POMOC_ZYCIOWA_NR2.pdf

(173 KB) Pobierz
C z a s o p i s m o i n t e r n e t o w e
Bert
Hellinger
Pomoc
Życiowa
www.hellinger polska .pl
847409429.012.png 847409429.013.png 847409429.014.png
C z a s o p i s m o i n t e r n e t o w e
POMOC ŻYCIOWA
GRUDZIEŃ 2011
Drogi Czytelniku,
pomimo tego, że grudzień uznawany jest za mroczną porę roku, czekamy na to wielkie Święto, które
nadejść ma pod koniec miesiąca. Niniejsze czasopismo nawiązuje właśnie do tych oczekiwań, odnosząc się
w wyjątkowy sposób do tego czasu pełnego nadziei. Jest ono spoiwem wszystkiego, co zostało rozdzielone,
stąd nawiązuje sposób szczególny do czasu miłości. To właśnie takiej miłości przede wszystkim służyć ma
niniejsze wydanie „Pomocy życiowej”. Towarzyszy mu też moc dobrych życzeń ode mnie i od mojej żony
Sophie.
Wasz Bert Hellinger
Spis treści:
Mężczyzna i kobieta
Zaślubiny
Radość oczekiwania
Los
Święto
Boże Narodzenie
Własny los
Miłość
Miłość uniwersalna
Koniec Roku
Jak co roku
Jesteśmy gotowi
Miłość zataczająca coraz szersze kręgi
Czyste serce
Pokój
Święta Jerozolima
Pokój
Nasi Rodzice
Początek miłości
Porządki sukcesu
Autor: Bert Hellinger
Narodziny
Tłumaczenie: Katarzyna Jastrzębska,
Anna Choińska
Odnaleźć i przyjąć matkę
Pierwotny ruch ku matce
Skutki przerwania pierwotnego ruchu
Redakcja: Anna Gąszczyk
Wydawnictwo:
Othala Communication
biuro@hellingerpolska.pl
Ruch w stronę sukcesu
Zwrot ku
Advent
www.hellinger polska .pl
847409429.015.png 847409429.001.png 847409429.002.png
C z a s o p i s m o i n t e r n e t o w e
Mężczyzna i kobieta
Zaślubiny
Ślub łączy mężczyznę i kobietę we wspólnocie życiowej, która spaja ich na całe życie i trwa
dalej w ich dzieciach. Jednoczy również rodziny, z których tych dwoje pochodzi, nawet jeśli
wcześniej stawały przeciwko sobie lub wręcz się zwalczały.
W dawnych czasach zaślubiny łączyły często królestwa, które wcześniej walczyły ze
sobą o hegemonię. Na przykład w rodzie Habsburgów mottem było: „Małżeństwo zamiast
wojny”. Królestwo Aleksandra Wielkiego i kontynuacja jego ideałów w Cesarstwie Rzymskim
możliwe były dlatego, że wzywał on swoich wojowników do bratania się z poddanymi
poprzez zawieranie związków małżeńskich.
Małżeństwo i jego działanie wychodzi zatem daleko poza pierwotne połączenia się
mężczyzny i kobiety. Jest wzorem i podstawą każdego przymierza, które nieść ma ze sobą
pokój. Wcześniej zawarcie pokoju przypieczętowywane było związkiem małżeńskim.
I odwrotnie, kiedy małżeństwo między różnymi narodami, rasami i religiami jest
odrzucane, albo wręcz zabronione, powstałe podziały utrzymują się i nie mogą zakończyć.
Małżeństwo jest zatem podstawowym wzorem znoszącym podziały z miłością. Jest
boskim modelem tworzenia, który przyczynia się do pokoju i ten pokój ze sobą przynosi.
Co to zatem znaczy, kiedy mężczyzna i kobieta podczas zaślubin świadomi są
wymiarów ich miłości i wymiarów ich połączenia się? Odczuwają siebie jako jedność z tym
twórczym ruchem, który wychodzi daleko poza ich więzy i miłość, a ich ślub staje się w tym
znaczeniu Wielkim Czasem.
Los
Nie ma ani złego, ani dobrego losu. Istnieje jedynie los sam w sobie. Przecież nie wiemy, co
jest dla nas tym dobrym, a co złym losem. Los nas po prostu pochwyca.
www.hellinger polska .pl
847409429.003.png 847409429.004.png 847409429.005.png
C z a s o p i s m o i n t e r n e t o w e
Słowo los jest pojęciem nieokreślonym, bo siłą która za nim działa jest Duch lub coś
duchowego, wielkiego, w obliczu którego wszystko jest równe, nic nie ginie, nie ma lepszych,
ani gorszych, szczęśliwszych, czy też mniej szczęśliwych.
Ostatnio czytałem wiersz Rilkego, który bardzo mnie poruszył, a w swojej tematyce
nawiązuje do śmierci. Według wyobrażenia autora śmierć jest tym, co jest obecne w naszym
życiu nieustannie. Jest częścią naszego życia. Kiedy Rilke mówi jednak o śmierci, mówi
również o Bogu, cokolwiek słowo to oznaczać ma dla każdego z nas.
Wiersz brzmi następująco:
Jest taki ktoś, co wszystkich trzyma w ręku
i po ziarenku jak piasek przesiewa.
Zbiera królowych najpiękniejsze ciała,
w białą marmuru bryłę je przemienia,
na którą, cichą, płaszcz melodii spada;
a przy królowych mężów ich układa,
z tego samego wykutych kamienia.
Jest taki ktoś, co wszystkich trzyma w ręku:
jak licha stal się łamią, możni, prości.
Nie jest nam obcy, skoro we krwi gości,
co naszym życiem w szumie jest i w ciszy.
Nie wierzę w to, by czynił nieprawości,
chociaż się o nim tyle złego słyszy. 1
Własny los
Każdy z nas uwikłany jest w jakiś szczególny los. Ma to związek z naszą rodziną pochodzenia,
poprzez którą pewne określone rzeczy zostają nam dane odgórnie, przeznaczone przez jej
los, a my się na to w pełni zgadzamy.
1
Rainer Maria Rilke, "Sonety do Orfeusza i inne wiersze", wybrał i przełożył Adam Pomorski, Oficyna Literacka,
Kraków 1994, str. 76.
www.hellinger polska .pl
847409429.006.png 847409429.007.png 847409429.008.png
C z a s o p i s m o i n t e r n e t o w e
Wtedy na naszej drodze staje partner – mężczyzna spotyka kobietę, kobieta
mężczyznę. Oboje mają swój własny los. Jednak wraz z ich spotkaniem oba te losy zostają
połączone. Być może jeden los czeka na drugi, bo dzięki sobie znajdą spełnienie i
zakończenie czegoś, co powinno zostać już dawno dopełnione. Jest to działanie obustronne.
W tym sensie mężczyzna i kobieta stają się wspólnotą losu, a ich dzieci przejmują los
jednego i drugiego rodzica. Tym samym los obydwojga rodziców staje się losem dziecka.
Czasami jakiś los jest tak bardzo odmienny, że ktoś nie może pozostać w obrębie
wspólnoty losu a musi pójść za tym, co jemu pisane, uwalniając od niego innych w taki
sposób, że pozostawia on ich wszystkich za sobą.
Istnieje takie zdanie, które w tym wypadku jeden może powiedzieć drugiemu:
„Kocham Cię i kocham to, co mnie i Ciebie prowadzi”. Dokąd by nie wiodła droga jednego,
drugi zgadza się na to z miłością. Może być tak, że się tych dwoje rozstanie, albo że ich
rozstanie będzie wręcz nieuniknione. Jednak rozejdą się z miłością.
Kiedy w małżeństwie okaże się na przykład, że jedno z nich nie może mieć dzieci, a
drugie dziecka pragnie, to ten pierwszy nie może drugiemu narzucać swojego losu. Musi go
uwolnić mówiąc: „Kocham Cię i kocham to, co nas prowadzi we właściwy dla każdego z nas
sposób”. Wtedy tych dwoje może się rozstać, każde podążać będzie za swoim własnym
losem i swoim własnym przeznaczeniem.
W tym wypadku mężczyzna jest odciążony, kiedy kobieta powie do niego: "Kocham
cię, i kocham to, co prowadzi mnie i ciebie w sposób szczególny, a co związane jest z naszym
losem." Wtedy tych dwoje pozostając razem jest równocześnie rozdzielonych. Każde trwa
przy swoim losie, odciążone losem tego drugiego i od tego losu wolne.
Miłość
Miłość uniwersalna
Miłość uniwersalna wyraża się w czymś zupełnie prostym: patrzymy na wszystkich i dajemy
im miejsce w naszym sercu. Wiąże się to z wewnętrzną postawą, o której Jezus powiedział w
jednym zdaniu: „Kochajcie waszych wrogów i módlcie się za prześladowców, byście się stali
synami waszego Ojca, który jest w niebie. Bo Jego słońce wschodzi naz złymi i dobrymi, a
deszcz spada na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.” Dlaczego? Gdyż jest On ze wszystkimi
w rezonansie.
www.hellinger polska .pl
847409429.009.png 847409429.010.png 847409429.011.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin