H. P. Lovecraft - Ulica.pdf - H.P. Lovecraft - napalmhead666

R'lyeh - zaginione miasto cyklopów

http://rlyeh.ms-net.info/index2.php?str=48

Sątacy,którzytwierdzą,Ŝerzeczyimiejscamająduszeici,którzyuwaŜają,Ŝetakniejest;niebędęwypowiadał

sięnatentemat,aleopowiemwamo Ulicy.Ulicętętworzyliludzie silni i honorowiprawiidzielni,którzy

przybylizBłogosławionychWyspzamorzem.ZpoczątkubyłatojedynieścieŜkawydeptanaprzezpierwszych

osadników noszących wodę z leśnego źródła do grupki domów przy plaŜy, następni pobudowali nowe chaty,

wzdłuŜpółnocnejstrony,wykonanezgrubychdębowychbali,odstronylasuzaśobudowanekamieniami,gdyŜw

gąszczuczailisięIndianieuŜywającyczęstopłonącychstrzał.

WkilkalatpóźniejludziewznieślikolejnedomywzdłuŜpołudniowejstronyUlicy.

PoUlicy,wtęizpowrotem,kroczyliposępnimęŜczyźniwstoŜkowatychczapkach,którzyzazwyczajbyliuzbrojeni

w muszkiety bądź flowery. Przechadzały się tędy równieŜ ich Ŝony, w czepkach na głowach i stateczne,

opanowanedzieci.WieczoramimęŜczyźnizasiadaliprzygigantycznychkominkach,czytaliirozmawiali.Czytali

bardzoprosterzeczyiotakichteŜdyskutowali,niemniejpomagałyimonezadniawpracyprzykarczowaniulasu

iuprawiepól.Dziecizaś,słuchałyiuczyłysięoprawachistarychczynach,atakŜeoukochanejAnglii,której

nigdyniewidziały,aniniemogłypamiętać.

PowojnieIndianieprzestalinękaćmieszkańcówUlicy.MęŜczyznompochłoniętympracąpowodziłosięnieźleibyli

naprawdęszczęśliwi.Dziecirosły,akolejnerodzinyprzybywałyzeStaregoKraju,abyosiedlićsięprzyUlicy.A

potem dorosły dzieci i nowo przybyłych. Miasteczko stawało się miastem i, jedna po drugiej, chaty poczęły

ustępowaćmiejscadomomprostym,pięknymbudowlomzcegłyidrewna,okamiennychstopniachiŜelaznych

balustradach,ześwietlikiemnaddrzwiamiwejściowymi.Domyniebyłyzbytwymyślne,gdyŜmiałysłuŜyćwielu

pokoleniom.Wewnątrzznajdowałysięozdobnierzeźbionekominkiiurzekająceokoschody,atakŜeprzyjemne,

wygodnemeble,delikatne,porcelanowezastawystołoweisrebraprzywoŜonezeStaregoKraju.TakwięcUlica

napełniałasięsnamimłodychicieszyłasię,gdyjejmieszkańcystawalisięcorazbardziejczarującyiszczęśliwi.

Tamgdziekiedyśbyłajedyniesiłaihonor,pojawiłysięobecniesmak,gustiwiedza.DodomówzawitałyksiąŜki,

obrazyimuzyka,młodzizaśuczęszczalinauniwersytet,któregogmachwznosiłsięponadrówninąnapółnocy.

Strzelbyzastąpiłyszpady,koronkiperuki.PolnedróŜkiileśnedrogipokryłysiękostkąkocichłbów,poktórych

dudniły kopyta wierzchowców czystej krwi i koła pozłacanych karet; przy chodnikach zaś powstały słupki do

uwiązywaniakoni.

PrzyUlicyrosłowieledrzew:wiązy,dębyimajestatyczneklony;wleciewięccałaokolicazdawałasiętonąćw

soczystej zieleni, a z rozłoŜystych, strzelistych koron drzew dochodził melodyjny śpiew ptaków. Za domami

rozciągałysięokolonemuramiróŜaneogrodyześcieŜkamiotoczonymizdwóchstronprzezstarannieprzycięte

Ŝywopłoty,ztarczamisłonecznychzegarówtonącychnocamiwsrebrzystymblaskuksięŜycaigwiazd,podczas

gdywonne,róŜnobarwnekwiatybłyszczałyodkropelrosy.

Ulica śniła dalej, poprzez kolejne wojny, nieszczęścia i zmiany. Któregoś razu odeszła większość młodych i

niektórzynigdyniepowrócili.WtedyteŜzwiniętostarąflagęizastąpionojąnową,zpasamiigwiazdami.Ichoć

męŜczyźni mówili o ogromnych zmianach. Ulica ich nie czuła, ludzie bowiem byli nadal tacy sami, mówili o

starych, znajomych rzeczach w stary, znajomy sposób. Drzewa wciąŜ były schronieniem dla rozśpiewanych

ptaków, a wieczorami księŜyc i gwiazdy przyglądały się skąpanym w rosie kwiatom w otoczonych murami

róŜanychogrodach.

Po jakimś czasie zniknęły szpady, trójgraniaste kapelusze i peruki. JakŜe dziwni wydawali się krótkowłosi

mieszkańcy z laskami w dłoniach. Z oddali dochodziły nowe odgłosy: dziwne sapanie i przenikliwe wycie,

dobiegająceodstronyoddalonejomilęrzeki.PowietrzeniebyłojuŜtakczyste,jakpoprzednio,aleduchtego

1 z 3

2007-08-12 23:44

R'lyeh - zaginione miasto cyklopów

http://rlyeh.ms-net.info/index2.php?str=48

miejsca nie zmienił się. Ulicę ukształtowała krew i dusza przodków. Duch nie zmienił się nawet kiedy ludzie

brutalnieotworzyliziemię,abypołoŜyćwniejdziwnerury,anikiedystawialiwysokiesłupyzprzymocowanymido

nichtajemniczymidrutami.Ulicazawieraławsobietakwieleprawdziwejwiedzy,Ŝeprzeszłośćniemogłazostać

zbytłatwozapomniana.

Apotemnastałydnizła,kiedywielu,którzyznaliUlicęzdawnychczasów,przestalijąznaćikiedypoznałoją

wielu,którzynieznalijejdotejpory.Akcentichbyłchrapliwyiostry,wyglądzaśiobliczaplugawe.Podobniejak

ichmyśli,którewalczyłyzmądrościąduchaUlicy,tazaśbezgłośnieumierałaztęsknoty,podczasgdystojące

wzdłuŜniejdomypopadływruinę,drzewauschły,aróŜaneogrodyzarosłychwastamiisczezły.Jednak,któregoś

dnia znów poczuła gwałtowny przypływ dumy, było to wówczas, kiedy młodzi ponownie wymaszerowali w

nieznane.Iznowuwieluznichniepowróciło.

Tymrazemmłodziubranibylinaniebiesko.

WmiaręupływulatzUlicądziałosięcorazgorzej.UschłyjuŜwszystkiedrzewa,aróŜaneogrodyustąpiłymiejsca

zapleczom tanich, szpetnych nowych budynków stojących przy równoległych ulicach. Domy jednak pozostały,

pomimotrudnychlat,robakówiburz,bowiempostawionojezmyślą,abysłuŜyływielupokoleniom,naUlicy

pojawiłysięnowetwarze:śniade,złowieszczeobliczaozdradliwychoczachidziwnychrysach,którychwłaściciele

mówili nieznanym językiem i wywieszalinaprzeŜartychwilgocią ścianach domów szyldy z napisamiw innym

alfabecie.

WzdłuŜrynsztokówpojawiłysięwózkiistragany.Powietrzeprzesyciłokropny,nieokreślonyfetor,aprastaryduch

zapadłwsen.

RazUlicaprzeŜyłachwilewielkiegopodniecenia.Zamorzemszalaływojnairewolucja;upadładynastia,anieliczni

pozostaliprzyŜyciupokonanidotarlizdwuznacznymizamiaramidoZachodniegoLądu.Wieluznichosiedliłosięw

zapuszczonychdomach,któreniegdyśznałyśpiewptakówizapachróŜ.PóźniejzaśZachodniLądprzebudziłsięi

przyłączyłdoStaregoKrajuwtytanicznejwalcenarzeczcywilizacji.Nadmiastamiponowniełopotałystareflagi,

którymtowarzyszyłynoweprostsze,aczwspaniałetrójkolorowe.NadUlicąniepowiewałyflagi,gdyŜobecnie

gnieździł się tam jedynie strach, nienawiść i ignorancja. Młodzi ponownie odeszli, ale nie tak jak inni ich

rówieśnicy, w dawnych czasach. Czegoś brakowało. Synowie owych młodzieńców z przeszłości, którzy

maszerowaliprzesyceniprawdziwymduchemichprzodków,wywodzilisiębowiemzróŜnychmiejscinieznali

Ulicyanijejpradawnegoducha.

Zamorzemmiałomiejscewielkiezwycięstwoimłodzipowróciliwchwale.Odzyskalito,czegoimbrakowało,ale

przyUlicynadalgnieździłysięlęk,nienawiśćiignorancjazbytwielupozostałoizbytwieluobcychprzybyłoz

róŜnychodległychmiejsc,byosiedlićsięwstarychdomach.Większośćznówmiałaśniade,złowieszczetwarze,

byłyjednakwśródnichitakie,jakobliczaludzi,którzykształtowaliUlicęiuformowalijejducha.Podobne,a

zarazem róŜne, bowiem w oczach ich wszystkich migotały złowrogie iskierki chciwości, ambicji, mściwości i

graniczącegozobłędemfanatyzmu.Spiskowali,byzadaćZachodniemuLądowizabójczycios,imócpotemprzejąć

władzę nad krajem, a raczej nad jego ruinami, tak jak w pewnym nieszczęsnym, mroźnym kraju, z którego

przybyławiększośćznich.SercespiskuznajdowałosięprzyUlicy,gdziechylącesiękuupadkowidomytętniły

nieustępliwymi poczynaniami cudzoziemskich siewców niezgody i rozbrzmiewały echem planów i przemówień

tych,którzyzutęsknieniemwyczekiwalidniakrwi,ogniaizbrodni.

Prawo wiedziało i mówiło sporo na temat dziwnych zgromadzeń na Ulicy, ale nie mogło niczego udowodnić.

Tajniacy z uporem przesiadywali, nadstawiając ucha w takich miejscach jak Piekarnia Pietrowicza, Szkoła

NowoczesnejEkonomiiRywkina,Klub„Krąg"ikawiarnia„Wolność".

ZbierałysiętamsporegrupyposępnychmęŜczyzn,rozmawiającychzawszewobcymjęzyku.Astaredomystały,

przesyconezapomnianąwiedząszlachetniejszych,minionychstuleci,śmiałychkolonizatorówiskąpanychwrosie

róŜanychogrodówwblaskuksięŜyca.Czasamisamotnypoetaczywędrowieczjawiałsię,byrzucićnanieokiem,i

usiłowałodnaleźćjewichminionejchwale;niemniejniebyłoichwielu.

KrąŜąceswobodnieplotkigłosiły,Ŝewdomachtychzamieszkiwaliprzywódcyogromnejgrupyterrorystycznej,

którzypewnegokonkretnegodniazamierzalirozpętaćorgięrzezi,mającnaceluzniszczenieAmerykiiwszystkich

szlachetnych, starych tradycji, ukochanych przez Ulicę. Ulotki pływały w rynsztokach, ale pomimo iŜ

wydrukowanebyływróŜnychjęzykachiróŜnymrodzajempisma,mówiłyojednym:zbrodniirebelii.Ichautorzy

nawoływalidoobaleniaprawicnótwychwalanychprzeznaszychojców,zdławieniaKonstytucjikonstytucji,która

zawieraławsobiespuściznępółtoratysiącalatanglosaskiejwolności,sprawiedliwościiumiarkowania.Mówiono,

Ŝe smagli męŜczyźni zamieszkujący przy Ulicy i gromadzący się w jej gnijących budynkach byli mózgami

przeraŜającejrewolucji,Ŝenaichrozkazmilionybezmyślnych,Ŝądnychkrwibestiiwyciągniehałaśliweszponyze

slumsów tysięcy miast, paląc, niszcząc i mordując, aŜ ziemia naszych ojców przestanie istnieć. To wszystko

mówionoipowtarzano,awieluzniepokojemoczekiwałodniaczwartegolipca,októrymdwuznaczniepisanow

ulotkach;nicjednakniemoŜnabyłonikomuudowodnić.

Niktniepotrafiłokreślić,czyjearesztowaniemogłobyspowodowaćunicestwieniespisku.Policjanciniejednokrotnie

urządzalinalotyprzetrząsającdomy,aŜwkońcuprzestaliichrównieŜznudziłoegzekwowanieprawaiporządkui

pozostawilicałemiastoswemulosowi.PóźniejzjawilisięmęŜczyźniwoliwkowychmundurach,zmuszkietami;

mogłosięwydawać,Ŝetoswegorodzajusmutnysen.Ulicymusiałoprzyśnićsięwspomnieniedawnychdni,kiedy

uzbrojeniwmuszkietyludziewstoŜkowatychkapeluszachkrąŜyliponiej,odźródławlesie,doskupiskachatprzy

2 z 3

2007-08-12 23:44

R'lyeh - zaginione miasto cyklopów

http://rlyeh.ms-net.info/index2.php?str=48

plaŜy.NicniemoŜnabyłoprzedsięwziąć,abyzapobiecnadciągającemukataklizmowi,bowiemsmagli,złowrodzy

męŜczyźnibylinadersprytniiprzebiegli.

Ulica spała więc niespokojnie, aŜ pewnej nocy w Piekarni Pietrowicza, Szkole Nowoczesnej Ekonomii, Klubie

„Krąg"ikawiarni„Wolność",jakrównieŜwwieluinnychmiejscach,zgromadziłysięogromnegrupyludzi,których

oczyprzepełnionebyłyprzeraźliwymtriumfemipełnymfanatyzmuwyczekiwaniem.

Poukrytychprzewodachwędrowałydziwnedepeszeimówionowieleomającychnadejśćjeszczedziwniejszych

wieściach;kiedyjednakniebezpieczeństwozagraŜająceZachodniemuLądowizostałozaŜegnanenawetsiętego

nie domyślano. MęŜczyźni w dziwnych mundurach nie potrafili powiedzieć co się dzieje, ani jak powinni się

zachować,gdyŜsmagli,złowrodzymęŜczyźnimieliogromnąwprawę,bylisubtelniidoskonalepotrafilimaskować

swojepoczynania.

MimotomęŜczyźniwoliwkowychmundurachzawszebędąpamiętaćtęnociopowiadaćoUlicy,takjakmówilio

niejswoimwnukom;wieluznichwysłanobowiemtegorankazzadanieminnymniŜto,jakiegosięspodziewali.

Wiedzianopowszechnie,Ŝegniazdoanarchiibyłostare,adomy,nadgryzionezębemczasu,zmieniłysięwruinę,

niemniejjednakto,cowydarzyłosiętejletniejnocyzdziwiłowszystkich,zewzględunaswąjednolitość.Nieda

sięukryć,iŜzdarzenietobyłonadwyrazosobliwe,pomimoiŜnapozórwydawałosięproste.BezostrzeŜenia

bowiem, o nieokreślonej konkretnie godzinie (wiadomo jedynie, Ŝe po północy) wszystkie domy stojące przy

Ulicy, naruszone nieubłaganym czasem, burzami i Ŝarłocznym robactwem, zmieniły się w stertę gruzów; po

katastrofieprzyUlicyniepozostałnawetjedencałybudynekzachowałysiętylkodwasamotne,Ŝałosnekominyi

fragmentmocnegoceglanegomuru.

NiktniewyszedłŜywyzruin.

Poetaiwędrowiec,którzywrazztłumemgapiówznajdowalisięwmiejscukatastrofyopowiadalidziwnehistorie.

Poeta twierdził, Ŝe nocą, na wiele godzin przed świtem, w świetle łukowych lamp widział jakby zamazane,

obskurne,odraŜająceruiny;iŜeprzedbrzaskiemzdołałdostrzecnakładającysięnaniezupełnieinnyobraz.

OpisałgojakoskąpanewblaskuksięŜycaschludnieutrzymanedomy,przyktórychwznosiłysięmajestatyczne

wiązy,dębyiklony.Wędrowieczaś,Ŝezamiastuporczywegosmroduunoszącegosięzwyklewtymmiejscuczuł

wyraźny,aromatycznyzapachkwitnącychróŜ.CzyŜjednaksnypoetówiopowieściwędrowcówniesąjednakowo

kłamliwe?

Są tacy, którzy twierdzą, Ŝe rzeczy i miejsca mają dusze i ci, którzy uwaŜają, Ŝe tak nie jest; ja nie będę

wypowiadałsięnatentemat,aleopowiedziałemwamoUlicy.

Autor:HowardPhillipsLovecraft

[ Początek ]

3 z 3

2007-08-12 23:44

H. P. Lovecraft - Ulica.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: