Public_Relations___wyklady_1.doc

(332 KB) Pobierz

1

 

 

PUBLIC RELATIONS

 

 

 

Public relation – (lata 70-te) to funkcja zarządzania, która nawiązuje i podtrzymuje wzajemnie korzystne stosunki między organizacją a grupami, od których zależy jej sukces lub klęska.

 

Współczesne P.R powstało z :

·       techniki – nie technika rządzi światem, ale technika jest przyczyną sukcesu,

·       kapitału – pieniądze nie są kluczem do sukcesu, ale są ważnym narzędziem sukcesu,

·       wiedza – nie wiedza rządzi światem,

·       ludzie ( human recorses ) – są oni kluczem sukcesu a nie informacja czy kompetencje, ale ludzie korzystają z informacji i gdy potrafią z nich dobrze skorzystać to odnoszą sukcesy.

 

Przyczyny powstania P.R:

1.    ekonomiczne - trudny rynek ( w Polsce rynek jest b. łatwy i wygłodzony, ale powoli się nasyca) :

a) ogromna konkurencja np.: produkty konsumpcyjne,

b) spadek skuteczności reklamy ( jest ona subiektywna, nadmiar jej ),

c) rozwój i wzrost efektywności technik sprzedaży,

2.    wzrost świadomości społeczeństwa :

a) świadomość posiadania praw i umiejętność ich korzystania z nich,

b) wzrost zamożności jako motyw wyboru,

c) poczucie stabilności i akceptacji położenia społecznego (podział społeczeństwa),

b) i c) = stabilizacja struktury społecznej, kryteria przynależności do pewnej grupy społecznej. Istnieją społeczeństwa drożne (łatwo przedostać się do innej klasy) i społeczeństwa niedrożne (konserwatywne) np.: bariery urodzenia, przynależności do społeczeństwa. Inny jest kod wartościowy i pojęciowy dla różnych grup społ.

 

Najważniejsze obszary P.R.:

·       wszystko na zewnątrz - czyli np.: partnerzy, konkurencja, decydenci , miejscowa społeczność, banki, klienci, sojusznicy.

·       wszystko wewnątrz – czyli np.: rada nadzorcza, zarząd, związki zawodowe itd.,

·       sytuacje trudne – czyli np.: sytuacja kryzysowa ma trzy cechy: jest gwałtowna (nagła), bolesna (dolegliwa), zasięg (skala)

 

MODEL

 



 









+5..........................................Jest tak dobrze, że może być tylko gorzej (raz jest źle, raz jest dobrze)..................

+ +







 



-

- 5 ...............................Jest tak źle, że może być tylko lepiej.............................

 

 

 

W organizacji trzeba przygotowywać się na sytuacje trudne. Trzeba mieć plan kryzysowy. W pierwszych 25 % popełniamy najwięcej błędów.

 

Stałe elementy budowania dobrych stosunków z otoczeniem:

·       merytoryczne – czyli np.: jakość, kompetencja, użyteczność, efektywność i skuteczność,

·       etyczne – czyli np.,: zaufanie, wiarygodność, uczciwość, prostolinijność, bezinteresowność,

·       techniczne – czyli np.: popularność, rozgłos, sprawne informowanie, dostępność, komunikatywność osób,

(w każdej kulturze oznaczają one co innego)

 

Podstawowe warunki skuteczności PR:

·       rzeczowa informacja : działania organizacji muszą być zrozumiałe dla otoczenia, należy mówić o celach , informacja musi być rzeczowa wtedy będziemy bardziej zrozumiali dla innych,

·       nieskazitelna czystość – nie tylko ważne, że w ogóle o nas mówią, ale także mają mówić o nas dobrze ,

·       stałość i konsekwencja – reputacje buduje się długo i starannie.

 

Podstawowe narzędzia PR:

·       wiedza o organizacji – musimy znać ich słabe i mocne strony , analiza SWOT w skali mikro i makro,

·       znajomość otoczenia i umiejętność jego analizy – człowiek jest elementem całości, czemu musimy sprostać, od kogo zależy nas sukces a od kogo porażka ? , należy zrobić analizę otoczenia,

·       umiejętność bezpośredniego komunikowania się – społeczeństwa ustabilizowane mają własny system komunikacji ( mieszkańcy 1 bloku mają własny system komunikowania się) , ludzie mają kłopoty w komunikowaniu się między sobą, w organizacji i w społeczeństwie,

·       umiejętność budowania kontaktów ze środkami masowego przekazu i wykorzystania ich – 60% pracy menedżera to umiejętność komunikowania się ,

 

Praktyczne obszary działań PR:

·       wizerunek, czyli jak nas odbiera ogół ? : - my kreujemy wizerunek, ale inni go identyfikują,

·       image czyli jak o nas myślą, jak nas odczuwają?,

·       reputacja czy mamy dobrą opinię, czy złą? – (wiarygodność, zaufanie, niezawodność, uczciwość, wierność zasadom, takt, maniery),

·       tożsamość czyli osobowość organizacji na którą składa się : filozofia firmy, historia, kultura organizacji, styl zarządzania, reputacja poszczególnych pracowników.

 

 

PRZEDMIOTY KAMPANII TWORZĄCE WIZERUNEK ORGANIZACJI :

Tożsamość organizacji tworzy ją :

·       filozofia – sposób funkcjonowania na rynku, coś co nas odróżnia ( what makes are diffirent) np.: zespół wartości uznawanych w organizacji i cechujących jej działania np.: Ikea – my dajemy Ci idea, a ty ją sam wykonaj,

·       misja – generalne cele, które organizacja chce osiągać np.: Mc Donald – szybko, tanio, czysto,

·       strategia – sposób realizacji misji przy uwzględnieniu uznawanych wartości (filozofii),

·       historia – czyli tradycja, dorobek, drogi i sposoby rozwoju,

·       styl zarządzania – zwyczaje i zachowania przyjmowane w realizacji zadań efektywnościowych: hard – surowe zasady, soft – „szef- dobry wujek”, bariery komunikacyjne pracowników firmy,

·       kultura organizacji – zespół norm obyczajowych wyrażonych w zachowaniach dominujących w organizacji,

·       wiarygodność – zgodność deklaracji z rzeczywistymi rezultatami i zachowaniami organizacji (np.: PKP), należy realizować to co się deklaruje,

·       reputacja – opinia ( łączy wynik zespołu ocen),

·       bezinteresowność – „dobra działalność” gotowość do czynienia gestów mających przynieść konkretny zysk (zróbmy więcej niż oczekuje się od nas),

·       doskonałość – najlepiej i bez zarzutu pod każdym względem (biura organizacji urządzone w każdym calu perfekcyjnie i nie tylko one, szef- jak na biurku papiery - bezdecyzyjny),

·       zachowania pracowników i przedstawicieli – czyli „żywe wizytówki firmy”, dowody na to, że deklaracje są prawdziwe,

·       wizerunek graficzny ( corporate identify) czyli zespół symboli graficznych i wzorniczych charakterystycznych dla organizacji.

 

Szef decyzyjny ma puste biurko, wszystkie sprawy są uporządkowane, a nie odłożone na potem. Szef jest od podejmowania decyzji, a nie od wymyślania rozwiązań – nie należy pomagać pracownikom w rozwiązywaniu problemów ponieważ nie będą mieli świadomości odpowiedzialności za nie. Szef może jedynie pomóc w dokonaniu wyboru jednej z wielu opcji decyzji, a nie w wymyślaniu rozwiązań, należy zaufać ludziom i powierzyć im część prac.

 

 

***

 

Kroki podejmowania akcji (kampanii) Public Relations:

1.    faza badania organizacji,

2.    faza projektowania,

3.    faza akcji i działania,

4.    ocena kampanii.

 

Jak projektować kampanie i akcje PR?

1.    zdefiniuj własne otoczenie – ustalić kto ma dla Ciebie znaczenie i dlaczego?,

2.    zdefiniuj własne cele – określić co jest dla Ciebie ważne i o czym chciałabyś aby wiedzieli członkowie wytypowanych grup otoczenia,

3.    zaprojektuj działania – zdecyduj komu, ci , jak i kiedy zamierzasz zakomunikować,

4.    zapewnij środki i warunki – materiały, pieniądze, informacje, kontakty, fachowcy, ( P.R jest bardzo drogim wydatkiem dla firmy),

5.    określ kryteria i sposoby oceny – zastanów się jak zbadasz osiągnięte rezultaty.

 

Ad 1) Jak definiować otoczenie?

·       wyznaczyć sektory ( szerokie kategorie) np..: kooperanci, eksperci, władze, politycy, klienci, załoga, konkurenci, sojusznicy,

·       zanalizować je ( grupy podstawowe i priorytety ) czyli: wyodrębnić grupy: 1. określić ich cele, 2. uszeregować je priorytetowo uzasadniając systematykę , 3. określić liderów formalnych i nieformalnych.

 

Ad 2 ) Jak definiować cele kampanii?

Precyzyjnie i nie za szeroko !, czyli CEL powinien być:

·       zrozumiały i czytelny dla otoczenia,

·       użyteczny dla interesów organizacji,

·       przekładać się na prosty komunikat,

·       nie stawać w sprzeczności z obiektywnymi interesami kogokolwiek,

·       atrakcyjny dla środków masowego przekazu.

 

Ad 3) Jak zaprojektować działania?

·       sformułuj komunikaty (starannie zredagować, to samo mówić)

·       przypisz je poszczególnym grupom otoczenia a nawet ich elementom,

·       określ w jaki sposób chcesz je przekazać,

·       określ kiedy je przekażesz,

·       zaprojektuj logiczny i realny harmonogram finansowania i postępowania

 

Ad 4) Jakie środki, jakie warunki?

·       PR jest drogie więc środki są znaczne ( ale nic nie robi gorszego wrażenie jak rozrzutność – chyba, że skąpstwo),

·       zajęcie to jest dla profesjonalistów – zatrudnij ich lub zleć kampanię,

·       zapewnij wszystko co potrzeba a nawet trochę więcej – kampania realizowana „na pół gwizdka” to strata czasu, pieniędzy i zawiedzione nadzieje,

·       ogranicz lub wyklucz pośpiech – wyznaczyć realne limity czasowe ( nic nagle, nic na siłę)

 

Ad 5) Jak określić kryteria oceny i rezultaty?

·       Przyjąć jasne mierniki – np.: * ilość publikacji, ilość osób do których dotarły komunikaty i reakcje na nie ( rozpoznawalność marki, świadomość zmian w organizacji), * cechy sprzedaży, * rzeczywiste koszty kampanii w relacji do zamierzeń,

·       Porównać te parametry z uzyskanymi w wynikami z poprzednich kampanii.

 

 

***

 

Co ludzie cenią najbardziej we wzajemnych kontaktach?

·       fair play

·       lojalność - czyli wierność zobowiązaniom, zasadom

·       uczciwość - czyli unikanie działań podstępnych

·       szacunek dla innych - czyli odrzucanie zachowań dyskryminacyjnych

·       grzeczność - czyli nie dawanie powodów do przepraszania

·       umiejętność wybaczania

·       punktualność

·       unikanie przemocy

·       cierpliwość

·       dyscyplina - czyli utrzymanie się w rytmie zachowań efektywnych.

 

Corporate identify (identyfikacja wizualna) to charakterystyczny dla organizacji zespół symboli graficznych i wzorców.

 

Cechy systemu identyfikacji graficznej (jaki powinien być?):

·       odrębny – czyli absolutnie różny od stosowanych przez innych (what makes are diffirent),

·       prosty – czyli jednoznaczny, ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin