PODSTAWOWE TECHNIKI STOSOWANE W SOCJOTERAPII.pdf

PODSTAWOWE TECHNIKI STOSOWANE W SOCJOTERAPII

[opracowanie: Bożena Wołoszyn]

W pracy socjoterapeutycznej stosowane są różne metody pracy z grupą. Metody te dają możliwość

uruchomienia wielu różnych czynników powodujących zmianę trudnych zachowań i nieprawidłowych

sądów poznawczych dzieci. Do metod tych należy m.in.:

Psychodrama – po pierwsze, metoda ta opierając się na kontakcie słownym, daje możliwość

modelowania właściwego sposobu porozumiewania się, a po drugie – umożliwia (i to jest istotą

psychodramy) przeżycie danej sytuacji (odegranie roli) w warunkach symulacyjnych; pozwala na

poznawanie i trenowanie nowych ról, nabywanie umiejętności porozumiewania się i współdziałania z

innymi. Udział w psychodramie umożliwia przede wszystkim zmianę relacji JA – INNI. Ponadto

członkowie grupy o podobnych problemach mogą doświadczyć katharsis (odreagowania

emocjonalnego).

Terapia przez zabawę – zabawy wykorzystywane są do uczenia dzieci nowych umiejętności np.

nowych sposobów zaspokajania swoich potrzeb. W trakcie zabawy dochodzi do odreagowania wielu

emocji w bezpiecznej sytuacji. Zabawa pełni zatem (prócz innych) funkcje terapeutyczne –

oczyszczające.

Arteterapia – sztukę w terapii dzieci wykorzystuje się na różne sposoby.

Istotne jest to, że w trakcie prowadzenia terapii opartej na literaturze, muzyce, plastyce czy tańcu

wyzwalają się nieuświadomione konflikty, których świadomie dzieci nie potrafią nazwać. Dużą rolę

odgrywa tu rysunek, który jest nie tylko środkiem ekspresji (dzieci tworząc swoje prace ujawniają

tłumione emocje i wewnętrzne konflikty), ale też materiałem do analizy dla terapeuty. Rysunek ma

szczególne znaczenie w przypadku dzieci, które nie chcą lub nie mogą wyrazić werbalnie swoich

doznań i odczuć (dzieci zahamowane, stawiające opór lub mające problem z kontrolowaniem własnych

emocji). Rysowanie sprzyja również budowaniu relacji w grupie (wspomaga komunikację) oraz

budowaniu poczucia wspólnoty.

Dialog terapeutyczny – to najczęściej stosowana technika socjoterapeutyczna. Warunkiem

stosowania dialogu jest więź emocjonalna łącząca socjoterapeutę z dzieckiem, poczucie

bezpieczeństwa i zaufanie, a to jest możliwe dzięki stosowaniu przez osobę prowadzącą grupę zasad

takich jak: zasada afirmacji, zasada bliskiego kontaktu i zasada otwartości.

Wymienione techniki pozwalają na wystąpienie wielu czynników inicjujących zmiany

nieprzystosowawczych schematów zachowania, opartych na treściach urazowych, a przede wszystkim

zmiany w ustosunkowaniu do samego siebie.

Źródła:

Tryjarska, B. (2000). Psychoterapia grupowa. W: L. Grzesiuk (red.), Psychoterapia. Szkoły, zjawiska, techniki i specyficzne

problemy (s. 211 – 245). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Strzemieczny, J. (1988). Zajęcia socjoterapeutyczne dla dzieci w wieku szkolnym. W: J. Strzemieczny (red.), Zajęcia

socjoterapeutyczne (s. 5 - 51). Warszawa: Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Ośrodek Rozwoju Umiejętności

Wychowawczych.

www.fundacjafps.pl