sprawa_lokatorska_03.pdf

Tematy numeru: Jak wiceprezydent Warszawy wprowadził w błąd Radnych i przeforsował zmiany w zasadach najmu lokali komunalnych |

Żyć czy płacić? Mieszkać czy żyć? | Zmiana zasad najmu lokali komunalnych w Warszawie | Brutalna eksmisja w Krakowie | Zsyłka do kon-

tenera – rozbudowa osiedli lokali socjalnych w Polsce | Windykatorzy należności – jak bronić praw lokatorów? | Na złodzieju czapka gore

– odpowiedź krytykom Kampanii Mieszkanie Prawem Nie Towarem |

Rozmowa z głuchoniemym czyli lokatorzy

a warszawski samorząd

W lecie warszawskie organi-

zacje lokatorskie – Warszaw-

skie Stowarzyszenie Loka-

torów oraz Komitet Obrony

Lokatorów zintensy ﬁ kowa-

ły swoje działania. Było to

spowodowane głównie pla-

nowanymi przez samorząd

zmianami w zasadach wy-

najmu lokali komunalnych.

Dotycząca tego uchwała

Rady Warszawy, według wi-

ceprezydenta miasta Andrze-

ja Jakubiaka, była szeroko

konsultowana społecznie.

W praktyce konsultacje te

ograniczyły się do umożliwie-

nia organizacjom społecznym

nadesłania ich opinii.

Piotr Ciszewski

N ie odbyło się żadne spotkanie

władz samorządowych z przed-

stawicielami tych grup, ani tym

bardziej publiczna debata. Zmia-

ny wprowadzone przez władze do

projektu po „konsultacjach” okaza-

ły się czysto symboliczne.

WSL i KOL zdecydowały się zapro-

testować zarówno przeciwko ta-

kiej postawie władz lokalnych jak i

treści projektu. Daje on wprawdzie

lokatorom z zasobu reprywatyzo-

wanego możliwość starania się o

mieszkania komunalne, co jest w

pewnym sensie zasługą wcześniej-

szych protestów środowisk loka-

torskich, jednak wprowadza bar-

dzo rygorystyczne ograniczenia co

do zarobków osób starających się

o lokal. Przedstawiciele organiza-

cji lokatorskich byli obecni na sesji

Rady miasta stołecznego Warsza-

wy w dniu 18 czerwca 2009. Pro-

jekt uchwały miał być wówczas

głosowany, jednak punkt ten spadł

z porządku obrad. Wywołało to

oburzenie lokatorów, którzy od kil-

ku godzin czekali na możliwość

zabrania głosu i domagali się de-

baty. Obrady zostały nawet na pe-

wien czas przerwane, jednak radni

w zdecydowanej większości poparli

skrócenie porządku obrad.

ło podawał on zawyżone kryteria

uprawniające do starania się o lo-

kale komunalne (kwoty brutto pre-

zentował jako kwoty netto, przez co

stwarzał wrażenie, że obowiązu-

jące kryteria są korzystniejsze niż

w rzeczywistości). W swoim wystą-

pieniu zarzucił stronie społecznej

„populizm” twierdząc, że wcze-

śniejsze konsultacje były prowa-

dzone w sposób właściwy. W toku

debaty okazało się również, że rad-

ni nie bardzo wiedzą nad czym gło-

sują. Przedstawiciel klubu „Lewicy”

twierdził nawet jakoby nowe kryte-

ria były bardziej korzystne. Osta-

tecznie, uchwała zyskała poparcie

zdecydowanej większości radnych.

Także część klubu PiS, zapewnia-

jącego wcześniej o sympatii wobec

postulatów lokatorów zagłosowała

za, co pokazało, że w stołecznym

samorządzie bez względu na opcję

polityczną dominuje opcja anty-

społeczna i anty lokatorska.

strony ratusza 28 sierpnia odbyła

się jeszcze jedna pikieta podczas

obrad Rady Miasta. Tym razem

przebiegała pod hasłem „Pinokio

z ratusza”. Radnym dostarczono

analizy minimów dochodowych

uprawniających do starania się

o lokale komunalne zestawione

z fragmentami wypowiedzi Andrze-

ja Jakubiaka podającego inne dane.

Lokatorzy przynieśli wizerunek „Pi-

nokia z ratusza” – wiceprezydenta

miasta z doprawionym nosem Pi-

nokia. Główny adresat protestu był

jednak na radzie nieobecny. Radni

głosowali nad wprowadzeniem do

porządku obrad dyskusji nad dzia-

łaniami wiceprezydenta. Wniosek

jednak upadł, pomimo że więcej

głosujących go poparło niż było

przeciw. Mimo wcześniejszego do-

starczenia analiz większość rad-

nych wstrzymała się od głosu nie

wiedząc o co chodzi.

27 czerwca odbyła się także kon-

ferencję prasową, podczas której

przedstawiono uwagi organiza-

cji lokatorskich w sprawie polityki

mieszkaniowej miasta oraz po-

stulaty dotyczące mieszkalnictwa.

Relacja z konferencji ukazała się

w warszawskich mediach lokal-

nych.

Kolejny protest odbył się podczas

lipcowej sesji Rady Miasta. Tym ra-

zem był on liczniejszy i lepiej zorga-

nizowany. Na salę obrad wypusz-

czono balony z nazwiskami radnych

którzy wcześniej głosowali za pod-

wyżkami czynszów oraz rozwinięto

duży transparent „Warszawa mia-

stem bezdomności”, nawiązujący

do lansowanego przez samorząd

sloganu „Warszawa miastem kultu-

ry”. Przedstawiciel WSL zabrał głos

podczas debaty nad nowymi zasa-

dami wynajmu lokali komunalnych

zwracają uwagę miedzy innymi na

to, że bez zwiększenia liczby lokali

komunalnych zapewnienia ratusza

o poprawie dostępu do mieszkań

są tylko pustym sloganem. Przed-

stawiciele organizacji lokatorski po

raz kolejny przedstawili postulat

zwołania otwartej społecznej de-

baty nad stanem mieszkalnictwa

w Warszawie, w której udział mogli-

by wziąć samorządowcy, eksperci

i organizacje społeczne.

Gdy WSLowi udało się uzyskać

stenogram z obrad Rady, w którym

zawarte są wypowiedzi Jakubiaka,

środowiska lokatorskie przeprowa-

dziły akcję bezpośrednią. 12 sierp-

nia kilkanaście osób wdarło się do

gabinetu wiceprezydenta Jakubia-

ka podczas jego dyżuru, domaga-

jąc się wyjaśnień kwot podanych

przez niego przy okazji debaty na

sesji Rady Miasta. Okazało się, że

nie chce on odpowiedzieć na za-

dane pytania i dopiero w związku

z obecnością mediów zaczął tłu-

maczyć iż liczy się „to co jest na-

pisane w uchwale”. W związku

z tym WSL i KOL złożyły o ﬁ cjalne

pismo domagając się pisemnych

wyjaśnień. W momencie składania

tego numeru biuletynu wciąż nie

uzyskały na nie odpowiedzi. Akcja

zakończyła się pokojowo. Wezwani

przez wiceprezydenta ochroniarze

nie interweniowali, a od protestują-

cych otrzymali egzemplarze „Spra-

wy Lokatorskiej”.

W ostatnich miesiącach warszaw-

ski ruch lokatorski działał nie tyl-

ko w temacie zasad najmu loka-

li komunalnych. Komitet Obrony

Lokatorów wysłał list otwarty do

prezydent miasta Hanny Gronkie-

wicz-Waltz, zwracając uwagę na

sytuację mieszkańców mieszkań

komunalnych. Wspomniał również,

że urzędnicy i samorządowcy nie

są zainteresowani rozwiązaniem

problemów mieszkaniowych War-

szawiaków. KOL domagał się rów-

nież rejestrowania posiedzeń ko-

misji mieszkaniowych samorządu,

tak aby protokoły z ich posiedzeń

były później dostępne dla organi-

zacji społecznych. Również ten list

w momencie zamknięcia składu

„Sprawy Lokatorskiej” pozostawał

bez odpowiedzi.

Na uwagę zasługuje fakt, że prze-

wodnicząca Rady próbowała usu-

nąć z sali kamery telewizyjne ﬁ lmu-

jące wystąpienie przedstawiciela

strony lokatorskiej.

Wreszcie, ostatnią akcją KOLu jest

społeczne zgłaszanie pustostanów

- ponieważ miasto twierdzi, że nie

ma mieszkań na lokale komunalne,

organizacja chce przedstawić listę

miejsc, w których takie lokale moż-

na by utworzyć.

Protestujący zakłócali też wystą-

pienie wiceprezydenta miasta,

w którym jak się później okaza-

W związku z brakiem reakcji ze

2 Sprawa Lokatorska # 3 | PAŹDZIERNIK 2009

Jak wiceprezydent Warszawy wprowadził

w błąd radnych i przeforsował zmiany w za-

sadach najmu lokali komunalnych?

9 lipca Rada Warszawy zatwierdziła nowe zasady najmu lokali komunalnych. Projekt „ Uchwa-

ły ws. zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład zasobu mieszkaniowego m.st. War-

szawy ” został przygotowany przez Ratusz i zaprezentowany opinii publicznej jako długo

oczekiwane „ wsparcie dla lokatorów z prywatnych kamienic czynszowych ”.

Jakub Grzegorczyk

R zeczywiście, w projekcie zna-

lazły się rozwiązania, dzięki któ-

rym część osób borykających się

z samowolą prywatnych kamie-

niczników będzie mogła starać się

o lokal komunalny (pierwszeństwo

najmu w przypadku zagrożenia

eksmisją, korzystniejsze zasady

obliczania kryterium dochodowego

i inne). Niestety, jednocześnie nowa

Uchwała wprowadza niekorzystne

dla mieszkańców Warszawy zasa-

dy najmu lokali komunalnych. Tzw.

„kryterium dochodowe”, które

trzeba spełnić aby móc starać

się o lokal komunalny zostało

w wyniku zmian obniżone dla

gospodarstw wieloosobowych

o 196 zł, a dla gospodarstw jed-

noosobowych o 429 zł.

W ramach zmiany, kryterium do-

chodowe zostało nieznacznie pod-

wyższone dla osób starających się

o lokal komunalny, które mieszkają

w budynkach prywatnych (o 40,45

zł dla gospodarstw wieloosobo-

wych utrzymujących się z pracy

i o 344,24 zł w przypadku gospo-

darstw emeryckich).

Kwota najniższej emerytury wg

komunikatu Prezesa ZUS z dn.

20.02.2009 r. to obecnie 675 zł

10 gr brutto.

• będących lokatorami zamiesz-

kującymi w lokalach znajdujących

się w budynkach prywatnych, któ-

rzy byli zobowiązani do uiszczania

czynszu regulowanego, i którym

wypowiedziano umowę najmu na

podstawie art. 11 ust. 5 ustawy;

• będących byłymi lokatorami za-

mieszkującymi w lokalach znajdu-

jących się w budynkach prywat-

nych, którzy byli zobowiązani do

uiszczania czynszu regulowanego

i którym wypowiedziano umowę

najmu na podstawie art. 11 ust. 2

pkt 2 ustawy; [3 letni termin wypo-

wiedzenia]

Jak dokładnie wygląda nowy sys-

tem wery ﬁ kacji kryterium docho-

dowego w myśl przyjętej uchwały?

Na tej podstawie:

• 160% z 675 zł 10 gr = 1080 zł

11 g r b r u t t o (dla gospodarstw wie-

loosobowych);

• 220% z 675 zł 10 gr = 1485 zł

26 gr brutto (dla gospodarstwa

jednoosobowego).

Z Punktu 26 w Rozdziale 1 Uchwa-

ły wynika, że o mieszkanie komu-

nalne mogą starać się osoby gdy

„…na jednego członka gospodarst-

wa domowego w okresie 6 miesięcy

poprzedzających datę złożenia wniosku

o najem lokalu lub datę wystąpienia

przez zarząd dzielnicy/burmistrza dziel-

nicy z żądaniem przedstawienia przez

wnioskodawcę aktualnej informacji

o dochodach, nieprzekraczający 160

% kwoty najniższej emerytury w gos-

podarstwie wieloosobowym i 220 % tej

kwoty w gospodarstwie jednoosobowym,

a także w gospodarstwie osoby samot-

nie wychowującej dziecko (dzieci)…”

Dodatkowo, Uchwała przewidu-

je podwyższenie tego minimum

odpowiednio o 30% (gdy źródłem

dochodu gospodarstwa jest praca

najemna albo prowadzenie własnej

ﬁ rmy) i 60% (gdy jedynym źródłem

dochodu gospodarstwa domowe-

go jest emerytura albo świadcze-

nie z tytułu całkowitej niezdolności

do pracy oraz do samodzielnej eg-

zystencji) dla osób:

Na tej podstawie kryterium docho-

dowe wynosi:

• W przypadku gospodarstwa wie-

loosobowego zagrożonego eksmi-

sją, zamieszkującego w zreprywa-

tyzowanym budynku: 1080 zł 11

gr x 1,3 = 1404 zł 21 gr brutto;

Sprawa Lokatorska # 3 | PAŹDZIERNIK 2009 3

• W przypadku gospodarstwa wie-

loosobowego zagrożonego eksmi-

sją, zamieszkującego w zreprywa-

tyzowanym budynku gdy jedynym

źródłem dochodu jest emerytura

albo świadczenie z tytułu całkowitej

niezdolności do pracy oraz do sa-

modzielnej egzystencji: 1080 zł 11

gr x 1,6 = 1728 zł 26 gr brutto;

• W przypadku gospodarstwa jed-

noosobowego utrzymującego się

z pracy, zagrożonego eksmisją, za-

mieszkującego w zreprywatyzowa-

nym budynku: 1485 zł 26 gr x 1,3

= 1931 zł 15 gr brutto;

• W przypadku gospodarstwa

jednoosobowego „emeryckiego”

zagrożonego eksmisją, zamiesz-

kującego w zreprywatyzowanym

budynku: 1485 zł 26 gr x 1,6

–2376 zł 42 gr brutto.

dle jego słów (co zostało zawarte

w stenogramie z obrad), protest

lokatorów był „populizmem” i „de-

magogią”, ponieważ zmiana kryte-

rium dochodowego istotnie zwięk-

sza jego wysokość.

tekst „Rozmowa z Głuchoniemym”

z tego numeru „Sprawy Lokatorsk-

iej” ) wynika, że Radni mogli zostać

wprowadzeni w błąd. Wiadomo tyle,

że nie protestowali przeciw licz-

bom podawanym przez Jakubiaka

- chcieli więc chyba ustalić maksi-

mum dochodowe na takim pozio-

mie jaki został podany, zamiast je

obniżyć. Czemu żaden z obecnych

na sali radnych nie zauważył róż-

nicy? Wprowadzeni w błąd zostali

także mieszkańcy Warszawy, po-

nieważ w mediach ogłoszono inne

kryterium (na podstawie informacji

z Biura Polityki Lokalowej Ratusza).

Pan Jakubiak twierdzi, że po wpro-

wadzonych zmianach w gospo-

darstwie wieloosobowym, maksi-

mum wynosić będzie 1080 NETTO.

W rzeczywistości, maksimum wy-

nosi 1080 BRUTTO. Dalej, pan Ja-

kubiak twierdzi, że dla jednoosobo-

wego gospodarstwa, maksimum

wyniesie 1485 NETTO. W rzeczy-

wistości, jest to 1485 BRUTTO. Tym

samym, poprzez zaprezentowanie

kwot brutto jako kwot netto, Jaku-

biak skutecznie przedstawił Rad-

nym nową uchwałę jako korzystną

zmianę w zasadach wynajmowania

lokali komunalnych.

W tej sytuacji, organizacje loka-

torskie uznały, iż nie ma innego

rozwiązania niż dymisja urzędnika

publicznego, który albo w rażący

sposób wykazał się swoją niekom-

petencją, albo świadomie podał

Radnym i opinii publicznej niepraw-

dziwe informacje. Rada Warszawy

powinna natomiast ponownie prze-

dyskutować zasady najmu lokali

komunalnych i tak zmody ﬁ kować

uchwałę, aby była ona przynajmniej

zgodna z tym, co mówił wiceprezy-

dent Jakubiak.

Podczas obrad Rady Miasta, sto-

warzyszenia lokatorskie (Warszaw-

skie Stowarzyszenie Lokatorów

i Komitet Obrony Lokatorów) zorga-

nizowały protest przeciwko nowym

zasadom obliczania kryterium do-

chodowego. Protest spotkał się

z agresywną odpowiedzią wicepre-

zydenta Jakubiaka, który tuż przed

głosowaniem zaprezentował głów-

ne założenia nowej Uchwały. We-

Z zaprezentowanego powyżej wyli-

czenia wynika, że dane podawane

przez Jakubiaka są wyraźnie zawy-

żone. Powstaje więc pytanie: czy

wiceprezydent celowo wprowadził

wszystkich w błąd przed głosowa-

niem, czy też po prostu nie wiedział

jak powinno się liczyć dochód?

Z debaty przed głosowaniem (Patrz

Żyć czy płacić? Mieszkać czy żyć? Dość ro-

snących kosztów mieszkań!

Od kilku lat dramatycznie rosną kwoty jakie mieszkańcy Warszawy muszą wydawać na za-

spokojenie potrzeb mieszkaniowych. Aby wynająć mieszkanie na wolnym rynku trzeba li-

czyć się z wydatkiem rzędu 1800 zł miesięcznie za średniej wielkości mieszkanie (35-40

metrów). Jeżeli ktoś chciałby kupić takie mieszkanie na własność, musi brać pod uwagę

fakt, że cena metra kwadratowego dochodzi do 8 tys. złotych, co oznacza, że trzeba wziąć

wieloletni kredyt na około 350 – 400 tys. zł.

N awet jeżeli ktoś zarabia „śred-

nią krajową” – czyli 3500 zł brutto

miesięcznie – (a pamiętajmy, że

ponad 70% Polaków zarabia poniżej

średniej!) to wydatki na czynsz lub

ratę kredytu stanowią w tej sytuacji

prawie 2/3 miesięcznego dochodu.

To stanowczo za dużo nawet dla

rodzin średniozamożnych.

W teorii, alternatywą dla zbyt wy-

górowanych stawek rynkowych po-

winien być publiczny (komunalny/

czynszowy) sektor mieszkaniowy,

który powinien zapewniać tanie

mieszkania na wynajem dla osób,

które nie mają szansy na gigantycz-

4 Sprawa Lokatorska # 3 | PAŹDZIERNIK 2009

ny kredyt lub których nie stać na

comiesięczne płacenie kwot rzę-

du 1500 – 2000 zł. W tym sektorze,

zysk z czynszu nie powinien być

też główną zasadą zarządzania.

Niestety w Warszawie jest to tyl-

ko teoria, ponieważ władze miasta

razem z lobby właścicieli kamienic

skutecznie starają się ograniczyć

liczbę mieszkań komunalnych oraz

wycisnąć ostatni grosz z lokatorów

z tego zasobu.

Opłaty za mieszkania rosną więc

systematycznie – nawet tam, gdzie

lokatorzy do tej pory korzystali

z publiczne ochrony przed wyzy-

skiem czynszowym i nie musie-

li płacić stawek rynkowych. Ich

wzrost jest zupełnie niezależny od

poziomu wynagrodzeń, które nigdy

nie rosły i nie będą rosły w takim

tempie. Społeczeństwo jest więc

zmuszone płacić co raz więcej za

podstawowe dobro niezbędne do

normalnego funkcjonowania w ży-

ciu prywatnym i zawodowym. A co

jeśli ktoś nie jest w stanie sprostać

oczekiwaniom właścicieli i władz

miasta?

kaniową – taką, w ramach której

lokatorom oferuje się wsparcie

w opłacaniu czynszu, ochronę

przed nadmiernymi opłatami (wy-

zyskiem czynszowym) i możliwość

skorzystania z publicznego zasobu

komunalnego, który działa na za-

sadach niekomercyjnych.

Zmiana sytuacji mieszkaniowej nie

nastąpi jednak sama, nie dokonają

jej także rządzący dopóki nie zoba-

czą społecznego ruchu, który gło-

śno i wyraźnie będzie artykułował

potrzeby i interesy lokatorów. Dla-

tego też, organizacje działające na

rzecz praw lokatorów (Warszawskie

Stowarzyszenie Lokatorów, Komi-

tet Obrony Lokatorów i Lewicowa

Alternatywa) pod hasłem „Miesz-

kanie prawem nie towarem” zdecy-

dowały się podjąć temat rosnących

opłat za mieszkania.

W stolicy rocznie oddaje się oko-

ło 120-200 budynków w ramach

pozaustawowej reprywatyzacji.

W praktycznie każdym z oddanych

budynków czynsz zaraz po przeję-

ciu przez nowych właścicieli wzra-

sta z ok. 3-6 zł za metr do pozio-

mu 13-15 zł. Po kilku miesiącach

następuje kolejna seria podwyżek

windująca poziom opłat do kwot

rzędu 30-50zł za metr. Lokatorzy

z budynków zreprywatyzowanych

(w wielu wypadkach osoby ubo-

gie lub utrzymujące się z rent albo

emerytur) stają więc przed per-

spektywą opłacania stawek rynko-

wych lub eksmisji.

Statystyki pokazują, że w War-

szawie z opłatami za mieszkania

komunalne zalega 24 tysiące lo-

katorów mieszkań komunalnych,

a łączne zaległości czynszowe

w stolicy wynoszą 160 milionów

złotych. Mieszkania stają się więc

dobrem coraz trudniej dostępnym

– co powoduje przeludnienie (jedna

trzecia Polaków mieszka w prze-

ludnionych mieszkaniach) i wzrost

liczby osób zagrożonych eksmisją

i bezdomnością. W okresie 2000

– 2006 w Polsce rocznie do są-

dów rejonowych wpływało ponad

30 000 spraw o opróżnienie lokalu

mieszkalnego, a komornicy doko-

nywali około 10 000 eksmisji (brak

danych dla lat 2006-2009).

Co chcemy osiągnąć? Naszym

celem jest zwrócenie uwagi decy-

dentów i opinii publicznej na na-

rastający problem wysokich opłat

czynszowych i coraz większego

zadłużenia licznej grupy lokatorów

z budynków komunalnych, zakła-

dowych i zreprywatyzowanych. Po-

przez demonstracje, pikiety i akcje

informacyjne będziemy dążyć do

wywarcia nacisku na władze, aby

zmody ﬁ kowały obecną politykę

mieszkaniową w taki sposób, aby

ograniczony został wyzysk czyn-

szowy, a osoby zadłużone mogły

uzyskać wsparcie. Nasz sukces za-

leży jednak od tego jak wiele osób

zaangażuje się w nasze działania.

Dlatego też apelujemy o udział

w demonstracji oraz wsparcie co-

dziennej działalności organizacji

i stowarzyszeń działających na

rzecz praw lokatorów! Więcej infor-

macji: www.lokatorzy.pl

Koszty życia rosną także dla lo-

katorów pozostających w zasobie

komunalnym. Od maja br. obowią-

zują tam nowe stawki opłat za wy-

najem, które często sięgają 6-7,5 zł

za m² wobec wcześniejszej stawki

3 zł/m². Podwyżka ta została wpro-

wadzona nagle i zupełnie nie brano

pod uwagę tego, że dla wielu osób

taki skok cen najmu może być nie-

małym problemem ﬁ nansowym, z

którym nie będą mogli sobie pora-

dzić. Osobom, których nie stać na

nowy czynsz po kilku miesiącach

wypowiada się umowę i obciąża

„odszkodowaniem” w wysokości

13-15 zł/m².

Czy taka sytuacja jest normalna?

Wiadomo, że w wielu krajach Eu-

ropy Zachodniej stosuje się pro-

społeczną politykę mieszkaniową

– regulacje czynszów w budynkach

prywatnych, publiczne wsparcie

dla komunalnego mieszkalnic-

twa czynszowego i ochronę przed

eksmisjami. Widać więc, że moż-

na prowadzić inną politykę miesz-

Brutalna eksmisja w Krakowie

Pani Maria Michta mieszkała w kamienicy przy ul. Legionów Piłsudskiego w Krakowie od 1961

roku. Mieszkanie przydzielił jej urząd miasta, co było wówczas powszechną praktyką. Za wła-

sne pieniądze wyremontowała i podniosła standard mieszkania. Kilka lat temu kamienica zo-

stała sprzedana. Nowy właściciel podniósł czynsz z 6,99 zł do 20 zł za metr kwadratowy.

P ani Michta nie zgodziła się na

podwyżkę i zaskarżyła ją do sądu –

niestety przegrała, ale postanowiła

płacić starą stawkę. W tym czasie

większość lokatorów wyniosła się

z kamienicy, a ich mieszkania wy-

najęto na wolnym rynku. Pozostała

jeszcze jedna lokatorka, której także

podniesiono czynsz, a następnie wy-

powiedziano umowę najmu.

się ona wprowadzić do mieszkania

dorosłej córki. Lokatorka odmówiła

przeprowadzki, więc sąd przychylił

się do wniosku właściciela o eksmi-

sję do lokalu zapewnionego przez

ﬁ rmę Krak-Consulting. Okazało się

jednak, że wspomniany budynek

jest rozsypującą się ruderą położoną

w pobliżu oczyszczalni ścieków przy

ul. Ziemianek 1 (20km od centrum

Krakowa) i nie nadaje się do za-

Tło

Pani Michcie również wypowiedzia-

no umowę, a sąd orzekł eksmisję

do lokalu socjalnego. W drugiej in-

stancji wyrok zmieniono, odbiera-

jąc pani Michcie prawo do lokalu

socjalnego argumentując, że może

Sprawa Lokatorska # 3 | PAŹDZIERNIK 2009 5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: