Rozdział 3.pdf

Rozdział 3

Poczułam ciepło na twarzy. Przekręciłam się na drugi bok i

ziewnęłam. Poczułam jak materac obok mnie ugniata się pod czyimś

ciężarem. A po chwili ktoś odgarniał mi włosy z twarzy.

- Bells, wstawaj. Malutka wstawaj – Po głosie poznałam że to

Emmet. Przekręciłam się na drugi bok i mruknęłam

- Daj mi spać – Zamknęłam oczy chcąc się jeszcze chwilę przespać.

Miałam nadzieję na jeszcze chwilę snu.

- Jakbym dał Ci spać to Alice i Mama urwali by mi głowę. Bells już

dziewiąta – Przetarłam dłonią oczy i podniosłam się do pozycji

siedzącej.

- Naprawdę? Już dziewiąta? - Spojrzałam na zegarek. Rzeczywiście

już dziewiąta – Kurczę, tak dobrze mi się spało – Wyciągnęłam się jak

kot.

- No już wstawaj. Czekam na Ciebie w altance na tyłach zamku –

Złożył buziaka na moim policzku i wyszedł zostawiając mnie samą w

sypialni. Jednak nie ruszyłam się z miejsca. Opadłam na poduszki i

zamknęłam powieki. Spałam dalej. Drzwi po chwili skrzypnęły.

- Księżniczko... - Jak co rano do sypialni weszły moje pokojówki.

- Tak? - Mruknęłam

- Już czas księżniczko – Szepnęła Amanda.

- Bello – Skarciłam ją – Ile razy mam wam powtarzać? Macie mówić

do mnie po imieniu.

- Ale księżniczko... Nie wolno nam – Wtrąciła Amanda.

- Przestańcie – Powiedziałam zakładając szlafrok – Mówcie mi po

imieniu proszę – Powiedziałam delikatnie.

- Ale... - Przerwałam jej.

- Nalegam – Prosiłam – Chociaż gdy jesteśmy same

- Dobrze – Przytaknęły.

- Więc co mamy na dziś? Oprócz spotkania z Emmetem – Spytałam

- Przede wszystkim bal księ..- Nagle przerwała, widząc moje srogie

spojrzenie – Bello. - Dokończyła.

- Książę Emmet oczekuje na szybkie przybycie panienki – Pokiwałam

głową.

- Przekażcie Mu że zaraz się zjawię – Odparłam.

- Dobrze – Samanta dygnęła i zniknęła za drzwiami. Wspomniałam

jak głupio się czuje, gdy tak mnie taktują?

- Śniadanie dla panienki gotowe – Powiedziała Amanda.

- Dobrze, zaraz zjem – Ziewnęłam i weszłam do łazienki. Oparłam się

o umywalkę i spojrzałam na moje odbicie. Miałam istne siano na

głowie. Rozebrałam się i weszłam pod gorący strumień wody. Przez

kilka minut stałam pod prysznicem. Mój ulubiony truskawkowy

szampon wtarłam we włosy. Przez chwilę zapomniałam o wszystkich

troskach, a moje spięte mięśnie rozluźniły się. Ciało nasmarowałam

moim kochanym olejkiem. Gdy wyszłam spod prysznica byłam

rozluźniona. Owinęłam się ręcznikiem i stałam przed lustrem susząc

włosy. Po wysuszeniu włosów, wtarłam w nie odżywkę a następnie

umyłam zęby i wytarłam się. Szczelnie owinęłam się szlafrokiem i

wyszłam z łazienki. Szybko przeszłam do garderoby i wzięłam czarne

luźne spodnie, białą bluzkę na długi rękaw z czarnym wąskim

paskiem w tali. Do tego stroju dobrałam jeszcze czarne szpilki z

kokardką na piętnastu centymetrowym obcasie i na koszulę żakiet do

narzucenia w kolorze beżowym. Wzięłam te rzeczy i poszłam do

łazienki. Szybko się przebrałam i uczesałam włosy w warkocz. Usta

pomalowałam błyszczykiem i zrobiłam lekki makijaż. Tak ubrana i

uczesana wyszłam z łazienki. Przy stoliku w rogu pokoju dziennego

stało moje śniadanie. Usiadłam na krześle i zabrałam się za jedzenie

mojej sałatki owocowej. Po zjedzeniu śniadania, wstałam i wyszłam z

apartamentu idąc prosto na tyły zamku do altanki. Czasem chciałabym

być zwykłą nastolatką, bez pilnowania na każdym kroku.

- Emmet – Przywitałam brata. Już widzieliśmy się dziś ale to i tak

nam w tym nie przeszkodziło.

- O czym chciałeś ze mną porozmawiać że budziłeś mnie rano? -

Spytałam uśmiechając się delikatnie.

- Usiądź proszę – Wskazał na ławeczkę, siadając i łapiąc przy okazji

moją dłoń. - Wiesz że Cię kocham siostrzyczko?

- Wiem – Odparłam ostrożnie.

- I jesteś dla mnie bardzo, bardzo ważna – Ciągnął.

- Tak, ale nadal nie rozumiem – Powiedziałam

- Słuchaj, jeśli nie chcesz się żenić to znajdziemy inne wyjście.

Powiedz tylko słowo. - Zapewniał

- Rozmawialiśmy już o tym i coś uzgodniliśmy – Przypomniałam.

- Słuchaj mała, to ostatni dzwonek kiedy mogę Ci pomóc się

wykręcić. Mogę porozmawiać z ojcem, więc przemyśl to – Westchnął.

- Ja chcę abyś po prostu była szczęśliwa – Ścisnął moją dłoń i wstał,

odwracając się do mnie plecami.

- Hej – Skarciłam go, odwracając w swoją stronę. Miałam zamiar go

skarcić za jego zachowanie ale jego mina mnie przeraziła – Hej –

Unikał mojego wzroku – Posłuchaj mnie! Będzie dobrze, wierzę w to.

- Dobrze skoro tak myślisz – Skapitulował.

- A teraz idę na ostatnią przymiarkę sukni, nie wspominając że potem

czeka mnie fryzjer, kosmetyczka, manikiur, pedikiur i Bóg wie co

jeszcze – Zaczął się śmiać – A Ciebie jak mniemam przymiarka

garnituru więc zapraszam – Pociągnęłam go za sobą do środka.

Przygotowania ruszyły pełną parą. Alice i Leah już na mnie czekały w

moim apartamencie. Jedyne co mnie zmartwiło to ta tona kosmetyków

leżąc wszędzie. Ja poszłam pod prysznic, podczas gdy dziewczyny

czekały na makijażystkę. Dokładnie się wykąpałam i umyłam włosy.

Tak jak Alice mi kazała nie suszyłam włosów. Szczelnie owinięta

szlafrokiem wyszłam z łazienki. Makijażystka i fryzjerka już czekały.

Najpierw mi i Alice robili manikiur, potem pedikiur następnie

makijażystka o imieniu Alex malowała mnie, a Alice w tym czasie

miała układane włosy. Na dodatek pochowały wszystkie lustra abym

mogła zobaczyć się dopiero przed balem. Po skończonym makijażu,

przyszedł czas na włożenie sukni. Leah podała mi sukienkę w którą

się przebrałam w garderobie (do łazienki mnie nie wpuściły bo bym

się zobaczyła w lustrze!) Przebrana wróciłam do pokoju głównego.

Fryzjerka zastanawiała się jaka będzie odpowiednia fryzura.

Zdecydowała się na koka. Zrobiła mi koka, zaczepiając na nim

diadem który dzień wcześniej wybrałam. Następnie Leah zapięła mi

medalion na szyi. Włożyłam kolczyki do uszu i bransoletkę na rękę.

Na końcu jeszcze założyłam buty i byłam gotowa. Alice wyszła jakieś

dwadzieścia minut temu, iż ona i Emmet mieli być wcześniej na dole.

Cała sala była gotowa na przyjecie gości,wykwintne dania oczekiwały

na podanie w kuchni, a służba czekała tylko na sygnał by je podać.

Lokaje stali przed zamkiem czekając by odstawić auta przybyłych na

odpowiednie miejsce i wskazać kierowcą drogę do kuchni by

odpoczęli. Męczono mnie przed dobre kilka godzin. Ale gdy stanęłam

przed trzy skrzydłowym lustrem zaniemówiłam. Wyglądałam pięknie.

Emmet i Alice byli od dawna na dole z rodzicami i gośćmi. Ja miałam

pojawić się na końcu. Wyszłam ze swojego apartamentu prosto na

korytarz. Ruszyłam w stronę schodów, po których musiałam zejść aby

wejść do sali balowej. Ale kiedy doszłam do zakrętu wpadłam na

kogoś.

- Przepraszam – Wykrztusiłam. Nieznajomy był starszy ode mnie o

jakieś 4 lub 5 lat. Pierwsze co spostrzegłam to, to że miał miedziane

włosy. Nigdy nie widziałam takiego odcienia. Swoją nieskazitelną

urodą przypominał Boga. A jego szmaragdowe oczy przyciągały

niczym dwa diamenty swoją czystością. Ubrany był w nieskazitelny

czarny garnitur, z biało – niebieską wstęgą w poprzek klatki

piersiowej, co wyjaśniało czemu go nigdy wcześniej nie widziałam.

- Ona zawstydza świec jarzących blaski: Piękność jej wsi u nocnej

opsaki. Jak drogi klejnot u uszu Etiopa. Nie tknęła ziemi

wytworniejsza stopa. Jak śnieżny gołąb wśród kawek tak ona* -

Wypowiedział te słowa szeptem. Byłam w szoku.

- Słucham? - On żartował? Cytował mi Szekspira. Jego głos był taki

ciepły i kojący... To było takie romantyczne z jego strony. Z drugiej

jednak nie znałam go, ale coś w jego oczach kazało mi wieżyc że

jestem jedyną do której kiedykolwiek tak mówił. Byłam w szoku, ale

nagle usłyszałam melodię zapowiadającą najważniejszych gości.

- Muszę iść...

- Zdradź chodź swe imię piękności – Poprosił, kłaniając się, łapiąc

moją dłoń i całując ją. - Spale miasta, mosty jeśli go nie poznam.

Przepłynę każdy ocean, pokonam każdego konkurenta...

- Oszalałeś.. - Wyswobodziłam dłoń i ruszyłam w kierunku schodów.

- Możliwe... - Usłyszałam jego miękki baryton.

- Bella – Krzyknęłam przez ramię.

- Piękna.. - Szepnął podczas gdy ja zaczęłam schodzić schodami w dół

z rumieńcem na twarzy. Służba otworzyła przede mną drzwi.

Przekroczyłam je szybko stając obok ojca. Alice stanęła obok mnie.

- Spóźniłaś się – Szepnęła Allie uśmiechając się.

- Wiem – Odparłam.

- Ty się rumienisz... - Zauważyła szeptem. Spostrzegawcza jest nie ma

co.

- Później Ci opowiem – Powiedziałam puszczając jej oczko.

- Ze szczegółami – Zaśmiałyśmy się cichutko.

- Isabello... - Skarcił mnie ojciec.

- Przepraszam tato – Szepnęłam.

- Król i Królowa Volttery. Carlisle Pier Cullen i Esme Colet Cullen –

Nasi rodzice wymienili z wymienionymi ukłony.

- Witamy w Genovii. Mam nadzieje że nie mieliście problemów w

czasie podróży – Przemówił Charlie.

- Nie, przebiegła spokojnie. Dziękujemy za troskę – Odpowiedział jak

się domyślam Mój przyszły teść.

- Oto nasza córka. Księżniczka Rosalie – Ujrzałam olśniewającą

blondynkę. Była naprawdę piękna.

- Ach! Urocza – Skomentowała nasza matka z serdecznym

uśmiechem.

- To nasz starszy syn książę Emmet – Przedstawiła nasza matka.

- Nasza młodsza córka Alice – Ciągnęła Renne.

- Śliczna - Szepnęła księżna Esme, Alice natomiast się lekko ukłoniła.

- A to nasza Isabella Marie Swan, nasza duma – Wskazał na mnie

ojciec.

- Witam państwa. Miło mi państwo poznać. Witamy w Genovii –

Dygnęłam jak nas uczono.

- Wyrosłaś na piękną młodą damę, moja droga – Skomentowała

Księżna.

- A oto i nasz młodszy syn Jasper – Zatkało mnie. Był to wysoki

blondyn o niebieskich oczach.

- Miło mi państwa poznać – Przywitał się – Księżniczko – Ukłonił się

przede mną.

- Książę – Może to i brzmiało śmiesznie ale tego wymaga etykieta.

- A gdzie Edward? - Dociekał mój ojciec.

- Cały on... Pewnie zwiedza zamek – Odpowiedział król Carlisle.

- O mnie mówicie? - Odezwał się ten sam ciepły baryton co w

korytarzu. Zamarłam ze zdziwienia.

- Oto i nasz najstarszy syn Edward – chluba i duma Volttery –

Odwróciłam się w bok i dałabym przysiąc że moje serce stanęło w

miejscu. Nasze spojrzenia się spotkały, a on posłał mi promienny

uśmiech – Synu a oto przyszła żona twojego brata, Isabella – Objął

mnie delikatnie ramieniem Carlisle. Uśmiech spełzł mu z twarzy i

młodzieniec patrzył kilka razy na mnie i na brata onieśmielały. W

szoku spojrzał na mnie z bólem, jednak szybko przybrał wymuszony

uśmiech. Spóścił wzrok... Zaczęłam tęsknic za jego szmaragdowymi

tęczówkami. Super, oczarował mnie brat mojego przyszłego męża...

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: