Krzyż Pański z Kościołem - Deschner Karlheinz.pdf - Krzyż Pański z Kościołem.Seksualizm w historii chrześcijaństwa - Deschner Karlheinz - aug

Fundacja im. Karlheinza Deschnera przedstawia...

Karlheinz Deschner

Krzy Paski z Kocioem

Doktor Hedwig Katzenberger i doktorowi Kþausowi Katzenbergerowi

„Dopóki moralnoci chrzecijaskiej nie traktuje si# jako zbrodni

gównej przeciwko yciu, dopóty jej obrocy maj’ atwe

zadanie."

Friedrich Nietzsche 1

„Kultura musi poj’), e próbuj’c wchon’) chrzecijastwo,

wchania co, co jest dla niej miertelnym zagroeniem. Próbuje

bowiem godzi) si# na rzecz, na któr’ zgodzi) si# nie moe; na

co, co jest jej zaprzeczeniem."

Andre Gide 2

„Istot’ szcz#cia w yciu jest szcz#cie seksualne." „Jest rzecz’

wan’, by uwiadomi) sobie, e nie ma dzi ludzi o dobrze

uksztatowanej, spokojnie rozwini#tej, akceptuj’cej pciowo)

strukturze, gdy na wszystkich nas wywara wpyw autorytarna,

religijna, neguj’ca pciowo) maszyneria wychowawcza."

Wilhelm Reich 3

„Najistotniejszym negatywnym dokonaniem chrzecijastwa bya

«problematyzacja» seksualizmu... Potrzeba nam postawy, która w

seksualizmie nie widzi «problemu», lecz «przyjemno)».

Wi#kszoci ludzi brak po temu pewnoci siebie — cz#sto take

mioci."

Alex Comfort 4

Wstp autora w zwizku z jego debiutem w Polsce

Polska i Polacy, przez stulecia niezomnie oddani Rzymowi, nie maj’

„przyjaciela" bardziej niebezpiecznego nad Watykan, który jest uosobieniem

wilka w owczej skórze. I niezalenie od tego, czy traktuje on Polsk# jako baz#

wypadow’, czy jako bufor, rodzaj cordon sanitaire, zawsze czyni to w subie

swej odwiecznej polityki wschodniej, której celem gównym jest

podporz’dkowanie sobie rosyjskiej cerkwii prawosawnej. By ten cel osi’gn’),

posugiwa si# zarówno sztuczkami dyplomatycznymi jak wojn’, niemieckimi

rycerzami zakonnymi, jak te szwedzkimi awanturnikami, gro9bami, szantaem,

syrenim piewem, oszustwami na gigantyczn’ skal#, raz wespó z carem, innym

razem z nazistami, a ofiar’ tych poczyna jake cz#sto padaa Polska —

zdradzana przez Rzym i sprzedawana.

1. Tak byo w czasie powstania listopadowego w 1830 r.

W 1772 r. w wyniku pierwszego rozbioru Polska utracia trzydzieci

procent swego terytorium i trzydzieci pi#) procent ludnoci. Drugi rozbiór,

dokonany w 1793 r., zredukowa j’ do niezdolnej do dalszej egzystencji

drobiny. Dokonuj’c trzeciego rozbioru w 1795 r. zbójeckie pastwa, zwane

„mocarstwami zaborczymi" — Rosja, Prusy, Austria — wymazay j’ cakowicie

z politycznej mapy Europy.

Polacy chcieli jednak niepodlegoci, chcieli jednoci, niezalenoci i

wolnoci. Dla osi’gni#cia tego celu 29 listopada 1830 r. wzniecili powstanie,

kierowane gównie przez szlacht# (nawet moda hrabianka Plater — wraz z

pokojówk’ jako adiutantem walczya na czele jednego z oddziaów

powstaczych). Z broni’ w r#ku stan#o przeciw ciemi#zcom niemao ksi#y i

zakonników. W wielu okolicach, zwaszcza na Litwie i Biaorusi, kady zamek i

kady klasztor zmienia si# w twierdz#. Obce panowanie pot#pili nawet

niektórzy biskupi. Ba, przywódcy powstania cakiem wiadomie nadawali mu w

coraz wi#kszym stopniu charakter „walki o Koció".

Jednake poza carem, który zdobyciem Warszawy 7 wrzenia 1831 r.

krwawo zdawi ten wolnociowy zryw, okupiony mierci’ dziesi’tków tysi#cy

Polaków, nie byo bardziej zdecydowanego wroga powstania ni papie. Zreszt’

zarówno carowie jak papiee zazwyczaj naleeli do najzagorzalszych

nieprzyjació ruchów rewolucyjnych, najfanatyczniejszych bojowników o regres

spoeczno-polityczny i europejsk’ restauracj#.

Grzegorz XVI (1831-1846) sprawowa wadz# (podobnie jak

arcyreakcyjny ksi’# Metternich w Wiedniu, któremu — obok zelanti,

konserwatystów — zawdzi#cza swój wybór) z pomoc’ cenzury i policyjnego

terroru. Wszelkie przejawy krytycyzmu, demokracji, liberalizmu byy dla niego

równoznaczne ze zem; ze zbawieniem kojarzy najradykalniejszy absolutyzm

polityczny. Czowiek ten czu odraz# nawet do najnowszych zdobyczy

naukowych i osi’gni#) technicznych. Mosty wisz’ce czy koleje elazne (w jego

oczach: chemius d'enfer) uchodziy w Pastwie Kocielnym, jednym z

najbardziej zacofanym w Europie, za wyraz rebelii.

Ten zast#pca Chrystusa wielokrotnie wzywa na pomoc obce wojska

przeciw mieszkacom wasnej diecezji, zsyaj’c im (za due pieni’dze, ich

pieni’dze) wedle jego wasnych, duszpasterskich sów — „Austriaków na kark".

Krótko mówi’c, papie ów, za którego panowania zapeniay si# wi#zienia,

mnoyy wyroki mierci, który pot#pia wolno) prasy jako „haniebn’" i

„odraaj’c’", a wolno) sumienia mia za „ob#d" (deliramentum), otó ten

kleszy despota w encyklice „Cum primum" z 9 czerwca 1832 r. pot#pi równie

polskie powstanie, usprawiedliwi jego brutalne stumienie przez cara, za’da

posuszestwa i wspópracy katolików z Rosj’. Ten zacieky wróg wszelkiej

wolnoci wyrazi ubolewanie z powodu „nieszcz#snych wydarze ubiegego

roku", a przyczyn powstania polskich mas („lepe instrumenty") dopatrzy si# w

kamstwie i oszustwie. Tymczasem car, uszcz#liwiony zotymi mylami

pyn’cymi z Rzymu, ustami swego posa, ksi#cia Gagarina, przekaza mu sowa

najywszej satysfakcji.

2. Po bezwzgl#dnym stumieniu dalszych ruchów rewolucyjnych (w 1846

r. w Galicji, w 1848 r. w Poznaniu) w j#cz’cym pod rosyjskim knutem

Królestwie Polskim (Polska Kongresowa) dojrzaa ch#) wyrwania si# spod

przybieraj’cej coraz gro9niejsze rozmiary polityki rusyfikacji. Wielkie

powstanie lat 1863/64 przerodzio si# w ponown’ prób# zrzucenia carskiego

jarzma, przy czym bunt przeniós si# nawet na obszar Biaorusi, wszak

Biaorusinom, zreszt’ jak i Ukraicom, nie powodzio si# bynajmniej lepiej.

I znów w spraw# zaangaowaa si# cz#) kleru, zwaszcza niszego, w

szczególnoci take zakonników. I wanie w kocioach, gdzie niekiedy

dochodzio do ci#kich star) z onierzami rosyjskimi, rozbrzmiewa popularny

bojowy piew „Boe co Polsk#". Polski ksi’dz, Karol Mikoszewski, czonek

Komitetu Centralnego Narodowego, czowiek, który szybko rozpozna zgubn’

rol#, któr’ papiestwo odegrao take podczas tego zrywu, nazwa je (b#d’c ju

na emigracji w Genewie) „ucielenion’ negacj’ wolnoci i sprawiedliwoci",

„nieszcz#ciem narodów", „najbardziej reakcyjn’ pot#g’ Europy", czym zreszt’

jest ono do dnia

dzisiejszego — cho) i dzi wielu, nie tylko Polaków, nie zdaje sobie z tego

sprawy.

Niew’tpliwie od czasu powstania listopadowego w 1830 r. czasy si# nieco

zmieniy. W Rzymie sprawowa rz’dy Pius IX (1846-1878) — zdaniem

hrabiego Hutten-Czapskiego, g#bokiego znawcy papiea, „nieprzyjaciel Rosji"

— który niekiedy lawirowa, niekiedy si# waha. I cho) by) moe hrabia i

kontrrewolucjonista na papieskim tronie istotnie by równie antyrosyjski, to

przecie Pio Nono w adnym razie nie by antycarski. Tym bardziej, e take w

Pastwie Kocielnym daway mu si# we znaki tendencje narodowo-rewolucyjne.

Doszo nawet do próby zamachu na papiea i jego sekretarza stanu, kardynaa

Antonellego. Znów zapad wyrok mierci i winnych zesano na galery. Tak wi#c

mimo kilku sów (pozornej) sympatii, wyraonych przez arcypasterza w obliczu

nowych burzliwych wydarze w Polsce i mimo pewnej rywalizacji mi#dzy

Rosj’ i Rzymem, który trudn’ sytuacj# caratu próbowa oczywicie obróci) na

swoj’ korzy), rz’d rosyjski pragn’cy cisego wspódziaania z kuri’ papiesk’,

potrafi w kocu doj) z ni’ do porozumienia. W osobistym licie do cara, Pius

IX ostro zgani narodow’ rebeli# katolickiego kleru. Natomiast sekretarz stanu,

kardyna Antonelli, który wedle wasnego wiadectwa, „ju od lat wiedzia o

przygotowaniach do powstania w Polsce Kongresowej" i wiedz# t# „natychmiast

przekaza posowi rosyjskiemu" (!), pragn’, podobnie jak papie, jak

najszybszego zgniecenia powstania. Gdy — jak w lutym 1863 r. owiadczy

posowi pruskiemu — „nasze interesy stykaj’ si#, ba, s’ identyczne".

Oczywicie Pius IX protestowa, gdy w 1864 r. po zdawieniu powstania

wadze carskie zesay na Sybir ponad czterystu ksi#y katolickich, a take kilku

biskupów, a ze stu dziewi#)dziesi#ciu siedmiu klasztorów nakazay zamkn’) sto

czternacie. Wszake jako to przebola. Nieco przeladowa wasnych

wyznawców jest papiestwu zazwyczaj na r#k#. M#czestwo podsyca pomie

wiary. (Nawet kiedy podczas wojny domowej w Hiszpanii, prowadzonej przez

Hitlera i Franco, przy intensywnym wsparciu papiestwa, zamordowano tysi’ce

ksi#y katolickich — podobno cztery tysi’ce stu osiemdziesi#ciu czterech —

otó nawet wtedy papie Pius XI, po wylaniu kilku wymuszonych ez, musia „z

drugiej strony wykrzykn’) z dum’ i w sodkiej radoci, która Nas unosi... Jest to

pot#ny pokaz chrzecijaskiej i duszpasterskiej cnoty, czynów bohaterskich i

m#czestwa... Jake w por# przychodzi wasza pokuta w sensie Opatrznoci...")

Tym bowiem, co koniec koców decyduje, nie jest Bóg czy Biblia, ani

jakiekolwiek sowo pisane pozostawione przez wi#tych i najwi#tszych Ojców

Kocioa. Nie, jedyne, co si# liczy naprawd# — to wi#ksza

Krzyż Pański z Kościołem - Deschner Karlheinz.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: