Katarzyna Cieślar PO i PR
Gry i zabawy kształtujące motorykę. Cechy
1) szybkośc:
Podwójny start
-przybory,sprzęt,uczestnicy:4 piłki,boisko,dwie drużyny o równej liczbie zawodników
organizacja i przebieg wyścigu:pierwsi zawodnicy z drużyn ustawiają się na linii środkowej twarzami w jednym kierunku,w odstępach 3-5 m od siebie.
Na sygnał prowadzącego(gwizdek)zawodnicy starają się dobiec jak najszybciej dobiec do swoich piłek ułożonych w linii końcowej. Na gwizdek zawodnicy zmieniają kierunek i biegną do drugiej linii końcowej. Ten kto szybciej uniesie w górę swoją piłkę zdobywa dla drużyny pkt. Kolejno startują następni. Wygrywa drużyna,która zdobędzie więcej punktów.
2) motoryczna siła
Przeciągnij za linię
-dwie drużyny,boisko
organizacja i przebieg gry:zawodnicy obu drużyn ustawiają się w szeregach naprzeciwko siebie,kryjąc w parach,na liniach ataku boiska do siatkówki,6 m od siebie.
Na sygnał prowadzącego,,podejdz!”zawodnicy zbliżają się do linii środkowej i w parach podają sobie ręce,chwytając za nadgarstki przeciwnika. Na sygnał,,ciągnij!”rozpoczyna się przeciąganie w parach.
Każdy stara się przeciągnąc przeciwnika za swoją linię startową.
Komu się uda zdobywa dla drużyny pkt. Wygrywa drużyna,która ma więcej pkt.
3)wytrzymałośc
Szczur
-przybory i urządzenia:linka,na której zamocowana jest mała piłeczka lub zawiązany węzeł lub inne miękkie obciążenie(nazywane szczurem)
uczestnicy:dwie drużyny o równej liczbie zawodników
organizacja,przebieg gry:Zawodnicy obu drużyn ustawiają się na obwodzie koła na przemian. Znajdujący się w środku wprawia szczura w ruch tak,by przebiegał tuż pod nogami uczestnika zabawy. Każdy zawodnik wyskakuje w górę,unikając trafienia. Za każde dotknięcie szczurem zawodnika drużynie przeciwnej przyznaje się pkt. Wygrywa drużyna,której zawodnicy zdobędą więcej pkt.
4) skocznośc
sztafeta z koszeniem trawy
-przybory i urządzenia:2 laski gimnastyczne,2 chorągiewki stojące
-uczestnicy:dwie drużyny,dwóch sędziów
-organizacja i przebieg sztafety: Odległośc między linią wyjściową półmetkiem(chorągiewką)wynosi 10-12 m.
Na sygnał prowadzącego pierwsi zawodnicy z drużyn trzymając laski biegna do chorągiewki,po jej ominięciu-z powrotem. Po przekroczeniu linii podają drugi koniec laski kolejnemu zawodnikowi i razem przesuwają się do końca rzędu,trzymając laskę tuz nad podłożem. Zawodnicy,pod którymi przesuwana jest laska wykonują wyskoki w górę tak,aby jej nie dotknąc. Zawodnik,który biegł z laską pozostaje na końcu drużyny,a drugi-z laską-biegnie do półmetka,wraca i z kolejnym ,,kosi trawę”.Po każdej serii przeskoków zawodnicy przesuwają się o jedno miejsce do przodu. Sztafeta jest zakończona wtedy,kiedy zawodnik,który ją rozpoczynał znajdzie się ponownie z laską na czele rzędu. Drużyna,której zawodnicy szybciej ukończyli zadanie otrzymuje 20pkt,druga 18 pkt. Za każdy popełniony przez zawodnika,a zgłoszony przez sędziego błąd(dotknięcie laską przeskakującego zawodnika,ominięcie zawodnika w czasie ,,koszenia”,zgubienie laski)drużynie odejmuje się 1 pkt. Wygrywa drużyna,której po odliczeniu błędów pozostanie więcej pkt.
Uwagi metodyczne:grę zaleca się młodym siatkarzom,którzy doskonalą wyskok w górę obunóż.
5)
5)zwinnośc
sztafeta wielozadaniowa
-przybory i urządzenia:2 piłki do siatkówki lub koszykówki,2 szarfy lub związane skakanki,kreda,boisko o wymiarach do siatkówki
-organizacja i przebieg sztafety
Zawodnicy w drużynach stoją na odległośc wyciągniętych ramion. Odległośc od linii startu od pierwszych kół wynosi 8-10 m,do drugich 12-15m.Średnia kół wynosi 1m.W pierwszym kole znajduje się piłka,obok skakanka lub szarfa,w drugim kole stoi sędzia-pomocnik. Na sygnał prowadzącego startują ostatni zawodnicy z drużyn. Każdy zawodnik wykonuje:bieg slalomem między swoimi zawodnikami,bieg do koła,podanie piłki do sędziego ustalonym sposobem,po wykonaniu obrotu dookoła własnej osi chwyt piłki podanej kozłem przez sędziego,położenie piłki w kole,powleczenie szarfy lub skakanki do dołu do góry,położenie i szybki powrót do drużyny. W czasie wykonywania zadań przez zawodnika pozostali przesuwają się o jedno miejsce do tyłu. Zawodnik,który podczas wykonywania zadania zajmuje miejsce na początku rzędu i przez uniesienie ręki daje sygnał do startu następnemu zawodnikowi.Kiedy ostatni zawodnik po wykonaniu zadań stanie na początku drużyny,wszyscy zawodnicy ujmują swoich poprzedników obydwoma rękoma za kostkę lewej nogi i w takiej pozycji cały zespół porusza się do pierwszego koła,omija go i wraca na swoje miejsce. Drużyna,która szybciej ukończy sztafetę,otrzymuje 20 pkt,druga 18 pkt. Za każdy popełniony przez zawodnika i zgłoszony przez sędziego błąd(dotknięcie zawodnika
zawodnika w czasie slalomu,niecelne podanie przez sędziego,sędzia piłki nie chwyci lub wyjdzie z koła,zły chwyt piłki po kozle,opuszczenie jednego z zadań,przedwczesny start,rozłączenie się drużyny w czasie drużynowych skoków)drużynie odejmuje się 1 pkt. Wygrywa zespół,który po odliczeniu błędów zdobędzie więcej pkt. Sztafetę powtarza się 2-3 razy.
6) Gibkośc
Sztafeta par
-przybory:kreda
-uczestnicy:dwie drużyny o równej,parzystej liczbie zawodników,dwóch sędziów
-organizacja i przebieg sztafety: Odległośc od pierwszego koła od linii startu wynosi 5m.Średnica kół 2m.Na sygnał prowadzącego pierwsi zawodnicy z drużyn biegną do koła bliższego i wykonują w nim podpór leżąc tyłem. Po wykonaniu podporu startują kolejni zawodnicy,którzy po przepełznięciu pod partnerami w dalszym kole wykonują podpór leżąc przodem. Następnie zawodnik z pierwszego koła przepełza pod partnerem. Obaj zawodnicy wracają do drużyn. Po minięciu linii startu przez wracających,do koła pierwszego startuje trzeci zawodnik i wykonuje w nim podpór leżąc tyłem itd. Kiedy pierwszy zawodnik,który rozpoczynał sztafetę znajdzie się na początku rzędu,następuje zmiana miejsc w parach i zmiana zadań w kołach. Sztafeta jest zakończona,kiedy każdy zawodnik wykonał podpory w obu kołach. Za szybsze ukończenie sztafety drużyna otrzymuje 20 pkt,druga 18 pkt. Za popełnione przez zawodników i odnotowane przez sędziów błędy(przedwczesny start,dotknięcie partnera w czasie przepełzania)drużynie odlicza się po 1 pkt. Wygrywa drużyna,której po odjęciu błędów pozostanie więcej pkt.
Uwagi metodyczne:w pary należy dobierac zawodników o jednakowym wzroście. Sztafetę powtarza się 2-3 razy.
Literatura:
Bondarowicz,,Zabawy w grach sportowych”
poipr