punkty antropometryczne.pdf

www.pandm.prv.pl

Głowa (11)

PUNKTY ANTROPOMETRYCZNE

Vertex

najwy Ň ej poło Ň ony punkt na głowie

w płaszczy Ņ nie frankfurdzkiej

(równolegle do podło Ň a)

Glabella

najbardziej wysuni ħ ty punkt na

gładzi Ņ nie czołowej

Opistocranion

najbardziej wysuni ħ ty punkt na

potylicy

Nasion

punkt na szwie nosowo-czołowej

Subnasale

punkt poło Ň ony w miejscu gdzie

przegroda nosowa przechodzi w

warg ħ

Stonion

STO

Ļ rodek szpary ust zamkni ħ tych

Gnation

najni Ň szy punkt brody

Zygion

najbardziej bocznie wysuni ħ ty punkt

na łuku jarzmowym

Alare

AL.

najbardziej bocznie poło Ň ony punkt

na skrzydełkach nosa

Frontotemporale

najbardziej zagł ħ biony dól na skroni

Eurion

najbardziej bocznie na czaszce

Tułów (12)

PUNKTY NIEPARZYSTE (7)

Suprasternale

SST

wci ħ cie szyjne mostka

Mezosternale

MST

na wysoko Ļ ci IV Ň ebra, na

trzonie mostka

Xiphoidale

szczyt wyrostka

mieczykowatego

Omphylion

Ļ rodek pempka

Symphysion

szczyt spojenia łonowego

Cervicale

szczyt wyrostka kolczystego

VII kr ħ gu szyjnego

Thoracospinale

THS

wyrostek kolczysty na

wysoko Ļ ci Xiphoidale

PUNKTY PARZYSTE (5)

Thoracolaterale

THN

bocznie na klatce piersiowej

Acromiali

bocznie na wyrostku

barkowym łopatki

Thelion

Ļ rodek brodawki sutkowej

Illiocristale

najbardziej bocznie na

grzebieniu ko Ļ ci biodrowej

Illiospinale

szczyt kolca biodrowego

przedniego górnego

www.pandm.prv.pl

Ko ı czyna górna (5)

Radiale

głowa ko Ļ ci promieniowej

Stylion

STY

szczyt wyrostka rylcowatego

ko Ļ ci promieniowej

Dactylion

DA (III)

koniec opuszka III palca r ħ ki

Metacalpare ulnare

szeroko Ļę r ħ ki

( głowa II ko Ļ ci Ļ ródr ħ cza )

Metacalpare radiale

szeroko Ļę r ħ ki

( głowa V ko Ļ ci Ļ ródr ħ cza )

Ko ı czyna dolna (8)

Trohanterior

TRO

szczyt kr ħ tarza wi ħ kszego

ko Ļ ci udowej

Tibiale

koniec bli Ň szy ko Ļ ci

piszczelowej, przy Ļ rodkowo

w stawie kolanowym

Sphyrion

SPH

szczyt kostki przy Ļ rodkowej

Acropodion

koniec najdłu Ň szego palca

Pterion

PTE

punkt najbardziej wysuni ħ ty

ju tyłowi ko Ļ ci pi ħ towej

Mezotarsale tibiale

MTT

głowa I ko Ļ ci Ļ ródstopia

Mezotarsale fibulare

MTF

głowa V ko Ļ ci Ļ ródstopia

Basis

punkt styku stopy z podło Ň em

ANTROPOLOGIA

Antropologia – jest to nauka zajmuj Ģ ca si ħ badaniem pochodzenia człowika oraz jego

rozwojem. Opisuje ró Ň nice mi ħ dzygatunkowe.

Wdł.ksi ĢŇ ki Malinowskiego – J.Czeka ı skiego

„Antropologia jest nauk Ģ zajmuj Ģ c Ģ si ħ badaniem człowieka jako biologiczne podło Ň e zjawisk

społecznych oraz badaniem biologicznych skutków tych zjawisk.”

Nazwa antropologia pochodzi z j ħ zyka greckiego i oznacza

-„anthropo” = człowiek -„logos” = nauka

Arystoteles uwa Ň ał ze antropologia jest nauk Ģ badaj Ģ c Ģ wła Ļ ciwo Ļ ci psychiczne człowieka.

Natomiast I.Kant szukał w antropologi rozwi Ģ zania na filozoficzne problemy człowieka.

Dopiero w XIX wieku uznano Ň e antropologia zajmuje si ħ histori Ģ naturaln Ģ człowieka.

Antropologia polska stosuje termin „antropologia” do biologicznych i fizycznych sfer istoty

człowieka.

Antropologia dzieli si ħ na 3 działy :

Antropologia populacyjna – zajmuje si ħ badaniem ró Ň nic mi ħ dzygatunkami

Antropologia ontogenetyczna – zajmuje si ħ rozwojem człowieka

Antropologia filogenetyczna – zajmuje si ħ rozwojem rodowym człowieka

Antropometria – jest to dziedzina pomiarowa , na bazie której bada ę mo Ň na ró Ň nice mi ħ dzy

populacjami. Jest to metoda badawcza u Ň ywana w antropologi. Zajmuje si ħ gromadzeniem

www.pandm.prv.pl

informacji które b ħ d Ģ wykorzystane w rozwi Ģ zywaniu ró Ň nych problemów w licznych

dziedzinach naukowych.

Antropometria dzieli si ħ na działy :

Kraniometri ħ – pomiar czaszki

Osteometria – pomiar szkieletu

Cefalometria – pomiar główy i tkanek mi ħ kkich

Somatometria – pomiar całego ciała

Antroposkopia – jest to badanie wzrokowe pewnych cech jako Ļ ciowych.

Tymi cechami mog Ģ by ę :

ocena koloru skóry

ocena koloru oczu – za pomoc Ģ skali Schulza

ocena koloru włosów – za pomoc Ģ skali Fischera

Podczas badania u Ň ywa si ħ ró Ň nych wyznaczników – skal z którymi mo Ň na porówna ę cechy z

cechami jako Ļ ciowymi.

Antroposkopia dzieli si ħ na działy :

Kranioskopia – pomiar cech jako Ļ ciowych czaszki

Osteoskopia - pomiar cech jako Ļ ciowych szkieletu

Cefaloskopia - pomiar cech jako Ļ ciowych głowy i tkanek mi ħ kkich

Somatoskopia - pomiar cech jako Ļ ciowych ciała

METODY POMIARÓW

-antropometryczne

-antroposkopijne

Przykłady przy ŇĢ dów u Ň ywanych w pomiarach

antropometr – słu Ň y do mierzenia odległo Ļ ci mi ħ dzy punktami antropometrycznymi,

głównie u Ň ywany do pomiarów wysoko Ļ ciowych.

cyrkiel liniowy – słu Ň y do mierzenia odległo Ļ ci mi ħ dzy dwoma punktami

cyrkiel kadłubkowy du Ň y – słu Ň y do mierzenia odległo Ļ ci mi ħ dzy punktami

sferycznymi głównie na tułowiu

cyrkiel kadłubkowy mały – słu Ň y do mierzenia odległo Ļ ci mi ħ dzy punktami

sferycznymi głównie na twarzy

ta Ļ ma antropometryczna – słu Ň y do pomiarów linijnych ; głównie obwodów

goniometr – słu Ň y do mierzenia zakresu ruchów w stawach

fałdomierz – słu Ň y do oceny grubo Ļ ci tk.tłuszczowej

spirometr – słu Ň y do badania pojemno Ļ ci Ň yciowej płuc

siłomierz – słu Ň y do badania siły mi ħĻ nia

Proporcje ciała:

Kobiety:

- Dłonie i stopy w ħŇ sze ni Ň m ħŇ czy Ņ ni

- krótsze kd i kg

- dłu Ň sze palce w r ħ kach

- najdłu Ň szy jest palec Ļ rodkowy za Ļ palec wskazuj Ģ cy jest nieznacznie dłu Ň szy ni Ň palec

serdeczny co pomaga w precyzyjnych czynno Ļ ciach (kobiety z mocniej zaznaczonym,

dłu Ň szym palcem wskazuj Ģ cym cz ħ sto s Ģ to kobiety po mastektomii)

- w Ģ skie barki z bardziej wygi ħ tym obojczykiem obojczykiem kształcie litery S

- szeroka miednica

M ħŇ czy Ņ ni:

- Szersze dłonie i stopy, stopy dłu Ň sze

- długie kd i kg

- palce w r ħ kach s Ģ krótsze i grubsze

- najdłu Ň szym palcem jest Ļ rodkowy nast ħ pnie serdeczny a potem wskazuj Ģ cy

www.pandm.prv.pl

- szerokie barki, wydłu Ň ony obojczyk

- w Ģ ska miednica

czynniki genetyczne – determinanty rozwoju (zestaw genów)

Zmienno Ļ ci:

- Fenotypowa (wygl Ģ d) - mo Ň na zmieni ę

- Genotypowa – dziedziczna (rekombinacyjna i mutacyjna – chromosomowa, genowa)

czynniki niegenetyczne i paragenetyczne matki – stymulatory rozwoju

- wewn ħ trzne (dla matki)

- zewn ħ trzne (dla płodu)

II Czynniki Ļ rodowiskowe – egzogenne – zewn ħ trzne

czynniki biogeograficzne – modyfikatory naturalne

- Klimat – budowa somatyczna – im zimniejszy klimat tym budowa bardziej zaokr Ģ glona,

im cieplejszy tym sylwetka wydłu Ň ona, smuklejsza i ni Ň szy poziom przemiany materii.

Klimat równie Ň wpływa na tempo rozwoju – im cieplejszy tym szybszy rozwój,

dojrzewanie płciowe jest najszybsze w klimacie Ļ ródziemnomorskim.

- Ukształtowanie terenu – na du Ň ych wysoko Ļ ciach jest kr ħ pa niska budowa ciała, du Ň a

obj ħ to Ļę klatki piersiowej gdy Ň jest du Ň a pojemno Ļę płuc, wi ħ cej hemoglobiny,

czerwonych krwinek i mioglobiny, małe wykorzystanie tlenu przy du Ň ych wysiłkach

ADAPTABILNO ĺĘ (zjawisko) zdolno Ļę przystosowania cechy do Ļ rodowiska ---

ADAPTACJA skutek adaptabilno Ļ ci – przystosowanie si ħ cechy do Ļ rodowiska, jest

trwała- dziedziczenie. ADJUSTACJA – chwilowe, odwracalne przystosowanie si ħ cechy

na zasadzie fizjologicznej np. sportowcy trenuj Ģ cy w górach zwi ħ kszaj Ģ swoje mo Ň liwo Ļę i

przed zawodami.

- Fauna i flora , paso Ň yty i bakterie

- Zasoby mineralne i wodne na terenie - mikro i makroelementy

czynniki społeczno – ekonomiczne – modyfikatory kulturowe

tryb Ň ycia (dochody, stopie ı urbanizacji, poziom kulturalny, tradycje rodzinne)

Ad I

1. Dziedziczenie proste – jedna para genów o tym samym lotus wyst ħ puj Ģ w całej populacji,

małe zró Ň nicowanie w populacji. Cechy ilo Ļ ciowe

2. Allele wielokrotne – na dan Ģ cech ħ w populacji jest kilka par genów np. grupa krwi. Cechy

ilo Ļ ciowe.

3. Dziedziczenie wielogenowe – nie tylko w jednej populacji u jednego osobnika na dan Ģ

ceche wyst ħ puje wiele genów o ró Ň nym lotus – cechy ilo Ļ ciowe, zmienno Ļę w populacji.

Krzywa Gaussa – krzywa rozkładu normalnego

Ad II

Dziedziczenie niegenetyczne – du Ň a ilo Ļę cytoplazmy w kom. Jajowej matki

wyznacza stosunek genów matki w stosunku do genów ojca (np. kształt czaszki,

rozkład pigmentu)

Wiek rodziców – jako producentów gamet. Im starsi tym wieksza mo Ň liwo Ļę

wyst ħ powania uszkodze ı genetycznych

Liczba przebytych ci ĢŇ i z której ci ĢŇ y si ħ pochodzi.

Metabolizm matki w czasie ci ĢŇ y.

Reguły ekologiczne:

I Czynniki endogenne – wewn ħ trzne:

www.pandm.prv.pl

Reguła Bergmana – im cieplejszy klimat tym wi ħ ksza powierzchnia ciała w stosunku do jego

masy – lepsze parowanie, termoregulacja

Reguła Allena – im cieplejszy klimat tym wszystkie odstaj Ģ ce cz ħĻ ci ciała s Ģ dłu Ň sze

Reguła Glogera – im cieplejszy klimat i wi ħ ksze nasłonecznienie tym barwa skóry

ciemniejsza

Reguła Tompsona – zwi Ģ zek mi ħ dzy szeroko Ļ ci Ģ geograficzn Ģ , stopniem nawilgocenia

powietrza i szeroko Ļ ci Ģ nosa

Włosy:

Rasa Ň ółta – przekrój włosa okr Ģ gły, włosy sztywne wychodz Ģ ce ze skóry pod k Ģ tem prostym

Rasa biała – włosy o przekroju owalnym, lekko faluj Ģ , wychodz Ģ ze skóry pod małym k Ģ tem

Rasa czarna – włosy o przekroju nerkowatym, spr ħŇ ynki, ju Ň w skórze s Ģ pokr ħ cone

Zjawisko trendu sekularnego – (tendencja przemian) Ci Ģ g długowieczny – ukierunkowane

zmiany pewnych cech trwaj Ģ ce przez kilka pokole ı mimo krótkotrwałych fluktuacji. Dotycz Ģ

proporcji ciała – wi ħ kszy stopien leptotyzacji, wysmuklona, poszerzaj Ģ si ħ barki i zw ħŇ a

miednica, spłaszcza si ħ klatka piersiowa, długono Ň enie.

Zjawisko akceleracji – przyspieszenia, formowanie si ħ cech nast ħ puje wcze Ļ niej

Zjawisko retardacji/ desakceleracji – opó Ņ nianie kształtowania si ħ pewnych cech.

(Te 2 zjawiska charakteryzuje heterochromia – przesuni ħ cie w czasie)

Antropomotoryka

www.sciaga.pl

Etymologia = antrops(z grec. człowiek) modio (z łac. ruch)

Nauka o ruchach człowieka

Wg Szopy to dziedzina wiedzy, badaj Ģ ca stan i rozwój motoryki człowieka ,prawidłowe jej

powstanie i rozwoj w zale Ň no Ļ ci od rozwoju nauki, kultur.

Podstawowa definicja zrywa z fenomenologicznym ujmowaniem nauk o ruchach człowieka,

które badało” poruszanie si ħ człowieka w przestrzeni na skutek zmian poło Ň enia całeg ciała,

jego cz ħĻ ci wzgl ħ dem siebie”.

Nowa interpretacja ujmuje zjawisko motoryki holistycznej, w szerokim kontek Ļ cie wielu

dyscyplin nauk, uznaj Ģ ca Ň e człowiek to kreator działa ı ruchowych, powinnien znale Ņ d Ņ

nale Ň ne mu miejsce.

U podstaw takieg ujmowania problematyce uległy osobowo Ļ ciowe kierunki w psycholologii,

akcentuj Ģ c Ļ wiadomo Ļę i celowo Ļę sterowania procesem pami ħ ciowym, poznawczym,

sensorycznym.

Uznano te Ň Ň e w motoryczno Ļ ci człowieka nie mo Ň na pomija ę uwarunkowa ı energetycznych.

Motoryczno Ļę - potencjał,efektywno Ļę (ró Ň nych form ruchowych).

Współczesna koncepcja antropomotoryki poci Ģ ga za sob Ģ konieczno Ļę uwzgl ħ dniania w

charakterze motorycznym biologicznych podstaw efektów ruchowych.

Przedmiotem naukowych rozwa Ň antropomotoryki jest interpretacja ruchu na najwy Ň szym

poziomie jego kompleksowo Ļ ci , z uwzgl ħ dnieniem takich determinantów ludzkieg działania

jak aspekt biologiczny, psychiczny,fizjologiczny, biomechaniczny, neurologiczny,

chemiczny, fizyczny.

Morfologiczna struktura uwarunkowa ı motorycznych człowieka

1.Dyscyplin Ģ nauk zajmuj Ģ c Ģ si ħ morfologicznym uwarunkowaniem motoryczno Ļ ci

człowieka jest kinantropometria -> zajmuje si ħ relacjami pomi ħ dzy ludzkimi strukturami i

ruchem.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: