Browning Dixie- Ten wspaniały Skorpion.pdf

DIXIE BROWNING

Ten wspania ł ły Skorpion

PROLOG

Tak widocznie musiało się stać. Do tego,

czego chciał los, dołożyło się ileś tam wypitych

drinków i ten stary, przywołujący wspomnienia

kawałek z grającej szafy. Kliniczny obraz stanu

ostrej nostalgii...

Kane przesunął się do końca szerokiej lady

baru; na ścianie obok wisiał automat telefoniczny.

Wykręcił numer informacji. Już jedenaście lat

minęło od czasu, kiedy ostatni raz widział

Charliego. Dobry, stary kumpel Charlie... Stał

wtedy przed wejściem do kościoła, trzymając w

ramionach Suzanne. Fotograf robił im zdjęcia.

Kane nie został na weselu. Przez kilka

następnych lat posyłał szczęśliwym małżonkom

gwiazdkowe życzenia, bez podawania adresu

nadawcy. Znając Charliego był pewny, że mieszka

cały czas w tym samym starym domu przy

Tobaccoville Road. Tacy ludzie jak Charles

Edward William Banks III - czy może William

Edward - zawsze mieszkają w solidnych domach,

które zbudowali ich nie mniej solidni przodkowie.

Tacy ludzie jak Charlie żenią się zawsze z

najpiękniejszą dziewczyną w mieście, oczywiście z

dobrej rodziny, a potem żyją długo i szczęśliwie...

Natomiast tacy faceci jak Kane Smith żyją na

wysokich obrotach, mając pod ręką parę chętnych

rudowłosych ślicznotek z różowymi policzkami,

karminowymi ustami i jasno-różowymi sutkami.

Dwie z nich mają już pewnie teraz gromadkę

dzieci. Kane za to do swego dorobku z minionych

lat mógł wpisać uszkodzenie kręgosłupa w Zatoce

Perskiej jako pamiątkę ewakuacji, postępującą

zaćmę od wieloletniego wpatrywania się w słońce i,

od bardzo niedawna, parę książek na liście

bestsellerów „New York Timesa". Czy to jest w

porządku?

Nie, do diabła, to nie jest w porządku!

- Tak - mówił do telefonisty w centrali -

Tobaccoville. To gdzieś w pobliżu King... i chyba

Rural Hall?

W końcu uzyskał połączenie. Wyprostował

się na stołku, mrugając oczami, bo widział już

wszystko jak przez mgłę.

- Charlie? To naprawdę ty, mój stary? Czy

przypominasz sobie, jak pojechaliśmy kiedyś we

trójkę, ty, ja i Suzanne, do tamtej knajpy na zachód

od Chapel Hill i straciliśmy na grającą szafę

jedenaście dolców, słuchając w kółko tego kawałka

o latających ludożercach?

- Przepraszam bardzo... kto mówi?

- Czy kiedykolwiek powiedziałem ci, że jesteś

parszywym sukinsynem, bo mi ją zabrałeś?

- Kane? Czy to ty?

- Tak, to ja... przynajmniej w tych miejscach,

które jeszcze czuję. Chyba nie mam już nóg.

Charlie, czy mógłbyś tu przyjechać i zawieźć mnie

do domu? Najeźdźcy z obcej planety zabrali mi

moje ciało...

- Kane, gdzie ty w ogóle jesteś?

- Tu jestem, Charlie, a gdzie ty jesteś?

- Na miłość boską, nic się nie zmieniłeś. Nie-

odpowiedzialny, niezrównoważony, jak dziecko...

- Jakie dziecko? Nie mam żadnych dzieci,

Charlie - próbował oprzytomnieć Kane. - A ty

masz? Czy Suzanne wykarmiła je własną piersią?

To mogły być moje dzieci, Charlie. Ona powinna

wyjść za mnie, a nie za ciebie. Ja ją naprawdę

kochałem, a ona złamała mi serce... Nigdy nie

spojrzałem na żadną inną kobietę, przysięgam ci,

nigdy...

- Jesteś pijany.

- Pewnie, że jestem pijany - powiedział Kane

urażonym tonem. - Myślisz, że gadałbym w ogóle z

takim draniem, który ukradł mi dziewczynę,

gdybym nie był pijany?

Nagle w jego oczach pojawiły się łzy.

Przymknął powieki.

- Tak, tak, Charlie, szczęściarz z ciebie. Jesteś

cholernie nudnym facetem, ale przynajmniej masz

kobietę, która może ogrzać ci ptaszka... hmm,

chciałem powiedzieć, twoje łoże... która strzepuje

okruszki domowego ciasta z twoich eleganckich

garniturów i troszczy się o gromadkę dziatek.

- Kane, Suzanne od...

- A ja nie mam nic. Nic, rozumiesz? I nie

mogę już nawet latać... Nie mam skrzydeł.

Skończyły się triumfalne powroty bohatera. Ale

wiesz, Charlie, co mnie najbardziej przeraża?... Nie

mogę już nawet wy...

- Posłuchaj, Kane, nie zamierzam dłużej

wysłuchiwać twojego pijackiego bełkotu.

Pojedziesz teraz do domu i prześpisz się. Jutro, jeśli

będziesz trzeźwy, porozmawiamy jak cywilizowani

ludzie. Będę u siebie w biurze do godziny...

- Chciałem ci powiedzieć, co mnie najbardziej

przeraża, mój... najlepszy przyjacielu z lat

dziecięcych, mój stary kumplu... Jestem samotny.

Tak przeraźliwie samotny, że chce mi się wyć.

Przyszedłem tutaj z prześliczną, rudowłosą kobitką

i nic z tego nie wyszło, Nie brała mnie. Wiesz,

dlaczego? Bo jedyną kobietą, jaką kiedykolwiek

kochałem, była...

- Kane, przecież to było tak dawno temu.

Poza tym Suzanne u....

- Poślubiła mojego najlepszego przyjaciela, a

ja siedzę teraz w barze na Key West sam jak palec

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: