Techniki komunikowania.
LITERATURA:
M.Griffin Podstawy komunikowania społecznego
B.Dobek-Ostrowska Podstawy komunikowania społecznego.
Dodatkowo:
K.Męcki Komunikowanie międzyludzkie.
Komunikowanie pochodzi od łacińskich czasowników communico , communicare co oznacza uczynić wspólnym połączyć udzielić komuś wiadomości naradzić się oraz rzeczownika communio co oznacza wspólność i poczucie łączności .
Słowo komunikacjon które początkowo zaczęło wejście we wspólnotę utrzymywanie z kimś stosunków w XVI wieku otrzymało znaczenie inne tzn. znaczenie transmisji przekazu a znaczenie to pojawiło się wraz z rozwojem poczty i dróg.
Ma aspekty szerokie i wąskie
Szeroki odnosi się do całej przyrody ożywionej (świata zwierząt ludzi) oznacza cały skomplikowany proces transmisji wszelkich informacji biologicznych tzn. wszystko, co wokół nas się znajduje komunikuje się z nami.
W wąskim znaczeniu natomiast komunikowanie ogranicza się do zjawisk porozumiewania się ludzi, czyli interakcji miedzy ludzi.
Akty komunikowania maja charakter społeczny i zachodzą zawsze w społeczeństwie w różnych jego strukturach i na rożnych poziomach.
Komunikowanie zatem jest procesem porozumiewania się jednostek grup lub instytucji jego celem jest wymiana myśli dzielenie się wiedza informacjami i ideami proces ten odbywa się na różnych poziomach przy użyciu zróżnicowanych środków i wywołuje określone skutki.
Proces komunikacji
Aby posiąść sztukę poprawnego porozumiewania się trzeba mieć podstawowa wiedze o procesie komunikowania się ludzi która pozwoli uniknąć pułapek komunikacyjnych i stosować się do zasad poprawnego porozumiewania się
Komunikowanie interpersonalne to podejmowana w określonym kontekście wymiana werbalnych ,wokalnych i niewerbalnych sygnałów sygnałów celu osiągnięcia lepszego poziomu współdziałania.
Istota procesu komunikowania się jest przekazywanie wiadomości
Proces ten przebiega pomiędzy nadawca a odbiorca i polega na przekazywaniu odbiorcy pewnego komunikatu który informuje go o stanie nadawcy.
Pełny proces komunikacji przebiega w dwóch kierunkach:
1) nadawca nadaje wiadomość
2) odbiorca reaguje w taki sposób ze zwrotnie przesyła swoja wiadomość nadawcy
Nadawane komunikaty maja podwójny strumień:
1) komunikatów werbalnych ,komunikatów niewerbalnych
2) mogą mieć charakter komunikatów świadomych i przekazywanych nieświadomie
Porozumiewanie się ludzi odbywa się dzięki wymianie znaczeń. Aby mogło dojść do wymiany znaczeń musi nastąpić ich odpowiednia transformacja.
Ludzie porozumiewają się dzięki istnieniu określonych i znanych im systemów znaków(pokazujemy i odbieramy znaki na podstawie których wnioskujemy o znaczeniu wiadomości) Przełożenie wiadomości na znaki czyli kodowanie to dobieranie kodu i przekształcanie informacji na znaki według obowiązującej w tym kodzie zasady.
Porozumiewanie się po przez zachowanie jest możliwe dzięki temu ze pewnym zachowaniom przypisano określone znaczenie jednak najczęściej używanym kodem jest język.
Semantyka-nauka o języku, o znakach
PROCES KOMUNIKACJI
1) nadawca (źródło komunikacji) zapoczątkowuje proces komunikacji
2) kodowanie następuje wtedy gdy nadawca przekształca informacje w wiele symboli
3) komunikat jest fizyczna forma zakodowania informacji przyjmuje każdą postać która może odczuć i zrozumieć jeden lub więcej zmysłów odbiorcy mowę można usłyszeć, słowo zapisane można przeczytać
4) kanal komunikacyjny jest środkiem przechowywania informacji przez jedna osobę drugiej często jest elementem nie odłącznym przekazu informacji nie zależnie czy jest to komunikacja werbalna, niewerbalna(powietrze, papier czy przewody telefoniczne)
5) odbiorca to osoba której zmysły postrzegają komunikat nadawcy
.
6) dekodowanie polega na interpretowaniu komunikatu przez odbiorcę i przetwarzaniu go w zrozumiała dla siebie informacje
7) szum –jest to każdy czynnik który powoduje zmieszanie lub inny sposób przeszkadza w komunikacji, wyróżniamy szumy wewnętrzne gdy odbiorca nie zwraca uwagi i zewnętrzne gdy komunikat jest zniekształcony przez inne dźwięki w otoczeniu
8) sprzężenie zwrotne jest odwróceniem procesu komunikowania się w którym wyraża się reakcja na komunikat nadawcy; ponieważ odbiorca staje się nadawca sprzężenie zwrotne obejmuje te same etapy co pierwotne komunikowanie się.
Proces porozumiewania się
INTENCJA(zamiar myśl uczucie)
KODOWANIE(przekład zamiaru na myśli uczucia informacje)
Przekazywanie sygnału za pośrednictwem
Kanału informacyjnego
WIADOMOŚĆ(Informacja przekazywana informacyjnego postaci sygnałów czyli zachowań werbalnych lub niewerbalnych )
ODBIOR WIADOMOŚCI
(aktywny obiór sygnału)
ODKODODOWANIE(przekładanie odebranych sygnałów na treści i nadawanie znaczenia odebranej informacji)
INTERPRETACJA
(intencje jakie odbiorca przypisuje nadawcy)
Jeżeli spełnione są warunki o których była mowa wyżej i nadawca przekazuje odbiorcy jakiś komunikat to mówimy ze mamy do czynienia z aktem komunikacji
Każdy akt komunikacji językowej jest aktem mowy lub tez składa się z większej liczby aktów mowy
Akt mowy- stanowią najmniejsze jednostki w porozumiewaniu się językowym
Są one bardzo zróżnicowane w swoich intencjach.
BARIERY KOMUNIKACYJNE (bariery komunikacji społecznej)
Proces komunikowania się jest bardzo złożony i w różnych jego fazach mogą nastąpić zakłócenia
Przyczyna zakłóceń może być:
-brak przygotowania do podjęcia rozmowy
-brak jasności komunikatu-nadawca musi być świadom swoich intencji pragnień i uczuć
-niewłaściwe okoliczności rozmowy –trzeba zadbać o odpowiednie warunki do rozmowy
-brak wzajemnego zaufania i szacunku rozmówców
-subiektywizm odebranych wiadomości czasem odbiorca źłe interpretuje odebrana wiadomość
-wybiórczość w odbiorze informacji czasem słyszy tylko to co by chciał usłyszeć i jest zgodne z jego poglądami szuka potwierdzenia swoich argumentów
Każdy z rozmówców ponosi tylko częściowa odpowiedzialność ma ograniczoną możliwość kontrolowania procesu komunikowania się .Wiele zależy od samego zachowania się nadawcy i odbiorcy.
BARIERY W KOMUNIKOWANIU
Stosujemy je kiedy:
-osadzamy
-krytykujemy
-obrażamy
-wiemy lepiej od kogoś co myśli i czuje
-chwalimy by oceniać lub manipulować
-decydujemy za innych
-rozkazujemy
-grozimy
-moralizujemy
-zdajemy wścibskie pytania
-zmieniamy temat
-ignorujemy uczucia
-pocieszamy udając zainteresowanie
ZAKŁÓCENIA(SZUMY) W KOMUNIKACJI
Nie zawsze odbiorca odczytuje przekazany komunikat w takim znaczeniu w jakim nadał go nadawca. Powiemy wówczas iż w procesie komunikacji wystąpiły pewne zakłócenia(szumy)Odebrany komunikat na wyjściu jest różny od podanego na wejściu .Zakłócenia w porozumiewaniu się mogą występować u jednej lub obydwu rozmawiających osób.
Rodzaje zakłóceń:
1) rozproszenie uwagi
2) kłopoty ze słuchem
3) hałas ,szumy informacyjne
4) niepewność w nowych sytuacjach skrępowanie niechęć do wypowiadania się
5) kłopoty z abstrakcyjnym myśleniem brak zrozumienia prostych zależności
6) konflikt pokoleń brak szacunku dla drugiej strony
7) różnice kulturowe uprzedzenia brak tolerancji
8) antypatia do rozmówcy
9) filtr percepcyjny czyli słyszenie tego co chce się usłyszeć
10) przygotowywanie błyskotliwych ripost bez uważnego wysłuchiwania toku wypowiedzi
11) nielogiczny tok wypowiedzi chaos
12) używanie niezrozumiałego języka
13) milczenie izolowanie się
14) napięcie emocjonalne
15) brak poczucia humoru
KOMUNIKACJA WERBALNA
-wymiar ustny
-wymiar pisemny
W pełni zrozumiała komunikacja nie jest rzeczą łatwą. Komunikacja werbalna odbywa się przy użyciu języka naturalnego tego którym mówią ludzie jest wiec specyficznie ludzka.
Jej kanałem jest głównie kanał dźwięków, ale używane są tez inne np. w przypadku osób nie słyszących oraz tam gdzie niemożliwe jest posługiwanie się mowa wykorzystuje się kanał manualno-wzrokowy.
Porozumiewamy się werbalnie za pomocą wypowiedzi jest ona elementem zachowania społecznego którego zadaniem jest wpływać na słuchacza
Wypowiedzi są zarazem częścią składową większych całości nazywanych sekwencjami.
Elementy komunikacji w kolejności od najbardziej kontrolowanych to:
-elementy językowe
-mimika
-pantomimika
-właściwości głosu
Komunikacja werbalna przenosi informacje o wydarzeniach zewnętrznych i w tym wymiarze dominuje nad niewerbalna. Niewerbalna zaś dominuje w wyrażeniu naszych emocji ,postaw ,sadów czyli tego co dzieje się w nas.
STYLE KOMUNIKOWANIA SIĘ
Za kryterium wyróżniania stylów E.M. Russo przyjął asertywność i ekspresyjność
-asertywność- to umiejętność otwartego i bezpośredniego wyrażania swoich myśli uczuć przekonań lub pragnień, ale w sposób respektujący poglądy i opinie drugiego człowiek
-ekspresyjność- to siła wyrazu, sugestywność, wyrazistość
-styl dyrektywny – wysoka asertywność i niska ekspresyjność(osoba od razu przechodzi do sedna sprawy w jej mowie czuje się sile utrzymuje kontakt wzrokowy, jest kiepskim słuchaczem lubi się kłócić)
-styl afektywny wysoka asertywność i wysoka ekspresyjność(osoba ta nie słucha szczegółów jest skłonna do przesadzania uogólnia często dramatyzuje)
-styl uważający- niska asertywnosc i wyskoka ekspresyjność(osoba ta unika konfliktów jest zbyt wyrozumiała zatrzymuje opinie dla siebie
-styl analityczny- niska asertywność i niska ekspresyjność(osoba ta zbytnio koncentruje się na szczegółach.)
...
tatanka.com