sem III Neuronauka.doc

(575 KB) Pobierz
Wykład 1

Wykład 1

 

         Opona twarda - Opona twarda jest zbudowana ze zbitej tkanki łącznej, w której wyróżnić można dwie blaszki: zewnętrzną i wewnętrzną.

         Pajęczynówka - Pajęczynówka otacza oponę miękką, między nimi znajduje się przestrzeń podpajęczynówkowa wypełniona płynem mózgowo-rdzeniowym. Obie opony są połączone delikatnymi pasemkami tkanki łącznej, tworząc w ten sposób system szczelin. Zarówno naczyniówka jak i pajęczynówka pełnią (jako jedyne) funkcje odżywcze w stosunku do struktur nerwowych, a poza tym tworzą układ krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego.

         Opona miękka - naczyniówka jest bardzo silnie unaczyniona, wnika we wszystkie zagłębienia i bruzdy mózgu, móżdżku, a także wnika do komór mózgu, gdzie tworzy sploty naczyniówkowe (biorące udział w produkcji płynu mózgowo-rdzeniowego).

         Płyn mózgowo-rdzeniowy - bezbarwna ciecz wypełniająca komory mózgu i przestrzeń podpajęczynówkową (opony mózgowo-rdzeniowe) mózgu i rdzenia. Jego skład jest zbliżony do osocza krwi. Płyn chroni ośrodkowy układ nerwowy przed urazami mechanicznymi np. amortyzuje wstrząsy. Mózg unosi się w tym płynie. Wodogłowie powstaje na skutek zablokowania przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego

         Bariera krew-mózg - naturalna ochrona, utrudniająca przedostawanie się szkodliwych substancji z krwi do mózgu. Pod względem anatomicznym zbudowana jest ze śródbłonka naczyń krwionośnych i tkanki glejowej, znajdujących się w ośrodkowym układzie nerwowym. Przez barierę krew-mózg łatwo przechodzą produkty odżywcze, tlen i dwutlenek węgla, natomiast przenikanie innych substancji (także niektórych leków i hormonów) z krwi do komórek nerwowych jest w mniejszym lub większym stopniu utrudnione.

 

Masa mózgu  (w gramach)

         Dorosły człowiek                 1300

         Noworodek                            400

         Wieloryb                              7800

         Delfin                                   1500

         Hipopotam                             580

         Kot                                          30

         Żółw                                           1

 

Obwodowy układ nerwowy

         Nerwy czaszkowe - 12 par (Nerw wzrokowy należy do układu centralnego)

         Nerwy rdzeniowe - 31 par

         Funkcje somatyczne i autonomiczne

 

Komórki układu nerwowego

         NEURONY - podstawowe morfologiczne i czynnościowe komórki układu nerwowego, złożone z bańkowatego ciałka komórki i odchodzących od niego drzewkowatych wypustek (dendrytów) oraz pojedynczego neurytu (aksonu), przystosowana do wytwarzania, przetwarzania i przewodzenia (na drodze dendryt–akson) impulsów nerwowych; komórka nerwowa, neurocyt.

         Komórki pobudliwe elektrycznie

Podział anatomiczny

         Neurony projekcyjne (aksony wychodzą ze struktury, w której jest ciało komórki)

         Interneurony - neurony pośredniczące, neurony wstawkowe, interneurony, neurony, zwykle o krótkich aksonach i charakterze hamującym ,przekazujące informację między dwoma innymi neuronami.

         GLEJ - zespół komórek tworzących zrąb dla neuronów; ma dla nich znaczenie odżywcze i ochronne; swoiste komórki t.g. tworzą wokół włókien nerwowych tzw. osłonki mielinowe.

         Komórki pomocnicze, podporowe, niepobudliwe elektrycznie

Astrocyty otaczają wypustkami synapsy, przewężenia Ranviera, naczynia krwionośne i wyściółkę komór mózgowych ,wytwarzają i wydzielają na zewnątrz białka substancji międzykomórkowej i czynniki wzrostowe. Magazynują jony potasu uwalniane z neuronów podczas neurotransmisji, Wychwytują z przestrzeni synaptycznej glutaminian

 

         Oligodendrocyty - komórki gleju formujące osłonki mielinowe w centralnym układzie nerwowym

         Mikroglej  (nie ma pochodzenia neuralnego) - drobne komórki centralnego układu nerwowego, które są zdolne do fagocytozy;  uzupełnia ubytki neuronów. 

Neuron piramidowy to komórka pobudzeniowa

 

Soma - ciało

         Zawiera jądro i organelle

         Centrum biosyntetyczne neuronu.

         Ciałka Nissla to szorstkie retikulum endoplazmatyczne, czyli mnóstwo rybosomów, które syntetyzuja białka.

         Zawiera liczne wiązki włókienek białkowych, które utrzymują kształt komórki (cytoszkielet).

Skupienia ciał komórkowych w CUN(centralny układ nerwowy) nazywa się jądrami ,a w OUN(ośrodkowy układ nerwowy) - zwojami

 

Rozwój mózgu

         Neurogeneza zachodzi pomiędzy 7 a 18 tygodniem ciąży

         W piątym miesiącu życia większość neuronów jest utworzona i tak pozostaje aż do śmierci, z wyjątkiem obszarów neurogenezy (opuszka węchowa, hipokamp)

         Chociaż neurony są gotowe, jest bardzo mało synaps

         Większość synaps powstaje w pierwszych  dwóch latach życia, także większość wzrostu dendrytów zachodzi po urodzeniu. W tym okresie jest nadprodukcja synaps, zostają tylko najlepsze, czyli te, które utworzą trwałe połączenia, reszta zanika.

         Najpierw powstaja ośrodki sterujące funkcjami wegetatywnymi, potem percepcyjnym i inteletktualnymi

 

Rozwój po urodzeniu (postnatalny)

Poród

         Struktury podkorowe, tyłomózgowie i układ autonomiczny są gotowe

3-6 miesięcy

·         Dojrzewanie aktywności potylicznej, skroniowej i ciemieniowej

8-10 miesięcy 

         Rośnie aktywność w czole, pojawia się więcej trwałych połączeń pomiędzy różnymi obszarami

9-24 miesiecy

         Dalsze dojrzewanie kory czołowej, synaptogeneza

 

Rozwój postnatalny

2-5 lat

         Rośnie metabolizm mózgu

         Stabilizacja synaps, usuwanie połączeń nieużywanych i wzmacnianie używanych

5-12 lat

         Dojrzewanie pól asocjacyjnych, zwłaszcza obszaru ciemieniowo-potyliczno-skroniowego, ważnego dla czytania; zaczyna dojrzewać kora przedczołowa

12-25 lat

         Koniec dojrzewania kory przedczołowej

 

Struktura mózgu konstruowana jest w pięciu fazach:

1.      podział komórek nerwowych

2.      migracja komórek nerwowych

3.      różnicowanie komórek nerwowych

4.      rozwój połączeń komórek nerwowych

  1. kształtowanie ostatecznego wzorca struktury neuronalnej   

 

Szlaki migracji komórek piramidowch i interneuronów nie są identyczne

Komórki piramidowe – większość pochodzi z neuroepitelium strefy okołokomorowej i na swojej drodze do kory mózgu wykorzystuje wypustki komórek radialnego gleju.

Interneurony – wiekszość pochodzi z wyniosłości zwojowej brzusznego kresomózgowia i migruje do kory mózgu stycznie do jej powierzchni.

Glej – wiekszość pochodzi  ze strefy okołokomorowej.

 

Gładkomózgowie – mutacja w genie Lis1

 

Polimikrogyria – nieprawidłowa migracja neuronów do kory

         Kora ma zawoje, ale są znacznie cieńsze niż w normie i jest ich dużo więcej

         Liczba komórek w korze jest zredukowana

         Niedorozwój umysłowy, problemy z mowa i połykaniem, drgawki

         Przyczyny różnorodne  - genetyczne, wirusowe, niedokrwienie

 

Morfogeny - geny kontorlujące powstawanie organu Pax6 - oko

 

Wykład 2

 

 

Etapy neurotransmisji

1.Synteza neuroprzekaźnika

2. Transport do pęcherzyków

3. Depolaryzacja błony PRE i wniknięcie Ca2+

4. Egzocytoza(proces uwalniania metabolitów powstających wewnątrz komórki)

5. Związanie neuroprzekaźnika z receptorem

6. Rozkład enzymatyczny lub wychwyt zwrotny neuroprzekaźnika

 

Unieczynnienie transmitera

         Rozkład enzymatyczny

         Wychwyt zwrotny (transporter)

         Dyfuzja (samorzutne wyrównywanie się stężeń składników w układzie wieloskładnikowym, wywołane bezładnym ruchem cieplnym cząstek)

 

Najważniejsze Neuroprzekaźniki:

HAMUJACY

         GABA (kwas gamma amino masłowy) - 10 – 20 % synaps

POBUDZAJĄCY

         Glutaminian - Ok. 70 % synaps

 

Typy synaps – asymetryczne (pobudzające) i symetryczne (hamulcowe)

 

Receptory neuroprzekaźników

Jonotropowe - szybkie

         kanały jonowe

Metabotropowe - wolne

         receptory sprzężone z białkami G, które aktywują wtórne przekaźniki sygnału, które wpływają na kanały jonowe od środka neuronu

 

Agonista - pobudza receptor
Antagonista - blokuje receptor

 

Najważniejsze neuroprzekaźniki mózgu

         Kwas glutaminowy (glutaminian)

         Kwa gamma-amino-masłowy (GABA)

Acetylocholina – neurotransmiter motoneuronów, synapsa nerwowo-mięśniowa

 

Podstawowe przekazywanie informacji w układzie nerwowym opiera się na receptorach jonotropowych (szybkość)

-rec. NMDA

- rec. AMPA

- rec. GABA

-rec. Nikotynowy dla acetylocholiny (cholinergiczny nikotynowy) w synapsach motoneuronów na mięśniach

 

GLUTAMINIAN  (KWAS GLUTAMINOWY) - Główny neuroprzekaźnik w centralnym układzie nerwowym. Odpowiedzialny za szybką transmisję sygnału. Obsługuje wszystkie synapsy wstępujących dróg czuciowych, połączenia wewnątrz kory mózgowej, drogi zstępujące do motoneuronów. Działa poprzez kilka typów receptorów

 

RECEPTOR NMDA

         receptor jonotropowy dla glutaminianu

         do otwarcia kanału kationowego potrzebne  przyłączenie agonisty i pewna depolaryzacja błony postsynaptycznej

         pełni rolę detektora koincydencji pre- i postsynaptycznej aktywności neuronów

         podczas rozwoju mózgu receptory NMDA niezbędne do zajścia zmian plastycznych

 

Receptor AMPA

         Receptor najważniejszy dla szybkiego przekazywania informacji

         Połączenie glutaminianu z receptorem AMPA otwiera kanał dla jonów sodu i powoduje depolaryzację błony neuronu

         Szybko ulega desensytyzacji

         Bardzo szybko przemieszcza sie w synapsie (eksternalizacja, internalizacja)

 

Ekscytotoksyczność

Nadmiar glutaminianu powoduje zbyt silną aktywację jego jonotropowych receptorów.

Zbyt wiele jonów wapnia wpływa do neuronu.

Wysokie stężenie jonów w komórce powoduje napływ do niej cząsteczek wody, to daje pęcznienie komórki i rozpoczyna jej umieranie

 

GABA kwas gamma- amino-masłowy

Neurony GABA-ergiczne to najczęściej interneurony. Tworzą synapsy symetryczne - mają słabo wykształcone zagęszczenie postsynaptyczne. Neurony GABA-ergiczne synchronizuja wyładowania oscylacyjne w różnych strukturach mózgu. Mogą między sobą tworzyć synapsy elektryczne

 

Receptory GABAb

         Receptor metabotropowyare , działaja na kanał potasowy, otwierając go, co hyperpolaryzuje neuron. To przeszkadza otwieraniu kanałów sodowych, powstawaniu potencjału czynnościowego, otwieraniu się kanałów wapniowych zależnych od napięcia i hamuje uwalnianie neurotransmitera.

         Często wystepują pr...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin