1106-kp.pdf

KRÓTKOFALOWIEC

POLSKI nr 11 (502)/2006 ISSN 1230-9990

„Krótkofalowiec Polski”- organ prasowy

ZG PZK ukazuje się od 1928 roku

Wydawca ZG PZK

Druk: Wydawnictwo AVT Warszawa

Redaktor Naczelny

Wiesław Paszta SQ5ABG

sq5abg@tlen.pl

Od Redakcji

Niezależnie od siebie miały miejsca dwa wydarzenia związane z wypuszczeniem balonów mete-

orologicznych, na których zamontowany był amatorski sprzęt radiowy. W pierwszym eksperymencie

w Funce koło Chojnic brała udział grupa członków Stowarzyszenia Copernicus Project, w drugim

grupa, wśród których nie zabrakło radioamatorów z Studenckiego Koła Inżynierii Kosmicznej (SKIK)

zawiązanego na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych oraz Studenckiego Koła Astronautyki

(SKA) zawiązanego na wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa. Oba balony wzniosły się na

wysokość ponad 30 000 metrów, a obszerna relacja z tych wydarzeń wewnątrz numeru.

Ciekawe spostrzeżenia na temat anteny Windom zamieszcza kol. Andrzej SP5BTN. Może nasi

Czytelnicy podzielą się również uwagami na temat tej anteny?

Poza tym relacje z zebrań w Świętokrzyskim i Śląskim OT, relacja z XIII Mistrzostw Świata Mię-

dzynarodowego Związku Radioamatorów (IARU) w amatorskiej radiolokacji sportowej (ARDF) i 5.

Mistrzostw 1. Regionu IARU w szybkiej telegraﬁi sportowej (HST). Polecam także relację zpracy

stacji Babiogórskiej Grupy Krótkofalowców z okazji „Jubileuszu 100-lecia Schroniska Zapałowicza”.

Ważne wydarzenia z ostatniego okresu to także Ham-Radio-Viadrina oraz oczywiście Zjazd

SPDXC, najważniejsze towarzysko-sportowe spotkanie środowiskowe.

VY 73

Polski Związek Krótkofalowców

Sekretariat ZG PZK

ul. Modrzewiowa 25, 85-635 Bydgoszcz

adres do korespondencji:

skr. poczt. 54, 85-613 Bydgoszcz 13

Tel/fax (52) 372-16-15,

e-mail: hqpzk@pzk.org.pl,

strona internetowa www.pzk.org.pl

Konto bankowe:

33 1440 1215 0000 0000 0195 0797

Centralne Biuro QSL – adres jw.

Prezydium ZG PZK

Prezes:

Piotr Skrzypczak SP2JMR

sp2jmr@pzk.org.pl

Wiceprezesi:

Ewa Kołodziejska SP1LOS

sp1los@pzk.org.pl

Dariusz Mankiewicz SP2HQY

Sekretarz generalny:

Bogdan Machowiak SP3IQ

sp3iq@pzk.org.pl

Skarbnik:

Aleksander Markiewicz SP2UKA

Wiesław SQ5ABG

Ham-Radio-Viadrina

16.09.2006 odbyło się we

Franfurkcie nad Odrą pierwsze

Ham-Radio-Viadrina.

Zorganizowanie tej imprezy

było inicjatywą Okręgu Bran-

denburg, Oddziału Frankfurt/

Oder oraz DL-QRP-AG. Myślą

przewodnią spotkania było zbli-

żenie krótkofalowców z rozsze-

rzonej Unii Europejskiej. Orga-

nizacją tego przedsięwzięcia za-

jęli się Peter DL2FI, DL7NIK,

Roland DH2UAI oraz prezes

DARC Okręgu Brandenburg

Wolfgang (Wowa) DL8UAA.

PZK we Frakfurcie repre-

zentowała wiceprezes Ewa

SP1LOS. Serdecznie przyjęta

Główna Komisja Rewizyjna

Przewodniczący:

Maciej Kędzierski SP9DQY

sp9dqy@pzk.org.pl

Członkowie GKR: Zdzisław Chyba SP3GIL,

Bogdan Trych SP9VJ,

Jarosław Dyś SP5CTD,

Stanisław Czochara SP8BIA

Inne funkcje przy ZG PZK

Award Manager:

Augustyn Wawrzynek SP6BOW

sp6bow@pzk.org.pl

ARDF Manager:

Krzysztof Słomczyński

SP5HS ardf@pzk.org.pl

IARU-MS Manager:

Jerzy Gierszewski SP3DBD

sp3dbd@poczta.onet.pl

IARU Liason Ofﬁcer:

Wiesław Wysocki SP2DX

sp2dx@chello.pl

VHF Manager:

Zdzisław Bieńkowski SP6LB

pkukf@pzk.org.pl

KF Manager:

Adam Perz SP5JTF sp5jtf@pzk.org.pl

QTH Manager:

Grzegorz Krakowiak SP1THJ

qth@pzk.org.pl

Packet Radio Manager:

Marek Kuliński SP3AMO

sp3amo@pzk.org.pl

Manager OH PZK:

Andrzej Wawrzynkiewicz SP3TYC

sp3tyc@pzk.org.pl

Od lewej Juergen DM2CNE, Wowa DL8UAA, Ewa SP1LOS, Marek SP3AMO,

Marek SP1KV

przez organizatorów, została

obdarowana proporczykiem

DARC-u e.V. Distrikt Branden-

burg. Podczas spotkania rozma-

wiano o krótkofalarstwie w Pol-

sce i w Niemczech i o możliwej

przyszłej współpracy .

Na Ham-Radio-Viadrina

przybyło około 300 osób. Byli

to krótkofalowcy z Niemiec

i grupa krótkofalowców z Pol-

ski (z Poznania, Szczecina,

 na str. 2

Wowa DL8UAA, Ewa SP1LOS, Juergen DM2CNE

11/2006

KRÓTKOFALOWIEC

POLSKI

KRÓTKOFALOWIEC POLSKI

 ze str. 1

W innej sali Peter DL2FI

zachęcał do pracy na QRP

– mówił o satysfakcji zro-

bienia DX-a małą mocą, był

też wykład nt. IOTA, który

przedstawił DL2VFR.Na tar-

gach był obecny także Juergen

DM2CNE ze Szwecji, płynnie

mówiący po polsku, który słu-

żył pomocą kolegom z Polski.

Przyjazna atmosfera, gościn-

ność gospodarzy i zapewnie-

nie, że to nie ostatnie targi, że

chcą, by nasza rodzina krót-

kofalarska spotykała się także

we Frankfurcie. Miejsce i hale

mają przystosowane do zorga-

nizowania takich targów. Po-

nadto można zwiedzić piękne

miasto Frankfurt.

Ewa SP1LOS

Zielonej Góry).W salach tar-

gowych można było coś ku-

pić, sprzedać, porozmawiać na

tematy techniczne. W salach

wykładowych wygłaszano re-

feraty. DL7DF wygłosił refe-

rat o wyprawach DX, wspo-

mniał o swojej wyprawie na

Andamany, gdzie brali udział

także krótkofalowcy z Polski.

Prezes DARC Okręgu Brandenburg

Wowa DL8UAA wręcza proporcyk

wiceprezes PZK Ewie SP1LOS

Jarek SP3SUS, Wowa DL8UAA, Ewa SP1LOS, Marek SP1KV

Wiem wszystko o antenach Windom

No, może trochę przesadzi-

łem, „Wiem wszystko” to dobra

nazwa na teleturniej, a właści-

wie na teledurniej, jak czasem

nazywam te programy. Ale

wracając do rzeczy, wiem już,

jak działają anteny typu Win-

dom, występujące także pod

nazwą FD-4 lub z angielska Off

Centre Dipole. Przeliczyłem

ich parametry w różnych wa-

riantach przy użyciu programu

MMANA i przeprowadziłem

próby praktyczne, których wy-

niki pokrywają mi się z obli-

czeniami. Windom jest anteną

o tak dobranych wymiarach,

by chodziła jednakowo źle na

wszystkich pasmach i to jest

najlepsze jej określenie. Cho-

dzi oczywiście o kompromis.

Jak się coś poprawia w jednym

paśmie, psuje się w innym.

Wymiary, które są podawane

w książkach, są rzeczywiście

optymalne, ale tylko w takim

sensie, że antena w każdym

z pasm możliwie mało mija

się z właściwą częstotliwością.

W żadnym z pasm antena nie

jest w rezonansie, tylko tro-

chę obok. Ja to ćwiczyłem na

krótkiej wersji Windoma 21m,

ale na wersji długiej wszystkie

opisywane zjawiska powtórzą

się, tylko 2x niżej. Antena dla

pasma podstawowego (w moim

przypadku 7MHz) jest trochę

za długa i najlepiej chodzi po-

niżej pasma. Za to dla pasma

14MHz jest trochę za krótka

i najlepiej chodzi powyżej pa-

sma. Jeśli uznać, że to „trochę”

nie jest istotne, to w zasadzie

antena mogłaby być uznana za

dobrą, ale na wszystkich pa-

smach operuje się na sporych

WFS-ach i reaktancjach. W do-

bie nadajników lampowych

z ﬁltrem PI na wyjściu, efekt

ten mógł specjalnie nie prze-

szkadzać. Obecnie albo uzy-

skuje się kiepskie dopasowanie,

albo trzeba stosować skrzynkę

antenową.

Próbując uzyskać lepsze re-

zultaty, można eksperymento-

wać z wymiarami anteny. Jeśli

antenę skróci się na tyle, by

dobrze pracowała w paśmie

7MHz, pasmo 14MHz idzie

kompletnie w maliny i niczym

nie da się go dostroić. Pasmo

28MHz jest na tyle szerokie,

że zawsze jakoś tam chodzi,

bo rezonans mieści się w jego

obrębie, ale też nigdy nie uzy-

skuje się dobrego dopasowania.

Czyli po dostrojeniu (skracanie

krótszego ramienia) do 7MHz

otrzymuje się bardzo dobry di-

pol jednopasmowy, ale to nie

jest żadna sztuka. Można się

też optymalnie dostroić do

14MHz, ale wtedy „siódemka”

jest nie do użycia, czyli jest to

ciągle antena jednopasmowa.

Może czasami wygodniej jest

rozwieszać taką antenę, bo fee-

der nie wychodzi z jej środka,

tylko z boku, ale innych zalet

to ona nie ma. No i na koniec

impedancja – nigdy w życiu nie

wynosi ona 300 omów i to na

dowolnym z pasm. Nie wiem,

skąd się to wzięło, ale te same

niesprawdzone informacje

powtarzają się we wszystkich

dostępnych mi publikacjach.

Czyżby ktoś raz podał taką

informację i teraz wszyscy ją

bezmyślnie powielają? A gdzie

elementarna choćby rzetelność

autorska? Ogólnie wiadomo, że

jeżeli dipol jest doprowadzony

do rezonansu, to przesuwanie

punktu zasilania z jego środka

ku końcowi nie wtrąca żad-

nej reaktancji, a tylko zmienia

część rzeczywistą impedancji

wejściowej. Wartość ta rośnie

w miarę oddalania się od środ-

ka dipola. Tą odległością można

dowolnie żonglować, uzysku-

jąc różne wartości impedancji.

W skrajnym przypadku uzy-

skujemy end-fed dipole, albo

jak kto woli, J-beam lub tak

zwanego Zeppelina. Za każ-

dym razem mamy do czynienia

z tym samym typem anteny

– z dipolem z przesuniętym

punktem zasilania. W przypad-

ku anten FD4 miejsce podłą-

czenia feedera zostało dobrane

tak, by w kilku pasmach uzy-

skać podobną wartość rezystan-

cji. Ale jak się to policzy za

pomocą programu MMANA,

to w paśmie podstawowym wy-

chodzi coś koło 110...120 omów,

w paśmie 2x wychodzi coś koło

140...160 omów, a w paśmie 4x

coś koło 180...200 omów. Ja

to sprawdziłem praktycznie,

przewijając ten sam balun na

różne przekładnie i to się po-

twierdza. Poza tym impedancja

wejściowa baaaaardzo zależy

od wysokości zawieszenia an-

teny oraz od lokalnych warun-

ków instalacyjnych, więc nie

ma mowy o żadnym uniwer-

salnym rozwiązaniu. W takim

kontekście fabryczna antena

kupiona w sklepie, z notatką,

że jest „idealnie dostrojona”,

to zwykła bzdura i oszustwo,

czyli tak zwany marketing.

Ostatecznie, po dwóch tygo-

dniach eksperymentów dosze-

dłem do końcowych wniosków.

Nawinąłem na rdzeniu 4c65

najprostszy autotransformator

1:2,4 (11+6zwojów), za któ-

rym (od strony kabla) doda-

łem na osobnym rdzeniu kla-

syczny symetryzator prądowy

1:1 i skracając krótsze ramię

Windoma 21m, uzyskałem re-

zonans na 7,05MHz. Antena

ma wymiary 6,0m...14,0m, czy-

li jest krótsza od klasycznego

Windoma o 70cm. Wisi ona na

wysokości 12,8m (zmierzyłem)

między kominem na moim da-

chu a drzewem rosnącym obok

domu. Impedancja dopasowa-

nia wynosi 120 omów a nie 300

omów, jak podają publikacje.

Antena z bardzo dobrym WFS

pokrywa całe pasmo, od 7,0 do

7,2 MHz, ale w żadnym wypad-

ku nie nadaje się do pracy na

14MHz ani w żadnym innym

paśmie. I tyle są warte wszyst-

kie Windomy.

Andrzej SP5BTN

2 KRÓTKOFALOWIEC

11/2006

POLSKI

Zjazd SPDXC czyli Stowarzyszenia Miłośników Dalekosiężnych Łączności

Radiowych, Jaszkowo, 7-8 października 2006

Czas po obiedzie oraz w dru-

gim dniu zjazdu wypełniły pre-

zentacje techniczne oraz DX-pe-

dycyjne. Szczególnymi wydarze-

niami były pokaz ﬁlmu zexpe-

dycji na Wyspę Piotra I 3Y0X,

prezentowany przez jej uczest-

nika Roberta SP5XVY.oraz pre-

zentacja Leszka SP3DOI dot.

polsko-niemieckiego zespołu

z Andamanów.

Zjazd był znakomicie lo-

gistycznie zorganizowany,

a to głównie staraniem Piotra

SP3HYP i Bogdana SP3IQ. Do-

jazd do ośrodka był dobrze ozna-

kowany, były też stacje pilotujące

z okolic Śremu. To wszystko oraz

wspaniałe warunki, w jakich się

odbywał, sprawiło, że uczestnicy

zjazdu czuli się znakomicie.

Info SP2JMR

Witek SP9MRO, główny animator współpracy z MŚ, nareszcie się usmiecha

Zjazd swoim charakterem

nie odbiegał od wielu poprzed-

nich. Jak zwykle nurt towa-

rzyski był najważniejszym wy-

znacznikiem dla specyﬁki tej

imprezy. Na zjazdy SPDXC

przyjeżdżają koledzy z SP, Nie-

miec, Ukrainy. Tym, którzy nig-

dy na zjazdach SPDXC nie byli

mogę tylko powiedzieć, że wie-

le tracą. Rozmowy prowadzone

podczas zjazdu dotyczą tego, co

w krótkofalarstwie najważniej-

sze tzn. zaplecza techniczne-

go, pracy w zawodach, DX-ów,

oprogramowania oraz pozy-

skiwania trudno osiągalnych

kart QSL, a także wielu innych

ważnych tematów, takich jak

problemy antenowe czy sprawy

organizacyjne SPDXC i PZK.

Naprawdę wiele nurtujących

nas krótkofalowców problemów

można rozwiązać podczas kon-

sultacji z kolegami. Zacząłem

od strony nie oﬁcjalnej zjazdu.

Oﬁcjalna to specyﬁczna formu-

ła wprowadzona przez Tomka

SP5UAF Prezesa SPDXC. For-

muła, która pozwala wszystkim

czuć się na sali obrad równie

dobrze. Tomek prowadzi zjazdy

swobodnie, przekazując zwięźle

wszystkie potrzebne informa-

cje. Taki sposób prowadzenia

obrad skraca czas oraz powo-

duje maksymalną przejrzystość

treści.

W pierwszym dniu na Zjeź-

dzie Stowarzyszenia SPDXC

zostały ogłoszone wyniki SP

DX Contest 2006 oraz Inter-

contest HF za rok 2004. Jeszcze

w sobotę przed południem Pan

Antoni Chłapowski, gospodarz

ośrodka, w którym odbywał się

zjazd, udzielił wszystkim chęt-

nym lekcji psychologii konia.

No tak, trzeba przyjąć ten puchar

Zjazd to również okazja do wymiany

kart QSL, nie zawsze w detalu

Ważne rozmowy miedzynarodowe, od lewej Żora UY5XE, Wanda SP5IWA oraz

Bogdan SP3IQ

Walne Zebranie Śląskiego OT PZK w Katowicach

W dniu 1 października 2006

r., w niedzielę, o godzinie 10.30

(w drugim terminie) odbyło się

Walne Sprawozdawczo-wybor-

cze Zebranie Śląskiego Oddzia-

łu Terenowego PZK w Katowi-

cach. Zebranie to było okazją do

spotkania członków oddziału,

wysłuchania sprawozdania ustę-

pującego zarządu oraz wybo-

ru nowych władz. GKR repre-

zentowalikol. Maciej SP9DQY

oraz kol. Bogdan SP9VJ. Walne

zebranie było również okazją

do odznaczenia Klubu Krótko-

falowców SP9KDU z Tarnow-

skich Gór Odznaką Honoro-

wą PZK, którą wręczali prezes

PZK Piotr SP2JMR i ustępu-

jący prezes Śląskiego OT PZK

Tadeusz SP9HQJ.

Skład nowego Zarządu Ślą-

skiego OT PZK:

1. Prezes – Jacek Kawa SP9JCN,

2. Wiceprezes ds. kontaktów

z administracją państwową

– Jan Kuś SP9IFV

3. Wiceprezes ds. finansowych,

skarbnik – Henryk Jegła

SP9FHZ

4. Wiceprezes ds. sportowych,

sekretarz – Kazimierz Mal-

czyk SP9GFI

5. Wiceprezes d/s QSL – Artur

Służałek SQ9BDB

Skład Oddziałowej Komisji

Rewizyjnej:

1. Przewodniczący – Robert

Prorok SQ9FMU

2. Członekowie – Józef Gaw-

łowski SP9CAT, Marek Ró-

życki SP9OHL

Prezes Śląskiego OT PZK

Jacek Kawa SP9JCN

11/2006

KRÓTKOFALOWIEC

POLSKI

KRÓTKOFALOWIEC POLSKI

Zebranie Świętokrzyskiego Oddziału Terenowego PZK

W dniach 30 września i 1

października odbyło się zebranie

Oddziału Świętokrzyskiego OT

PZK nr 03. Zebranie odbyło się

w Podzamczu Chęcimskim na

terenie Technikum Rolniczego.

Na zebranie przybyło 40 osób,

w tym 26 członków Oddziału

Świętokrzyskiego PZK.

Zebranie prowadziła prezes

Zarządu Oddziału Małgorzata

SP7WQM. Małgosia SP7WQM

przedstawiła szczegółowe spra-

wozdanie zarządu OT PZK,

następnie swoje sprawozdania

przedstawiali kolejno: wicepre-

zes ds. Sportowych i Organi-

zacyjnych Artur SQ5TA, QSL

Manager Jerzy SP7CVW oraz

prezes Klubu SP7PIA. Po spra-

wozdaniach zarządu, aktualną

sytuację w PZK przedstawił

sekretarz generalny Bogdan

SP3IQ. Najważniejszy temat

dotyczył aktualnego stanu pro-

cesów legislacyjnych, zwłaszcza

aktów prawnych związanych

z ochroną środowiska oraz roz-

wiązania organizacyjne pomo-

cy dla członków PZK, w celu

przygotowania dokumentów do

zgłoszenia anten do eksploata-

cji, Następnie odbyła się dysku-

sja na temat spraw organizacyj-

nych Oddziału Świętokrzyskie-

go PZK. Przyjęto odpowiednie

uchwały. Po obradach odbyło

się koleżeńskie spotkanie przy

ognisku, które trwało do póź-

nych godzin nocnych.

XIII Mistrzostwa Świata Międzynarodowego Związku Radioamatorów (IARU)

w amatorskiej radiolokacji sportowej (ARDF) oraz 5. Mistrzostwa 1. Regionu

IARU w szybkiej telegraﬁisportowej(HST)

Mistrzostwa zarówno ARDF,

jak i HST odbywały się

w dniach 12-24 września 2006

r. w Bułgarii, w nadmorskiej

miejscowości wypoczynkowej

Primorsko. Organizatorem była

Bułgarska Federacja Radioama-

torów (BFRA), która perfekcyj-

nie przygotowała i przeprowa-

dziła obie imprezy sportowe.

Całość nadzorował członek

Komitetu Wykonawczego 1.

Regionu IARU Panayot Danev

LZ1US.

W odbywających się

w pierwszym tygodniu Mistrzo-

stwach Świata ARDF uczestni-

czyło 30 krajów z wszystkich

trzech regionów IARU, licz-

ba zawodników wyniosła bli-

sko 350 osób. Zawody w obu

pasmach amatorskich (144

MHz i 3,5 MHz) odbywały się

w trudnym, górzystym, zalesio-

nym terenie, niemal całkowicie

pozbawionym dróg.

Zgodnie z regulaminem,

zawodnicy startowali w 9 ka-

tegoriach wiekowych, w tym

w 4 kategoriach dla kobiet i 5

kategoriach dla mężczyzn.

Reprezentacja Polski przygo-

towana przez Klub Radiolo-

kacji Sportowej PZK wystą-

piła w składzie: Aleksandra

Czerwińska SQ2GP, Agnieszka

Deptulska SP3TLG, Ryszard

Bykowski (klub SP9KAT), Ja-

cek Czerwiński SP2LQC, To-

masz Deptulski SP2RIP, Adam

Dyrka SP2EDA, Michał Dyrka

SQ2NI, Zbigniew Mądrzyń-

ski SP2JNK, Władysław Pie-

trzykowski SP9GNM, Andrzej

Wilczyński (klub SP2KRS).

Sukces odniosła drużyna

polska w kategorii M60 w pa-

śmie 144 MHz w składzie: Ry-

szard Bykowski i Władysław

Pietrzykowski, zajmując trzecie

miejsce i zdobywając brązowe

medale. W kategorii tej skla-

syﬁkowano 16 drużyn. Indy-

widualnie Ryszard Bykowski

zajął w tej kategorii 4. miejsce,

ustępując zdobywcy brązowego

medalu tylko o 73 sekundy. Po-

zostali zawodnicy polscy upla-

sowali się poza strefą medalo-

wą, jednak występ naszej ekipy

został dobrze oceniony przez

organizatorów i konkurentów,

liczy się również doświadczenie

zdobyte w tak trudnej i pre-

stiżowej imprezie międzyna-

rodowej ARDF. Mistrzostwa

sędziowała międzynarodowa

komisja sędziowska powołana

przez Grupę Roboczą ARDF 1.

Regionu IARU. W komisji tej

uczestniczył jako sędzia star-

towy Krzysztof Słomczyński

SP5HS.

Równolegle z mistrzostwa-

mi ARDF odbyło się plenar-

ne posiedzenie stałej Grupy

Roboczej ARDF 1. Regionu

IARU, pod kierownictwem

jej przewodniczącego Rainera

Floessera DL5NBZ. Posiedze-

nie przyjęło sprawozdanie za

poprzedni okres działalności

ARDF w 1. Regionie, zatwier-

dziło dwóch nowych sędziów

międzynarodowych ARDF (ze

Szwecji), przyjęło informację

PZK o przygotowaniach do ko-

lejnych Mistrzostw ARDF 1.

4 KRÓTKOFALOWIEC

11/2006

POLSKI

Regionu IARU, które odbędą

się w Bydgoszczy we wrześniu

2007 r. Ustalono również ka-

lendarz Mistrzostw 1. Regio-

nu (w tym również mistrzostw

młodzieżowych) na kolejne

lata.

Obecny na posiedzeniu prze-

wodniczący 3. Regionu IARU

Park HL1IFM poinformował,

że kolejne, 14. Mistrzostwa

Świata ARDF IARU odbędą

się w roku 2008 w Republice

Korei.

w nich 11 krajów, drużyny na-

rodowe wystawiły w większości

stowarzyszenia krótkofalowców

będące członkami IARU, jedy-

nie reprezentacja Białorusi wy-

stąpiła w barwach dobrze nam

znanej z dawnych lat organiza-

cji DOSAAF, zaś reprezentacja

Federacji Rosyjskiej w barwach

organizacji techniczno-obron-

nej ROSTO.

Mistrzostwa

odbywały się

w czterech kon-

kurencjach: od-

biór i nadawanie

grup literowych,

cyfrowych i mie-

szanych, odbiór

znaków wywo-

ławczych w sy-

mulowanych wa-

runkach szumów

i zakłóceń oraz

odbiór wymiany

znaków i rapor-

tów w symulowa-

nych zawodach

DX-owych.

O wysokim

poziomie uczest-

ników świadczą

uzyskane tempa rzędu 300 zna-

ków na minutę przy odbiorze

i 250 znaków na minutę przy

nadawaniu. Drużynowo pierw-

sze miejsce zajęła reprezentacja

Białorusi, medale srebrne przy-

padły reprezentacji Federacji

Rosyjskiej, zaś medale brązowe

reprezentacji Rumuńskiej Fe-

deracji Radioamatorów (FRR).

W międzynarodowej komisji

sędziowskiej mistrzostw HST

pracował również przedsta-

wiciel PZK, Krzysztof Słom-

czyński SP5HS. Organizatorzy

i uczestnicy mistrzostw wyrazi-

li wielki żal, że w imprezie nie

uczestniczyła reprezentacja SP,

dysponującego wszak znako-

mitymi operatorami-telegraﬁ-

stami. Należy mieć nadzieję, że

polski klub szybkiej telegraﬁi

i polski klub miłośników łącz-

ności dalekosiężnych (SPDXC)

postarają się wspólnie, aby

w przyszłorocznych mistrzo-

stwach świata HST odbywają-

cych się w Serbii uczestniczyła

reprezentacja Polskiego Związ-

ku Krótkofalowców.

SP5HS&SP2LQC

Bezpośrednio po mistrzo-

stwach ARDF odbyły się

w Primorsku 5. Mistrzostwa

1. Regionu IARU w szybkiej

telegraﬁi (HST). Uczestniczyło

Spotkanie członków i sympatyków Praskiego OT PZK

Zgodnie z zapowiedzią 23

września br. na terenie WOR

przy Wale Miedzyszyńskim

381 w Warszawie odbyło się

coroczne spotkanie krótkofa-

lowców członków oraz sym-

patyków OT 37 i ich rodzin.

Początek to godzina 13.30.

W części oﬁcjalnej Wiesław

SQ5ABG prezes POT PZK

wręczył uroczyście w imieniu

Zarządu Głównego PZK dy-

plomy z podziękowaniem Ire-

nie Piłatowskiej, redaktorowi

naczelnemu Studia Reportażu

i Dokumentu Polskiego Radia

za propagowanie krótkofalar-

stwa oraz Ewie Michałowskiej

SP5-37-014 za cykl reportaży

o krótkofalarstwie, nadanych

w Polskim Radiu.

W dalszym ciągu czę-

ści oficjalnej miało miejsce

podsumowanie oraz wręcze-

nie pucharów i dyplomów

uczestnikom trzech edycji za-

wodów, a mianowicie „O pu-

char Syrenki Warszawskiej” ,

Marek SQ5GLB podsumowuje zawody Zamki w Polsce 2006

„Zamki Polskie” oraz „Nufi”,

czyli Stowarzyszenia Hodow-

ców Psów Ratowniczych. We

wszystkich tych uroczystych

chwilach miałem przyjemność

asystować Wiesławowi. Była

też okazja do podziękowania

Wiesławowi SQ5ABG za po-

nadroczną pracę społeczną

w charakterze redaktora na-

czelnego Krótkofalowca Pol-

skiego, którego nr 500 ukazał

się we wrześniu br.

Po blisko dwugodzinnej czę-

ści oﬁcjalnej był czas na kole-

żeńskie rozmowy przy ogni-

sku. Wspaniała letnia pogoda

sprawiła, że na spotkaniu było

obecnych ponad 80 uczest-

ników. Nie zabrakło również

Sylwestra SP5XOL Okręgo-

wego Menagera QSL SP5 wraz

z małżonką.

Info SP2JMR

Prezes ZG PZK Piotr SP2JMR wręcza puchar i dyplom Ewie SP5-37-014

11/2006

KRÓTKOFALOWIEC

POLSKI

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: