Łukjanienko Siergiej - Lord z planety Ziemia - 01. Warto umrzeć za księżniczkę, 02. Planeta, której nie ma, 03. Szklane morze.pdf

(2728 KB) Pobierz

Łukjanienko Siergiej - Lord z planety ziemia

Siergiej Łukianienko

Lord z planety Ziemia

Przekład Ewa Skórska

Pami ę ci Witalija Iwanowicza Bugrowa

19983842.103.png

19983842.114.png

19983842.125.png

19983842.136.png

19983842.001.png

19983842.012.png

19983842.023.png

19983842.034.png

19983842.045.png

19983842.056.png

19983842.059.png

19983842.060.png

19983842.061.png

19983842.062.png

19983842.063.png

19983842.064.png

19983842.065.png

19983842.066.png

19983842.067.png

19983842.068.png

19983842.069.png

19983842.070.png

19983842.071.png

19983842.072.png

19983842.073.png

19983842.074.png

19983842.075.png

19983842.076.png

19983842.077.png

19983842.078.png

19983842.079.png

19983842.080.png

19983842.081.png

19983842.082.png

19983842.083.png

19983842.084.png

19983842.085.png

19983842.086.png

19983842.087.png

19983842.088.png

19983842.089.png

19983842.090.png

19983842.091.png

19983842.092.png

19983842.093.png

19983842.094.png

19983842.095.png

19983842.096.png

19983842.097.png

19983842.098.png

19983842.099.png

19983842.100.png

19983842.101.png

19983842.102.png

19983842.104.png

19983842.105.png

19983842.106.png

19983842.107.png

19983842.108.png

19983842.109.png

19983842.110.png

19983842.111.png

19983842.112.png

19983842.113.png

19983842.115.png

19983842.116.png

19983842.117.png

19983842.118.png

19983842.119.png

19983842.120.png

19983842.121.png

19983842.122.png

19983842.123.png

19983842.124.png

19983842.126.png

19983842.127.png

19983842.128.png

19983842.129.png

19983842.130.png

19983842.131.png

19983842.132.png

19983842.133.png

19983842.134.png

19983842.135.png

19983842.137.png

19983842.138.png

19983842.139.png

19983842.140.png

19983842.141.png

19983842.142.png

19983842.143.png

19983842.144.png

19983842.145.png

19983842.146.png

19983842.002.png

19983842.003.png

19983842.004.png

19983842.005.png

19983842.006.png

19983842.007.png

19983842.008.png

19983842.009.png

19983842.010.png

19983842.011.png

19983842.013.png

19983842.014.png

19983842.015.png

19983842.016.png

19983842.017.png

19983842.018.png

19983842.019.png

19983842.020.png

19983842.021.png

19983842.022.png

19983842.024.png

19983842.025.png

19983842.026.png

19983842.027.png

19983842.028.png

19983842.029.png

19983842.030.png

19983842.031.png

19983842.032.png

19983842.033.png

19983842.035.png

19983842.036.png

19983842.037.png

19983842.038.png

19983842.039.png

19983842.040.png

19983842.041.png

19983842.042.png

19983842.043.png

19983842.044.png

19983842.046.png

19983842.047.png

19983842.048.png

19983842.049.png

19983842.050.png

19983842.051.png

19983842.052.png

19983842.053.png

19983842.054.png

19983842.055.png

19983842.057.png

19983842.058.png

WARTO UMRZE Ć ZA KSI Ęś NICZK Ę

2

CZ ĘŚĆ PIERWSZA

LORD

3

1. Zar ę czyny

MoŜna się w tobie zakochać? Nie od razu usłyszałem pytanie. Zajęty skomplikowanym

procesem wstawania z ziemi tak, aby uniknąć opierania się o poranione pięści, niemal

zapomniałem o dziewczynie. Bywa tak przy zawziętych bójkach – chłopcy po prostu zapominają

o przyczynie kłótni.

– MoŜna się w tobie zakochać?

Wreszcie udało mi się podnieść. Najbardziej bolały ręce. Nieźle. To dowodziło, Ŝe większość

ciosów zablokowałem. Gdyby nie prosty w twarz w ostatniej sekundzie, moje zwycięstwo byłoby

absolutne. I bezkrwawe.

– MoŜna się w tobie zakochać? – Dziewczyna mówiła spokojnie, ale z uporem. Jakby to nie

ją, wyrywającą się rozpaczliwie, ciągnęło przed chwilą na ławkę trzech krzepkich byczków.

Jakby nie było krótkiej, bezlitosnej walki, w której przekroczyłem niewidoczną granicę –

zacząłem bić, Ŝeby zabić. Bo inaczej oni mogli zabić mnie.

Spojrzałem na siebie jakby z boku. Wysoki, muskularny, w rozerwanej koszuli, z twarzą

zalaną krwią. Mieli kastet czy co? Ledwie trzymający się na nogach superman-amator, a wokół

niego trzech pokonanych wrogów i uratowana dziewczyna. Czy moŜna się w kimś takim

zakochać?

– Jasne... – odpowiedziałem sam sobie półgłosem, nie zagłębiając się w sens pytania. –

Pewnie, Ŝe moŜna.

I popatrzyłem na dziewczynę.

Rany boskie, dlaczego się do niej przyczepili? Taka smarkula, najwyŜej czternaście lat... Ale

rzeczywiście ładna.

Bardzo ładna.

Miękkie kasztanowe włosy luźno spadały na drobne ramiona. Zgrabne nogi, figura niemal

idealna, klasyczne kształty greckich rzeźb. śadnego, tak często u nastolatków, zachwiania

proporcji. Wielkie ciemnoniebieskie oczy. Niepokój malujący się na twarzy tylko dodawał jej

uroku. Więc jednak się przestraszyła... Tylko głos pozostał opanowany.

Nie mogłem oderwać od niej wzroku. Ubrana była dziwacznie – w krótkie obcisłe szorty,

bluzeczkę z purpurowego, połyskliwego materiału, wiśniowe trampki i bladoróŜowe skarpetki.

Delikatną szyję dwukrotnie owijał złoty łańcuch, tak masywny, Ŝe w pierwszej chwili

pomyślałem, Ŝe to imitacja. Ale potem wiedziałem juŜ, Ŝe to niemoŜliwe. Dziewczynka nie miała

na sobie nic tandetnego. Łańcuch był prawdziwy i musiał kosztować kupę forsy.

Dziwne wobec tego, Ŝe nie napadli jej wcześniej.

– Bardzo cię boli? – spytała cicho.

Pokręciłem głową. Pewnie, Ŝe bolało, ale nie warto o tym myśleć. Ona musi jak najszybciej

4

wrócić do domu, nie powinna włóczyć się nocą po zapuszczonym miejskim parku, pełnym

napalonych szczeniaków i pijanych łobuzów.

– Zaraz przejdzie – powiedziała z przekonaniem i wyciągnęła do mnie rękę.

Ciepłe, delikatne palce musnęły moją twarz. Jakby nie widziała lepkiej krwi zaschniętej na

skórze. Jakby nie bała się jej dotknąć.

Ból minął.

Poczułem, Ŝe owiewa mnie chłodny wiatr. Zacząłem jaśniej myśleć. Napiąłem mięśnie,

gotów znowu skoczyć do bójki i choćby umrzeć za tę nieznajomą dziewczynkę albo zabić

kaŜdego, kto chciałby ją skrzywdzić.

– Bardzo się cieszę – powiedziała. – Jesteś ładny, ale to niewaŜne. Jesteś silny, ale i to nie

jest najwaŜniejsze. Jesteś teŜ odwaŜny.

Na sekundę zamilkła. Jej palce przesuwały się po mojej twarzy, przynosząc lekki chłód.

Dziwne, przecieŜ dłoń była ciepła...

– NajwaŜniejsze, Ŝe moŜna się w tobie zakochać.

Skinąłem głową, teraz juŜ całkiem świadomie. Chciałbym, Ŝebyś się we mnie zakochała,

dziwna dziewczynko.

Bo ja juŜ cię kocham.

Uśmiechnęła się, ogromne niebieskie oczy rozbłysły. A więc zadała pytanie, znając

odpowiedź. Jakby wypełniała nudny, ale niezbędny rytuał.

– Tak... – odpowiedziałem.

– Daj mi rękę.

Coś małego i cięŜkiego spoczęło w mojej dłoni. Palce zacisnęły się same, kryjąc

niespodziewany podarunek.

– Noś go, dopóki się nie rozmyślisz. Dopóki nie zmęczy cię czekanie. Na mnie juŜ pora.

Zrobiła krok do tyłu. W ciemność, w plątaninę drzew, w niewiadomą.

– Zaczekaj... – pochyliłem się do niej. – Odprowadzę cię...

Roześmiane oczy w twarzy młodej bogini.

– Odprowadzą mnie inni. To zbyt daleka droga... dla ciebie.

Cieszę się, Ŝe jesteśmy zaręczeni. śegnaj.

Widziałem, jak odchodzi, i kaŜda komórka mojego ciała, kaŜdy muskuł i nerw wyrywały się

za nią. Powinienem odprowadzić ją do domu...

Ale nie mogłem się ruszyć. Tylko patrzyłem. A potem rozchyliłem palce i zobaczyłem

pierścionek z Ŝółtego cięŜkiego metalu.

Dzisiaj wieczorem była impreza na chacie u Króla. Kroi, jak moŜna się domyślić po

przezwisku, ma duŜe odstające uszy, wiecznie czerwone, łzawiące oczy i stale jest zajęty czymś

5

Plik z chomika:

damian_lewandowski

Inne pliki z tego folderu:

Łukjanienko Siergiej - Lord z planety Ziemia - 01. Warto umrzeć za księżniczkę, 02. Planeta, której nie ma, 03. Szklane morze.pdf (2728 KB)

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin