Aniszewski M. Zagórski P. - Podziemny Świat Gór Sowich.pdf - ksiazki pdf - redhors

MILITARNE SEKRETY

Gór Sowich

PODZIEMNY ŚWIAT

WYDANIE ROZSZERZONE

RIESE - ZAMEK KSIĄŻ - RÜDIGER

MARIUSZ

ANISZEWSKI

PIOTR

ZAGÓRSKI

(FOTO)

Projekt i wykonanie okładki: Tomasz Supcziński

Korekta: Anna Piekarowicz

Redaktor serii „Militarne Sekrety": Bartosz Rdułtowski

ISBN 83-916111-7-5 ISBN 978-83-916111-7-3

WYDAWNICTWO TECHNOL

30-051 Kraków, ul. Urzędnicza 12/4 tel. (012) 633-72-07 lub 509-371-564 e-mail:

wydawnictwo@technol.anv.pl internet: www.technol.anv.pl Kraków 2006. Wydanie II

(rozszerzone)

Druk: Drukarnia Technet

30-732 Kraków, ul. Biskupińska 3A

tel. (012) 656-21-11, fax (012) 656-12-78

http://www.technet.krakow.pl

Informacje na temat innych publikacji Wydawnictwa TECHNOL znaleść można na

naszej stronie internetowej: www.technol.anv.pl

WSTĘP

Jest to swoisty dokument. Dokument próbujący choćby trochę rozjaśnić mroki

tajemnic jakie po dziś dzień otaczają Góry Sowie oraz ich podziemny świat.

Świat, w którym „żyje" Olbrzym. Zapytacie cóż to takiego ten Olbrzym? Jest to

gigantyczne przedsięwzięcie techniczno-budowlane o nieznanym dokładnie

przeznaczeniu, które w latach 1943-1945 realizowane było na terenie Gór

Sowich.

Dziś określa się je mianem „Lochów Walimia", choć tak naprawdę sam

Walim niewiele z lochami ma wspólnego, bowiem roboty budowlane

realizowane były na obszarze blisko 200 km - zarówno na powierzchni, jak i pod

powierzchnią okolicznych gór.

Kwatera Hitlera czy zakłady zbrojeniowe? Laboratoria czy schrony dla

wojska? Tego nie wie nikt, natomiast każda z tych hipotez jest możliwa i będzie

możliwa tak długo, aż w jakiś „cudowny" sposób uda się wyjaśnić tajemnice Gór

Sowich.

Na powstanie tej książki złożyła się praca wielu osób. Wielu moich kolegów i

przyjaciół nie szczędziło sił i środków, biorąc udział w ciężkich pracach

terenowych. To właśnie dzięki nim stało się możliwe pokonanie tak wielu

zawałów, odkrycie nowych nieznanych dotąd fragmentów podziemi oraz

dokonanie dokładnej inwentaryzacji obiektów podziemnych i naziemnych.

Ponadto, dzięki życzliwości wielu osób, zaistniała możliwość skorzystania z

wielu nieznanych dotąd faktów dotyczących sowiogórskich tajemnic. Wszystkim

im dziękuję.

Natomiast moje specjalne podziękowania winien jestem człowiekowi, który

przekazał mi bardzo wiele ważnych informacji na temat największych tajemnic

Gór Sowich. Wielka szkoda, że nie wszystkie

z nich mogę ujawnić.

WPROWADZENIE

Mniej więcej pośrodku rozległego pasma Sudetów, w tzw. Sudetach

Środkowych (ciągnących się od Nysy Łużyckiej aż po Bramę Opawską), leżą

Góry Sowie. Swoim zasięgiem obejmują one tereny pomiędzy Wałbrzychem a

Przełęczą Srebrnej Góry na długości ponad 25 km. Od północnego zachodu

Góry Sowie ograniczone są Górami Wałbrzyskimi (w rejonie Doliny

Bystrzycy), od południa Przełęczą Srebrnej Góry, od południowego zachodu

Doliną Włodzicy, a od wschodu (poprzez Uskok Brzeżny) graniczą z krainą

geograficzną, której polska nazwa brzmi Dolny Śląsk, niemiecka natomiast

Niederschlesien.

Ogólna powierzchnia Gór Sowich to około 300 km2, terenów porośniętych w

części szczytowej lasem a w dolnych partiach wykorzystywanych pod uprawy.

Góry Sowie tworzą mało zróżnicowany, zwarty blok o łagodnych szczytach,

stromych zboczach, od których odchodzą krótkie grzbiety poprzecinane

głębokimi dolinami licznych potoków. Jednak t o n i e potoki, lecz wody

podziemne są najważniejsze dla opowieści o jakiej mowa będzie w tej książce.

Tworzą one bowiem specyficzny układ cieków i żył wodnych, który okazał się

idealny dla niemieckich planów związanych z Górami Sowimi. Ważne dla owych

zamierzeń było również doskonałe ukształtowanie terenu, a także jego

stosunkowo rzadkie zaludnienie oraz bogate zaplecze surowcowe (węgiel

kamienny i energia elektryczna). Dodatkowo dobrze rozwinięta sieć dróg oraz

kolei, pozwalała na łatwe dotarcie do najbardziej nawet „dzikich" rejonów gór.

Umożliwiały one wywiezienie w głąb Rzeszy sporych ilości ładunku, bez

niepotrzebnego i kłopotliwego zwracania na to uwagi osób postronnych. A

ponieważ nowych dróg oraz torowisk nie trzeba było budować, to i nagłe

„uaktywnienie się" tego terenu mogło pozostać praktycznie niezauważalne.

Jednak największą, jeśli można tak powiedzieć, ciekawostką tego terenu jest

sieć telekomunikacyjna. Ostatnie badania prowadzone przez Mariusza Kisiela

doprowadziły do ciekawych odkryć. Otóż okazuje się, że Góry Sowie są częścią

składową potężnego węzła łączności o kryptonimie „Rüdiger", który swoim

zasięgiem obejmował FHQ Riese. W jego skład wchodzą: przyłącza dla

pociągów specjalnych w tunelach kolejowych koło Jedliny Zdrój i Ogorzelca

oraz co najmniej dwie centrale telefoniczne - jedna w Zamku Książ, druga w

nieustalonej lokalizacji -jak i gęsta sieć wieloparowych linii telefonicznych i tele-

graficznych, których przepustowość do dziś budzi respekt. Badania stwierdzają, iż

ważnym elementem związanym z powyższym tematem były również stacje

wzmacniakowe: Świdnica i Rzeczka.1

W tym ustronnym rejonie Gór Sowich życie toczyło się spokojnie aż do

pamiętnego 1933 roku. Wtedy to władzę nad Wielkimi Niemcami przejął pewien

człowiek niepozornej postury - nazywał się Adolf Hitler. Pod jego rządami

omawiane tereny osiągnęły szybko wysoki stopień uprzemysłowienia i stały się

trzecim, po Zagłębiu Ruhry i Górnym Śląsku, zapleczem przemysłowym Niemiec.

Pod koniec 1944 roku miały one również zostać jedynym miejscem, do którego

nie dotrze zawierucha wojenna, a zlokalizowany tam przemysł będzie mógł

funkcjonować bez zakłóceń. Oczywiście mowa tu o przemyśle zbrojeniowym. A

działo się w Górach Sowich wiele, bardzo wiele...

Cały teren Gór Sowich jest „podziurawiony" niczym szwajcarski ser - niemal

każda górska miejscowość ma „swoją" kopalnię, sztolnię czy też szyb

wydobywczy. Miejsce to gwarantowało idealne wręcz warunki do ulokowania

na nim wielu zakładów zbrojeniowych, których byt w głębi Rzeszy był już

zagrożony. Tak też się stało. Leżące na uboczu Niemiec i oddalone od teatru

działań wojennych Góry Sowie „wpadły w oko" strategom z Naczelnego

Dowództwa. Pojawił się „stwór", który do życia potrzebował dobrych dróg,

kolei, sieci telekomunikacyjnej, zaplecza surowcowego, wielkiej ilości wody,

niewielu świadków i zwartych, gnejsowych masywów. A że wszystko to znalazł

właśnie tutaj - w Górach Sowich - rozpoczął bez przeszkód swój wzrost,

osiągając ostatecznie adekwatne do nazwy rozmiary. Był naprawdę

OLBRZYMI

Więcej na ten temat w rozdziałach: „Pozostałości" i „Sieć telefoniczna w FHQ Riese".

Aniszewski M. Zagórski P. - Podziemny Świat Gór Sowich.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: