0709-kp.pdf
(
840 KB
)
Pobierz
kp07.indd
KRÓTKOFALOWIEC
POLSKI
nr 7 (534)/2009
ISSN 1230-9990
Polski Związek Krótkofalowców jest wiodącą organizacją, skupiającą osoby zainteresowane różnymi formami łączności radiowej i wykorzystaniem ich dla rozwoju własnego
i dobra społecznego. PZK dba o rozwój służby radioamatorskiej i radioamatorskiej satelitarnej w Polsce. PZK jest reprezentantem osób zainteresowanych technikami radiowymi
wobec instytucji państwowych i organizacji społecznych, krajowych i zagranicznych.
„Krótkofalowiec Polski”– organ prasowy ZG
PZK ukazuje się od 1928 roku
Wydawca ZG PZK
Druk: Wydawnictwo AVT Warszawa
Redaktor Naczelny
Wiesław Paszta SQ5ABG, sq5abg@tlen.pl
Od Redakcji
Czerwiec obfitował wwiele wydarzeń zarówno organizacyjnych, jak ispotkań krótkofalarskich.
Ze spraw organizacyjnych publikujemy komunikaty z Nadzwyczajnego Zjazdu Delegatów i z bardzo
ważnych rozmów w Ministerstwie Ochrony Środowiska. Spotkania to ŁOŚ 2009, 50 lat klubu SP9KJM,
Zlot Krótkofalowców w Chełmie oraz wizyta posłów w klubie SP6KYU. Polecam też artykuł Władysława
SP3SUZ „Co pragnąłbym zmienić i usprawnić, pełniąc funkcję IARU MS”. Lipiec to także czas waka-
cyjnych wyjazdów i odpoczynku. Wielu z nas będzie na pewno pracowało z terenowych QTH, aktywując
nowe zamki czy powiaty. Będzie to okazją do wielu spotkań na „wideo” oraz do zaprezentowania naszego
hobby szerzej niż z naszych zacisznych domowych czterech ścian.
Miłego wypoczynku.
Polski Związek Krótkofalowców
Sekretariat ZG PZK
ul. Modrzewiowa 25, 85-635 Bydgoszcz
adres do korespondencji:
skr. poczt. 54, 85-613 Bydgoszcz 13
tel./fax 052 372 16 15,
e-mail: hqpzk@pzk.org.pl,
strona internetowa
www.pzk.org.pl
Konto bankowe:
33 1440 1215 0000 0000 0195 0797
Centralne Biuro QSL
– adres jw.
Prezydium ZG PZK
Prezes:
Piotr Skrzypczak SP2JMR
sp2jmr@pzk.org.pl, belid04@infoserve.pl
Wiceprezesi:
Jan Dąbrowski SP2JLR (ds. organiz.)
jandab@fire.one.pl,sp2jlr@pzk.org.pl
Bogdan Machowiak SP3IQ (ds. sport.)
sp3iq@pzk.org.pl
Sekretarz PZK:
Tadeusz Pamięta SP9HQJ
sp9hqj@pzk.org.pl, sp9hqj@poczta.fm
Skarbnik:
Sławomir Chabiera SP2JMB
slawek@sp2jmb.pl
Główna Komisja Rewizyjna
Przewodniczący:
Jerzy Smoczyk SP3GEM, sp3gem@wp.pl
Członkowie GKR:
Witold Onaczyszyn SP9MRO
Zenon Przybysz SP3HUU
Jacek Rutyna SP9AKD
Inne funkcje przy ZG PZK
Award Manager PZK:
Andrzej Buras SQ7B
sq7b@pzk.org.pl
ARDF Manager:
Krzysztof Słomczyński SP5HS
ardf@pzk.org.pl
IARU-MS Manager:
Władysław Grabowiecki SP3SUZ
sp3suz@neostrada.pl, tel. 509 411 556
Contest Manager
Kaziemierz Drzewiecki SP2FAX
sp2fax@wp.pl
Manager-Koordynator ds. Łączności Kryzy-
sowej PZK (EmCom Manager)
Marek Garwoliński SQ2GXO
sq2gxo@gmail.com
VHF Manager:
Zdzisław Bieńkowski SP6LB
pkukf@pzk.org.pl
QTH Manager:
Grzegorz Krakowiak SP1THJ
qth@pzk.org.pl
Packet Radio Manager:
Marek Kuliński SP3AMO
sp3amo@pzk.org.pl
Manager OH PZK:
Andrzej Wawrzynkiewicz SP3TYC
sp3tyc@pzk.org.pl
KF Manager PZK: Bogdan Rzedzicki SP7DRV
e-mail sp7drv@pzk.org.pl
Wy 73! Wiesław SQ5ABG
XVIII Nadzwyczajny Zjazd Delegatów PZK
Zgodnie z uchwałą XVII KZD
PZK w dniu 23 maja 2009 odbył
się XVIII Nadzwyczajny Zjazd
Delegatów PZK. Głównym celem
zwołania NKZD było uchwalenie
nowego Statutu PZK odzwiercie-
dlającego nową strategię, nową
strukturę oraz nowy podział za-
dań i obowiązków osób funkcyj-
nych w naszej organizacji. Prace
w komisjach trwały nieprzerwanie
od czerwca 2008 aż do 22 maja
2009. Ostatnia wersja statutu zna-
lazła się na liście dyskusyjnej ZG
PZK, na której jest zdecydowana
większość delegatów, w dniu 21
maja w późnych godzinach wie-
czornych. Pomimo że wersja sta-
tutu oznaczona jako v4 była na
portalu PZK już ponad miesiąc
wcześniej, dla wielu delegatów ten
okres był zbyt krótki do pełnego
rozważenia i skonsultowania ze
swoimi środowiskami różnych
aspektów wprowadzenia tych czy
innych zmian statutowych. Tak
więc zjazd przyjął następujący
cykl dalszych prac nad statutem
oraz regulaminami: do 10 czerwca
2009 na portalu PZK w dziale
Organizacja PZK – dokumenty
organizacyjne – dokumenty na
Zjazd będzie umieszczony pro-
jekt statutu zawierający wszystkie
zgodne z przepisami nadrzędnymi
poprawki wniesione do Komisji
Statutowej przed 23 maja 2009 r.
projekty regulaminów oraz ko-
munikat Komisji Statutowej. Na-
stępnie do 30 września br. wszyscy
prezesi oddziałów PZK lub de-
legaci będą na adresy, które po-
niżej, wnosili uwagi i propozycje
do projektu statutu wypływające
ze środowisk, które reprezentują.
Adresy te to: Andrzej SP9ENO
sp9eno@gmail.com oraz Dionizy
SP6IEQ sp6ieq@op.pl.
Po 30 września cały materiał
zostanie zdjęty ze strony PZK
i poddany konsultacjom z praw-
nikami oraz z organem nadzoru.
Uwaga: indywidualne komen-
tarze lub poprawki przesyłane na
adresy członków komisji nie będą
brane pod uwagę. Wszelkie propo-
zycje należy zgłaszać poprzez pre-
zesów swoich OT lub delegatów.
Po naniesieniu niezbędnych
poprawek całość zostanie umiesz-
czona na portalu PZK już jako
materiał przedzjazdowy. Plano-
wane jest zwołanie kolejnego
XIX Nadzwyczajnego Krajowego
Zjazdu Delegatów PZK na II po-
łowę lutego 2010. Zjazd mógłby
być połączony z obchodami 80.
rocznicy powstania PZK.
Poza tą najważniejszą kwestią
zjazd zajął stanowisko w spra-
wach przekazanych nam przez
organ nadzoru, czyli Prezydenta
Miasta Stołecznego Warszawy.
Zjazd uznał za nieuzasadnio-
ne głosowanie nad udzieleniem
absolutorium kol. Dariuszowi
Mankiewiczowi SP2HQY oraz
Wojciechowi Szelidze SP9P jako
członkom prezydium ZG PZK,
którzy w czasie obrad XVII Zjaz-
du Delegatów PZK nie pełnili
już swoich funkcji.
Zjazd dokonał reasumpcji
głosowania nad absolutorium
dla kol. Bogdana Machowiaka
SP3IQ oraz Piotra Skrzypczaka
SP2JMR. Reasumpcja zdaniem
organu nadzoru była konieczna
z powodu wady prawnej wnio-
sku w tej sprawie postawione-
go przez Główną Komisję Re-
wizyjną poprzedniej kadencji.
Zjazd w wyniku reasumpcji ww.
głosowania udzielił powtórnie
absolutorium Bogdanowi SP3IQ
i Piotrowi SP2JMR.
Prezes ZG PZK Piotr SP2JMR
Piknik Lipiany 2009
W dniach 18-19 lipca przy ul.
Lipowej odbędzie sie 24. Piknik
Eterowy „Lipiany 2009”. Godzi-
na 11.00: otwarcie i przywitanie
gości władz wojewódzkich powia-
towych i lokalnych oraz kolegów
z Szchwet nad Odrą. W programie
między innymi: występ zespo-
łu, pokaz urządzeń pomiarowych
z UKE Szczecin, pokazy łączno-
ści, darmowa loteria dla dzieci,
występ młodzieży, giełda, pokaz
paralotni i loty na paralotni po
okolicy Lipian, dyskoteka.
Redakcja Radiowego Biuletynu
Informacyjnego PZK
Jerzy Tadeusz Kucharski SP5BLD
ul. Sułkowskiego 21,
05-825 Grodzisk Mazowiecki
tel. 022 724 23 80, 0607 928029,
0603 545765, 0505 207773,
0604 714321, Skype: sp5bld
Od listopada 2007 zmiany częstotliwości
nadawania: niedziela godz. 10:30 na QRG
3700 kHz lub 7090 kHz ± QRM
Sprostowanie
W artykule „V Piknik Eterowy
Klubu SP9PKS na Hałdzie Skal-
ny” w KP 6/09 omyłkowo ukazały
się inne zdjęcia, w ogóle niezwią-
zane z Klubem SP9PKS. Za po-
myłkę przepraszamy. SP2JMR
Program TV o krótkofalowcach
„Krótkofalowcy Bis”
www.videoexpres.pl
KRÓTKOFALOWIEC POLSKI
OficjalnykomunikatporozmowachwMinisterstwieOchronyŚrodowiska
W związku z wieloma nie-
prawdziwymi informacjami uka-
zującymi się na różnych forach
internetowych przedstawiamy
stan rozmów PZK z MŚ.
Jak wiecie po naszych ma-
sowych wystąpieniach do MŚ,
podczas spotkania w dniu 7
maja br. Związek nasz repre-
zentowany przez SP2JMR,
SP6RGB, SP6IEQ i SP9MRO
ustalił z przedstawicielami Mi-
nisterstwa Środowiska zmiany
w przygotowywanych rozporzą-
dzeniach. Zmiany te są efektem
kompromisu obu stron i wyni-
kają z obowiązku monitorowania
oddziaływania wszelkich źródeł
wytwarzających pole elektroma-
gnetyczne.
Ministerstwo Środowiska od-
niosło się generalnie pozytywnie
do naszych postulatów, efektem
czego będzie wyłączenie nas,
w pewnym zakresie, z całości
obowiązujących przepisów. Jest
to niewątpliwie naszą zasługą,
ale też wielu posłów i senatorów
RP, którzy nas bardzo aktywnie
poparli.
Kolega Dionizy SP6IEQ przy
pomocy Roberta SP6RBG oraz
Huberta SP6RT – światowej
sławy naukowca, profesora Po-
litechniki Wrocławskiej opraco-
wał zestaw dokumentów, które
w przyszłości będą konieczne
do wyliczania i przedstawienia
wielkości i rozkładu pola elek-
tromagnetycznego oddziałujące-
go w miejscach dostępnych dla
osób postronnych.
Zdając sobie sprawę, że ze-
staw ten może sprawić wielu Ko-
legom trudności, komisja wnios-
kuje, aby przy każdym oddziale
terenowym była 1 lub 2 osoby
techniczne – specjaliści do po-
mocy w wypełnianiu lub spraw-
dzaniu poprawności wykonania
obliczeń. Po skompletowaniu
tych osób komisja zobowiązuje
się do przeprowadzenia odpo-
wiedniego szkolenia.
Dokument ten o nazwie
„Zgłoszenie instalacji” przyjął
się w powszechnym nazewnic-
twie jako „Raport Dionizego”
i chcemy, aby był dla członków
Związku dostępny bezpłatnie
wraz z koleżeńskim suportem
przy jego wypełnianiu i opraco-
waniu niezbędnych załączników.
Zostanie on umieszczony na
stronie PZK wraz z dokumen-
tami pomocniczymi. [Od Admi-
nistratora: pliki dostępne są dla
zarejestrowanych użytkowników
portalu w podkategorii „Wyma-
gania ochrony środowiska”]
Oczywiście należy się spo-
dziewać, że inne bardziej lub
mniej podobne dokumenty po-
wstaną i każdy z nich będzie do-
bry, o ile nie będzie kwestiono-
wany przez inspektorów Ochro-
ny Środowiska.
Uzgodnione z Ministerstwem
Środowiska zmiany wskazują, że
dla mniejszych mocy wymagana
dokumentacja przez terenowe
organy ochrony środowiska nie
będzie skomplikowana. Nato-
miast dla stacji o mocy większej
zakres niezbędnych dokumen-
tów i opracowań będzie zdecy-
dowanie większy, a brak tych
dokumentów może skutkować
sankcjami prawnymi.
Chcemy również zwrócić
uwagę, że już obecnie na mocy
obowiązujących przepisów po-
winniśmy dokonywać zgłoszeń
naszych instalacji, a więc naj-
wyższa pora zacząć przygotowy-
wać swoje dokumenty zgłosze-
niowe i ewentualnie jest jeszcze
czas na poprawki konstrukcyjne
anten itp.
Wg wstępnych ustaleń stacje
terenowe, pracujące do 2–3 mie-
sięcy (okres w uzgodnieniach),
nieposiadające stałych instalacji
i mobilne nie będą musiały wy-
konywać bardzo skomplikowa-
nych zgłoszeń, być może jedy-
nie powiadomią o okresie swej
aktywności Wojewódzkie lub
Terenowe Inspektoraty Środo-
wiskowe.
Zespół Speckomisji ds. MOŚ
Info: SP2JMR
ŁOŚ 2009, czyli Ogólnopolskie Rodzinne Spotkanie Krótkofalowców
Mimo mało sprzyjającej po-
gody przybyło tak wielu uczest-
ników, że organizatorzy co chwi-
la przecierali oczy ze zdumienia.
Całe szczęście, że nikomu nie za-
brakło ani tradycyjnej grochów-
ki z wkładką ani napoju chmie-
lowego. Przeszło 300 krótkofa-
lowców, w tym po raz pierwszy
goście z SP8, a wielu z rodzinami
mieli okazję podziwiać krajobraz
Jury Krakowsko-Wieluńskiej
i oddychać nieskażonym powie-
trzem czystej okolicy. Pytają-
cych o możliwość pracy z tego
miejsca było mnóstwo i każdy
otrzymywał odpowiedź: górka
jest do dyspozycji zawsze i dla
wszystkich. Dopisali zaproszeni
prelegenci, a tłumy w namiocie
prelekcyjnym świadczyły, że mu-
siało być ciekawie. Pierwszy, jak
przystało na prezesa, rozpoczął
Piotr SP2JMR, który pokazując
przeszło 100 ciekawych fotogra-
fii, barwnie idowcipnie opisał
wyprawę na Mauritius i Rodri-
guez, odpowiadając przy tym
na dziesiątki pytań. Następnie
bardzo ciekawie i fachowo Jurek
SP3GEM opowiedział o rozbu-
dowanych (co jest marzeniem
każdego z nas) systemach ante-
nowych na swoim polu, bo po-
dwórko niestety o wiele za małe.
Profesjonalizm naszego kolegi
można było poznać najbardziej
na końcu jego wystąpienia, kie-
dy to powiedział: „a teraz proszę
o pytania – odpowiem na każ-
de”. W dalszej części spotkania
na placu pojawił się samochód
pomiarowy UKE z Opola, któ-
ry mogliśmy podziwiać przez
parę godzin, a fachowe pytania
zadawane jego obsłudze budziły
podziw i szacunek dla krótkofa-
larskiej braci. Specjalny namiot
postawiono dla bardzo cenne-
go sprzętu łączności z minionej
epoki, własność kolegów Bogda-
na SP3LD i Zdzisława SP6HED,
dzięki nim mogliśmy wszyscy
a szczególnie młodsi uczestnicy
podziwiać, na czym to nadawały
nasze armie i nie tylko. Wypro-
dukowane w latach trzydziestych
w naszym kraju odbiorniki ra-
diowe, uznawane wtedy za jedne
z najnowocześniejszych, wraz
z fachowym opisem Bogdana
wzbudziły tak ogromne zainte-
resowanie, że jego występ nagro-
dzono brawami, a wniosek może
być tylko jeden – jaką to potęgą
w elektronice bylibyśmy, gdyby
2
KRÓTKOFALOWIEC
7/2009
POLSKI
jak by się wydawało. To dzięki
Mateuszowi i Markowi SQ7HJB
po raz pierwszy na satelitach sły-
szano SP0KDA. Żadnych za to
nieziemskich przekaźników nie
potrzebował Czesław SP7JSG,
który jako jedyny był zadowo-
lony z panującej pogody. Jego
urządzenia do QSO RS wzbu-
dzały zainteresowanie nie tylko
krótkofalowców, ale i reporte-
rów przybyłych w odwiedziny,
o spotkaniu, wsiadł w samochód
i przyjechał do Szczecina gdzie
zostawił swoją rodzinę, a sam nie
mając już sił, pociągiem do Czę-
stochowy. Na miejsce dotarł ze
swoim ojcem i bratem, również
krótkofalowcami. Po południu
wymaszerowała piesza wyciecz-
ka do rezerwatu, całe szczęście,
że pod wodzą miejscowego leśni-
czego, bo inaczej wstępu tam nie
ma. Na pytanie – co tam widzie-
li?, Adam SP6EBK oświadczył,
że nie da się tego opowiedzieć, to
trzeba zobaczyć. Przekonaliśmy
się dzięki Wam, że w naszym
kraju można dużo zrobić. Po-
trzeba tylko odpowiednich ludzi
i dobrych chęci.
Serdecznie dziękujemy na-
szym współorganizatorom,
a szczególnie ZG Polskiego
Związku Krótkofalowców, Urzę-
dowi Kontroli Elektronicznej,
Starostwu Powiatowemu w Kło-
bucku i Oleśnie, Oddziałom Te-
renowym PZK w Łodzi i Opo-
lu oraz Leśniczemu leśnictwa
Kleśniska. Podkreślić trzeba, że
udzielona nam pomoc przez Za-
rząd OT PZK Łódź zasługuje na
najwyższe wyrazy uznania i bar-
dzo dobrze prognozuje na przy-
szłość! Wszystkie uwagi i opinie
prosimy umieścić na naszych
stronach internetowych, na pew-
no zostaną wnikliwie przeanali-
zowane.
Zespół klubów SP7KED i SP9KDA
nie zakręty naszej historii. Nie-
wątpliwie największą antenę na
naszej górce postawili Henryk
SP6GWN i Tadeusz SP7FDV
i dzięki ich ogromnemu zaan-
gażowaniu i wielkiej wiedzy
można było przeprowadzić QSO
EME. Wszystkim zaintereso-
wanym udzieliło się tak wielkie
podniecenie, że udane w końcu
próby przyniosły wielki aplauz
autorom tego sukcesu, a Henryk
jeszcze długo po tym cierpli-
wie wyjaśniał i odpowiadał na
zadawane pytania. Wydaje się,
że dzięki temu bardzo przybyło
zainteresowanych tą dziedziną
naszego hobby i na mikrofalach
może zrobić się tłoczno, a Księ-
życ okazać się za mały! Przez
kilka godzin gościliśmy też Ma-
teusza SQ7DQ, który przywiózł
własny sprzęt i pokazał w prak-
tyce, jak to jest z tymi „oskara-
mi”, a zapewniam, że zobaczyć
i usłyszeć, jak to wygląda w rze-
czywistości to bardzo intere-
sująca sprawa i nie taka trudna
miny jednak mieli niewyraźne
i widać było, że nie wiele z tego
rozumieją, trzeba było widzieć
ich twarze gdy dowiedzieli że
„to wszystko” kosztuje więcej
od samochodu na którym stoi!
Najwięcej powierzchni dla swo-
jej anteny na KF potrzebował
Grzegorz SP5AKG, która po
rozłożeniu prezentowała się tak
wspaniale, że w wielu z nas znów
odezwały się marzenia – ach,
gdyby tak własna willa z pła-
skim dachem na skraju wsi, pod
lasem. Najodleglejszym country
reprezentowanym na Łosiu była
Wielka Brytania, skąd przyje-
chał M0JWT. Gdy dowiedział się
Posłowie w SP6KYU, czyli przykład aktywności w naszych sprawach
W dniu 14 maja 2009 w Klu-
bie krótkofalowców SP6KU
Ziębickiego Centrum Kultury
na zaproszenie Jurka SQ6FHP
gościli: europarlamentarzysta
Jacek Protasiewicz i poseł VI ka-
dencji Sejmu RP Tomasz Smo-
larz z PO. W czasie godzinnego
spotkania zaprezentowaliśmy
dorobek naszej amatorskiej dzia-
łalności klubu SP6KYU. Prze-
prowadziliśmy pokazową łącz-
ność emisją RTTY. Po części
zapoznawczej Jurek przedstawił
panom posłom pismo skiero-
wane do Ministerstwa Ochro-
ny Środowiska przez członków
klubu SP6KYU w sprawie pro-
jektów rozporządzeń dotyczą-
cych także nas krótkofalowców
z prośbą o wparcie działań ZG
PZK na rzecz krótkofalowców
polskich. Otrzymaliśmy zapew-
nienie panów posłów, że będą
interpelować w naszej krótko-
falarskiej sprawie. Dziękujemy
w imieniu krótkofalowców SP
panom Jackowi Protasiewiczo-
wi i Tomaszowi Smolarzowi za
udział w sympatycznym spotka-
niu w klubie SP6KYU i goto-
wość pomocy ZG PZK w nego-
cjacjach z MOŚ.
VY 73!
7/2009
KRÓTKOFALOWIEC
POLSKI
3
KRÓTKOFALOWIEC POLSKI
Co pragnąłbym zmienić i usprawnić pełniąc funkcję IARU MS
Funkcja IARU MS istnieje
stosunkowo od niedawna, i jak
wiadomo zadaniem tej służby
jest ochrona pasm krótkofalo-
wych używanych przez radio-
amatorów przed zakusami in-
nych służb i osób trzecich, nie-
mających prawa pracy na tych
częstotliwościach. Wbrew pozo-
rom, na pasmach amatorskich
bardzo wiele się dzieje. Poza
nami krótkofalowcami pracuje
tam na równych prawach prawie
pięćdziesiąt innych służb. Na
przykład na naszych 3,5 MHz
mamy na równych prawach
służby morskie, wojsko różnych
krajów, radiolatarnie, sondy do
pomiaru wysokości jonosfery
i inne. Podobnie jest na paśmie
160 m. Inna sytuacja jest na wyż-
szych pasmach. Tam pasma są
przyznane tylko nam i poza kil-
koma krajami, gdzie się tego
nie pilnuje, sytuacja jest raczej
klarowna. Niestety nie dotyczy
to pasma 10 m, gdzie jak wia-
domo istnieją sieci dyspozytor-
skie taxi, a ostatnio stwierdziłem
że w oparciu o te częstotliwości
„ganiają” w niektórych miastach
karetki pogotowia.
Nie jest to być może powód
do chwały dla administracji
krajów, w których ma to miej-
sce i należy z tym walczyć, ale
zanim zacznę boje i potyczki,
aby to ustało i przeniosło się
w inne rejony eteru, mam pewne
obawy. Jak i kilka pomysłów.
Mianowicie myślę, że należało-
by najpierw zacząć od własnego
podwórka. Tak to jest, że chętnie
widzimy u sąsiada słomkę, za to
nie widać belki we własnym oku.
Już od dawna mamy prawdziwą
wolność słowa i wyznania i mo-
żemy robić wszystko, co tylko
jest zgodne z prawem, a nawet
trochę więcej. Jak wiadomo z hi-
storii, Polska zawsze była otwar-
ta na nowinki naukowe, a nasze
tradycje w tolerancji są znane
od czasów przynajmniej Jagiel-
lonów lub jeszcze wcześniej. Za-
wsze udzielano azylu i schronie-
nia prześladowanym z powodów
religijnych czy politycznych.
Kiedy panujący w kraju udzie-
lili azylu takiemu komuś, temu
włos z głowy nie miał prawa
spaść. Osoba taka była chronio-
na i uważana za równą wobec
stanu i prawa. Tak zresztą jest do
dzisiaj. Niestety nie wszystkim
to się podoba. Jak wiadomo, na
paśmie amatorskim panuje za-
sada, że można mówić na tematy
techniczne dotyczące radiostacji,
a także na tematy ściśle osobiste
lub innego hobby, np. rowery
turystyka, samochody, grzyby,
ryby i jagody też. A od pewne-
go czasu został zmodyfikowany
regulamin radiokomunikacyjny
i okazało się, że tematy religijne
też są sprawą osobistą każdego
krótkofalowca, a w dodatku moż-
na na te tematy dyskutować. No
i niektórzy zaczęli o tym rozma-
wiać. Na to inni (także niektó-
rzy) podnieśli wrzask. Dobrze by
było, gdyby był to tylko wrzask
medialny, czyli dyskusja na fo-
rum np. „Krótkofalowca Pol-
skiego” lub artykuły na stronie
PZK dotyczące tego problemu.
Niestety! Niechęć do naszych
liderów katolickich okazywa-
na jest w najbardziej paskudny
sposób znany w eterze, czyli za-
głuszanie. Podobne jak stosowa-
no niegdyś do zwalczania Radia
Wolna Europa. Niestety, taki
stan rzeczy jest słyszany także za
granicą. Słychać Was, panowie,
i to daleko. Taki stan rzeczy nie
tylko powoduje zastanowienie
w innych krajach co do naszej
tolerancji i zwalczania rasizmu,
totalitaryzmu i innych patologii.
Żeby tylko! Taki stan rzeczy po-
woduje wytrącenie z ręki argu-
mentów na arenie międzynaro-
dowej naszym reprezentantom.
I kwestią czasu jest, kiedy ktoś,
do kogo zwrócimy się w spra-
wie zakłóceń w eterze odpowie:
posprzątajcie najpierw własne
podwórko. A najgorsza rzecz, że
wtedy będzie miał rację.
Jak wiadomo, radiostacja
amatorska (i nie tylko) służy do
nawiązywania łączności pomię-
dzy radioamatorami, ma służyć
szkoleniu i może być użyta do
pomocy przy zwalczaniu klęsk
żywiołowych, udzielenia pomocy
w razie odebrania sygnału SOS
itd. itp. Dlatego mowy być nie
może o zagłuszaniu innych sta-
cji i złośliwym przeszkadzaniu
innym. Takie zachowanie jest
użyciem radiostacji niezgodnie
z przeznaczeniem i do niedawna
było ścigane przez prawo, a w
niektórych krajach tak jest do
dzisiaj. W Polsce jakby o tym
zapomniano i dlatego co nieco
uchodzi na sucho co niektórym.
Tak się jakoś utarło, że w me-
diach i nie tylko, na co dzień
krótkofalarstwo było ukazywane
jako organizacja ludzi dobrej
woli, którzy wspierali się nawza-
jem i pomagają szkolić innych,
aby poznawali to hobby. Krótko-
falowiec w oczach społeczeństwa
jest ukazywany jako kulturalny
człowiek o wysokiej inteligen-
cji, pasjonat elektroniki, gotowy
nieść pomoc w każdej sytuacji.
Jest to także człowiek uczyn-
ny dla otoczenia i sąsiadów. Jak
wiadomo, panuje nieformalny
podział na stare i młode znaki,
a ci starsi nad tymi młodszy-
mi mają coś jakby nieformalny
mecenat naukowo-techniczny.
Wspierają radą i pomocą, pod-
powiadają w sprawach technicz-
nych i operatorskich. Pomagają
budować anteny i uruchomić
stację po uzyskaniu licencji. Tak
się dzieje w większości przypad-
ków i jest to chwalebne. Niestety
niektórzy ze starych „repów”
eterowych poczuli się już tak
mocni na pasmach, że przesta-
li się liczyć z prawami innych
równorzędnych użytkowników
eteru. Upatrzyli sobie ostatnio
Jurka SP3DG i zawsze, kiedy
rozmawia na tematy religijne,
pomimo że nie są zainteresowa-
ni, uświetniają pracę tej grupy
pokazem chamstwa i złej woli.
Tak dłużej nie może być, Pano-
wie! Znacie mnie wszyscy. Część
osobiście, część z eteru. Wiecie,
jakie mam poglądy. Dajcie już
spokój z tym cyrkiem. Regu-
lamin radiokomunikacyjny po
modyfikacji dopuszcza tema-
ty religii jako sprawy osobiste.
Można na ten temat rozmawiać
via radio. A że Was to zaskakuje?
Jest taka stara zasada, jeżeli nie
wiesz, jak się zachować – zacho-
waj się przyzwoicie. Nasz kraj
ma wystarczająco dużo proble-
mów bez Was i Wasze robienie
cyrku na paśmie nie przysparza
nam dobrej opinii w świecie. Na
dodatek wiem, że tego nie robią
żadni młodzi nadawcy, ci by się
nie odważyli. To robią starzy
wyjadacze, którym się wydaje,
że są ponad prawem. Można wy-
baczyć wiele, sami wiecie. Zły
sygnał można poprawić, techni-
kę operatorską też, konstrukcje
radia, trudności językowe i wiele
innych. Niestety braku kultury
nie zastąpi nic.
Jestem w eterze ponad trzy-
dzieści lat. Zaczynałem od Ekra-
nu z Bratkiem i audycji „Bratko-
we 73” w roku 1973. Potem był
klub SP3KCL z fantastycznym
kierownikiem Tadkiem Kuku-
łą SP3HRQ. Potem nasłuchy
i obijanie się to tu, to tam, aby
w końcu zamieszkać, tu gdzie
mieszkam. Ci, z którymi jestem
blisko na UKF i 3,5, znają moje
poglądy. Ja też jestem za „polu-
zowaniem na maksa”. Uważam
na przykład, że zbędne są na li-
cencjach limity mocy. Każdy po-
winien mierzyć siły na zamiary.
Chodzi o możliwość eksperymen-
tów naukowych i jak zbudujesz
sobie końcówkę to wiadomo, mo-
żesz wypróbować. Ale masz nie
zakłócać. Czysty wzorowy sygnał
jeszcze nikomu nie przeszkadzał
i nie będzie przeszkadzał, pomi-
mo, że trochę silniejszy. Limity
mocy są dla początkujących, aby
„młode wilki” nie popaliły sobie
rąk sygnałem w.cz i przy oka-
zji telewizorów sąsiadom. A jak
wiadomo, młode wilki szybko
rosną, to i trzeba trochę mocy.
Zamontowanie wzmacniacza 3
KW w domu też nic nie da i nie
jest groźne. Panowie! Pierwszy
rachunek za energię skutecznie
upomni operatora do ostroż-
nego stosowania tego urządze-
nia. Wszyscy to znamy, wystar-
czy zwykły czajnik elektryczny
w domu, a rachunek gwałtownie
wzrasta. Pozostaje jeszcze wizyta
okolicznych mieszkańców. Nie-
zadowolonych, bo im telewizory
„wynosi” z mieszkania. Poza tym
uprawnienia operatorskie i limity
mocy powinny rosnąć wraz ze
stażem w eterze. W dyskusjach
z Kolegami preferowałem wpro-
wadzenie jeszcze jednego egzami-
nu operatorskiego „mistrzowskie-
go”, dającego operatorowi litery
na świadectwie takie, jak mają
kapitanowie flotywWielkiejBry-
tanii. MNL – czyli Master No
Limites. Pozwala to pływać na
statkach wszystkich typów, bez
względu na rodzaj o tonaż. Taki
ktoś miałby zezwolenie bez ogra-
niczenia, ale egzamin techniczny
na poziomie uniwersyteckim (dla
chętnych).
No to tyle o moich poglą-
dach. Poza tym tłumacząc na
język krótkofalarski pewne przy-
słowie: Jak cię widzą tak, cię ob-
gadują. I możecie mi wierzyć, że
to prawda. Nie ma gorszej zarazy
jak brak kultury! Znamy takich
i Wy, i ja, i jako ludzie z pewnym
stażem możemy zweryfikowaćto
i owo. Tacy nie tylko uważają się
za ludzi ponad prawem, nie tyl-
ko zakłócają na fonii i odcinkach
telegraficznych(DX!),aleczęsto
4
KRÓTKOFALOWIEC
7/2009
POLSKI
nawet nie uważają za stosowne
się myć! Ale co ma powiedzieć
młodzież? Młodzi trzynastoletni
lub młodsi adepci naszego hob-
by kiedy wejdą na takie forum
DX-owe, naukowe lub religijne
z mnóstwem niezadowolonych
„kibiców”? Takiego czegoś nie
powinno być. Tak samo jak pra-
cy na pasmach pod wpływem al-
koholu, a zdarzają się takie cuda.
Pomijam zachowanie na czę-
stotliwościach DX-owych, bo
to robią raczej zadymiarze ze
wszystkich krajów. Natomiast
niedopuszczalne jest wyzywanie
od bydła radiostacji wojskowych,
które tam muszą pracować na
telegrafii. Bywają itakie zabawy
naszych szanownych kolegów.
Tylko że stacja wojskowa lub
komunikacyjna ma rozkaz pra-
cować na danej częstotliwości
i nie może się ruszyć, Ty nato-
miast możesz się odstroić. Dla-
tego proszę, nie przeszkadzaj,
nie wystawiaj nam wszystkim
opinii w świecie i u najbliższych
sąsiadów. Tam w nasłuchach na-
prawdę nie siedzą idioci!
Koledzy! Mamy poza tym
sporo do ugrania na tym etero-
wym zielonym stoliku. Oprócz
eliminacji korporacji taksówko-
wych na 29 MHz jest możliwość
rozszerzenia pasma 3,5 MHz
w Europie do 4 MHz. Taka moż-
liwość była swego czasu brana
pod uwagę. Nie zgodziła się na
to między innymi Rosja. Sprawa
jest do dyskusji, tylko kto zasią-
dzie z nami do rozmów, jeżeli
polscy krótkofalowcy zachowują
się, jak z przeproszeniem, ban-
da oszołomów!? Jak wiadomo,
krótkofalowcy rosyjscy za punkt
honoru uważają życzliwość dla
innych, dużo DX-ów i wyso-
ki poziom techniczny. Jednak
skoro ich jest tak dużo, a pasmo
jest tak ciasne, nieuniknione
są konflikty. Jak na razie Rosja
ma najwięcej krótkofalowców
w naszej okolicy i warto na ten
temat właśnie z nimi rozma-
wiać. Moim zdaniem winna jest
propagacja i praca tyłem anteny
przez naszych sąsiadów. Wtedy
do głosu dochodzi tylny listek
i słyszymy kolegów zza Buga.
Dlatego należy zachować spokój
i kulturę. Naprawdę nikomu nie
zależy na kłótni i pogardzie dla
innych.
W takich wypadkach kilka-
krotnie udało mi się zrobić łącz-
ność z dobrymi raportami i życz-
liwym zachowaniem obu stron.
I takie zachowanie należy pro-
mować. Zwiększyć moc, zagadać,
wymienić raporty i po sprawie.
Oni naprawdę mogli rozmawiać
lokalnie i nas nie słyszeć, tak
jak my ich. Dopiero propagacja
zrobiła swoje, a Koledzy zamiast
się cieszyć z możliwości nawią-
zania dalekiego QSO, boczą się
nawzajem na siebie. Tak być nie
powinno! Innym powodem, jak
wspomniałem, jest zbyt ciasne
pasmo. Ale to na razie „insza in-
szość” i muzyka przyszłości.
Podobnie moim marze-
niem i innych krótkofalowców
jest rozszerzenie siódemki do
7,3MHz. Ostatnio możemy być
zadowoleni, bo już mamy pa-
smo do 7,200 czyli dostaliśmy
bardzo dużo. Powoli stacje ra-
diofoniczne przenoszą się na
segment powyżej 9 MHz. Tutaj
także trzeba zachować cierpli-
wość i tolerancję. Przestrojenie
nadajnika radiofonicznego to
w zasadzie konieczność zakupu
nowej sztuki, do tego nowych
anten. Przy mocach setek ki-
lowatów nie do przyjęcia jest
SWR anteny równy 2 lub 1,5,
jak u nas. Powstałyby straty nie
do przyjęcia i kto wie, czy nie
rozlazły by się po wszystkich
pasmach. Dopiero byłby bigos!
Pamiętacie, co było u nas z UKF
przy przechodzeniu na górny za-
kres? Radiostacje płaciły potężne
kary i pomimo zakazu nadawały
dalej na dole. I to bardzo długo,
bo parę lat. Dlatego musimy być
cierpliwi, a wszystko się powoli
ułoży. Cierpliwość jest cnotą.
Żadnej administracji w tych kra-
jach nie zależy, aby być na końcu
tego peletonu. Niestety wszystko
kosztuje. Proponuję zajrzeć na
stronę producenta anten nadaw-
czych dla radiofonii (jest taka
firmaweWrocławiu)izobaczyć,
ile kosztuje prosta antena na
UKF 88–108 MHz. To są tysiące
złotych! A jak popatrzeć na układ
elektryczny, to amator wyklepał-
by to w dwa weekendy! Niestety
– tu są inne procedury. Nie będę
mówił jakie, doczytacie sami.
Wystarczy dodać, że aby postawić
maszt naprawdę profesjonalny,
potrzebne są jak na razie pięć-
dziesiąt dwa uzgodnienia!
Początkujący krótkofalowcy
powinni zdać sobie sprawę, że
zdobycie licencji to dopiero po-
czątek drogi. Konieczne jest sys-
tematyczne pogłębianie wiedzy,
aby nadążyć za nowinkami tech-
nicznymi. Dobra książka jest
również konieczna, aby zasób
wiadomości pozwolił na unik-
nięcie niektórych konfliktów.
Dość sporo jest nowej literatury
do przeczytania i szczerze do
tego zachęcam. Sam jestem ko-
lekcjonerem książek o tematyce
elektronicznej. Mam ponad sto
pozycji i wiem, jak rzetelna wie-
dza potrafi pomóc wtrudnych,
spornych sytuacjach. Niestety,
nie każdy może mieć Internet,
więc dla wielu pozostaje wypró-
bowana książka.
Reasumując: zgodziłem się
na objęcie tej funkcji, bo uwa-
żam, że mogę coś zrobić dla
wspólnego dobra. Ja jestem fa-
chowcem starej daty, dla którego
słowo jest droższe od pieniędzy
i albo będę to robił porządnie
albo wcale. Panowie „jajcarze”
– ogłaszam, że od jutra przesta-
jecie zagłuszać innych kolegów
albo spowoduję daną mi mocą
tego urzędu, że dla niektórych
może to się smutno skończyć.
Aby nie było, że przyszedł „za-
mordysta” i pozamiatał, zapytam
drogą ankiety na portalu PZK,
co z Wami zakłócaczami zrobić.
Zapytam wszystkich. Zarówno
członków PZK, jak i niezrzeszo-
nych. Padnie jedno pytanie: czy
jesteś za zawieszeniem licencji
osobom zakłócającym i prze-
szkadzającym innym kolegom?.
Każdy krótkofalowiec będzie
mógł głosować tylko raz po zalo-
gowaniu i wypełnieniu danych.
Jeżeli wynik będzie na TAK, do
akcji wejdą służby radionamia-
rowe. Koniec tych psot, Pano-
wie! Jeżeli zostanie zawieszony
dany krótkofalowiec, będę wnio-
skował o administracyjne obni-
żenie mocy do podstawowych
50 W przy powrocie na pasmo,
a dla najbardziej opornych zmia-
nę w przepisach dopuszczającą
skierowanie na ponowny egza-
min.
Kara musi być bolesna i do-
tkliwa. Demokracja jest dobra,
ale nie może powodować anar-
chii, nie tędy droga. Uważam,
że jeżeli matka wychowała ko-
goś na przyzwoitego człowie-
ka, to ten ktoś zawsze będzie
przyzwoitym człowiekiem bez
względu na miejsce, w którym
się znalazł i na okoliczności.
Nawet na paśmie KF lub CB.
Po prostu, niektóre zachowania
dla przyzwoitych ludzi są nie
do przyjęcia w żadnej sytuacji
i miejscu. A krótkofalowcy uwa-
żani są za elitę techniczną, więc
to tym bardziej zobowiązuje do
kultury i eliminowania braków
w wychowaniu. Za wiele mamy
do stracenia, aby to tolerować.
Zastanówcie się.
Manager IARU MS Polskiego
Związku Krótkofalowców
Władysław SP3SUZ
Od Redakcji
A co na ten temat sądzą nasi
Czytelnicy? Czekamy na listy.
50 lat radioklubu SP9KJM
Czy to wielki jubileusz? I tak,
i nie, każdy starszy klub kiedyś
miał lub za trochę będzie obcho-
dził pół wieku swego istnienia.
Łatwo można coś takiego jak
wyżej napisać. Ale najpierw za-
stanówmy się, czy każdy? No
właśnie i tu tkwi sedno sprawy.
W naszym kraju przed koń-
cem XX wieku, a konkretnie
jeszcze na samym początku lat
90. było znacznie więcej klubów
krótkofalarskich niż obecnie.
Liczba ta ulegała zmniejszeniu
na skutek przemian ustrojowych,
które pociągnęły za sobą proce-
sy gospodarcze. Nie mogło to
pozostać bez wpływu na nasze
krótkofalarskie sprawy. W wie-
lu wypadkach przestali istnieć
dotychczasowi sponsorzy, naj-
częściej duże przedsiębiorstwa
państwowe, które utrzymywały
takie czy inne działalności, w tym
7/2009
KRÓTKOFALOWIEC
POLSKI
5
Plik z chomika:
Tododoro
Inne pliki z tego folderu:
1209-kp.pdf
(714 KB)
1109-kp.pdf
(462 KB)
1009-kp.pdf
(1348 KB)
0909-kp.pdf
(1382 KB)
0809-kp.pdf
(1315 KB)
Inne foldery tego chomika:
2005
2006
2007
2008
2010
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin