Padmasambhava6.pdf

Padmasambhawa

TESTAMENT OSTRZA KLEJNOTU

Rada Ta Została Wypowiedziana Do Jeszie Tsogyal

Ja, Zrodzony z Lotosu mistrz z Uddijany, Ćwiczony w Dharmie dla pożytku swojego

i innych. Na wschód od Siedziby Wadżry Studiowałem i stałem się uczony w

naukach sutr. Na południu, zachodzie i północy, Studiowałem zbiory Winaji,

Abhidharmy i Paramity. W Bhasudhara studiowałem kriję. W kraju Uddijany

studiowałem jogę, W krainie Zahor studiowałem dwa działy tantr. W kraju Jah

studiowałem Kilaję. W kraju Singha studiowałem Hajagriwę. W kraju Marutsey

studiowałem Mamo. W Nepalu studiowałem Jamantakę. W Siedzibie Wadżry

studiowałem Amritę. Cztery działy Tantr Ojca i Matki, W tym Guhjasamadżę -

studiowałem w kraju Dżala. Wielkiej Doskonałości nauczyłem się z mojego w

naturalny sposób świadomego umysłu. Urzeczywistniłem, że wszystkie zjawiska są

jak sny, jak magia. W kraju Tybetu dokonałem wielkich działań dla pożytku istot. W

epoce degeneracji będę przynosił pożytek istotom. Dlatego też ukryłem niezliczone

skarby term, Które spotkają się z przeznaczonymi im ludźmi. Wy wszyscy, którzy

macie związek z tymi termami, Wypełnijcie polecenie Zrodzonego z Lotosu!

W ten sposób mówił.

E ma ho! Pod koniec tej epoki moje skarby term rozkiwtną w tej górzystej ziemi

Tybetu. Słuchajcie, wy wszyscy, którzy wówczas pójdziecie za moją radą!

Trudno jest zrealizować naturę ati-jogi Wielkiej Doskonałości; ćwiczcie się więc w

niej! Jest to natura przebudzonego stanu umysłu. Chociaż twoje ciało pozostaje

ciałem ludzkim, twój umysł przybywa do stanu buddy.

Bez względu na to jak głębokie, jak rozległe, lub jak wszechobejmujące mogą być

nauki Wielkiej Doskonałości, wszystkie one zawierają się w tym: Nie medytuj, ani

nie zmyślaj niczego nawet na atom, i nie rozpraszaj się nawet przez chwilę.[ Według

Tulku Urgyen Rinpocze, dosłowne znaczenie tybetańskiego słowa gom

('medytować'), jest 'kultywować', w sensie sprowadzenia czegoś, czego jeszcze tu nie

ma. Ćwiczenie się w Wielkiej Doskonałości nie jest 'aktem medytacji' w sensie

stwarzania i utrzymywania czegoś w umyśle.]

Istnieje niebezpieczeństwo tego, że ludzie, którzy tego nie zrozumieją, zaczną mówić

banały w rodzaju: "Nie medytowanie jest więc całkiem w porządku!" Ich umysły

pozostaną zakute rozproszeniem samsarycznych interesów, mimo iż kiedy ktoś

urzeczywistni naturę nie-medytacji, powinni wyzwolić samsarę i nirwanę w

równości. Kiedy pojawi się urzeczywistnienie, powinieneś stanowczo uwolnić się z

samsary, aby twoje przeszkadzające uczucia w sposób naturalny opadły na dno i stały

się pierwotną pełnią uwagi (ang. wakefulness). Jakiż pożytek jest z

urzeczywistnienia, które nie zmniejsza przeszkadzających uczuć?

Jednak niektórzy ludzie będą się angażować w pięć trucizn, powstrzymując się

zarazem od medytacji. Nie urzeczywistnili prawdziwej natury i z pewnością odrodzą

się w piekle.

Nie twierdź, że posiadasz pogląd, którego nie urzeczywistniłeś! Ponieważ pogląd jest

pozbawiony [dualistycznego] spoglądania, esencja umysłu jest obszarem wielkiej

pustki. Ponieważ medytacja jest pozbawiona [dualistycznego] medytowania, uwolnij

swoje indywidualne doświadczenie od skupiania [na przedmiocie]. Ponieważ w

postępowaniu nie ma działania, jest to niestworzona naturalność. Ponieważ w

rezultacie nie ma porzucania, ani osiągania, jest to dharmakaja wielkiej błogości. Te

cztery zdania są słowami, które płyną z mego serca. Zadaj im kłam, a nie odkryjesz

natury ati-jogi.

Pod koniec przyszłej epoki, pojawi się wielu zdeprawowanych praktykujących,

którzy będą traktować Dharmę jak towar. Wówczas wy wszyscy, którzy słuchacie

moich słów, nie porzucicie dziesięciu duchowych działań.

Mimo iż wasze urzeczywistnienie jest równe realizacji buddów, złóżcie ofiary Trzem

Klejnotom. Mimo iż całkowicie opanowaliście swoje umysły, nakierujcie swoje

najgłębsze cele na Dharmę. Mimo iż natura Wielkiej Dokonałości jest najwyższa, nie

wypowiadajcie się lekceważąco o innych naukach.

Mimo iż zrealizowaliście, że buddowie i czujące istoty są sobie równe, weźcie w

uścisk swojego współczucia wszystkie istoty. Mimo iż ścieżki i bhumi znajdują się

poza treningiem i podróżą, nie przestawajcie oczyszczać swoich splamień poprzez

działania Dharmy. Mimo iż nagromadzenia są poza możliwościami gromadzenia, nie

odcinajcie korzeni uwarunkowanej zasługi.[ Uwarunkowana zasługa (tyb. zag bcas

kyi dge ba) to praktyka duchowa, w której używa się dualistycznego punktu

odniesienia. Obejmuje ona praktyki wstępne, siedem gałęzi itd. Nieuwarunkowana

zasługa to rozpoznanie natury buddy, często zwane "potrójną czystością". Te dwa

aspekty zasługi posiadają dwa nagromadzenia, usuwają dwa splamienia, manifestują

trojaką wiedzę i aktualizaują dwie kaje.]

Mimo iż twój umysł znajduje się poza narodzinami i śmiercią, to iluzoryczne ciało

nie umiera, praktykuj więc, pamiętając o śmierci. Mimo iż doświadczasz wolnej od

myśli dharmaty, utrzymuj postawę bodhicitty. Mimo iż osiągnąłeś rezultat

dharmakaji, dotrzymaj towarzystwa swego bóstwa jidama.

Mimo iż dharmakaja nie jest jakimś innym miejscem, poszukaj prawdziwego

znaczenia. Mimo iż stan buddy nie znajduje się gdzieś indziej, całą zasługę, jaką

zebrałeś, dedykuj niezrównanemu oświeceniu. Mimo iż wszystkiego doświadcza się

jako pierwotnej pełni uwagi, nie pozwól, aby twój umysł błakał się w samsarze.

Mimo iż esencja twojego umysłu jest przebudzona, zawsze czcij bóstwo i swego

mistrza. Mimo iż urzeczywistniłeś naturę Wielkiej Doskonałości, nie porzucaj swego

bóstwa jidama. Ci, którzy zamiast to robić, głupio i chełpliwie gadają, niszczą tylko

Trzy Klejnoty i nie znajdą nawet chwili szczęścia.

Guru powiedział: Ludzie nie myślą o śmierci. Życie człowieka jest jak kupa śmieci

lub piórko na górskiej przełęczy. Demoniczny Pan Śmierci pojawia się nagle, jak

lawina wichru. Przeszkadzające uczucia są jak słoma, którą dopadł ogień. Twoje

życie zmniejsza swą długość jak cienie zachodzącego słońca.

Wszystkie czujące istoty trzech sfer wikłają się w stworzonego przez siebie czarnego

wężą gniewu. Przebijają się rogami stworzonego przez siebie czerwonego wołu

pożądania. Zasłaniają się stworzoną przez siebie gęstą ciemnością apatii. Przykuwają

się do stworzonej przez siebie ściany zarozumiałości. Szarpią się ze stworzonym

przez siebie szakalem zazdrości. Ludzie nie dostrzegają, że nie udaje im się uniknąć

pięciu niebezpiecznych splamień przeszkadzających uczuć. Robią wszystko, aby

doświadczyć samsarycznych przyjemności tylko tego życia.

To życie przechodzi się w ciągu krótkiej chwili, ale samsara nie ma końca. Co zrobisz

w następnym życiu? Ponadto, nie można sobie zagwarantować określonej długości

życia: czas śmierci jest nieokreślony, i podobnie jak skazaniec, którego wloką na

szafot, z każdym krokiem przybliżasz się do śmierci.

Wszystkie istoty są nietrwałe i umrą. Czy nie słyszeliście o ludziach, którzy umarli w

przeszłości? Czy nie widzieliście swoich zmarłych krewnych? Czy nie zuważyliście,

że się starzejecie? A jednak, zamiast praktykować Dharmę, ciągle zapomiacie o

doświadczonym w przeszłości smutku. Zamiast obawiać się przyszłych nieszczęść,

ignorujecie cierpienie niższych światów.

Ściagani przez doczesne okoliczności, spętani liną dualistycznego skupienia,

wyczerpani rzeką pożądania, schwytani w sieć samsarycznej egzystencji, trzymani

przez ciasne klamry dojrzewania karmy, nawet jeśli wieść o Dharmie dociera do was,

nadal lgniecie do rozrywek i pozostajecie nieostrożni. Czy śmierć nie przydarzy się

ludziom takim jak wy? Czuję litość wobec wszystkich czujących istot, które myślą w

ten sposób!

Guru powiedział: Kiedy zachowujesz w umyśle niedolę śmierci, staje się jasne, że

wszelkie aktywności są przyczyną cierpienia; a zatem porzuć je. Odetnij wszystkie,

nawet najdrobniejsze, więzy, i medytuj w samotności na remedium pustki. Nic nie

pomoże ci w chwili śmierci, praktykuj więc Dharmę, ponieważ jest to twój najlepszy

przyjaciel.

Twój mistrz i Trzy Klejnoty są najlepszą ochroną, a zatem szczerze przyjmij

schronienie. Praktyka Dharmy jest właśnie tym, co najbardziej pomoże twojemu

stanowi umysłu. Zapamiętaj to, co usłyszałeś, ponieważ Dharma najbardziej

zasługuje na zaufanie.

Bez względu na to, jakie nauki będziesz praktykował, porzuć uczucia senności,

letargu i lenistwa, a zamiast tego włóż zbroję pilności. Bez względu na to, jakie nauki

zrozumiałeś, nie oddzielaj się od ich znaczenia.

Padmasambhawa powiedział: Czyń w ten sposób, jeżeli chcesz praktykować

autentyczną Dharmę! Zachowuj w umyśle ustne wyjaśnienia swego mistrza. Nie

konceptualizuj swego doświadczenia, kiedy ono po prostu powoduje powstanie w

tobie przywiązania lub gniewu. W dzień i w nocy spoglądaj w swój umysł. Jeżeli

strumień umysłu zawiera jakąś wadę, porzuć ją z głębi serca i dąż aby robić to, co

pozytywne.

Ponadto, jeśli widzisz jak inni ludzie popełniają negatywności, odczuwaj dla nich

współczucie. Jest zupełnie możliwe, że poczujesz przywiązanie lub awersję wobec

pewnych obiektów zmysłowych. Kiedy odczuwasz przywiązanie ku czemuś

atrakcyjnemu lub awersję wobec czegoś odpychającego, zdaj sobie sprawę z tego, że

jest to złudzenie twojego umysłu, nie będące niczym innym, jak tylko magiczną

iluzją.

Kiedy słyszysz przyjemne lub nieprzyjemne słowa, zrozum, że są to dźwięki puste

jak echo. Kiedy spotyka cię jakieś wyjątkowe nieszczęście i cierpienie, zrozum, że

jest ono tylko czasowym, zwodniczym doświadczeniem. Rozpoznaj, że wrodzona

natura nigdy nie oddala się od ciebie.

Ponieważ odrodzenie się w postaci człowieka jest bardzo trudne, głupio jest

ignorować Dharmę, jeśli raz się ją znalazło. Jedynie Dharma może ci pomóc;

wszystko pozostałe jest światowym oszustwem.

I ponownie guru powiedział: Istoty o gorszej karmie, nastawione na wspaniałość i

marność tego świata, działając, nie myślą o dojrzewaniu karmy. Przyszłe cierpienie

będzie dłuższe niż obecne, a zatem poczuj matczyną miłość i współczucie dla istot

trzech sfer. Niustannie dotrzymuj towarzystwa przebudzonemu umysłowi bodhicitty.

Porzuć dziesięć negatywności i przyswój sobie dziesięć pozytywnych działań.

Żadnej czującej istoty nie uważaj za swego wroga; jeśli postępujesz w ten sposób,

jest to tylko złudzenie twego umysłu. Nie szukaj jedzenia i picia, kłamstwem i

oszustwem. Chociaż napełnisz brzuch w tym życiu, będziesz odczuwał jego ciężar.

Nie angażuj się w interesy i osiąganie korzyści; rozproszy to bowiem zarówno ciebie,

jak i innych. Nie przywiązuj znaczenia do bogactwa, ponieważ jest ono wrogiem

medytacji i praktyki Dharmy.

Myślenie wyłącznie o jedzeniu, jest przyczyną roproszenia; dbaj o to, żeby zapasy

jedzenia, jakie posiadasz, wystarczały tylko do utrzymania się [przy życiu]. Nie

mieszkaj w wioskach, ani rejonach, co zwiększa przywiązanie i awersję. Kiedy twoje

ciało znajduje się w odosobnieniu, to samo dzieje się z twoim umysłem. Porzuć

jałowe plotkarstwo i mów mniej. Jeśli ranisz uczucia kogoś, oboje stwarzacie

negatywną karmę. Mówiąc ogólnie, wszystkie czujące istoty bez wyjątku były

twoimi rodzicami, nie pozwól więc sobie na przywiązanie czy wrogość. Utrzymuj

łagodną postawę umysłu. Porzuć gniewne i szorstkie słowa; zamiast tego mów z

uśmiechniętą twarzą.

Nawet jeśli poświęcisz swoje życie, nie wynagrodzisz dobroci twoich rodziców,

szanuj więc ich w myśli, słowie i czyny. Zarówno to, co pozytywne, jak i to, co

negatywne, pochodzi z postrzeganych obiektów i ludzi, nie przebywaj więc w

pobliżu tych, którzy popełniają negatywności. Nie przebywaj w miejscu, gdzie ludzie

są wrogo usposobieni wobec ciebie, co zwiększa gniew i pragnienia. Jeśli to zrobisz,

powiększy to tylko przeszkadzające uczucia w tobie i innych.

Przebywaj tam, gdzie czujesz się swobodnie, a twoja praktyka Dharmy

automatycznie postępuje. Przebywanie w miejscach [powodujących] skrajne

przywiązanie i awersję powoduje tylko rozproszenie. Bądź tam, gdzie twoja praktyka

Dharmy się rozwija.

Jeśli stajesz się zarozumiały, twoje zalety się zmniejszają, porzuć arogancję i

wyniosłość. Jeżeli rozczarowałeś się i zniechęciłeś, pociesz sam siebie i bądź swoją

własną pociechą. Ponownie wejdź na ścieżkę.

Guru powiedział: Jeśli chcesz autentycznie praktykować Dharmę, rób to, co jest

pozytywne, nawet najbardziej znikome [pozytywne] czyny. Porzuć to, co jest

negatywne, nawet najdrobniejsze [negatywne] czyny. Największy ocean składa się z

kropel; nawet góra Sumeru i cztery kontenenty składają się z drobnych atomów.

Nie ma znaczenia to, czy twój akt dawania jest tak mały jak ziarnko sezamu; jeśli

dajesz ze współczuciem i bodhicittą, osiągniesz stokrotną zasługę. Jeśli dajesz bez

bodhicitty, twoja zasługa nie wzrośnie, nawet jeśli będziesz rozdawał konie i bydło.

Nie angażuj się w pochlebstwa i wymoszone przyjaźnie. Pozostań uczciwy w myśli i

słowie. Główną praktyką Dharmy jest zachowanie uczciwości w myśli i czynie.

Podstawa praktyki Dharmy opiera się na czystej samaji, współczuciu i bodhicitcie.

Zawierają się w tym również samaje Tajemnej Mantry, ślubowania bodhisattwy i

reguły śrawaków.

Guru powiedział: Zużyj wszystkie zapasy jedzenia i bogactwo na pozytywne

działania. Niektórzy ludzie mówią: "Bogactwo przyda się w chwili śmierci". Kiedy

jednak dotknie cię śmiertelna choroba, nie będziesz w stanie rozłożyć swego bólu na

pieniądze, bez względu na to, jak wiele pomocników będziesz miał, a twój ból nie

będzie większy, jeśli nie będziesz miał nic.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: