Zdrowotne przepisy z miodem(2)(1).pdf

ZDROWOTNE PRZEPISY Z MIODEM

Bardzo stare receptury oparte na bazie przepisów ludowych zawierają miód i zioła, które

działają dezynfekująco, wzmacniająco i stymulująco układ odpornościowy. Zalecenia

zdrowotne i przepisy medycyny naturalnej stosowane na terenie Polski, oparte są często na

receptach innych krajów europejskich, azjatyckich i idą w zapomnienie tradycje ludowej

medycyny polskiej. W artykule tym zamieszczam wiadomości dotyczące wiadomości o

walorach zdrowotnych miodu i w dalszej części, przepisy zdrowotne oparte na jego bazie.

Miód

Miód jest słodkim produktem spożywczym wytwarzanym przez pszczoły i inne owady,

poprzez przetwarzanie nektaru kwiatowego lub innych słodkich soków roślinnych. Pszczoły

gromadzą go w plastrze, gdzie ulega dojrzewaniu. W zależności od surowca, z jakiego

powstał miód, wyróżniamy miody nektarowe (kwiatowe), spadziowe, mieszane (nektarowo-

spadziowe lub spadziowo-nektarowe). Miód może mieć konsystencję gęstego płynu lub

stałą, a barwę od jasnożółtej do brunatnobrązowej. W postaci płynnej nosi nazwę patoka, w

postaci zestalonej (skrystalizowanej) - krupiec. Krystalizacja miodu jest zjawiskiem

naturalnym, zachodzącym w każdym naturalnym miodzie. Czas krystalizacji jest różny dla

różnych miodów i zależy głównie od pożytku z jakiego miód został wyprodukowany oraz od

stopnia dojrzałości miodu. Krystalizacja miodu nie zmienia jego składu, a co za tym idzie

właściwości odżywczych i leczniczych. Miód należy do pokarmów łatwo przyswajalnych

przez organizm ludzki. Część cukrów prostych zostaje od razu wchłonięta do krwi z

pominięciem szeregu procesów pośrednich. Jest cennym produktem odżywczym,

zwłaszcza dla ludzi wyczerpanych pracą fizyczną czy umysłową. Obecnie miód wchodzi w

skład diety sportowców, alpinistów, nurków. Skład - cukry - fruktoza 40%, glukoza 30%, inne

cukry proste i wielocukry, enzymy, witamin, mikroelementy, kwasy organiczne, aminokwasy,

hormony, inhibiny, substancje zapachowe.

Miód, podobnie jak inne produkty pszczele, ma własności lecznicze. Ze względu na dużą

zawartość cukrów prostych glukozy i fruktozy, jest często stosowanym lekiem w chorobach

serca. W miodzie znajduje się niezbyt wiele witamin, ale jest za to dla organizmu

znakomitym źródłem energii. Działa dobroczynnie na cały organizm, uspokaja nerwy,

przyspiesza rekonwalescencję i powrót sił po chorobie. Pomaga również w leczeniu

wrzodów żołądka i dwunastnicy, wątroby, chorób oczu.

1. Miody nektarowe (kwiatowe)

Miód taki w większości wypadków jest jasny, a tylko nieliczne jego rodzaje mają odcień od

ciemnożółtego do brązowego. Miody kwiatowe odznaczają się wyraźnym aromatem. Miód

pochodzi z nektaru najczęściej różnych roślin, ale pszczelarze mogą uzyskiwać miody

odmianowe, powstające przy ogromnej przewadze nektaru jednej rośliny. Miody takie

odbiera się z ula zaraz po przekwitnieniu danej rośliny miododajnej. Określa się je nazwą

rośliny, z której głównie pochodzą, np. miód rzepakowy.

2. Miody odmianowe

a. miód rzepakowy

W stanie płynnym ma kolor słomkowy. Krystalizuje się szybko, w ciągu kilku dni po

odbiorze. Po skrystalizowaniu jest biały lub kremowy o konsystencji drobnoziarnistej i

mazistej. W smaku jest bardzo słodki. Ma zapach kwitnącego rzepaku, raczej nieprzyjemny,

a z czasem woń słabnie.

b. miód wrzosowy

W stanie płynnym ma kolor ciemnobrunatny, a konsystencję galaretowatą. Krystalizuje się

dość szybko. Po skrystalizowaniu przybiera kolor pomarańczowy lub ciemnobrunatny, a

konsystencję drobnoziarnisteą. Ma Smak lekko gorzkawy, ostry, silny zapach kwiatów

wrzosu.

c. miód gryczany

Miód o silnym zapachu kwiatu gryki, o smaku ostrym, lekko piekącym. Miód gryczany

nadaje się do wyrobu miodów pitnych. Duża w nim zawartość kwasów organicznych

sprawia, że fermentacja napojów przebiega prawidłowo, a silny aromat i swoisty ostry smak

czyni napoje miodowe bardziej pikantnymi. W stanie płynnym ma kolor ciemnoherbaciany -

do brunatnego. Po skrystalizowaniu przybiera kolor brązowy, konsystencja jego staje się

gruboziarnista, przy czym na powierzchni często pozostaje warstwa rzadkiego miodu.

d. miód akacjowy

Miód akacjowy ma słaby zapach kwiatu akacji, mdły. W stanie płynnym ma kolor bezbarwny

lub jasnosłomkowy, długo nie krystalizuje się. Po skrystalizowaniu przybiera kolor

jasnosłomkowy lub kremowy. Odznacza się znacznie większą zawartością sacharozy niż

wszystkie inne miody nektarowe. Jest lubiany przez dzieci.

d. miód lipowy

Miód o wyraźnym zapachu lipy, ostry w smaku z lekką goryczką. W stanie płynnym ma kolor

żółty lub zielonkawożółty, konsystencją i barwą przypomina olej rycynowy. Po

skrystalizowaniu ma kolor żółtopomarańczowy lub brunatny, konsystencję drobnoziarnistą,

krupkowatą.

e. miód koniczynowy

Miód koniczynowy ma smak bardzo słodki, łagodny, ale nieco mdły, nikły zapach kwiatów

koniczyny. W stanie płynnym ma barwe słomkowożółtą. Po skrystalizowaniu przybiera

barwę jasnożółtą, . Miód z koniczyny czerwonej jest jaśniejszy i długo pozostaje w stanie

płynnym. Po skrystalizowaniu jest prawie biały. Ma wyraźny, nie spotykany w innych

miodach - kwaskowaty posmak.

f. miód bławatkowy

Miód o ostrym charakterystycznym smaku. Ma barwę złocistożółtą, zapach bławatka,

g. miód malinowy

W smaku łagodny, lekko kwaskowaty o lekkim zapachu malin. W stanie płynnym ma kolor

żółtawy, a po skrystalizowaniu - żółtozłocisty. Lubiany przez dzieci.

h. miód wielokwiatowy

W stanie płynnym ma kolor żółty, a po skrystalizowaniu - jasnobrązowy. Smak łagodny, o

woskowym zapachu. Może też posiadać różne barwy i smak uzależnione od rodzaju

oblatywanego kwiatu.

3. Miody spadziowe

W Polsce przeważają miody spadziowe z jodły i świerka, rzadko spotyka się miody

spadziowe z drzew liściastych. Miody spadziowe z drzew iglastych zawierają substancje

lecznicze stosowane w schorzeniach dróg oddechowych. Miód spadziowy jest najczęściej

ciemny z odcieniem zielonkawym lub szarym i sprawia wrażenie jakby przybrudzonego. W

stanie płynnym jest prawie czarny, po skrystalizowaniu rozjaśnia się. Miody z drzew

liściastych mają nieprzyjemny smak, a z drzew iglastych łagodny, lekko żywiczny. W

miodach spadziowych znajduje się znaczny procent cukru złożonego, melezytozy, zwanego

też cukrem modrzewiowym, którego nie ma bądź jest w nieznacznej ilości w miodzie

nektarowym.

4. Miody z drzew owocowych

Miód z drzew owocowych ma barwę złocistożółtą, łagodny smak, zapach płatków

kwiatowych. Miód ziołowy (górski) - barwa ciemnożółta do pomarańczowo-żółtej, zapach

intensywny, smak korzenny.

Przepisy dla dzieci

Syrop stosowany w leczeniu zapalenia oskrzeli

Skład: 500g czystego miodu, 7 orzechów włoskich w skorupkach, 4 łyżki pączków

sosnowych, 4 gniazda nasienne z owoców pigwy, 2 cebule z łuskami, 1 łyżeczka siemienia

lnianego, 1 łyżka nasienia anyżku.

Przygotowanie: orzechy utłuc razem z skorupkami. Wszystkie składniki gotować w 2 litrach

wody na małym ogniu przez 30 minut. Po ostygnięciu przecedzić przez rzadkie płótno.

Sposób użycia: stosować w suchym kaszlu i gorączce 1 - 2 łyżeczki 6 x dziennie 20 min

przed jedzeniem i 2 godz po jedzeniu.

Mieszanka I stosowana w zapaleniu opłucnej

Skład: 250g miodu podgrzanego w łaźni wodnej (podgrzanego w drugim naczyniu z wodą),

15g goździków, 15g cynamonu, 15g gałki muszkatołowej.

Przygotowanie: goździki, cynamon i gałkę muszkatołową utrzeć (zemleć) na proszek i

zmieszać dokładnie z miodem.

Sposób użycia: 1/2 do 1 łyżeczki (w zależności od wieku dziecka) 3 x dz. 20 min. przed

jedzeniem.

Mieszanka II stosowana w zapaleniu opłucnej

Skład: 500g cebuli, 3 - 4 łyżki miodu, 1 łyżka siemienia lnianego, 1 łyżeczka nasiona

anyżku, 1 łyżka podbiału (Tussilago farfara), 1 łyżka kwiatu lebiotki pospolitej (Origanum

vulgare).

Przygotowanie: cebulę obrać, drobno pokroić, gotować z anyzkiem i siemieniem lnianym w

1 l wody na małym ogniu przez 20 min. Nastepnie dodać miód, podbiał i lebiodkę. Gotować

jeszcze przez 10 min. Przecedzić po sotygnięciu.

Sposób użycia: 1/2 do 1 łyżeczki (w zależności od wieku dziecka) 3 x dz. 20 min. przed

jedzeniem.

Syrop stosowany w leczeniu odoskrzelowego zapalenia płuc

Skład: 150g cebuli z łuskami. 150g miodu, 300g cukru, 300g wody.

Przygotowanie: cebule pokroić na cztery części, wszystkie składniki włożyć do garnka,

przykryć i okleić przykrywkę ciastem. Gotować na małym ogniu 4 godz. Przecedzić przez

płótno i wycisnąć.

Sposób użycia: przy uporczywym kaszlu 1 łyżeczka co 2 godz.

Syrop stosowany w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy

Skład: 300g miodu, 5 łyżek liści babki (Plantago maior), 1 łyżeczka nasienia selera.

Przygotowanie: nasienie selera utłuc w drewnianym moździeżu lub zemleć na proszek.

Liście babki gotować w 1 l wody na małym ogniu 30 min, dodać miód i nasienie selera.

Gotować wszystko razem jeszcze przez 10 min. Przecedzić po ostygnięciu.

Sposób użycia: stosować 1 łyżeczkę 3 x dziennie 2 godz po jedzeniu.

Syrop sosnowy stosowany w leczeniu zapalenia węzłów chłonnych

Skład: 500g miodu, 50 sztuk pączków sosnowych.

Przygotowanie: pączki sosnowe gotować na małym ogniu w 1 l wody przez 20 min. Dodać

miód i gotować jeszcze 10 min. Po przestygnięciu przecedzić przez cienkie płótno.

Przechowywać w chłodnym miejscu.

Sposób użycia: stosować 1/2 łyżeczki 3 x dziennie na 10 min przed jedzeniem.

Mieszanka stosowana w leczeniu moczenia dziennego i nocnego

Skład: 10 - 30 ziaren gorczycy (w zależności od wieku) zmieszać z 1 podgrzanego łyżeczką

miodu

Sposób użycia: stosować przed spaniem.

Maść stosowana w leczeniu wykwitów pęcherzykowych

Skład: 1 łyżka miodu, 1 żółtko z świeżego jajka kurzego, 1 łyżka białej maki, 1 łyżeczka

oliwy z oliwek.

Przygotowanie: wymieszać wszystkie składniki i powoli podgrzewać na małym ogniu tak,

aby nie dopuścić do ścięcia zawartych w mieszance składników.

Sposób użycia: smarować maścią pęcherze i przewiązywać.

Przepisy dla dorosłych

Mieszanka wzmacniająca cały organizm

Skład: 500g miodu podgrzanego uprzednio w łaźni wodnej, 20 zielonych liści pelargonii

(Pelargonium rosareum), 20 sztuk słodkich migdałów, 3 mięsiste cytryny.

Przygotowanie: liście pelargonii i migdały utłuc w drewnianym moździerzu na miazgę, z

cytryn usunąć pestki i zemleć z skórką w maszynce do mięsa. Wymieszać z sobą wszystkie

składniki.

Sposób użycia: stosować 1 łyżkę 3 x dziennie 20 min przed posiłkiem.

Mieszanka stosowana w leczeniu kaszlu

Skład: 500g miodu podgrzanego w łaźni wodnej, 100g zmielonego siemienia lnianego, 100g

zmielonego czarnego pieprzu naturalnego, 2 gałki muszkatołowe utarte na proszek.

Przygotowanie: rozgrzać miód i dodawać kolejno wszystkie składniki ciągle mieszając, aż

powstanie jednolita masa.

Sposób użycia: rano i wieczorem ssać na pusty żołądek kawałek mieszanki wielkości ziarna

kukurydzy.

Syrop stosowany w leczeniu ostrego zapalenia oskrzeli

Skład: 500g miodu podgrzanego uprzednio w łaźni wodnej, 100g zmielonego siemienia

lnianego, 20g sproszkowanego ziarna anyżku, 20g sproszkowanego imbiru.

Przygotowanie: zmieszać dokładnie wszystkie składniki.

Sposób użycia: stosować 1 łyżeczkę 3 x dziennie przed jedzeniem.

Mieszanka stosowana w leczeniu przewlekłego zapalenia oskrzeli

Skład: 500g miodu podgrzanego uprzednio w łaźni wodnej, 50g goździków, 50g cynamonu,

50g gałki muszkatołowej.

Przygotowanie: sproszkować wszystkie korzenie i dokładnie wymieszać z miodem.

Sposób użycia: stosować 1 łyżeczkę 3 x dziennie, 20 przed jedzeniem.

Mieszanka stosowana w zapaleniu płuc i silnym kaszlu

Skład: 500g miodu podgrzanego uprzednio w łaźni wodnej, 100g sproszkowanego

siemienia lnianego, 20g sproszkowanego imbiru, 20g nasienia anyżku.

Przygotowanie: sproszkowany imbir, anyżek i siemię lniane starannie wymieszać z miodem.

Sposób użycia: stosować 1 łyżeczkę 3 x dziennie lub przy silnych napadach kaszlu.

Nalewka stosowana w zapaleniu opłucnej

Skład: 200g miodu podgrzanego uprzednio w łaźni wodnej, 300g cebuli, 600g czerwonego

wina gronowego

Przygotowanie: obraną z łusek, zmiksowaną na drobno cebulę zmieszać z miodem i winem

i pozostawić na 3 dni w ciepłym miejscu lub na słońcu.

Sposób użycia: stosować 1 łyżeczkę 3 x dziennie, 20 min przed jedzeniem.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: