Kurs Visual Basic.pdf

(501 KB) Pobierz
50421933 UNPDF
Kurs Visual Basic
RODZIAŁ I – Czym jest Visual Basic? Pierwsze uruchomienie. Pierwsza aplikacja.
Wielu młodych ludzi chciałoby nauczyć się samodzielnie tworzyć ciekawe programy komputerowe. Często
jednak nawet nie próbują nauczyć się programować, sądząc, że jest to czynność bardzo skomplikowana. To
nieprawda. W trakcie kursu napiszemy dwie proste, ale atrakcyjne aplikacje. Będzie to praktyczny program do
obliczania odsetek bankowych oraz przeglądarka plików graficznych. Przekonamy się też, że najprostszą aplikację
stworzymy za pomocą zaledwie kilku, może kilkunastu kliknięć myszą! Jak to jest możliwe? Przecież na ci dzień
słyszymy o tysiącach czy setkach tysięcy linii kodu 1 , nad którymi pracują duże grupy programistów. Odpowiedź jest
prosta. Istnieją specjalne narzędzia do tworzenia programów komputerowych. Zawierają one gotowe elementy, takie
jak przyciski 2 , pola edycyjne 3 , menu i tym podobne, z których budujemy nasz program. Można porównać ten proces
do składania aplikacji z klocków. Jednym z takich narzędzi jest Visual Basic stworzony przez firmę Microsoft.
Nauczymy się szybko i sprawnie tworzyć aplikacje komputerowe. Przekonamy się, że programowanie jest prostsze,
niż nam dotychczas się wydawało.
Pierwsze uruchomienie!
Aby rozpocząć przygodę z programowaniem, musimy na komputerze zainstalować program Visual Basic. Na
szczęście proces instalacji jest prosty i wygląda tak, jak w wypadku każdej innej aplikacji. Nie ma więc potrzeby
dokładnego opisywania go. Po instalacji możemy przystąpić do pierwszego uruchomienia. Z menu Start
Start wybieramy
Microsoft Visual Basic 6.0 . Pojawia się okno z wieloma ikonkami. Umożliwia ono wybranie typu
projektu 4 , który chcemy utworzyć. Visual Basic jest bardzo wszechstronnym narzędziem i jak widać, mamy bardzo
wiele możliwości. My nauczymy się pisać typowe aplikacje, zatem wybieramy Standard EXE
Otwórz .
Teraz dopiero widzimy właściwe okno, służące do projektowania aplikacji. Mnogość elementów może przyprawić o
zawrót głowy. Nie martwmy się jednak, bardzo szybko nauczymy się nimi sprawnie posługiwać. Przekonamy się, że
ten z pozoru skomplikowany układ jest bardzo funkcjonalny i ułatwia posługiwanie się całym pakietem. Zapoznajmy
się zatem z poszczególnymi składnikami.
Standard EXE i klikamy na Otwórz
W centralnej części ekranu znajduje się tak zwana
formatka A . Będzie to główne okno aplikacji. Na niej
będziemy umieszczać takie elementy, jak przyciski, etykiety 5
czy menu. Po lewej stronie widzimy pasek B . Zawiera on
typowe elementy, z których będziemy budować program.
Elementy te nazywamy kontrolkami 6 lub komponentami 7 .
Po stronie prawej widzimy trzy okna. Okno C pokazuje
części składowe projektu i zależności między nimi. D to
okno właściwości obiektów. Tu możemy zdefiniować na
przykład napis, jaki będzie się znajdował na pasku tytułu
tworzonej aplikacji lub ustalić kolor tekstu znajdującego się
na etykiecie. Okno E pozwala umieścić okno tworzonej
aplikacji w dowolnym miejscu ekranu. Na samej górze F
1 Zbiór instrukcji i rozkazów dla komputera. Kodem nazywamy zarówno instrukcje pisane przez programistów w jednym z języków
programowania, jak również ciągi zer i jedynek rozumiane przez procesor komputera.
2 Tak określa się wyróżnione prostokąty z napisami lub symbolami, które często spotykamy w programach Windows. Jeżeli klikniemy na
wybrany przycisk Windows, system wykona odpowiednią czynność, na przykład wyświetli okno dialogowe, rozwinie menu.
3 Elementy systemu Windows, pozwalające użytkownikowi na wprowadzenie różnych danych, najczęściej napisów.
4 Dokument wraz z jego modułami. Opisuje wygląd i zachowanie aplikacji.
5 Etykieta zawiera napis, który zostanie następnie wyświetlony w określonym miejscu formularza.
6 Inna nazwa komponentu. W Visual Basicu częściej mówi się o kontrolkach, w innych językach programowania o komponentach.
Terminy te można jednak stosować zamiennie. Termin komponent lepiej też odzwierciedla pełnione przez te obiekty funkcje, są
to bowiem elementy składowe aplikacji.
7 Część składowa Visual Basica, odzwierciedlająca element interfejsu Windows. Może to być przycisk, etykieta tekstowa, menu itp.
Komponenty układamy na formatce, budując w ten sposób aplikację.
pozycję Microsoft Visual Basic 6.0
50421933.004.png
znajduje się typowe menu oraz pasek narzędziowy. Zawiera on ikony symbolizujące często wykonywane funkcje,
takie jak Zapisz czy Kopiuj.
Czym są języki programowania?
Procesor komputera rozumie tylko ciągi zer i jedynek, które układają się w sterujące nim rozkazy. Dla człowieka,
co każdy chyba przyzna, jest to bardzo niepraktyczny sposób komunikacji. Dlatego też wymyślone zostały języki
programowania.
Umożliwiają one komunikację między człowiekiem, a komputerem. Każdy, kto interesuje się informatyką, z
pewnością słyszał o Basicu, Pascalu, Javie, C C++. To właśnie nazwy języków programowania.
Skoro jednak programowanie stało się bardziej zrozumiałe dla człowieka, jednocześnie musiało stać się mniej
zrozumiałe dla komputera. Tak jest faktycznie. Komputer nie jest w stanie bezpośrednio zrozumieć programu
zapisanego w jednym z języków. Program musi zostać najpierw przetłumaczony na wewnętrzny kod procesora.
Proces ten nazywamy kompilacją, a aplikację, która tego dokonuje – kompilatorem. Fragment programu napisany
w Visual Basicu może wyglądać na przykład następująco:
j = 0
For i = 0 To 9
j = j + i
Next i
Ten sam fragment po przetłumaczeniu na kod maszynowy 8 procesora x86 ma postać:
01010101 10001011 11101100 10000011
11101100 00000010 11000111 01000110
11111110 00000000 00000000 11111111
01000110 11111110 10000011 01111110
11111110 00001001 00111110 11110111
00110011 11000000 11001001 11000011
Pierwsza aplikacja
Tylko kilka kliknięć i prawdziwy program gotowy
Skoro znamy już znaczenie poszczególnych elementów interfejsu Visual Basica, możemy zająć się pisaniem
pierwszej aplikacji. Jedynym zadaniem naszego programu będzie wyświetlenie na ekranie napisu, na przykład: Moja
pierwsza aplikacja. Zabierzmy się zatem do pracy. Przekonamy się, jak szybko można stworzyć własny program.
1 Wokół formatki 9 widzimy małe kwadraty. Pozwalają one zamieniać rozmiar okna. Przeskalujmy je zatem w
poziomie, inaczej bowiem mógłby się nie zmieścić napis, który mamy zamiar dodać. Chwytamy za kwadrat i
przeciągamy całość w prawo.
2 Formatka nie mieści się w oknie, musimy je zatem również przeskalować. Robimy, to w taki sam sposób, w
jaki zmienia się rozmiar każdego okna w Windows – chwytając za bok i przeciągając, aż do uzyskania
pożądanego rozmiaru. To proste zadanie, które nikomu nie powinno sprawić kłopotu.
3 Pora dodać do aplikacji napis. Na znajdującej się po lewej stronie palecie komponentów 10 klikamy na
ikonkę z literą A. Zostanie ona wyróżniona.
4 Na formatce możemy narysować teraz prostokątny kształt.
5 Po zwolnieniu przycisku myszy widzimy napis Label1
8 Jedyny język, który może zrozumieć procesor komputera – bity danych (ciągi zer i jedynek). Kod maszynowy powstaje podczas
kompilacji kodu źródłowego i jest zachowany w postaci pliku, który może następnie zostać uruchomiony. Procesory różniące się
architekturą posługują się innymi językami maszynowymi, które nie są ze sobą kompatybilne, a więc na każdy taki procesor należy
wykonać oddzielną kompilację programu.
9 Element Visual Basica, który po uruchomieniu programu stanie się jednym z jego okien. Jest to element główny, który zawiera w sobie inne
komponenty, takie jak menu i pola tekstowe.
10 Jedno z okien Visual Basica, zawierające ikony, które symbolizują najczęściej używane komponenty. Umożliwia ono szybki wybór
wybranego elementu i umieszczenie go na formatce. Jest to jedno z najczęściej używanych okien.
Label1 . W ten sposób dodaliśmy do naszej aplikacji tak zwaną
etykietę tekstową (ang. text label). Jest to element (kontrolka) Visual Basica, pozwalający na umieszczenie w oknie
aplikacji dowolnego, krótkiego tekstu.
50421933.005.png 50421933.006.png 50421933.007.png
6 Zauważmy, że na etykiecie znajduje się już domyślny napis. Musimy go oczywiście zmienić na nasz własny. Zatem
w oknie po prawej stronie ekranu odszukujemy właściwości 11 .
7 Napis obok jest taki sam, jak na etykiecie. Na pewno jesteśmy więc w dobrym miejscu. Zmieniamy tekst na
Moja pierwsza aplikacja
Font . Klikamy na napis obok. Pojawia się wtedy
dodatkowy przycisk, klikamy na przycisk z małą kreską.
9 Widzimy standardowe okno Windows służące do ustalenia kroju czcionki. Wybieramy czcionkę Arial o wielkości
28 punktów.
10
Start lub wciskamy klawisz F5. aplikacja
działa poprawnie. Jest to prawdziwy, działający w środowisku Windows program. Zauważmy, że okno ma typowe
przyciski służące do minimalizacji, maksymalizacji i zamykania oraz standardowe menu systemowe.
Run wybieramy pozycję Start
Właściwości obiektów
Properties . Okno to pozwala
modyfikować wygląd i zachowanie komponentów, takich jak formatki, etykiety tekstowe, przyciski itp. Widzimy tu
dwie kolumny. Pierwsza zawiera nazwy właściwości, druga wartości im przypisane. Przykładowo, aby zmienić napis
na etykiecie, odszukiwaliśmy w pierwszej kolumnie właściwość Caption
Do zmiany kroju czcionki oraz napisu na etykiecie używaliśmy okna Properties
Caption i zmienialiśmy jej wartość w kolumnie
Moja pierwsza aplikacja . Popracujemy więc jeszcze chwilę nad naszą aplikacją zmienimy kolor napisu
oraz tekst na pasku tytułu okna.
1 Klikamy na etykietę tekstową. W oknie odszukujemy właściwość ForeColor
ForeColor . Klikamy na na przycisk z małą
strzałką.
2 Otwiera się nowe okienko, pozwalające na wybór koloru. Klikamy na zakładkę Palette
Palette i wybieramy
odpowiadający nam kolor, na przykład czerwony.
3 Czas zmienić tekst na pasku tytułu okna naszej aplikacji. W tym celu w oknie właściwości obiektów musimy
przełączyć się na obiekt Form1
Form1 . Klikamy na przycisk z małą strzałką w dół i z listy rozwijalnej wybieramy Label1
Label1
Label .
4 Odszukujemy właściwość Caption
Moja aplikacja .
5 Zauważmy, że jednocześnie zmienił się napis na pasku tytułu formatki.
6 Ponownie uruchamiamy aplikację, z menu Run
Caption i zmieniamy jej wartość na Moja aplikacja
Start . Widzimy, że napis faktycznie zmienił
kolor na czerwony, a na pasku tytułu widnieje wpisany przez nas tekst.
Run wybierając pozycję Start
Zapisywanie projektu
Czas zapisać nasz projekt na dysku. Nie chcielibyśmy przecież stracić naszej pierwszej aplikacji.
1 Po zamknięciu aplikacji z menu File
File wybieramy Save Project
Save Project . W oknie służącym do wyboru nazwy katalogu i
pliku Visual Basic proponuje nazwę Form1.frm
Form1.frm . Pozostawiamy ją bez zmian, katalog możemy natomiast wybrać
Zapisz .
2 Niespodzianka. Program znowu proponuje zapis pliku. Nie zmieniamy jego nazwy i zapiszmy go w tym samym
katalogu, co poprzedni plik. Co się zatem stało? Dlaczego zapisywaliśmy projekt aż dwa razy? Wyjaśnienie jest
proste. Za pierwszym razem zapisaliśmy plik opisujący wygląd formatki (rozmiar, położenie na ekranie, napis na
pasku tytułu, opis etykiety tekstowej) i nadaliśmy mu nazwę Form1.frm. W punkcie drugim natomiast zapisaliśmy
11 Cecha komponentu. Opisuje ona jego wygląd lub funkcje. Właściwościami etykiety tekstowej są na przykład: kolor tekstu, rodzaj czcionki
oraz znajdujący się na niej napis. Każdy komponent ma własny zestaw właściwości.
Moja pierwsza aplikacja .
Zauważmy, że jednocześnie zmienił się napis na etykiecie, a przecież o to właśnie nam chodziło!
8 Na pewno jednak nie jesteśmy w pełni usatysfakcjonowani. Napis jest przecież zbyt mały w stosunku do etykiety.
Postarajmy się to zmienić. W oknie odszukujemy właściwość Font
10 Uruchamiamy program. W tym celu z menu Run
drugiej na Moja pierwsza aplikacja
Label
dowolnie. Klikamy na Zapisz
plik konfiguracyjny dla całego projektu – Project1.vbp. To w tym pliku Visual Basic zapisuje informacje, na przykład
jakie i ile plików zawiera projekt oraz wiele innych opcji. Tak naprawdę bowiem na dysku zostało zapisane więcej
plików niż mogłoby się nam wydawać. Zajrzyjmy na chwilę do katalogu, gdzie zapisaliśmy projekt. Zobaczymy tam
aż cztery pliki. Wszystkie one są niezbędne do tego, abyśmy mogli pracować nad aplikacją. Od razu nasuwa się
pytanie, gdzie jest plik z rozszerzeniem .exe ? Jest on przecież niezbędny, abyśmy mogli uruchamiać naszą aplikację.
Odpowiedź może z pozoru wydawać się dziwna, ale takiego pliku po prostu jeszcze nie ma. Dlaczego? Dlatego, że
nie kazaliśmy go wygenerować. Naprawmy zatem to niedopatrzenie.
3 Z meu File
OK .
5 Zajrzyjmy teraz do katalogu, który wybraliśmy przed chwilą. Pojawi się tam plik o nazwie Project1.exe
Project1.exe . Możemy
go teraz bez problemu uruchomić z poziomu systemu operacyjnego – to właśnie nasza aplikacja.
Czym są języki programowania?
Do pakietu Visual Basic 6 powstało kilka dodatków Service Pack. Zawierają one poprawki i uaktualnienia do tego
produktu. Najnowsza wersja Service Pack ma numer 5 można ją pobrać z witryny producenta pakietu – firmy
Microsoft. W tym celu należy połączyć się z adresem http://msdn.microsoft.com/vbasic/ , a następnie wybrać
zakładkę Downloads
Software Updates . W kolejnym oknie wybieramy Visual Basic 6.0
Visual Basic 6.0 oraz Visual basic 6.0
Visual basic 6.0
GO . W ten
sposób dotarliśmy do strony, z której możemy bezpośrednio pobrać pliki. Pełny plik instalacyjny zajmuje około 56
MB. Jeśli dysponujemy modemem o prędkości 56 Kbit/s, ściąganie zajmie nam ponad dwie godziny. Na szczęście
dodatek można pobrać również w postaci kilku plików o mniejszej objętości. Dzięki temu, jeśli połączenie zostanie
przerwane w trakcie transmisji jednego z plików, nie będziemy musieli ponownie ściągać całości. Po uruchomieniu
pliku z dodatkiem zostaniemy poproszeni o podanie, do którego katalogu zostaną rozpakowane pliki tymczasowe.
Po kliknięciu na OK
Download Now . Na kolejnej stronie wybieramy English
English i klikamy na GO
Setupsp5.exe . Procedura instalacji dodatku przebiega
tak samo jak w wypadku każdego innego programu dla Windows.
Make Project1.exe . Na ekranie ukazuje się okno.
4 Mamy możliwość wyboru nazwy pliku docelowego oraz katalogu, w którym ma on zostać zapisany. Nazwę
możemy pozostawić bez zmian, wybieramy natomiast katalog wskazany w punkcie 1 . Klikamy na OK
File wybieramy pozycję Make Project1.exe
Downloads i Software Updates
Service Pack 5 . Klikamy na Download Now
Service Pack 5
OK . rozpoczyna się procedura dekompresji. Kiedy zostanie zakończona, należy przejść do
katalogu, który określiliśmy przed chwilą, i uruchomić plik Setupsp5.exe
50421933.001.png
RODZIAŁ II – Programowanie sterowane zdarzeniami. Zmienne i instrukcje. Pola
tekstowe, przyciski. Aplikacja do obliczania odsetek (projekt).
W poprzednim odcinku kursu poznaliśmy narzędzie do programowania – Visual Basic. Teraz nadszedł czas
na praktykę. Programowania najlepiej uczyć się na konkretnych przykładach. Dlatego dowiemy się, jak napisać
aplikację, obliczającą odsetki od lokaty bankowej. Najpierw poznamy kilka konstrukcji programistycznych oraz
dowiemy się, na czym polega programowanie sterowane zdarzeniami 12 . Termin ten może się wydawać bardzo
skomplikowany, ale tak naprawdę nie kryje w sobie nic trudnego. Zdarzeniem nazywamy wykonanie czynności, na
przykład wybieranie pozycji z menu. Jako programiści możemy kazać pecetowi wykonać określoną operację, kiedy
pojawi się dane zdarzenie, na przykład sprawdzić, by po kliknięciu na przycisk wyświetlał się napis.
1 Uruchamiamy Visual Basic. Z menu Start wybieramy pozycję Microsoft Visual Basic 6.0
Microsoft Visual Basic 6.0 . w oknie New
New
Otwórz .
2 Na palecie komponentów odszukujemy komponent z małym prostokątem w środku i klikamy na niego. Zostanie on
wtedy zaznaczony.
3 Rysujemy na formatce przycisk.
4 Klikamy dwukrotnie na przycisk Command1
Command1 . W ten sposób informujemy Visual Basic, że chcemy przypisać do
zdarzenia o nazwie Click pewną czynność. Dlatego też otwiera się okno kodu umożliwiającego wpisywanie
instrukcji 13 programu.
5 Wpisujemy następujący tekst:
Private Sub Command1_Click()
MsgBox (“To działa!”)
End Sub
Jest to instrukcja powodująca wyświetlenie na ekranie napisu To działa! Zostanie ona wykonana, kiedy użytkownik
kliknie myszą na przycisk. Wskazuje na to sama nazwa zdarzenia – Click. Wpisana przed chwilą instrukcja powoduje
wywołanie dostępnej standardowo w Visual Basicu funkcji 14 o nazwie MsgBox. Jako parametr 15 przyjmuje ona ciąg
znaków (napis), jaki ma zostać wyświetlony na ekranie. Parametr to inaczej dane, których funkcja potrzebuje do
prawidłowego działania. Parametry funkcji wpisujemy w nawiasach okrągłych zaraz po jej nazwie. Zauważmy, że
jeżeli parametrem tym jest ciąg znaków, koniecznie należy ująć go w znaki cudzysłowu:
MsgBox („To działa!”)
Instrukcje i funkcje
Instrukcja jest to element języka programowania oznaczający wykonanie pewnej czynności, na przykład przypisanie
wartości zmiennej, wywołanie funkcji wyświetlającej na ekranie komunikat i tym podobne. Funkcje są to natomiast
grupy instrukcji realizujących pewne zadanie. Taką grupę instrukcji możemy napisać sami. Często korzystamy
jednak z przygotowanych przez twórców Visual Basica gotowych konstrukcji. Jedną z nich jest użyta przez nas
funkcja MsgBox, powodująca wyświetlenie okna dialogowego z napisem. Aby skorzystać z gotowej funkcji, należy
ją wywołać, to znaczy podać jej nazwę oraz parametry. W naszym przykładzie takim parametrem był ciąg znaków.
Inaczej mówiąc, wywołanie funkcji oznacza wykonanie zawartego w niej kodu. Zauważmy, jak bardzo zagłębiają
się pojęcia: instrukcje, funkcje i zdarzenia. Otóż kod jest to przypisana do zdarzenia Click instrukcja, powodująca
wywołanie funkcji o nazwie MsgBox.
12 W potocznym znaczeniu zdarzeniem może być dowolna czynność – wyłącznie dzwoniącego budzika albo spotkanie się dwóch osób.
Podobnie jest w programowaniu. Zdarzeniem nazywamy czynność użytkownika aplikacji, na przykład kliknięcie na przycisk.
13 Element języka programowania oznaczający wykonanie pewnej czynności. Instrukcją może być na przykład polecenie wyświetlenia na
ekranie okna dialogowego z napisem. Program komputerowy składa się z wielu instrukcji.
14 Wydzielony fragment programu komputerowego, przeznaczony do wykonania specjalizowanego zadania i zwrócenia jakiegoś wyniku.
Każda funkcja składa się z jednej lub wielu instrukcji.
15 Parametr funkcji to inaczej dane, które potrzebuje ona do prawidłowego działania. Jeśli na przykład jest to funkcja, której zadaniem jest
wyświetlenie na ekranie napisu, to parametrem dla niej jest właśnie ten napis. Uwaga! Czasem parametrem nazywa się także właściwość
jakiegoś obiektu określającą jego zachowanie czy wygląd. Nie jest to jednak określenie prawidłowe.
wybieramy Standard EXE
Standard EXE i klikamy na Otwórz
MsgBox („To działa!”) . Nie wolno o tym zapomnieć, gdyż inaczej program nie będzie działał.
50421933.002.png 50421933.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin