œ œ
8
œ œ œ
śmier tel ny Król
œ œ œ
A Sło wo Cia
œ œ œ
i mie szka ło
&
œ œ œ œ
kry ty chw łą,
œ œ œ œ
nad wie ka mi!
œ œ œ œ
łem się sta ło
œ œ œ œ
między na mi
-
-
- -
- -
-
-
-
-
-
-
-
CóŜ masz niebo, nad ziemiany?
Bóg porzucił szczęście swoje,
Wszedł między lud ukochany,
Dzieląc z nim trudy i znoje,
Niemało cierpiał, niemało,
śeśmy byli winni sami!
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami
W nędznej szopie urodzony,
śłób mu za kolebkę dano!
CóŜ jest, czym był otoczony?
Bydło, pasterze i siano;
Ubodzy, was to spotkało,
Witać Go przed bogaczami!
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami.
Podnieś rękę BoŜe Dziecię;
Błogosław Ojczyznę miłą!
W dobrych radach, w dobrym bycie,
Wspieraj jej siłę swą siłą,
Dom nasz i majętność całą
I wszystkie wioski z miastami!
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami.
©Piotr Rzeszut
79104824.001.png 79104824.002.png 79104824.003.png 79104824.004.png 79104824.005.png 79104824.006.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin