,chemia fizyczna, wyznaczanie powierzchni właściwej adsorbenta metodą BET.doc

(81 KB) Pobierz
Błaż Edyta

Gr. 33

Zespół 1

Ćwiczenie nr 3

Data:

7 listopad 2000

Błaż Edyta

Borzęcka Maria

Gołębiowska Anna

Jarosz Joanna

WYZNACZANIE POWIERZCHNI WŁAŚCIWEJ

ADSORBENTA METODĄ BET.

Ocena:

 

 

1.     Wprowadzenie.

 

Adsorbcja- jest to samorzutny proces egzotermiczny polegający na zagęszczeniu substancji na powierzchni ciała stałego, lub cieczy.

Adsorbent- jest to substancja na powierzchni, której następuje adsorbcja.

Adsorbat- substancja adsorbowana.

Wyróżniamy:

-          Adsorbcję fizyczną, w której:

· adsorbowane cząstki wiążą się z elementami fazy stałej siłami Van der Waalsa

· ilość ciepła wydzielana jest mała

· równowagi adsorbcyjne ustalają się szybko (niska energia aktywacji)

· adsorbcja ta zanika ze wzrostem temperatury

· mogą powstawać warstwy wielocząsteczkowe

-          Adsorbcję chemiczną, w której:

· adsorbowane cząstki wiążą się z elementami fazy stałej siłami kulombowskimi

· ilość ciepła wydzielana jest duża

· wysoka energia aktywacji

· adsorbcja ta nie zanika ze wzrostem temperatury

· powstaje monowarstwa

Teoria BET została opracowana przez BRUNAUERA, EMMETTA i TELLERA. Tworząc tą teorię przyjęto następujące założenia:

              · powierzchnia adsorbentu jest jednorodna

              · cząsteczki w pierwszej monowarstwie są zlokalizowane, tj. nie mają stopni swobody ruchu translacyjnego

              · nie ma oddziaływań pomiędzy cząsteczkami znajdującymi się na tej samej warstwie

 

IZOTERMA ADSORBCJI BET MA POSTAĆ:

gdzie:

              V- objętość zaadsorbowanego gazu

              Vm- objętość gazu, która jest potrzebna do pokrycia powierzchni adsorbentu warstwą monomolekularną

 

2.     Cel ćwiczenia.

 

Ćwiczenie polega na wyznaczaniu ciśnienia równowagowego par n- pentanu nad adsorbentem ( węglem aktywnym granulowanym). Celem ćwiczenia jest wyznaczenie izotermy adsorpcji dla wymienionego układu.

 

3.     Wykonanie ćwiczenia.

 

Osuszony adsorbent w ilości 5 gramów wsypujemy do zważonego pojemnika i poddajemy odgazowaniu pod próżnią. Po 50 minutach pojemnik z adsorbentem studzimy i ważymy. Podłączamy dozownik zawierający około 10 cm3 n- pentanu. Temperatura otoczenia wynosi 200 C. Po 5 minutach odczytujemy ciśnienie.

4.     Wyniki pomiarów.

 

P0- w temperaturze 200 C wynosi 420.2 [tor]

tga= 158

Vi [cm3]

Pi [tor]

Pio

DPi

Viads

Po-Pi

Viads*(Po-Pi)

Pi/(Viads*(Po-Pi))

0,2

6

31,6

25,6

0,162

414,2

67,111

0,089

0,4

12

63,2

51,2

0,324

408,2

132,277

0,091

0,6

20

94,8

74,8

0,473

400,2

189,462

0,106

0,8

51

126,4

75,4

0,477

369,2

176,188

0,289

1,0

81

158,0

77,0

0,487

339,2

165,306

0,490

1,2

119

189,6

70,6

0,447

301,2

134,587

0,884

1,4

144

221,2

77,2

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin