NF-kB.DOC

(26 KB) Pobierz
NF κB

NF  κB

 

Zapalenie – grupa procesów odpowiedzialnych za rozwój nowotworu i jego disseminację, patologie ukł. krążenia na podłożu miażdżycowym, cukrzycy zwł. typu II i procesy zapalne

 

TIME – „The Secret Killer”

 

Te wszystkie procesy łączy podobny mechanizm działania:

 

NF  κB (nuclear factor kappa B)

-          struktura heterodimeru - 2 różne jednostki, jest to rodzina NF  κB/Rel (p65 (RelA), Rel B, C-Rel itd.)

-          posiadają charakterystyczną domenę RHD (300 AA)

o        interakcja z DNA

o        interakcja pomiędzy białkami

-          zlokalizowany w cytozolu

-          zablokowany inhibitorem

-          czynnik indukujący proces zapalny powoduje fosforylację owego inhibitora, a ten traci powinowactwo do NF  κB

-          taki aktywny dimer wchodzi do jądra komórkowego

-          tam wyszukuje odpowiedni gen i aktywuje jego transkrypcję i translację, produkt jest odpowiedni do czynnika aktywującego

-          mechanizm ten jest wzmocniony przez dodatnie sprzężenie zwrotne

 

NF  κB – induktory

-          cytokiny

o        TNF-α (konektyna)

o        interleukina 1

o        interleukina 17

-          aktywatory PKC (protein kinase C)

o        PAF – platelet activating factor

o        estry forbolu

-          oksydanty

o        H2O2

o        nadtlenazotyn (peroksynitryl)

o        anionorodnik ponadtlenkowy

o        ozon

-          wirusy

o        rhinowirusy

o        wirus grypy

o        wirus Eppsteina-Barr – DNAwirus, m. in. mononukleoza zakaźna, chłoniak Burkitta

o        CMV

o        HTLV (HIV)

§         atakuje limfocyty T

§         odp. za białaczki i chłoniaki T-komórkowe

-          bodźce immunologiczne

o        fitohemaglutynina

o        antygeny

-          inne

o        lipopolisacharydy -> błony bakterii Gram-ujemnych

o        promieniowanie UV

o        promieniowanie jonizujące

 

„Pętla wzmacniająca” – produkty NF  κB wzmacniają jego działanie aktywując dimery

 

NF  κB – efektory

-          cytokiny prozapalne

o        TNF-α

o        interleukiny, m. in. IL-6

o        GM-CSF (granulocyte-monocyte colony stimulating factor), G-CSF, M-CSF

o        MCP-1 – monocyte chemotactic protein

-          enzymy prozapalne

o        INOS – indukowalna syntaza NO (nie mylić z tą syntetyzowaną konstytucjonalnie)

 

INOS -> arginina -> synteza NO

NO w śródbłonku – wazorelaksacja, w ukł. odpornościowym -> synteza reaktywnych form tlenu -> anionorodnik ponadtlenkowy + NO -> peroksynitol, b. toksyczny

 

o        enzymy do syntezy leukotrienów i prostaglandyn:

§         cyklooksygenaza 2 (peroksykwasy -> prostaglandyny)

§         lipooksygenaza 5 (synteza leukotrienów)

§         fosfolipaza A2 – uwalnia nienasycone kwasy tłuszczowe z II pozycji fosfolipidu

-          białka adhezyjne

o        ICAM-1

o        VCAM-1

o        selektyna E

-          receptory

o        limfocytów T

o        dla interleukiny 2

 

NP. oddziaływanie na monocyt w procesie zapalenia tkanek obwodowych

 

Glikokortykoidy – najsilniejsze działanie przeciwzapalne, posiadają receptor w cytozolu – nieaktywny bez hormonu, zw z „heat shock proteins” – białkami szoku termicznego; w momencie związania bialka te oddysocjowują, a dimer hormon-receptor wchodzi do jądra gdzie aktywuje ekspresję białek przeciwzapalnych. Kompleks ten może także działać bezpośrednio, pozagenowo inaktywując NF  κB.b

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin