ANNO
Nie mów nic, proszę cię,
no bo co można rzec
w takiej chwili
Nie mów, że wrócisz tu,
że odchodzisz na dni
tylko kilka.
Wyjdź ot jak gdyby nic,
jakbyś szła kupić chleb
do sklepiku.
Anno
nie mów kiedyś
wrócę tu.
Aaa...
Chyba, że głos drzew i ptaków
nasze dawne noce przypomni ci.
Chyba, że twym oczom blasku
słońce doda wtedy wróć.
Gdy obdarowałaś mnie naszyjnikiem twoich rąk
stałem się najbogatszym z ludzi.
Gdy wstępowaliśmy na schody,
aby miękko było ci iść
kładłem pod twoje stopy poduszki dłoni.
Za poręcz miałaś moje ramiona.
Mówiłaś - kocham
i stawało się okno prosto w słońce.
Teraz krzyczę kocham
i wschodzi słońce bez promieni.
Dokąd Anno wracaj Anno.
Echo Anno odpowiada mi.
Powiedz Anno jak odnaleźć
słowa kocham sens i treść.
podlasianin20